Mosroos (Rosa centifolia var. muscosa): zorg van A tot Z

Ooit standaard in traditionele cottage-tuinen, raakte de mosroos na verloop van tijd in de vergetelheid en was alleen nog te bewonderen als illustratie op oud porselein. Het wordt nu herontdekt en vindt steeds meer fans. Het groeit als een grote struik met een hoogte tot 180 cm. Mossrose bloeit eenmalig en ontwikkelt kleurrijke, middelgrote, dubbele bloemen.

Kenmerken

• Geslacht: mutatie van centifolia
• Botanische naam: Rosa centifolia var. slijmvlies
• Duitse naam: Moosrose, Moosröschen
• Groei: uitspreidende, overhangende scheuten
• Groeihoogte: 150-180 cm
• Bladeren: grijsgroen, iets glanzend
• Bloem: middelgroot, gevuld, verschillende tinten roze
• Bloeiperiode: juni tot augustus
• Geur: intens met een licht kruidige noot
• Kalktolerantie: Kalktolerantie
• Gebruik: cottage en natuurtuin, als solitair of achtergrondplant

Plaats

Rosa centifoliavar. Niet voor niets behoort Muscosa tot de oudste rozenrassen, ze zijn zeer robuust en slechts weinig vatbaar voor ziektes. Vooral de juiste locatie is van belang. Het moet luchtig en zonnig zijn met enkele uren zon per dag. Een plaats in de brandende middagzon moet worden vermeden. Een luchtige standplaats is belangrijk zodat het blad altijd snel kan drogen. Ruimte onder grotere loofbomen is daarom nogal ongeschikt. Een plantplaats die niet beschermd is tegen hevige regenval verhoogt de gevoeligheid voor schimmelziekten zoals zwarte vlek en echte meeldauw. De juiste locatie kan het onderhoud ook veel gemakkelijker maken.

Vloer

Als het om de bodemgesteldheid gaat, mogen mosrozen niet worden geplant waar in voorgaande jaren rozen maar ook appels, peren, pruimen of kersen hebben gestaan. Anders kan bodemmoeheid optreden. Zelfs de beste zorg is nutteloos. De planten groeien langzamer, lopen zwak uit en de bloemvorming wordt sterk verminderd. De belangrijkste oorzaak zou ziekteverwekkers moeten zijn of wortelbeschadigende bacteriën zijn. Rozen gedijen daar ook niet na meer dan tien jaar.

• Rozenmoe-aarde mengen met verse grond is niet voldoende
• Volledige, grootschalige vervanging vereist
• Tot een diepte van minimaal 80 cm
• Zoek een locatie met niet-verontreinigde grond
• Verontreinigde grond geschikt maken voor de lange termijn
• Voeg compost en algenkalk toe
• De bodem wordt zo voorzien van sporenelementen
• Dan een groenbemester z. B. zaaien met gele mosterd en goudsbloemen
• Voorziet de bodem van humus en stoot aaltjes af

De grond op de nieuwe standplaats moet rijk zijn aan voedingsstoffen en humus, matig droog tot matig vochtig en neutraal tot licht zuur. Grindachtige tot kleiachtige bodems zijn erg goed. Zwaardere worden verbeterd met zand en lichte met een flinke portie compost of goed gekruide mest.

planten

Voor het planten is een zorgvuldige voorbereiding van de ondergrond vereist. Het wordt losgemaakt tot een diepte van ongeveer 50 cm en wortelonkruiden zoals jicht- en kweekgras en andere wortelresten worden eruit verwijderd.

• Graaf vervolgens het plantgat
• Ongeveer twee keer zo diep en breed als de pad
• Vanwege penwortels, meer diep dan breed
• Meng de uitgegraven grond met goed verteerde compost of humus
• Week balen mosrozetten met blote wortel gedurende 12 tot 24 uur
• Containergoederen totdat er geen luchtbellen meer opstijgen
• Kort in de volgende stap de rozenscheuten in tot 20 cm
• Knip ook de wortels af
• Maak de kluit van kuipplanten los door voorzichtig te trekken

Daarna kan de mosroos geplant en bewaterd worden. Planttijd voor een blote wortel Rosa centifolia var. Muscosa is in de herfst en lente, maar bij voorkeur in de herfst. Kuipplanten kunnen het hele jaar door geplant worden, mits de grond vorstvrij is.

zorg instructies

Deze mosroos is de perfecte solitair, maar komt ook goed tot zijn recht in een border. Door zijn compacte groei en een hoogte van ca. 150 cm zelfs geschikt als haag- en kuipplant. Net als elke andere plant heeft ook de mosroos de juiste verzorging nodig voor een gezonde en krachtige groei en een onuitputtelijke bloemenpracht.

