Peyotlcactus, Lophophora williamsii

Alleen harige plukjes groeien uit de areolen van de peyotl-cactus. De soort lijkt groen, rond met diepe groeven en zonder doornen Lophophora williamsii echt exotisch tussen al haar netelige familieleden. Uit het midden ontspruit een roze tot rode, soms witgele bloem met een diameter van 1-2 cm. Het geslacht Lophophora komt oorspronkelijk uit het noorden van Mexico en het zuiden van Noord-Amerika. Er zijn twee soorten: de Lophophora williamsii en de Lophophora diffusa.

Plaats

Natuurlijk houdt de Peyotl-cactus ook van de zon. Daarom moet hij een zonnig plekje op de vensterbank krijgen. In de zomer is hij graag buiten. Daar moet hij worden beschermd tegen regen en wind. In de eerste dagen van de verhuizing, van het winterkwartier naar de frisse lucht, heeft hij eerst een overgangsperiode nodig waarin hij langzaam aan de zonnestralen went. Een zomertemperatuur van 20 °C en hoger is ideaal voor binnen en buiten. Het groeit het beste als het aanzienlijk koeler is (10-15 °C) maar helder in de winter.

substraat

Wie cactusaarde gebruikt, is aan de veilige kant. De Peyotl heeft een leemachtig mineraal substraat nodig met een mengsel van zand of puimsteen. Een goede waterdoorlatendheid en een hoog mineraalgehalte van de ondergrond zijn belangrijk.

Giet

Zoals met alle cactussen, moet Lophophora williamsii eerder te weinig dan te veel water krijgen. Het kan geen kwaad als de grond helemaal uitdroogt. In de groeifase mag het echter niet helemaal droog zijn. Als de ondergrond droog aanvoelt, kan deze krachtig en doordringend worden bewaterd. Er mag echter geen water in de kom blijven staan. Om rotte plekken in groeven en tussen de knopen te voorkomen, kunt u het in een kom met water laten weken tot het vocht naar boven stijgt. In de winter kan het worden gedroogd, gedurende deze tijd zijn 2-3 kleine gietbeurten voldoende.

Bevruchten

Elke 6 tot 8 weken tolereert de Peyotl zwakke bemesting. Echter alleen tijdens de groeifase in het voorjaar en de zomer. Vloeibare cactusmest (NPK 3+5+7) kunt u het beste aan het gietwater toevoegen. Maar ook elke andere vloeibare meststof is geschikt waarbij de verhouding fosfor en kalium ongeveer gelijk is en de verhouding stikstof lager is.

overwinteren

Natuurlijk zijn de soorten Lophophora williamsii ook niet winterhard. Ze worden het hele jaar door binnen als kamerplant gekweekt of brengen de zomer buiten door. Dan moeten ze vanaf september naar een winterkwartier worden gebracht. Een gezond en bloeiend gedrag van de Peyotl-soort hangt sterk af van de omgevingsomstandigheden tijdens de rustperiode. Hij staat het liefst helder, vorstvrij, maar toch vrij koel, rond de 10 °C is ideaal. Als deze temperaturen gegarandeerd kunnen worden, heeft hij bijna geen water nodig. Als vuistregel voor water geven in de winter geldt: hoe kouder het is (niet onder de 2 °C), hoe minder water hij nodig heeft.

verpotten

De Peyotl heeft zogenaamde bietenwortels en heeft daarom hoge vaten nodig. Verpotten doe je in het voorjaar als de pot goed geworteld is. Bij het verpotten moet erop worden gelet dat de wortels niet worden beschadigd. Schud het oude substraat goed af en plaats de nieuwe pot met een diameter van ca. Kies 2 cm groter.

Enten

De soorten Lophophora williamsii zijn ook goed te enten. Enten is een vorm van enten. De Lophophora behoren tot de langzaam groeiende cactussen. Door te enten op snelgroeiende cactussoorten, b.v. B. de Pereskiopsis spathulata, na enige tijd gaat het groeitempo over op de plug, in dit geval de Peyotl. Men spreekt daarom ook wel van ongeënte Peyotl en niet ongeënte, maar geënt, Peyotl.

voortplanting

Een vegetatieve en generatieve vermeerdering is mogelijk. Snijd bij vegetatieve vermeerdering de Peyotl-cactus net boven de wortel af. Na relatief korte tijd komen er nieuwe koppen uit het snijvlak. De afgesneden kop vormt nieuwe wortels in een voedselarme, zanderige ondergrond. Een andere optie, indien beschikbaar, is om een ​​kleinere kop van de moederplant af te snijden en deze in een zanderige ondergrond te rooten. Dit stimuleert de stam Peyotl om nieuwe koppen te verdrijven.

Voor generatieve vermeerdering, via zaden, heb je veel uithoudingsvermogen nodig. Hiervoor worden de zaden gedurende ca. 30 minuten in een zo mogelijk kiemvrij, vochtig mengsel van aarde, zand, perliet en grind gelegd. dubbele zaadgrootte diep ingedrukt. Met een lichtdoorlatende afdekking kan een gunstige luchtvochtigheid van bijna 100% worden bereikt. De temperatuur moet permanent rond de 23 °C liggen. Ze beginnen dus binnen 14 dagen te ontkiemen. De zaailingen kunnen na ca. Wen na ongeveer 3 maanden geleidelijk aan wat zonlicht, maar stel ze pas na een jaar bloot aan de volle zon.

