Cactussen van het geslacht Ariocarpus

Ze maken zichzelf zeldzaam in hun Mexicaanse thuisland. In de lokale regio's worden cactussen van het geslacht Ariocarpus alleen geassocieerd met een Cites-certificering beschikbaar, wat garandeert dat dit inderdaad een gefokt exemplaar is handelingen. De volgende soorten wolfruitcactus danken hun open positie ook aan hun stervormige gewoonte, de wollige areolen en een betoverende bloem. Als je al ervaring hebt opgedaan in de cactusteelt, staat de deur naar het Ariocarpus-avontuur wagenwijd open, want met de volgende verzorgingstips gaat het plan lukken.

Kenmerken

• plantenfamilie cactus (Cactaceae)
• Geslacht: Ariocarpus
• Aantal soorten: 10 tot 22
• afkomstig uit de bergen van Mexico en het zuidwesten van Texas
• Groeihoogte: 2 tot 10 cm
• Diameter: 5 tot 10 cm
• driehoekige wratten met wollige areolen
• witte tot roze bloemen van september tot januari
• Niet winterhard
• andere namen: wolfruitcactus, stercactus

Mooie variëteiten en soorten

Begin hier op een uitstapje langs de meest aantrekkelijke vertegenwoordigers van een opvallend cactusgeslacht:

Ariocarpus agavoides

Het donkergroene tot grijsgroene, halfronde lichaam zit bijna geheel in de grond verscholen. Zichtbaar zijn de puntige wratten, tot 4 cm lang, met de punt naar achteren gebogen. Doornen zijn meestal volledig afwezig. De areolen zijn behaard en bruinachtig van kleur. De roze trechterbloem bereikt een diameter van bijna 5 cm.

• Groeihoogte: 4-5 cm
• Diameter: 3-8 cm

Ariocarpus bravoanus

Deze variëteit heeft zeer opvallende areolen met een elliptische vorm en een wollig uiterlijk. Samen met de crèmekleurige, gelige of roze-magenta kleurige bloem ontstaat er een mooi contrast. Deze cactussen hebben geen doornen.

• Groeihoogte: 5-10 cm
• Diameter: 3-9 cm

Ariocarpus fissuratus – genaamd Sunami

Met zijn geribbelde epidermis trekt deze cactus ieders aandacht. Op dit punt wordt duidelijk waarom deze cactussen in de volksmond ook wel 'levende rotsen' worden genoemd. De grijsgroene wratten zijn aan de basis 2,5 cm breed en lopen taps toe in een punt. De paarse bloemen ontspruiten altijd uit de jongste areolen en ontvouwen zich dus in het hart van de plant. Zoals typisch is voor de meeste soorten en variëteiten, ontbreken ook hier de doornen.

• Groeihoogte: 8-15 cm
• Diameter 8-10 cm

Ariocarpus kotschoubeyanus – edelweisscactus genoemd

Met 1.000 frank werd de hoogste prijs die een verzamelaar tot nu toe heeft betaald voor de edelweisscactus, wat de bijzondere status van dit geslacht onderstreept. Terwijl de doornen hier ontbreken, imponeert het ras met wollige areolen en een paarse of roze bloem in de herfst.

• Groeihoogte: 5-10 cm
• Diameter: 4-7cm

Ariocarpus retusus

Je zoekt hier meestal tevergeefs naar areolen of ze zijn bijna onzichtbaar aan de bovenkant. Bij doornen is de soort ook niet bewezen. Dit wordt gecompenseerd door een trechtervormige bloem in wit tot lichtroze en een wollige kroon.

• Groeihoogte: 7-9 cm
• Diameter: 10-25cm

Ariocarpus scafarostrus

Alleen de donkergroene tot bruine wratten steken hier uit de grond. Vertaald is de naam Schnabel, wat de visuele uitstraling treffend omschrijft. Zonder de violette bloem, die wel 4 cm in doorsnee kan worden, zou deze cactussoort gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Het is dan ook niet gek dat hij op de rode lijst van bedreigde diersoorten staat.

• Groeihoogte: 5-10 cm
• Diameter: 3-7 cm

Ariocarpus trigonus

Trigonus is met een hoogte van ruim 10 cm een ​​van de 'reuzen' van dit geslacht en zal door zijn forse diameter ook op de vensterbank in het oog springen. Dit geldt vooral in de herfst en winter, wanneer de gele trechtervormige bloemen boven de kroon uitkomen.

• Groeihoogte: 10-13 cm
• Diameter: 10-30cm

verzorgingstips

De centrale uitdaging bij de verzorging van cactussen van het geslacht Ariocarpus is om de grote, vlezige penwortel gezond te houden. In verhouding tot de groeihoogte van maximaal 10 cm vertegenwoordigen de diep reikende wortels verreweg het grootste deel van de biomassa van deze cactusplanten. Als de zorg niet consequent rekening houdt met de speciale archetypische vereisten, wordt de bietenwortel blootgesteld aan een verwoestende rot. Alle andere vereisten voor een succesvolle teelt volgen; worden echter als even essentieel beschouwd.

Plaats

De perfecte plek voor een wollige cactus is onder glas waar er voldoende licht en warmte is.