Giet

De waterbehoefte van deze planten is vrij matig, al hebben ze in de zomer iets meer water nodig dan in het voor- en najaar. Afhankelijk van het weer is een of twee keer per week voldoende, misschien vaker in de zomer. Ingemaakte exemplaren hebben wat meer water nodig, afhankelijk van waar ze staan. Het substraat droogt hier sneller uit door het kleinere volume.

De beste tijd van de dag om water te geven is in de ochtend. Je moet ervoor zorgen dat je altijd op de grond giet en niet over de bladeren. De vochtige bladeren kunnen worden aangetast door echte meeldauw. Beregening met een tuinsproeier wordt daarom afgeraden.

Bevruchten

Een ander belangrijk onderdeel van de zorg is bevruchting. De mosroos wordt in drie fasen bevrucht. De eerste bemesting vindt plaats in maart in de vorm van een lichte dosis compost. De tweede volgt in mei en de laatste eind juni, maar uiterlijk eind juli, beide keren met een speciale rozenmeststof. Op een later tijdstip mag u niet meer bemesten zodat de planten tot rust kunnen komen. Om dit te waarborgen moet het stikstofgehalte in de bodem dalen. Gebeurt dit niet, dan zijn de rozen aan het einde van het jaar nog actief, wat bij de eerste zware nachtvorsten tot schade kan leiden.

Snee

• Snijd mosrozen hooguit om de twee tot drie jaar
• Beste tijd in het voorjaar
• Snijd nogal voorzichtig
• Snijd zieke, bevroren en dode scheuten dicht bij de grond af
• Knip dunne scheuten uit het midden
• Zorgt voor een betere ventilatie in de plant
• In de herfst nieuwe scheuten met een derde inkorten
• Vorming van nieuwe bloemknoppen in hetzelfde jaar

Er moeten voldoende oudere scheuten overblijven, want deze roos bloeit op meerjarig hout. Uiteindelijk moeten er ongeveer hetzelfde aantal oude, voorgaande jaren en nieuwe scheuten aan de roos blijven. Men moet altijd net boven een naar buiten gericht oog en in een kleine hoek knippen.

overwinteren

Het belang van winterbescherming voor mosrozen wordt vaak onderschat. Ze worden als voorwaardelijk winterhard beschouwd en zijn dankbaar voor passende bescherming. Om de wortels te beschermen wordt de grond rond de roos opgestapeld en worden de bovenste delen omwikkeld met een speciaal rozenvlies, jute of jute. Mosrozen in een pot hebben wat meer bescherming nodig. Hier kan de aarde snel doorvriezen. De wateropname zou tot stilstand komen en de plant zou verdrogen. Om dit te voorkomen, wikkelt u de kuip in jute, kokosmatten of noppenfolie en dekt u de baal ook af met kreupelhout of droge bladeren. Ter bescherming tegen grondvorst wordt hij op poten of piepschuim geplaatst en vervolgens voor een beschermende huismuur. Vergeet op vorstvrije dagen niet water te geven. Overtollig water moet echter op elk moment kunnen wegvloeien.

transplantatie

Er kunnen veel redenen zijn om een ​​mosroos te verplanten. Het belangrijkste hierbij is de juiste timing. Dat is tussen begin november en eind februari, maar niet tijdens het groeiseizoen. Als de roos nog bladeren heeft, verliest hij water via de bladeren en kunnen de scheuten uitdrogen.

