Inhoudsopgave
- ligging en bodem
- Plant
- gebruik
- voortplanting
- Giet
- Bevruchten
- Snee
- kuip teelt
- overwinteren
- ziekten en plagen
- toxiciteit
de rookstruik (Cotinus coggygria) brengt een rijke kleurpracht in de huistuin met zijn felrode bladeren tijdens de herfstperiode. De uit de Middellandse Zee geïmporteerde sierheester vereist speciale zorg op onze breedtegraden.
ligging en bodem
De rookboom, ontstaan in het Middellandse Zeegebied, is een kind van de zon. Hoewel hij ook kan gedijen op gedeeltelijk beschaduwde plaatsen, komt hij pas volledig tot zijn recht op een met licht overgoten standplaats. Daarentegen is de plant vrij zuinig qua bodembehoefte. De struik is uiterst flexibel en is tevreden met bijna alle cultuurgronden. Goed doorlatende, droge en voedselrijke bodems met een hoog kalkgehalte en een gemiddeld gehalte aan voedingsstoffen hebben echter de voorkeur. In het geval van zware en verdichte bodems met een neiging tot wateroverlast, is er een neiging tot ontwikkeling van Verticillium-verwelkingsziekte. Dit is een schimmelziekte die meestal dodelijk is. De optimale pH ligt tussen 6,5 en 7,5.
Tip:
Een laag die dient als drainage, bijvoorbeeld gemaakt van potscherven, kan worden gebruikt om vocht te minimaliseren.
Plant
Specimens uit de vakhandel komen vrijwel uitsluitend uit kuipculturen. Als de bak of pot voldoende wortels heeft, staat niets het hele jaar door planten in de weg. Anders ligt het bij buitengekweekte heesters, die buiten het groeiseizoen dienen te worden geplant.
Tip:
Voor het planten moet een ideale locatie worden gekozen. Reeds gevestigde struiken zijn moeilijk te verplanten zonder schade.
Over het algemeen is de lente ideaal om de plant te verplanten. Als de temperaturen tijdens de wintermaanden mild zijn, is zelfs de herfst geschikt in deze regio's.
Natuurlijk moeten in ieder geval goede bodemgesteldheden aanwezig zijn. Zware en verdichte gronden kunnen verbeterd worden met bijvoorbeeld een dosis zand. De plantkuil moet bij het zetten van de plant zelf twee keer de diameter en twee keer de diepte van de kluit hebben. Voordat u daadwerkelijk plant, moet de kluit worden losgemaakt voor een betere groei en royaal worden gedrenkt in een emmer water. Na het planten moet de wilg goed worden bewaterd.
gebruik
De sierheester is ideaal als solitair op open grasvelden. De unieke vruchtzetting, die afhangt van de soort, en het blad, dat in verschillende roodtinten schittert, trekt alle aandacht in parken en tuinen. Hoewel de plant zich ideaal bewijst als een echte singleplayer in een eenzame positie, doet hij dat ook Plant ook in combinatie met siergrassen, andere kleurrijke herfstbomen of vaste planten chique. De heester komt ook goed tot zijn recht in grote rotstuinen of door zijn hoge droogteresistentie in daktuinen of op terrassen in een containercultuur. De volgende planten zijn geschikt als goede plantpartners:
- goudsbloemen
- zomer asters
- sieraden mand
- liguster hagen
voortplanting
Vermeerderen kan op verschillende manieren. De rookstruik kan vrij conventioneel worden vermeerderd door tijdens de lentemaanden te zaaien. Dit project wordt echter niet altijd met succes bekroond. Veelbelovender is vermeerdering via zinkers. Dit gebeurt ook in het voorjaar. Om dit te doen, moet een grote zijscheut die tot op de grond reikt, in de grond worden neergelaten en stevig worden vastgezet. Ten minste 30 centimeter van de scheutpunt moet uit de aarde steken. Dit zinklood ontwikkelt voldoende wortels tijdens het lente- en zomergroeiseizoen om scheiding van de moederplant en verplaatsing mogelijk te maken. Dit type voortplanting gebeurt vaak vrij onvrijwillig door de natuurlijke groei van de struik. Deze van nature voorkomende zinkers kunnen gemakkelijk worden afgesneden en elders in de tuin worden geplant voor vermeerdering.
