Rode esdoorn, Acer rubrum

De rode esdoorn is een van de meest populaire sierplanten in de tuin en heeft niet veel verzorging nodig. Voor een prachtige en gezonde groei is het echter noodzakelijk om enkele voorwaarden te creëren en niet te vergeten voldoende water te geven. Snoeien is geen must, maar biedt de mogelijkheid tot individuele vormgeving.

De rode esdoorn staat het liefst op een zonnige standplaats in losse, zanderige grond. Afhankelijk van de beschikbare ruimte en verzorging kan de esdoorn uitgroeien tot een staatsboom of een weelderige struik.

Locatie, bodem en bemesting

Naast de solitair in de tuin is het mogelijk om de rode esdoorn in een emmer te planten en op het terras te plaatsen. De eerste aandacht moet uitgaan naar voldoende potmaat en er moet worden gekozen voor een winterharde plantpot met een afvoergat voor overtollig gietwater. De sierboom heeft veel water nodig, maar reageert zeer gevoelig op wateroverlast met rottende wortels of bladval. De fijne wortels graven niet erg diep in de grond, die bij voorkeur een pH-waarde van neutraal tot licht zuur moet hebben. Er zijn verschillende gekweekte vormen, waarvan de rode Japanse esdoorn de meeste aandacht krijgt en in veel tuinen terug te vinden is.

De afzonderlijke soorten rode esdoorn verschillen niet in de keuze van locatie en verzorging, zodat de Verzorgingstips zijn algemeen geldig en voor een sterke groei en de prachtige rode verkleuring van de bladeren zorgen voor. Aangezien de bladeren niet erg stevig aan de takken hangen, verdient een windbeschutte plaats de voorkeur en niet aan de voet van een helling in verband met wateroverlast. Een keer per jaar wordt een minerale meststof gegeven die in het voorjaar voor het uitlopen kracht geeft en energie, die Acer Rubrum evenzeer in de groei en vorming van de bladeren steekt aangesloten. Als de grond te zuur of erg kalkhoudend is, ontwikkelt het blad geen sterke rode kleur. Oranje of groen ogende bladeren zijn een indicatie van een zorgfout en zouden de aandacht moeten vestigen op het substraat of de locatiekeuze. Evenzo kan een te droge of te natte grond de kleur van de bladeren aantasten, wat in het geval van de rode esdoorn altijd een indicatie is van een zorgfout.

Snee

Over het snoeien van de rode esdoorn zijn de experts het niet eens. Het feit is dat de snede niet absoluut noodzakelijk is en alleen moet worden gedaan als dat nodig is. Als dit het geval is, vertoont Acer Rubrum dode of bevroren scheuten die herkenbaar zijn aan hun droge bast en geen blad meer ontwikkelen. De snede moet heel voorzichtig gebeuren en niet te diep in de levende takken gaan. Ook al groeit de rode esdoorn vaak in de vorm van een struik, het is een boom. Bomen ontwikkelen bij het kappen wonden, die lang bloeden en ertoe kunnen leiden dat de boom besmet raakt met ziekteverwekkers. Oud hout loopt niet meer uit, waar het goedbedoelde snoeien van de esdoorn toe leidt volledige dood van de takken of aantasting door spintmijten en de daaruit voortvloeiende dood Leidt. Dode scheuten daarentegen kunnen op elk moment worden verwijderd en ook tijdens de groeifase worden afgeknipt.

Tegenover de mening staat de mening dat een sterke snoei de rode esdoorn niet schaadt. Deze verklaring wordt gerechtvaardigd door te kijken naar de Acer Rubrum in bonsaikunst. Om lang bloedende wonden te voorkomen, kunnen de snijvlakken worden behandeld met een speciale wondafdichting. Let er bij het snijden op dat de snede niet direct achter een knop wordt gemaakt, maar een beetje ervoor en berekent zo dat ongeveer een halve centimeter van de tak verdroogt na het kappen en geen nieuwe scheut treinen. Voor een bossige en zeer volle groei kan de snit worden aanbevolen en biedt zichzelf aan vooral als je Acer Rubrum in een container plant en je wilt dat het een bepaalde maat en vorm heeft uitstel. Het snoeien moet in het voorjaar gebeuren na de laatste nachtvorst, maar bij voorkeur voordat de plant ontkiemt. Snoeien in de late herfst wordt afgeraden omdat de verse wonden de vorst kunnen binnenlaten en de boom dood kunnen vriezen.