ziekten, plagen

Als ze niet goed worden verzorgd, kunnen schildluizen, wolluis of wortelluis Lophophora williamsii aanvallen. Het is daarom altijd belangrijk om de cactus regelmatig te controleren op ongedierte of uitwendige afwijkingen. In het beginstadium kan het ongedierte nog worden verzameld of weggespoten. Later helpt alleen het verwijderen van de aangetaste delen, of in een vergevorderd stadium de hele cactus weggooien. Het is erg belangrijk om de aangetaste plant apart te plaatsen. Het volgende mengsel heeft zich bewezen voor het borstelen van de aangetaste, meestal ontoegankelijke gebieden in de voren:

• 1 liter water
• 20 milliliter alcohol
• 15 milliliter neutrale zachte zeep

Spray de cactus elke 2-3 dagen druipnat met deze oplossing. Slechte drainage of te veel water geven kan ook leiden tot wortelrot. Alleen als je het vroeg genoeg opmerkt, bij het eerste teken van een slechte algemene conditie, kun je dit tegengaan met langere droogtijden.

De Peyotl-cactus bevat een niet onaanzienlijke hoeveelheid van de alkaloïde mescaline. Mescaline is een psychedelische en hallucinogene alkaloïde. Deze werkzame stof valt onder de Narcoticawet. Het is geen toeval dat deze cactussoort een belangrijke culturele en rituele rol speelt bij de sjamanen van Noord-Mexico. Het gebruik van alkaloïden uit de Peyotl-cactus is in Duitsland verboden. Evenzo natuurlijk het kweken van Lophophora williamsii om er medicijnen uit te halen. De verwerving van deze cactussoort en zijn zaden is echter zonder wettelijke beperkingen in Duitsland.

Conclusie van de redactie

Ze zijn echt buitengewoon, de kale, geribbelde hoofden van de peyotl-cactus. En vooral mooi als ze in bloei komen. Met de vaak talrijke kinderen die hij opleidt, is het relatief eenvoudig om nakomelingen groot te brengen. Net als bij andere cactussoorten geldt ook bij het water geven en bemesten van de Lophophora williamsii: less is more.

Wetenswaardigheden over de Schnapskopf binnenkort

eigenaardigheden

• De Schnapskopf is een kleine, zachtvlezige cactus zonder doornen.
• Het heeft een halfronde vorm, bereikt een diameter van 8 tot 15 cm en ziet er altijd een beetje verfrommeld uit.
• Het bijzondere aan de peyotl-cactus is dat deze psychoactieve stoffen bevat die bedwelming en hallucinaties kunnen veroorzaken.
• De oude Indianen kenden dit effect al en gebruikten het gericht.
• Schnapskopf bevat ongeveer 50 verschillende alkaloïden, b.v. B. de hallucinogene mescaline, waar de naam van de cactus vandaan komt.
• De peyotl-cactus komt oorspronkelijk uit Mexico en is ook te vinden in Texas.
• Kleine roze bloemen verschijnen in de lente tot de zomer.
• De Schnapskopf is een van de langzaamst groeiende cactussen ter wereld. Daarom is het vrij duur als je het koopt.
• Zaden zijn beduidend goedkoper, maar het duurt jaren om een ​​echte cactus te herkennen.

Plaats

• De Schnapskopf heeft veel licht nodig. Hij staat het liefst op een zonnige vensterbank en heeft het het hele jaar door warm. Hij tolereert geen vorst.
• In de zomer kan hij ook buiten staan, maar dan in de zon met zonwering, altijd lekker warm.
• Zodra de temperatuur onder de 10˚C zakt, moet de cactus weggezet worden.

plantaardig substraat

• Normaal is geschikt als plantensubstraat cactusgrond. Om het water goed af te voeren, moet u zand mengen.
• Kenners van de kleine cactus bevelen een voedzame minerale en leemachtige grond aan.

water geven en bemesten

• Het is het beste om van onderaf te gieten. Zet de plantenbak in een schotel met water en laat de grond het water opnemen.
• Het resterende water moet worden verwijderd. wateroverlast is absoluut schadelijk voor de gevoelige wortelhals.
• Pas weer water geven als het substraat is uitgedroogd.
• Voor de bewatering is het ideaal om kalkvrij water te gebruiken.
• Bemest elke drie tot vier weken met conventionele cactusmeststof.

overwinteren

• De Peyotl is overwinterd cactus warm, niet onder de 10˚C.
• Er wordt nauwelijks water gegeven, maar het substraat mag niet volledig uitdrogen.

voortplanting

• Schnapskopf is vrij eenvoudig te kweken uit zaden. Teelt is het hele jaar door mogelijk.
• Je gebruikt potgrond, waar je ongeveer ¼ fijn zand doorheen mengt.
• De grond mag niet te grof zijn, anders glippen de kleine zaadjes er doorheen en vallen ze te diep.
• Het grondmengsel is licht bevochtigd. De beste manier om dit te doen is door een watersproeier te gebruiken.
• Je strooit de zaadjes gewoon op de grond. Het zijn lichte kiemers en zijn niet bedekt met aarde.
• Hoge temperaturen van 16 tot 25 ˚C en een hoge luchtvochtigheid zijn belangrijk voor de kieming.
• De zaaibakje wordt afgedekt met folie of een glasplaat zodat het vocht wordt vastgehouden.
• Het is belangrijk dat je de zaailingen niet in de zon zet.
• De kleine cactussen groeien ongeveer een jaar lang langzaam.
• Daarna kunnen ze worden overgeplant in normale cactusaarde.

ziekten en plagen

• Ziekten zijn zeldzaam.
• Zoals ongedierte dat kan Wolluis en ook schaal insecten verschijnen.

Meer informatie over vetplanten