Giet
De nogal zuinige pruikenboom water geven volgens een vast patroon werkt nogal averechts. Water geven als dat nodig is, is logischer. Dit gebeurt wanneer het aardoppervlak is opgedroogd tot een diepte van ongeveer 5 centimeter. De plant stelt geen hoge eisen aan het gietwater. Voor de bewatering is gewoon kraanwater voldoende. Tijdens extreem droge zomerperiodes is het soms nodig om meerdere keren per week water te geven. Tijdens droge maanden in het voorjaar is eens in de twee weken water geven voldoende. Water geven doe je met een gieter of tuinslang. Vermijd hier de bladeren en bloesems te strooien, het irrigatiewater moet rechtstreeks op de boomschijf worden gegoten.
Tip:
Als een ondiepgewortelde plant heeft deze struik externe irrigatie nodig tijdens hete droge periodes. Het is echter essentieel om wateroverlast te voorkomen. Als er een gebrek aan water is, wordt dit gesignaleerd door slappe bladeren.
De optimale hoeveelheid water of de waterbehoefte vloeit voort uit verschillende factoren zoals de grootte van de plant, de toestand van de grond en de heersende temperaturen. Over het algemeen verdient de zeldzame watergift met grotere hoeveelheden dagelijkse giften de voorkeur. Het eerste jaar kan het nodig zijn om elke twee weken 10 tot 20 liter water te geven.
Bevruchten
Zelfs locaties met weinig voedingsstoffen zijn voldoende voor de wilg. Dienovereenkomstig blijkt de bemesting van deze plant vrij ongecompliceerd te zijn. Het is meestal voldoende als de struik voor het groeiseizoen in het voorjaar royaal wordt voorzien van biologische tuinmest of compost. In tegenstelling tot de meeste planten geeft de wilg echter de voorkeur aan minerale grond, daarom zijn andere meststoffen te verkiezen boven compost. De organische meststof ontwikkelt na verloop van tijd een langdurig effect. Daarom is extra bemesting alleen in juli nodig. Niet alleen buitengeplante planten moeten worden bemest, ook potculturen moeten tijdens de lentemaanden tot eind augustus een keer per maand worden bemest met een speciale vaste meststof.
Tip:
Om ervoor te zorgen dat het hout goed rijpt, mag de wilg nooit in augustus worden bemest.
Snee
In principe kan de pruikenboom het hele jaar door gesnoeid worden vanwege de uitstekende snijcompatibiliteit. Regelmatig snoeien is echter niet nodig om een mooie kroon of betrouwbare bloei te vormen. Als de scheuten te weelderig zijn, kunnen de scheuten die op de grond liggen direct aan de basis worden afgesneden.
Voorzichtigheid:
Oudere exemplaren zijn minder snijvast. Oudere exemplaren die zwaar gesnoeid zijn, bloeien het volgende jaar niet.
Omdat snoeien over het algemeen de bloei niet stimuleert, is snoeien alleen nodig voor het snoeien of vormgeven. Een sterkere snoei van de kroon kan het beste in de late winter worden gedaan.
kuip teelt
Als er geen mogelijkheid is om buiten te planten of als de struik op een dakterras of balkon moet staan, stelt de struik bijzondere eisen aan de verzorging. In principe zouden kleinere variëteiten moeten worden gebruikt voor een kuipcultuur. Een grote plantenbak is geschikt voor de gebruikelijke rookstruik. Net als in het veld is de keuze van een doorlatende ondergrond van groot belang. Het vat zelf moet een minimale diepte hebben van 70 centimeter en een minimale diameter van 80 centimeter. Klei of een bed van grind is geschikt als drainagelaag om wateroverlast te voorkomen. Het gebruik van hoogwaardige potgrond zorgt voor een weelderige groei. Net als bij andere kuipculturen is constant en regelmatig water geven essentieel voor de plant om te gedijen. Noch wateroverlast, noch periodes van droogte zijn bevorderlijk voor de ontwikkeling van de plant. Ook moet het gewas beschermd worden tegen extreme kou en vorst.
