Pampasgras bloeit niet/ontspruit geen nieuwe bladeren

Pampasgras wordt niet alleen gewaardeerd om zijn snelle en compacte groei, maar vooral om zijn decoratieve bloemblaadjes, die het siergras in de zomer en de herfst vormt. Daarom is de teleurstelling groot als de langverwachte bloesem uitblijft. In dit artikel hebben we voor je op een rijtje gezet waarom het pampasgras geen nieuwe bladeren vormt en wat je eraan kunt doen.

geslacht van de plant

Het pampasgras (Cortaderia selloana) uit Zuid-Amerika is als jonge plant in verschillende soorten in de handel verkrijgbaar. Sommige soorten, zoals Pumila, worden slechts ongeveer een meter hoog, terwijl Silver Comet en Sunningdale Silver twee meter of zelfs meer kunnen worden. Pampasgras is een van de tweehuizige grassen. Dat betekent dat er mannelijke en vrouwelijke planten zijn. De sterk vertakte bloempluimen zijn bijzonder weelderig bij vrouwelijke exemplaren, terwijl mannelijke planten nauwelijks bladeren produceren. Dat mannelijke en vrouwelijke pampagrassen in de handel worden aangeboden komt door de verschillende manier van vermeerderen. Planten verkregen uit zaad zijn meestal aanzienlijk goedkoper dan planten verkregen door vegetatieve vermeerdering, d.w.z. deling van andere vrouwelijke planten. Wanneer het echter uit zaad wordt gekweekt, is het geslacht van de nieuwe plant onzeker.

Oud

De vaste plant is een verrijking met zijn ongeveer een meter lange, klonterig groeiende en iets overhangende bladeren voor de tuin, maar pas als de bloempluimen, die meer dan twee meter hoog zijn, zich vormen, glanst het siergras in zijn geheel Schoonheid. Iedereen die pampasgras in een winkel heeft gekocht en in zijn tuin heeft geplant, is meestal ongeduldig voor de eerste bloesem. In dit geval is echter geduld geboden, want het pampasgras bloeit pas na enkele jaren. Komt de bloei later niet of heeft de plant al gebloeid maar doet dat niet meer, dan zijn meestal verzorgingsfouten of een verkeerde standplaats de oorzaak.

Ongunstige locatie

In de natuur groeit het Amerikaanse pampasgras als steppeplant op zonnige zand- en alluviale gronden. Om zich tot zijn volle schoonheid te kunnen ontwikkelen heeft de plant veel licht en warmte nodig. Op een te schaduwrijke plek blijft het siergras bladloos. Hetzelfde geldt voor sterk verdichte grond of wateroverlast. Pampasgras is erg gevoelig voor natte grond, vooral in de winter. Daarom moet de tuingrond diep en goed gedraineerd zijn. Haal bij twijfel het gras voorzichtig uit de grond en graaf een groter plantgat van minimaal 60 cm diep en 1 m breed.

• Maak de grond los met een graafvork
• Vul de drainagelaag in
• Verrijk de uitgraving met volwassen compost of voedselrijke humus
• Plant zoals voorheen en vul aan met aarde
• stap gemakkelijk op

water balans

In tegenstelling tot veel andere grassen reageert het pampasgras erg gevoelig op te veel of te weinig water. Het zoete gras vindt het het lekkerst als de grond gelijkmatig licht vochtig is.

droogte

Hoewel de plant een of twee droge dagen kan verdragen, mag de kluit nooit helemaal uitdrogen. Geef regelmatig water in periodes zonder regen en op warme dagen, maar zorg er altijd voor dat er geen wateroverlast ontstaat. Als de site te droog is, kan de bloei worden onderdrukt. Als de overige standplaatsomstandigheden goed zijn, kan het helpen om het siergras op te graven en volwassen compost of hoogwaardige humus over een groot oppervlak en ook diep in de grond onder de grond te werken. Beide componenten zijn in staat om water op te slaan. Ze verdichten de grond niet, dus er is geen risico op wateroverlast. Bovendien beschermt een laag mulch tegen overmatige verdamping van vocht uit de grond.

wateroverlast

Vanwege het rietachtige uiterlijk planten sommige tuinders pampasgras direct in de oeverzone van de tuinvijver. Voor het siergras is het hier echter eigenlijk veel te nat, zeker als de wortels permanent in het water staan. Als de plant deze ongunstige omstandigheden overleeft, is hij zo zwak dat hij geen bloemen kan produceren. Verhuizen naar een plek met goed doorlatende grond waar de plant veel licht krijgt, is absoluut noodzakelijk.

Verkeerde bevruchting

Hoewel het pampasgras veel voedingsstoffen nodig heeft, mag het niet te veel zijn. Alleen met de juiste dosering bloeit het pampasgras elk jaar weelderig.

