Kruiskruid, Jakobskruiskruid, Senecio vulgaris

Kruiskruid is een eenjarige, kruidachtige plant die ook groen overwintert. Het is een van de weinige planten op onze breedtegraden die zelfs in de winter bloemen weet te ontwikkelen. Kruiskruid komt als ruderale plant voor op puin of puinhopen en komt voor op bijna alle niet te droge en stikstofrijke akkers, op bouwplaatsen en last but not least steeds vaker in tuinen. Als het in relatief open gebieden staat, kan het een hoogte bereiken van maximaal 40 cm. In dicht beplante vaste plantenbedden wordt het Jakobskruiskruid echter maar enkele centimeters hoog.

Kenmerken

• botanische naam: Senecio vulgaris
• andere namen: gewone kruiskruid, gewone kruiskruid, gewone kruiskruid
• behoort tot het geslacht van ambrosia in de madeliefjesfamilie
• eenjarige (of eenjarige overwinterende) kruidachtige plant
• Hoogte van de groei: 10-30 cm
• Bloemen: gele buisvormige bloemen, relatief klein (5 mm) op een vertakte stengel met losse bladeren
• Bloeitijd: geen specifieke bloeiperiode, het hele jaar door, ook in de winter onder goede omstandigheden
• bladeren: eirond, getand geveerd
• erg giftig

Plaats

Van alle ambrosia is gewone ambrosia de meest voorkomende. Het groeit na een zeer korte tijd op vers bewerkte grond die rijk is aan voedingsstoffen. Het kruiskruid is verwant aan de paardenbloem, waar hij niet alleen qua bladvorm, bloem- en parapluvormige zaden op lijkt, maar ook qua verspreidingsgemak. Senecio vulgaris heeft niet per se volle zon nodig, maar doet het ook goed in de halfschaduw, al wordt hij bij weinig licht maar enkele centimeters groot. Qua bodemgesteldheid geeft kruiskruid de voorkeur aan een droge tot licht vochtige ondergrond die goed waterdoorlatend is. Licht minerale bodems zijn het meest geschikt.

• Lichtbehoefte: zonnig tot halfschaduw
• Bodem: rijk aan voedingsstoffen en droog tot licht vochtig
• pH: 5,0-8,5
• tolereert geen hoge zoutgehaltes

Plant

Aangezien de kruidachtige plant jaarlijks groeit, is planten in het voorjaar een goed idee. Senecio vulgaris komt het beste tot zijn recht als hij in groepjes van minimaal 5-10 planten als bodembedekker in een buitenbed wordt geplant. Maar ook op het balkon of terras in kuipen of bloembakken is hij heel gemakkelijk te verzorgen. Als Jacobskruiskruidplanten de voorkeur hebben, moeten ze heel voorzichtig uit hun pot worden gehaald. Aan de ene kant zijn de planten giftig (handschoenen), aan de andere kant breken de gevoelige bladeren heel snel af. De handigste manier is om de plant direct onder de bladeren vast te pakken en uit de pot te trekken.

• Planttijd (buiten): in mei (na de ijsheiligen half mei)
• Planttijd in bloempotten: maart tot april
• Maak de grond van tevoren goed los
• leemachtige zandgronden zijn ideaal
• Voeg gruis, zand of puimsteen toe aan natte of verdichte grond
• Meng compost of humus als de grond erg zanderig is
• Plaats plant (hetzelfde grondniveau als in de pot)
• Plantafstand ongeveer 20 cm
• water licht
• verwijder regelmatig onkruid

Het volgende substraat heeft zich bewezen in de balkonbak of in de kuip:

• deel veensubstraat
• twee delen tuinaarde
• deels kwartszand
• deels lavakorrels of puimsteengrind

water geven en bemesten

Senecio vulgaris houdt van voedselrijke bodems, die vooral veel stikstof bevatten. Daarom voelt het erg comfortabel in de buurt van groentebedden. Als het Jakobskruiskruid alleen in een bed wordt geplant, bemesting met compost of andere stikstofmeststoffen met langzame afgifte met een laag zoutgehalte (organische meststoffen zoals hoornkrullen) spelen zich af. De plant groeit het beste als hij pas water krijgt als de grond weer droog is. Maar het mag nooit lang uitdrogen. De kruiskruid houdt helemaal niet van wateroverlast.