Tip:
Over het algemeen zijn kuipculturen veel gevoeliger dan exemplaren die buiten worden geplant.
overwinteren
De meerjarige rookroker is zelfs bestand tegen ijzige temperaturen van maximaal -20 graden. Hoe jonger een exemplaar, hoe gevoeliger de planten zijn voor koude temperaturen. Vers geplante heesters zijn ook vrij gevoelig voor kou en reageren negatief op nachtvorst. Om te voorkomen dat ze tijdens de koude wintermaanden beschadigd raken, kunnen jonge planten het beste op een vorstvrije maar koele plaats overwinteren. Oude en goed doorwortelde struiken zijn weerbaarder, maar ook hier is bij extreme vorst behoefte aan extra winterbescherming in de vorm van een laag kreupelhout. Op onze breedtegraden en de vrij milde winters van de afgelopen jaren is een dergelijke bescherming echter slechts zelden nodig. Andere ziekten kunnen de struik ook aantasten. Andere veel voorkomende ziekten zijn meeldauw, die kan worden bestreden door streng te snoeien of het gebruik van fungiciden.
ziekten en plagen
Met goede zorg en een geschikte standplaats blijkt de pruikenboom enorm eigenwijs. Het wordt zelden aangevallen door ongedierte of planten. De plant wordt echter relatief vaak aangetast door de zogenaamde verwelkingsziekte Verticillium, wat op het eerste gezicht vaak wordt verward met droogte. De belangrijkste symptomen van verwelking zijn vallende takken en verwelkende bladeren ondanks voldoende water geven. Voor diagnose kan een stukje van de schors worden verwijderd. Als de waterkanalen van de plant bruin verkleurd zijn, duidt dit op de ziekte.
De ziekte wordt veroorzaakt door een schadelijke schimmel in de bodem. Aangetaste planten zijn niet meer te genezen. Optimale kweekomstandigheden kunnen dienen als preventieve bescherming tegen infectie.
toxiciteit
Over het algemeen wordt de rookstruik als giftig beschouwd. Het is qua toxiciteit vergelijkbaar met gifsumak en azijnboom. De struik is giftig door de flavonen die erin zitten, zoals quercetine, wat kan leiden tot huidirritatie en irritatie. Niet alle soorten bevatten dit contactgif. Vooral exemplaren met rode bladeren bevatten dit gif.
Tip:
Vanwege de toxische eigenschappen mag het snoeien alleen worden uitgevoerd met voldoende veilige handschoenen.
tuin redactie Ik schrijf over alles wat me interesseert in mijn tuin.
Meer informatie over P zoals Primrose
Paarse bellen - profiel, verzorgingstips en vermeerdering
De Heuchera, de paarse bel, komt oorspronkelijk uit Amerika, van Canada tot Mexico. Tegenwoordig zijn er talloze, prachtige hybriden met een grote verscheidenheid aan bladvormen, kleuren en bloemen voor de huistuin te koop. De Heuchera-soorten zijn groenblijvende, klompvormende vaste planten uit de Sacifragaceae-familie.
pushkinia; Puschkinia libanotica – verzorging voor vroege bloeiers
Bloeit vroeg, bloeit betoverend. Is winterhard, duurzaam en gemakkelijk te verzorgen. Maar ondanks al deze voordelen is de Puschkinia nog steeds bijna een geheime tip. De tere witte bloemen van deze bolgewas zwaaien uit hun lange, lichtgroene bladeren. De Puschkinia libanotica behoort tot de plantenfamilie van de aspergefamilie (Asparagaceae).
Londense plataan, Platanus acerifolia - Planten en verzorgen
De esdoornbladige plataan is een zeer goede laanboom, een snelgroeiende en hoge boom met grote bladeren die vrijwel identiek zijn aan die van de esdoorn.
Petunia's, Petunia - veel voorkomende ziekten en plagen
Petunia's behoren tot de meest populaire balkon- en kuipplanten. Hun overvloed aan bloemen en de vele variëteiten in verschillende kleuren en met verschillende patronen maken deze planten zo populair. Petunia's zijn echter ook een beetje gevoelig en soms ronduit bitchy als ze niet alle voorwaarden vinden die ze zouden willen.
Plant pampasgras - locatie, afstand, bemesting & Co
Pampagras is een tuin die meestal opvalt tussen de rest van de beplanting. Dit hoge gras met zijn indrukwekkende toppen is moeilijk te missen. Het werkt het beste als een patience. Na een paar jaar is er een heel groot arendsnest ontstaan. Op een eenzame plek, misschien wel midden op het gazon, ziet het pampasgras er meer dan goed uit. Daarnaast is het ook nog eens ontzettend makkelijk in onderhoud.
Instructies: Snijd de cantharellenboom - zo moet het!
De pijpstruik wordt meestal valse jasmijn genoemd, soms ook boeren- of zomerjasmijn. Deze bloeiende struik heeft vele namen. Kenmerkend voor de cantharelboom zijn de talrijke witte bloemen, enkelvoudig, half gevuld of dubbel en een intense geur. Niet alle soorten ruiken, maar de meeste wel, soms meer, soms minder.