Onvoldoende toevoer van voedingsstoffen

Het Amerikaanse pampasgras geeft de voorkeur aan voedselrijke grond. Daarmee is het een van de weinige siergrassoorten die extra bemest moet worden als de grond vrij schraal is. Bij het planten kunt u het beste wat compost of voedselrijke humus in de grond werken. Wanneer er een gebrek aan voedingsstoffen is, vormen zich weinig of geen van de aantrekkelijke bladeren. Organische materialen zoals compost of hoornkrullen, die aan het begin van het groeiseizoen in de grond worden verwerkt, zijn geschikt voor bemesting. Bemesting kan elke vier tot zes weken worden voortgezet tot de bloei.

• 50 tot 80 g hoornkrullen of andere organische meststof per vierkante meter
• gebruik geen minerale meststoffen

Te veel kunstmest

Het weelderig groeiende zoete gras verdraagt ​​​​geen zeer hoge zoutgehaltes. Daarom mogen alleen organische meststoffen worden gebruikt die langzaam ontleden en hun voedingsstoffen vrijgeven. Grote hoeveelheden stikstof in de bodem leiden niet tot talrijke bloemformaties, maar tot een verhoogde productie van bladmassa. Gebruik daarom bij voorkeur stikstofarme meststoffen. Voor dit doel zijn geschikt:

• rijpe kompost
• hoornschaafsel of hoornmeel
• As van de grill
• speciale organische meststof voor siergrassen (NPK: 8-2-6)

Om de gevoelige wortels te beschermen, moet de meststof in kleine porties worden gegeven.

Bemesting van potplanten

Een uitzondering op bemesting zijn planten die in potten worden gekweekt. Om de voedingsstoffen die door het irrigatiewater worden weggespoeld te compenseren, moeten deze pampasgrassen wel elke twee tot vier weken bemest met een speciale meststof voor siergrassen via het gietwater worden. Volg strikt de specificaties van de fabrikant. Als je de plant in het voorjaar hebt verpot, hoef je de eerste maanden helemaal niet te bemesten. Goed potsubstraat bevat voldoende voedingsstoffen. Als pampagrassen in de kuip zelfs na vele jaren niet bloeien, kan dit komen doordat de plantenbak te klein is. De onderstam neemt veel ruimte in beslag. Daarom moet de emmer een inhoud hebben van minimaal 40 liter.

Verkeerd overwinteren

Op onze breedtegraden is het vrij zoete gras helaas niet helemaal winterhard, ook al wordt het vaak als zodanig verklaard. Nog meer dan de kou heeft het pampasgras in de wintermaanden te lijden onder natte weersomstandigheden.

Als er te veel water in de baal stroomt, kan er rot ontstaan. Hoewel de plant in de meeste gevallen overleeft, is hij te zwak om bloemblaadjes te produceren. Daarom moet vóór het begin van de eerste strenge vorst het onderste gedeelte met gebladerte worden aangelegd. Het is ook nodig om het bovenste derde deel van het bladbosje met een touwtje vast te binden om te voorkomen dat grote hoeveelheden water het hart van de plant binnendringen. Het is zeer ongunstig om het siergras in folie te wikkelen, omdat de lucht dan niet kan circuleren en er schimmel en rot ontstaat.

snijtijd

Het juiste moment om het pampasgras te snoeien is alleen in het voorjaar, net voor de nieuwe scheuten in maart of april. Het juiste moment is erg belangrijk, want als je te vroeg snijdt, bestaat het risico dat de baal gaat rotten of bevriezen. Als je te laat knipt, is er een groot risico dat je de nieuwe scheuten verwondt of zelfs afsnijdt. In dit geval blijft het zoete gras tijdens dit groeiseizoen waarschijnlijk schijfloos. Het gras loopt relatief laat uit. Na een koude en lange winter is het volkomen normaal dat er pas in mei nieuwe halmen ontstaan. Snoei de oude, verdorde stengels en bloemstelen ongeveer 20 cm boven het maaiveld terug.

ongedierte aantasting

In sommige gevallen kan het verder robuuste siergras besmet raken met bladluizen. Het ongedierte nestelt zich het liefst aan de onderkant van de bladeren en zuigt de plantensappen eruit. Hierdoor kan het siergras zo verzwakt worden dat er geen nieuwe bladeren uit voortkomen. Bovendien scheiden bladluizen honingdauw uit, een kleverige, suikerachtige substantie die roetschimmels graag koloniseren. Bij een plaagplaag wordt het pampasgras permanent beschadigd, wat uiteindelijk de groei en bloei beïnvloedt. Controleer het gras in het beste geval regelmatig. Als het ongedierte in een vroeg stadium wordt ontdekt, helpen meestal milieuvriendelijke huismiddeltjes. Als de plant al zwaar is aangetast, zijn bestrijdingsmiddelen en radicaal snoeien meestal nodig om het gras überhaupt te kunnen redden.

Conclusie

In de regel zijn zorgfouten of een verkeerde locatie verantwoordelijk voor het feit dat het pampagras niet bloeit. Deze zijn vrij eenvoudig te verhelpen, zodat het siergras het volgende jaar meestal weer nieuwe bladeren maakt. Mochten de maatregelen niet baten, dan is het waarschijnlijk een mannelijke plant die zelden pluimen vormt.

Meer informatie over siergrassen