overwinteren

Grotere planten kunnen zonder speciale bescherming direct op hun standplaats overwinteren. De rode esdoorn is winterhard en vertoont geen beperkingen bij temperaturen tot -10 °C. Ernstige temperaturen onder nul kunnen echter leiden tot de dood van de knoppen die al in de herfst zijn geplant. Om dit probleem te voorkomen en om de knopvorming in het voorjaar te bevorderen, kan de rode esdoorn worden afgedekt met tuinvlies of een speciale folie. Containerplanten moeten voor de winter in de kelder worden bewaard en niet op het terras worden achtergelaten. De plantenpot beschermt niet tegen het indringen van strenge vorst in de grond en het beschadigen van de wortels. Als transport naar een beschutte, donkere en niet te koude plek in huis niet mogelijk is, mag de rode esdoorn niet in de bloembak Alleen de bovengrondse delen worden beschermd en afgedekt met folie, maar ook om de plantenbak gewikkeld met tuinvlies worden. In mildere winters is speciaal overwinteren niet nodig.

Ziekten en plagen

Een verkleuring of uitdroging van de bladeren duidt op ongeschikte teeltomstandigheden of een plaagplaag. Als wateroverlast of een grond die niet humusrijk, te zuur of te kalkhoudend is als oorzaak kan worden uitgesloten, kan een schimmelaantasting de oorzaak zijn. De meest voorkomende rode esdoornziekte is Verticillium verwelking, een schimmel die de watertoevoer in de plant remt en uiteindelijk tot de dood leidt. Deze schimmel is nog niet genezen en vormt een risico voor alle planten in de buurt van de zieke rode esdoorn. Het is daarom absoluut noodzakelijk dat de zieke plant niet in contact komt met andere struiken, Bomen en sierplanten in de tuin niet op de compost, maar goed verpakt bij het huisvuil wordt. Naast de schimmelaantasting kan Acer Rubrum worden aangevallen door spintmijten. Een te vochtige kluit of een winderige en schaduwrijke plek bevordert een aantasting door ongedierte. Hier is het belangrijk om het ongedierte in een vroeg stadium te herkennen en de rode esdoorn te behandelen. Daarna moet de standplaats worden gecontroleerd en bij twijfel een plek in de tuin worden gekozen waar de omstandigheden beter zijn en de boom gezond en sterk kan groeien.

Veelgestelde vragen en antwoorden

Wetenswaardigheden over de rode esdoorn binnenkort

De rode esdoorn kan in het wild meer dan 30 meter hoog worden, maar in tuinen wordt hij meestal slechts tussen de 10 en 15 meter hoog, maar groeit vrij snel met zo'n 50 cm per jaar. Hij komt uit Noord-Amerika en is een van de vele bomen die tijdens de zogenaamde Indian Summer voor de prachtige kleuren zorgen in de bossen van Canada en de noordelijke staten van de VS.

Plaats

• Om de kleur goed tot zijn recht te laten komen, moet de rode esdoorn indien mogelijk alleen in de tuin staan.
• Een jonge plant kan ook eerst in een emmer opgekweekt worden.
• Na verloop van tijd zal het echter nodig worden om de struik buiten te planten...
• ...of houd het klein door regelmatig te snoeien.
• Een rode esdoornstruik groeit het beste in voedselrijke en vochtige grond.
• De locatie moet zonnig of op zijn minst helder zijn. Warmte beschadigt de boom.

Plant

• Een rode esdoornstruik kan ook op een licht winderige locatie worden geplant.
• Het reageert echter gevoelig op te dichte of zeer kalkrijke grond.
• Zware grond moet daarom vóór het planten worden losgemaakt met grind of zand.
• Net als andere loofbomen kan de rode esdoorn het beste geplant worden in de bladloze periode van oktober tot maart, wanneer er geen vorst is.
• De beste tijd is de herfst, wanneer de boomkwekerijen de grootste aanvoer hebben.

Snijden en winterbescherming

• Van maart tot april bloeit de rode esdoorn met trossen donkerrode bloemen en zelfs de jonge twijgen zijn wat roodachtig van kleur.
• De bladeren kleuren in de herfst eerst geel tot oranje en krijgen uiteindelijk een felrode tint.
• Snoeien is niet nodig bij de rode esdoorn, maar kan indien nodig worden ingekort en uitgedund.
• Het is echter beter om hem voldoende ruimte te geven zodat hij ongehinderd kan groeien.

De rode esdoorn is op jonge leeftijd slechts weinig vorstgevoelig en verdient dan winterbescherming: de grond rond de stam is bedekt met bladeren of mulch. In latere jaren is hij echter zeer winterhard en kan hij daarom ook op koude plaatsen zonder enige bescherming.

Meer informatie over struiken en houtachtige planten