• Hoe ouder de plant, hoe voorzichtiger je bent
• Laat minimaal 50-70 cm vrij van de hoofdtakken
• Knip zijscheuten terug tot ongeveer 10 cm
• Verwijder de dode huid direct bij de wortels
• Verwijder indien nodig ook een deel van de hoofdtakken
• Hierdoor is het verdampingsoppervlak na knopvorming kleiner
• Gebruik vervolgens de schop om een ​​royale kluit uit te snijden
• Spade mag niet als hefboom werken
• Snijd wortels zo diep mogelijk af
• Rose zou zonder weerstand uit de grond moeten komen
• Plant terug op de nieuwe locatie
• Opstapelen met humus tot half maart
• Of bedek de basis met dennentakken en bladeren

voortplanting

Er zijn verschillende manieren om de mosroos te vermeerderen:

Over stekken

De benodigde stekken worden tussen eind juni en begin augustus geknipt uit eenjarige, goed beboste scheuten die net zijn uitgebloeid. Ze moeten ongeveer de lengte van een potlood hebben en ongeveer vijf ogen hebben. De stekken kunnen direct op een beschutte plek in de tuin geplant worden of in potten met licht zanderige tuingrond.

Zorg er bij het planten in een pot voor dat de betreffende plantenbak ongeveer 30-40 cm diep is. Daarnaast moet een goede waterafvoer gegarandeerd zijn. Om het rooten te versnellen, kunt u grote wegwerpglazen of doorzichtige plastic zakken over de stekken plaatsen. Het substraat mag gedurende deze tijd niet uitdrogen. In het voorjaar van het volgende jaar kunnen de rozenstekken dan op hun definitieve plek worden geplant.

Door te zaaien

• Vul eerst een ondiepe zaaibak met potgrond
• Verdeel de zaden er gelijkmatig over
• Bedek met aarde van ongeveer een centimeter dik
• Bevochtig het substraat en houd het vochtig tot het ontkiemen
• Zet de zaaibak in de winter op een koele plaats
• Als de eerste zaailingen te zien zijn, zet je het geheel op een lichtere en warmere plek
• Vermijd direct zonlicht

Zodra de jonge plantjes vier tot zes bladeren hebben, kunnen ze worden gescheiden in kleine potjes met voedselrijke grond. Ze moeten ten vroegste na de ijsheiligen in de tuin of emmer worden geplant, wanneer er geen vorst meer te verwachten is. De eerste dagen geef je ze, afhankelijk van het weer, dagelijks water. Vanaf de tweede week mag u minder vaak water geven.

Ziekten

echte meeldauw

Onder optimale omstandigheden groeit de mosroos 'Rosa centifolia var. Muscosa' lage ziektegevoeligheid. Toch kan een aantasting met echte meeldauw niet volledig worden uitgesloten. Het verschijnt als een witte, melige laag op de bladeren, stengels en toppen. Groeistoornissen en misvormingen volgen. Geschikte fungiciden zijn beschikbaar voor een effectieve bestrijding. Goede omstandigheden ter plaatse zijn vooral belangrijk als preventieve maatregel. Je kunt ook werken met zelfgemaakte groentebouillons.

zwarte vlek

Blackspot komt tot uiting in zwartbruine bladvlekken van verschillende grootte. Dit wordt gevolgd door vergeling van de bladeren en voortijdig bladverlies. Zodra de eerste symptomen verschijnen, moet u tegenmaatregelen nemen. De handel biedt hiervoor ook goedgekeurde fungiciden aan, die meestal een herhaalde behandeling vereisen.

roze roest

Rozenroest komt voor in het voorjaar en veroorzaakt fel oranjebruine puistjes aan de onderkant van bladeren en gelige vlekken op de toppen. Dit komt ook door de ongunstige omstandigheden ter plaatse. Geschikte fungiciden kunnen worden gebruikt om het te bestrijden.

ongedierte

De meest voorkomende plaag op rozen zijn bladluizen. Ze nestelen zich graag in rozenstruiken in de lente of zomer. Een sterke waterstraal kan een plaag meestal verminderen. Een zelfgemaakte zeepoplossing om te spuiten is een goede manier om het verder te bestrijden. Het geheel moet meerdere keren worden herhaald totdat er geen luizen meer te zien zijn.

Meer informatie over soorten rozen