Eierschalen als compost en meststof voor planten

Eierschalen behoren tot de ongekookte keukenresten en horen dus op de compost!? Helaas is de situatie niet zo eenvoudig. In feite is de schaal voor 90 procent uit calciumcarbonaat - bekend als kalkcarbonaat. Kalk heeft een breed scala aan toepassingen in de hobbytuin, bijvoorbeeld op compost of als meststof voor planten. Het probleem is dat kalk in deze vorm niet makkelijk oplost. Zijn kippeneierschalen nuttig of zelfs schadelijk? De volgende pro- en contra-argumenten worden gebruikt om u te helpen beslissen.

Dat is wat de voorstanders beweren

De uitgebreide positieve invloeden van compost op plantengroei en bodemkwaliteit zijn al lang geïnternaliseerd door natuurliefhebbende hobbytuiniers. Zelfs de kleinste tuin heeft tegenwoordig een composthoop die zorgvuldig wordt gevuld met plantenresten en ongekookte keukenresten. Ook eierschalen worden al decennia zonder veel omhaal gecomposteerd om de volgende redenen:

• Eierschalen bevatten waardevolle kalk, een onmisbaar bestanddeel van organische mest
• maximaal 0,5 millimeter dik, wanneer geplet bevorderen ze de circulatie van zuurstof in de composthoop
• Calciumcarbonaat als hoofdbestanddeel neutraliseert de verzurende werking van andere toevoegingen, zoals gemalen koffie
• de aanwezige koolstof voorkomt overmatige stikstofvorming en zorgt zo voor een stabiele humusontwikkeling

Wat betreft de bezorgdheid over ziektekiemen op eierschalen, wijzen voorstanders van compostering op het rottingsproces. Een vers aangelegde composthoop begint met een hete fase, waarbij temperaturen van 60 °C en hoger worden bereikt. In deze fase wordt het organische materiaal afgebroken, waardoor de ziektekiemen deze hygiënisering niet overleven. Ook bacteriën worden vernietigd vanaf een temperatuur van 70 °C. De voortschrijdende micro-organismen vinden uiteindelijk een biologisch 'gereinigd' materiaal.

De tegenargumenten

Binnen de grote gemeenschap van geëngageerde hobbytuiniers begint zich steeds meer een fractie te vestigen die ervoor pleit om eierschalen bij het gft-afval te doen en niet bij de compost. Uw bewijs in detail:

• de schalen van kippeneieren zijn geen organische stof, maar eerder een minerale samenstelling
• Bodemdieren vermijden de kristallijne vaste stof in plaats van er op zijn minst aan te knabbelen
• in plaats daarvan ondergaan eierschalen verweringsprocessen die vergelijkbaar zijn met kalksteen
• als verbrijzelde splinters verdwijnen ze alleen visueel uit het zicht door de bruine verkleuring
• Eierschalen van pluimvee zijn geïnfecteerd met salmonella die warmrot overleven
• de bacteriën worden met de compost in de tuin verspreid en komen in het voedsel terecht
• Vliegen pikken de salmonella op van het organische materiaal en transporteren het naar de keuken

Wat betreft het ontsmettende effect in de thermocomposter, de tegenstanders van eierschalen as Composteer haar overtuiging: wat heb je aan permanente componenten die toch niet vergaan? Vroeg of laat worden ze uitgescreend en belanden ze in de biobak.

Snelle oplossing alleen in azijn en zoutzuur

Calciumcarbonaat is zo robuust geconstrueerd dat het alleen snel oplost als azijn of zoutzuur in het spel komt. Een populair experiment op scholen onderzoekt hoe je een rauw ei pelt. Hiervoor wordt een in de handel verkrijgbaar, ongekookt gevogelte-ei in een glas met azijnessence geplaatst. Binnen korte tijd vormen zich belletjes en ontwikkelt zich schuim op het oppervlak van de vloeistof. 'S Nachts lost de eierschaal volledig op terwijl het ei zelf intact blijft en in een 'kleverig' ei is veranderd.

Als meststof voor planten die in verval raken

Het onderwerp eierschalen als compost leidt naadloos tot de vraag naar hun basisfunctie als meststof voor planten. Zelfs onze grootouders en overgrootouders mengden de schelpen door het irrigatiewater of verwerkten ze in de bedgrond; er vast van overtuigd dat hun planten een extra dosis kalk kregen. Het ontbrak onze voorouders echter aan bewijs. Toen moderne methoden werden gebruikt om het van dichterbij te bekijken, werd het probleem van de lage oplosbaarheid van calciumcarbonaat duidelijk. Aangezien het algemene kalkgehalte van het leidingwater in de tussentijd aanzienlijk is toegenomen, behouden de meeste tuinplanten hebben er voldoende van - of er nu eierschalen worden geleverd of niet.