gevaar voor verwarring

Bepaalde stoffen (alkaloïden) die in Jakobskruiskruid voorkomen, zijn dat wel giftig voor mens en dier(kankerverwekkend en leverbeschadigend). Om deze reden moet accidentele consumptie worden uitgesloten. Wees voorzichtig als je kleine kinderen of dieren hebt die de plant kunnen eten. Bovendien is er Gevaar voor verwarring met rucola, waarvan de bladeren op elkaar lijken. Jakobskruiskruid groeit graag in het wild tussen groenteplanten omdat de voedingsstofgehaltes in de grond daar optimaal zijn. Het is al vaker voorgekomen dat het kruid ook in commerciële salades is verschenen. Onderscheidende kenmerken tussen de tuinraket en het Jakobskruiskruid:

kruiskruid

• gele buisvormige bloemen, meestal half gesloten knop lang
• De gele bloembladen gluren als een borstel naar boven
• bloemblaadjes: zeer smal, hoog in aantal
• na opening vormen zich snel de parapluvormige zaden (vergelijkbaar met paardenbloem)
• Bladeren: vleziger dan rucola, bedekt als een spinnenweb met witachtige (zilveren) haren

rucola (Eruca)

• vier enkele witte bloembladen (bloemblaadjes)
• propellervormig en erg smal
• duidelijke bruinpaarse aderen
• Grootte: ongeveer 10 mm
• meerjarige (overblijvende) soort: gele bloem, vier (iets bredere) bloemblaadjes

vorst winterhardheid

Eigenlijk is kruiskruid een eenjarige plant die onder goede omstandigheden de winter overleeft. De kruidachtige plant is taai: bladeren en bloeiwijzen overleven strenge vorst (tot -15 °C) vaak ongeschonden.

gevecht

Als je het Jakobskruiskruid uit je tuin wilt verwijderen, moet je niet meteen je toevlucht nemen tot chemische middelen. Omdat de planten zich voornamelijk verspreiden in moestuinen, waar de grond erg los is, kunnen ze in veel gevallen eenvoudig aan de onderkant van de stengel worden vastgepakt en eruit worden getrokken. Na het wieden kunnen de stengels van kruiskruid nieuwe wortels vormen en opnieuw groeien als ze achteloos op de grond worden gegooid. Ze dienen daarom direct te worden ingezameld en bij het restafval te worden gedeponeerd.

De plant ontwikkelt tot vier generaties per jaar. Zelfs als er zich maar 100 zaden per plant ontwikkelen (meestal meer), zijn er in slechts één jaar ongeveer een miljoen nakomelingen mogelijk! Gelukkig vliegen de zaden meestal maar een paar meter, dus hun verspreidingsgebied is beperkt. Dus als je de plant definitief uit je tuin wilt verwijderen, is het essentieel om de ontwikkeling van de zaden tegen te gaan. Het is niet absoluut noodzakelijk om de hele plant uit de grond te halen, het is voldoende om de bloemen meerdere keren per jaar te plukken - voordat de zaadparaplu's ontstaan ​​die in staat zijn om te vliegen! De bloemen mogen echter niet op de compost worden gegooid. De gele buisvormige bloemen kunnen ook na het snijden of wieden kiembare zaden vormen, die een ideale voedingsbodem vinden op de compost.

Conclusie van de redactie

Of Jacobskruiskruid nu als gewas wordt gekweekt of in het wild in de tuin groeit, een beetje voorzichtigheid is altijd geboden. De plant bevat giftige alkaloïden en is zeer vruchtbaar. Het verspreidt zich snel door de tuin en wordt vaak aangezien voor rucola.

Wetenswaardigheden over kruiskruid binnenkort

• Onder vetplanten zijn de planten die - vaak afkomstig uit warmere streken - zich hebben aangepast aan ons klimaat.
• Ze zijn een verrijking voor rotstuinen, muren maar ook voor de vensterbank.
• Wat ze allemaal gemeen hebben is dat ze ongevoelig zijn voor warmte en weinig verzorging en water nodig hebben.
• Waar andere planten geen voedsel meer kunnen vinden, zijn de niet veeleisende vetplanten de winnaars.
• Senecio vulgaris, ook bekend als kruiskruid of kruiskruid, is zo'n plant.
• Het is niet veeleisend en gedijt overal. Of het nu langs de weg is, op bouwplaatsen of in de tuin.
• Senecio vulgaris houdt van wat vochtiger dan de meeste vetplanten, hij behoort tot het geslacht ambrosia en is een madeliefjesfamilie.
• Senecio vulgaris lijkt op een aster. Dit is hoe de bloemkop is opgebouwd.
• Deze planten zijn er als zomerbloeiende planten, maar ook in andere jaargetijden zijn bloeiende planten te vinden.
• Senecio vulgaris plant zich voort door bestuiving door bijen maar door zelfbestuiving.
• De zaadjes vliegen als kleine paraplu's en deze paraplu's bestuiven vervolgens de buurt.
• Voor kruiskruid is een stikstofrijke grond voldoende. Daarom wordt de plant ook beschouwd als een stikstofindicator.
• Of Senecio vulgaris een kruid is of een gras wordt aan de tuinman overgelaten om te beslissen.
• De tuinman moet alleen oppassen dat de verspreiding niet uit de hand loopt, want zoals alle kruiden vermenigvuldigt hij zich graag snel.
• En de vliegende zaden zorgen ook nog eens voor een snelle verspreiding in de tuin.

Meer informatie over vetplanten