• het is ideaal om ze in een kas of een koude bak te houden
• alternatief een plek aan het zonnige zuidraam van het huis
• een dagelijkse hoeveelheid licht van 16-19 uur is verplicht
• een aan kunstlicht blootgestelde binnenruimte kan alleen als noodoplossing worden beschouwd

Een ander aspect van de teelt markeert de bijzondere positie van Ariocarpus-cactussen in het plantenrijk. Opmerkelijk genoeg loopt hun rustperiode van mei tot augustus. Dit gaat gepaard met het feit dat bijzondere uitgaven met betrekking tot de locatiekeuze overbodig zijn. Het temperatuurminimum van 0 °C tijdens het groeiseizoen mag niet eens in de buurt komen van gevreesd worden, zelfs niet onder de meest ongunstige weersomstandigheden.

substraat

Alle soorten stercactus geven de voorkeur aan een kalkrijke en leemachtige grond. Een pH van 7-8 is ideaal. Deskundigen pleiten daarom voor een klei/leemmengsel dat extra doorlaatbaar wordt gemaakt door toevoeging van mineralen. Puimsteen, perliet, lavakorrels of seramis zijn hier geschikt. Omdat de cactussen in hun natuurlijke verspreidingsgebied voornamelijk in het puin van de bergen gedijen, is een puur anorganisch substraat zoals vermiculiet of acadama ook een optie.

water geven en bemesten

De watervoorziening houdt op haar beurt rekening met de bijzondere positie van de bietenwortel, die echt heel gevoelig is voor vocht. Zo ontwerp je de bewatering van Ariocarpus professioneel:

• geef altijd van onderaf water door de pot in een bak met water te zetten.
• nadat het substraat volledig verzadigd is, droogt het in de weken erna weer uit
• de wekelijkse duimtest bepaalt het precieze gietritme
• Vanaf begin mei wordt er minder vaak water gegeven, gevolgd door een waterpauze van 6 weken van juli tot augustus

De cactussen van het geslacht Ariocarpus hebben slechts een minimum aan extra voedingsstoffen nodig. Bemest de planten van eind augustus tot eind april elke 4 weken met een vloeibare cactusmeststof. Tijdens de rustperiode niet bemesten.

vermenigvuldigen

Voortplanting is alleen mogelijk door te zaaien. Zaden zijn verkrijgbaar in goed gesorteerde speciaalzaken en dienen zo vers mogelijk te zijn. De nakomelingen kunnen het hele jaar door worden uitgevoerd volgens de volgende procedure:

• Vul de zaadpotjes met kokosvezels of een potgrond-zandmengsel in een verhouding van 1:2
• Verdeel de zaadjes en druk ze net iets aan als lichtkiemer
• water van onderaf en verhuis naar een uitstekend verlichte binnenkas
• het temperatuurniveau moet constant boven de 25 °C zijn
• na het ontkiemen in afzonderlijke potten transplanteren en voor ze zorgen als een volwassen wollige cactus

Deze vorm van vermeerderen vraagt ​​toch een lange adem. Aanvankelijk duurt het ontkiemen vele weken tot enkele maanden. Pas na een paar jaar kun je je verheugen op de eerste bloemen.

Conclusie van de redactie

Het is ongetwijfeld een uitdaging, de succesvolle verzorging van cactussen van het geslacht Ariocarpus met hun fenomenale variëteiten. De ervaren hobbytuinier hoeft echter geen onoverkomelijke hindernissen te overwinnen. Wie zich aan de buitengewone groei-eigenschappen en de atypische kiemrust in de zomer aanpast, zal de mooie bloemen en wollige areolen naar buiten lokken. De praktische verzorgingstips helpen ook om veilig de ene of de andere klif te vermijden.

Wetenswaardigheden over Ariocarpus binnenkort

Kenmerken

• De cactussen komen oorspronkelijk uit de droge gips- en kalksteenvlaktes van Mexico.
• Ze komen voor op hoogtes van 200 tot 2.000 meter.
• In hun natuurlijke habitat kunnen de cactussen gemakkelijk over het hoofd worden gezien als ze tijdens het droge seizoen in de grond graven.
• De grootte van de cactussen varieert. Afhankelijk van de soort kunnen ze een hoogte bereiken van 4 tot 30 cm en een diameter tot 30 cm.
• De bloemen zijn tweeslachtig en niet erg groot. Hierdoor zijn ze vaak erg talrijk.
• De bloembladen kunnen wit, crème, geel, rood of paars zijn. Tweekleurige tinten zijn ook beschikbaar.

Zorg

• De Ariocarpus overwintert tussen november en maart bij 4 tot 8 °C, volledig droog op een lichte plaats.
• Het plantensubstraat moet luchtig en mineraal zijn en zorgen voor een goede waterafvoer.
• De toevoeging van puimsteengrind, perliet, geëxpandeerde leisteen of seramis is daarom ideaal.
• Daarnaast wordt een klei/leemmengsel gebruikt, waaraan kunstmestgips (geen gipspleister) is toegevoegd.
• Voortplanting is van zaden. De planten groeien echter erg langzaam.
• Het geslacht Ariocarpus wordt vaak onder glas gehouden omdat ze dan makkelijker in bloei te krijgen zijn.

irrigatie

• Casting is slechts zeer matig. Ariocarpus-soorten hebben minder water nodig dan andere cactussen.
• De grond moet tussen de gietbeurten goed drogen.
• Bij grote, oudere planten kunt u in de zomer (juli/augustus) de watergift even onderbreken. Dit bevordert de bloei.
• In de winter mag u van november tot maart geen water geven. Deze droge fase is ook belangrijk voor de groei en bloei.
• Over het algemeen moet wateroverlast worden vermeden. Als de planten in de zomer buiten staan, moeten ze worden beschermd tegen regen.
• Giet ook nooit op de scheidingswol. Je kunt de cactussen het beste van onderaf water geven.

bescherming van soorten

Alle cactussen met de aanduiding Ariocarpus mogen alleen commercieel worden verkocht met een CITES-certificaat (Washington Convention on International Trade in Endangered Species). In hun thuisland worden vooral cactussen zonder stekels bedreigd. Ze worden ernstig gedecimeerd door intensief veeteelt. Geiten en koeien vreten de plantendelen bovengronds radicaal weg.

Meer informatie over vetplanten