Herbstaster, Rauhblatt-Aster, Aster novae-angliae

Herfstasters zijn de laatste kleurrijke begroeting van de planten in het jaar. Ze beginnen pas in de nazomer te bloeien en vormen dan tot oktober een kleurrijke bloemenzee die al van ver schijnt. Herfstasters zijn ideaal voor vaste plantenbedden en zorgen in de herfst voor kleurrijke accenten in arrangementen met veel grassen.

verscheidenheid selectie

Er zijn veel soorten asters en de herfstasters zijn slechts een van de subgroepen. Ze zijn op hun beurt onderverdeeld in eenjarige en meerjarige variëteiten. Eenjarige soorten zijn meestal al in de nazomer op de markt en zijn beduidend kleiner dan hun meerjarige verwanten. Er zijn echter ook eenjarige soorten verkrijgbaar in felle kleuren, maar sterven na de bloei in de herfst af. Het kleurenspectrum van meerjarige variëteiten varieert van delicaat wit tot sterk violet tot een felroze dat van ver schijnt. Meerjarige herfstasters verschillen niet alleen in kleur, maar ook in de vorm van de bloemen. Er zijn asters met wijd openstaande of halfdubbele bloemen, maar de afzonderlijke soorten verschillen niet in verzorging.

Plaats

De locatie moet zonnig zijn. Locaties met ochtend- of avondzon zijn het beste, herfstasters verdragen alleen de brandende middagzon heel slecht. Te veel zon bevordert een vroege bloei, waardoor de plant op den duur kan slijten. Als het niet anders kan kunnen herfstasters ook in de halfschaduw geplant worden, maar dan moet men er rekening mee houden dat ze lager blijven en minder bloemen vormen. Wilde vormen zoals de blauwe aster of de witte bosaster moeten op gedeeltelijk schaduwrijke locaties worden geplant.

Vloer

Herfstasters voelen zich het prettigst in een losse en voedselrijke grond. Als de grond te dicht is, kan deze wat worden losgemaakt door bijvoorbeeld in zand te werken. Werk organische mest in de vorm van compost of hoornkrullen in de grond als onderdeel van de grondbewerking en creëer een optimale basis voor het planten.

Zorg

snoeien

Herfstasters zijn niet veeleisend qua verzorging. In het voorjaar wordt dicht bij de grond gesnoeid, aangezien de vaste plant in het najaar meestal niet wordt gesnoeid.

Giet

Herfstasters hebben een constant vochtige grond nodig, zodat ze tegen de herfst veel bloemen kunnen produceren. Direct voor de bloei moeten de herfstasters meer worden bewaterd, maar er mag geen wateroverlast ontstaan. Vooral in de droge zomermaanden moet erop worden gelet dat de herfstasters regelmatig water krijgen.

Bevruchten

Minimaal twee keer per jaar dienen de herfstasters te worden voorzien van extra mest, bijvoorbeeld in vloeibare vorm. In het voorjaar kan ook verse compost of andere langdurige organische meststoffen zoals hoornkrullen in de grond rond de vaste plant worden verwerkt.

snee

Rassen die niet stabiel zijn, knijpen wanneer ze ongeveer een derde van hun totale hoogte hebben bereikt. Dit bevordert een compactere groei en maakt de vaste plant stabieler, waardoor aanvullende steunmaatregelen achterwege kunnen blijven.

voortplanting

Zaaien: Herfstasters kunnen in het vroege voorjaar direct buiten worden gezaaid. De zaden beginnen te ontkiemen bij temperaturen rond de 20°C – maar het duurt minstens een jaar voordat de herfstaster voor het eerst bloeit.

divisie

Voortplanting is gemakkelijker door de wortelstokken te delen. De beste tijd voor deling is de lente. De bosjes werden met een spade uit de grond gehaald en met een groot mes verdeeld. De site moet op zijn beurt worden voorbereid met organische meststoffen met langzame afgifte, zoals hoornkrullen.