Alternatieven voor eierschalen als meststof

Gezien de trage oplosbaarheid van de kalkcomponent worden effectieve alternatieven voor de bemesting van kalkplanten gebruikt. Zoals de ervaring heeft geleerd, is de tuingrond in Duitse hobbytuinen meestal goed voorzien van kalk. Als uit een pH-grondtest blijkt dat de waarde te veel in de zure richting daalt, zijn tegenmaatregelen vereist. Dit is met name het geval bij het kweken van planten die de voorkeur geven aan neutrale tot alkalische grond. Dit zijn bijvoorbeeld forsythia, gladiolen, narcissen, pioenrozen en tulpen in de siertuin, maar ook wortelen, peterselie, snijbiet en sommige koolsoorten in de moestuin. Hoe verder te gaan met kalken:

• klassieke tuinlinde is geschikt voor lichte tot middelzware bodems
• Tuinkalk bij voorkeur in de herfst of winter toepassen
• op lichte zandgrond is toepassing van kalkmergel met 30 procent klei aan te raden
• Kalkmergel wordt in het najaar uitgereden vanwege de langzame werking
• indien een extra voeding met magnesium, mangaan of boor gewenst is, is algenkalk een optie
• Algenkalk wordt gedurende het groeiseizoen toegediend

Rotsstof neemt een bijzondere positie in. Het bevat veel kalkcarbonaat, evenals magnesium of kalium. De voedingsstoffen moeten echter een omweg maken via de micro-organismen zodat ze beschikbaar zijn voor de planten. Dan zijn de positieve effecten – afhankelijk van de bronsteen – echter nauwelijks te overtreffen. Zo worden regenwormen en andere bodemdieren geactiveerd, wat de vorming van humus bevordert.

Kalk-intolerante planten

Kalk- of eierschaalbemesting is niet altijd geïndiceerd. Diverse sier- en nuttige planten gedijen alleen optimaal als ze in kalkarme tot zure grond worden gekweekt. De bekendste vertegenwoordigers zijn:

• rododendron
• hortensia's
• petunia's
• azalea's
• orchideeën

Verschillende soorten van deze geslachten zijn zo gevoelig voor kalk dat ze bij voorkeur met opgevangen regenwater moeten worden bewaterd omdat leidingwater te hard is.

Conclusie van de redactie

De vraag naar het nut van eierschalen als compost en meststof voor planten is nog steeds een punt van controverse. Beide partijen gooien overtuigende en minder overtuigende argumenten in de weegschaal. Zeker, de trage oplosbaarheid van calciumcarbonaat in kippeneierschalen maakt het onnodig om het als meststof aan irrigatiewater toe te voegen. Alle andere voor- en nadelenargumenten missen ofwel een wetenschappelijk onderbouwde onderbouwing of missen eenvoudigweg empirische waarden. Het antwoord op het gebruik van de schaal van pluimvee-eieren in de volkstuin is dus meer een individuele houding.

Wetenswaardigheden over eierschalen als meststof

In de meeste gevallen gebruikten onze grootouders rauwe eierschalen voor de bevruchting. Ze legden de schelpen in het irrigatiewater of ze hakten ze fijn en mengden ze vervolgens in de grond. Deze truc wordt tegenwoordig nog steeds algemeen aanbevolen. De eierschalen bevatten calciumcarbonaat.

• In principe heeft het tegenwoordig nauwelijks zin om op deze manier extra kalk in de grond te brengen.
• In veel gebieden van ons land is het kraanwater al behoorlijk kalkhoudend. Zo worden alle planten voorzien van voldoende kalk.
• Zeer weinig planten hebben extra kalk nodig.
• Integendeel, voor velen van hen is te veel kalk of kalk in het algemeen nogal schadelijk.
• Als je een kalkvrije grond hebt en ook vrij zacht water, kun je eierschalen gebruiken om kalk aan te brengen.
• De eierschalen die zich in een normaal vierpersoonshuishouden ophopen, zijn echter meestal alleen voldoende voor kleine ruimtes of voor bloempotten.
• Er zijn veel eierschalen nodig om een ​​hele tuin te bemesten. Daarnaast blijft het nog steeds een eenzijdige bemesting.
• Daarnaast duurt het even voordat de schelpen beginnen te ontbinden. Het effect treedt niet zo snel in.

Welke planten houden niet van kalk?

• Rododendrons, azalea's, heide, iris en alle kruidachtige planten.
• Ook bosbessen, veenbessen, bergbraambessen (Gaultheria).
• koningsvaren, gaspeldoorn, jeneverbes (Juniperus communis).
• vogelkersen (Prunus padus), lijsterbes en dennen.
• Evenzo perziken, wijn, magnolia's, tamme kastanjes.

Welke planten houden van limoen?

• Kerstrozen, vroege voorjaarscyclamen, daphne.
• Winterluizen, pasquebloemen, levermossen, seringen.
• Nepsinaasappel, bieslook, lavendel, hibiscus voor buiten.
• delphinium, anjers, geraniums, boshyacinten en nog veel meer.
• Vooral bonen en erwten zijn blij met wat extra kalk in de grond.

Voors en tegens

Over het al dan niet in de compost gooien van eierschalen lopen de meningen uiteen, afhankelijk van de laatste wetenschappelijke bevindingen. Over het algemeen wordt het niet meer aanbevolen omdat vliegen de salmonella van de compost kunnen overbrengen op open voedsel in de keuken. Door eierschalen aan de compost toe te voegen, hebben ze voldoende tijd om langzaam te ontbinden en hun voedingsstoffen vrij te geven. De schelpen moeten van tevoren goed worden geplet. Hoe kleiner de stukjes, hoe beter. Ook mogen de schelpen aan de bovenkant niet open zijn compost hoop liggen, maar bedekt zijn (vliegen).

Meer informatie over kunstmest