Seringen bloeien niet of niet goed

Decoratief, gemakkelijk te verzorgen en een betoverende geur: de sering is een van de meest populaire sierplanten in het huiselijke park. De struik met zijn weelderige bloemen is een echte blikvanger - zodat een plotselinge bloeiluiheid meteen opvalt. Om de plant echter gericht te kunnen helpen en de bloei te stimuleren, is het belangrijk om de oorzaak van dit gedrag te kennen.

voorwaarden ter plaatse

Als de sering niet of niet goed bloeit, kunnen ongunstige standplaatsomstandigheden de oorzaak zijn. Aangezien het een plant is die veel zon en licht nodig heeft, is dit een ideale standplaats voor de plant uitsluitend zonovergoten gebieden binnen het binnenlands groengebied Vragen. Zelfs een halfschaduwrijke standplaats kan leiden tot een beperkte bloeibereidheid. De dichtheid van de kroon is dan over het algemeen ook schaarser en de plant ziet er over het algemeen minder weelderig uit.

Dus als de seringen bij een lage bloei ook klein en onopvallend lijken, maar verder gezond zijn, moet eerst de standplaats worden gecontroleerd. Indien nodig moet de plant worden overgeplant naar een zonnige plaats; de ombouw dient ook plaats te vinden als op de nieuwe standplaats overwegend droge warmte te verwachten is, waar de plant goed tegen kan. Ook is het belangrijk dat de sering zoveel mogelijk wordt beschermd tegen de wind.

bodem en onderhoud

In sommige gevallen kan naast een ongeschikte standplaats ook onvoldoende grond de oorzaak zijn van het niet bloeien van seringen; het gewas vraagt ​​om een ​​substraat dat de volgende eigenschappen heeft:

• veel kalk (vooral in het voorjaar)
• indien nodig kan ook een lichtzure grond
• rijk aan voedingsstoffen
• doorlatend
• niet te nat

De bodem verdraagt ​​ook beperkte periodes van droogte; Wateroverlast daarentegen is altijd ongunstig en kan snel leiden tot wortelrot. Er worden dan geen bloemen gevormd of bestaande bloemknoppen worden weggegooid. Als er eenmaal wortelrot is opgetreden, is de aangetaste plant helaas meestal niet meer te redden en moet deze worden weggegooid.

Als de grond daarentegen niet voldoende voedingsstoffen bevat, zal de bloei zeker aanwezig zijn, maar over het algemeen niet weelderig zijn. Dan helpt het om te helpen met speciale mest. Varianten met een hoog fosforgehalte, die bij voorkeur in het voorjaar worden uitgegeven, worden aanbevolen. Direct na de bloei wordt dan een kleinere dosering gegeven.

Fout bij het snoeien

Als de standplaatsomstandigheden ideaal zijn en de sering optimaal wordt verzorgd, kan een verkeerd uitgevoerde snoei ook verantwoordelijk zijn voor de luiheid van de plant tijdens de bloei. Dit is een van de meest voorkomende redenen voor het uitblijven van de bloei. De volgende snijfouten zijn mogelijk:

• algemeen te sterke bezuiniging
• letsel aan de astringes
• jonge struiken snoeien als ze in bloei staan

Seringenstruiken mogen alleen zeer voorzichtig en voorzichtig worden gesnoeid. De groei is alleen uit te dunnen.

Bij het snijden verwijdert de hobbytuinier alleen vervaagde bloeiwijzen, die direct na de bloei aan de basis worden verwijderd. Bovendien is het noodzakelijk om takken te knippen die de groei van de struik belemmeren; dit omvat zowel droge en dode scheuten als scheuten die elkaar kruisen of te dicht bij elkaar staan. Om takken te vinden die naar binnen groeien en zo de algehele groei van de struik verstoren, kijk je vanaf een meter afstand naar de groei.

De aldus geïdentificeerde scheuten moeten dan ook worden afgesneden. Bij het snijden moet erop worden gelet dat de aftakring niet wordt beschadigd. Daarnaast moeten de takken altijd net boven de knoppen worden afgeknipt. Over het algemeen moet een radicale snoei worden vermeden; een uitzondering is de oude lila struik, die door een dergelijke maatregel kan worden verjongd. Het radicaal snoeien gebeurt bij voorkeur in de zomer zodat de wonden daarna makkelijker kunnen sluiten. Er moet echter worden opgemerkt dat er het volgende jaar geen bloei zal zijn.

Seringenziekte als oorzaak van bloeiende luiheid

Last but not least kunnen ziektes er ook verantwoordelijk voor zijn dat de sering niet bloeit. Dit omvat vooral de seringenziekte, die te herkennen is aan de volgende symptomen:

• gestreepte donkere verkleuring en inkeping op de schors van jonge scheuten
• Scheuten buigen voorover op de aangetaste plekken en verwelken
• onregelmatige donkere samenvloeiende vlekken op bladeren
• donkere verkleuring van bladstelen en bladnerven
• Bloeiwijzen worden bruin en verwelken

Zelfs onervaren hobbytuinders kunnen aan het kenmerkende schadepatroon direct zien of de seringenziekte de oorzaak is van de beperkte bloei. Het optreden van de ziekte wordt bevorderd door late vorst, aanhoudende nattigheid en onjuiste bemesting; Met name een overmatige stikstoftoediening vergroot de kans op deze ziekte. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan jongere planten, die sneller ziek worden dan volwassen exemplaren. Als de sering al is aangetast, moeten aangetaste delen van de plant diep in het weefsel worden teruggesneden; het knipsel moet worden verbrand.

Het hangt af van de variëteit!

Wilt u seringen die graag bloeien, dan dient u hier bij aanschaf al rekening mee te houden. Het is namelijk niet vanzelfsprekend dat elke soort in het eerste jaar bloeit. Sommige seringen bloeien pas na drie jaar. Dan is het tijd om geduld te oefenen - of terug te vallen op de edele lila, die al als heel jong struikje bloeit.

Maar ook binnen een ras zijn er grote verschillen tussen de individuele struiken qua bloei. Uiteindelijk wordt elke plant als een individu gezien; maar wie zich aan de bovengenoemde standplaatsvoorwaarden houdt, zorgt optimaal voor zijn seringen en snijdt en beschermt tegen ziektes, de maximale bloeivreugde is zeker uit de plant te halen eruit!

Meer informatie over sierbomen