overwintering

Men moet niet de moeite nemen om de oude bloeiwijzen van de vaste plant in de late herfst te verwijderen, omdat deze de plant helpen overwinteren. Ze vormen een natuurlijke vorstbescherming, zo volgt direct na het snoeien van de planten een vorst, dit kan de plant op lange termijn beschadigen en zelfs tot de volledige dood leiden leiden. Als de vaste plant toch in de herfst wordt gesnoeid, moet deze onmiddellijk worden afgedekt met kreupelhout, zodat de vorst hem niet kan beschadigen.

ziekten en plagen

Herfstasters zijn zeer robuuste planten die zelden worden aangetast door ziekten en plagen, mits ze een goede standplaats hebben.

woelmuizen

Woelmuizen, die graag aan de wortels knabbelen, kunnen gevaarlijk zijn voor de herfstasters als ze niets waardevols in de tuin vinden.

meeldauw

Als de groei te dicht is, kan zich af en toe echte meeldauw vormen. De planten moeten dan het volgende jaar worden verjongd en op een royalere locatie worden geplant. Geïnfecteerde plantendelen moeten ook worden afgesneden en weggegooid.

aster verwelkt

Een typisch probleem van herfstasters is echter de zogenaamde asterverwelking. In het beginstadium hangen de bladeren slap, alsof de plant geen water heeft. Meer water geven helpt niet, omdat in de volgende fase de onderste bladeren beginnen af ​​te sterven. De asterverwelking is niet bedreigend. Een moeilijk te bestrijden schimmel is verantwoordelijk voor dit soort schade.

Om te voorkomen dat dit probleem überhaupt optreedt, moet de locatie voor herfstasters om de paar jaar worden gewijzigd. Als u geen last heeft van de hangende bladeren, kunnen de kale plekken op de voorgrond worden afgedekt met siergras.

Veel Gestelde Vragen

Wetenswaardigheden over herfstasters binnenkort

De bernagieaster, botanische naam Aster novae-angliae, is een herfstaster. Haar naam komt uit het Grieks en betekent ster. De naam verwijst naar de stervormige bloemen van de meeste soorten.

• De ruwe bladaster is ook wel bekend onder de naam Alma Pötschke. Het is een van de helderste asters onder de borage-asters.
• Hij heeft een krachtige rode kleur en zorgt in de herfst voor een welkome kleuraccent in elke tuin.
• De Aster novae-angliae wordt beschouwd als een zeer robuuste en rechtop groeiende astersoort.
• Hij voelt zich het prettigst op een zonnige plek en in een licht vochtige en humusrijke tuingrond.
• De eekhoorntjesbroodasters groeien het beste als de locatie om de drie tot vier jaar wordt gewijzigd.
• Herfstasters worden geplant en daarmee in het voorjaar de Aster novae-angliae.

Snee

Als u goed vertakte bernagie-asters wilt, moet u de meerjarige struiken in juni voor een derde terugsnoeien. Zodat ze later veel meer vertakt kunnen groeien. Ook is het erg handig om losse, hooggroeiende asters aan palen of speciale vaste plantenhouders te binden. Dit voorkomt dat de planten gaan knikken.

bodemclaims

• Om zich schitterend te kunnen ontwikkelen heeft de bernagieaster zoals gezegd een licht vochtige en humusrijke grond nodig.
• Experts spreken in dit verband van verse grond, die niets te maken heeft met de ouderdom van de aarde.
• Dit verwijst naar bodems die overwegend vochtig blijven in het gebied van de wortels.
• Als de grond zanderig is, is het waterhoudend vermogen niet zo goed.
• Zandgrond mist ook het vermogen om voedingsstoffen op te slaan en ze indien nodig aan de wortels af te geven.
• Herfstasters houden net als de bernagieaster van goed bemeste grond op een zonnige standplaats.
• Bij voldoende vocht en voedingsstoffen groeien ze zo weelderig dat kenners adviseren om sommige vaste planten in juni met een derde te snoeien.
• Deze delen bloeien dan later, waardoor de totale bloeitijd van de vaste plant wordt verlengd.
• Maar zelfs als de grond goed is in het vasthouden van vocht, moet de bernagie-aster in de zomer heel goed worden bewaterd.
• Vooral in de droge nazomerperiode heeft de aster veel vocht nodig.

Leer meer over bloemen