Populier, zwarte populier, Populus nigra

De zwarte populier komt oorspronkelijk uit Azië of komt ook veel voor in Noord-Afrika. De wilg is zeer robuust qua temperatuur en kan ook na meerdere jaren gemakkelijk lage temperaturen verdragen. Zwarte populieren worden vaak als solitair in de tuin geplant omdat ze, net als andere wilgenplanten, zeer snel groeien en zo snel uitgroeien tot een imposante boom die voor schaduw zorgt.

De oorspronkelijke wilde vorm van de zwarte populier staat op de lijst van bedreigde soorten in Duitsland, omdat talrijke hybriden hem verdringen en het leefgebied steeds schaarser wordt. Bovendien wordt het hout van de populieren beschouwd als een populair snijhout, dat ook de stam beschadigde. Met uw eigen zwarte populier heeft u niet alleen een prachtige boom in uw tuin, u kunt ook actief bijdragen aan het behoud van de soort.

Kenmerken

• Duitse naam: zwarte populier
• Wetenschappelijke naam: Populus nigra
• Familie: wilgenfamilie (Salicaceae)
• Geslacht: Populieren (Populus)
• Bloeitijd: april
• Bloemkleur: roodachtig
• bladkleur: groen in de zomer; geel in de herfst
• Groeihoogte: tot 60 meter
• Fruitsoort: capsulefruit
• Vorstbestendigheid: tot -24°C

Plaats

Hoe zonniger de standplaats, hoe beter de populier zich kan ontwikkelen. Om zich goed te kunnen ontwikkelen heeft de boom naast veel zon ook voldoende warmte nodig, daarom is een standplaats op het zuiden ook ideaal. Bij het kiezen van een standplaats moet je er niet alleen op letten dat de boom voldoende zon krijgt, maar ook zo ongeveer het huis staat de helft van de dag niet in de schaduw, omdat de zwarte populier wel 60 meter hoog kan worden. Onder goede omstandigheden groeit de populier alleen al een meter per jaar.

Vloer

Naast een zonnige standplaats moet de grond voor de zwarte populier altijd vochtig worden gehouden. In het wild nestelt de boom zich graag in de buurt van rivieren of beekjes, maar hun leefgebieden zijn schaars geworden door rivierreguleringen.

• In de tuin moet er daarom op worden gelet dat de boom vochtig blijft, vooral in de eerste levensjaren.
• De grond voor de populier moet rijk aan voedingsstoffen en bijzonder doorlatend zijn.
• Bij het planten van de populier moet het substraat worden losgemaakt met grind en zand.

Het is belangrijk dat hier een langetermijnplanning wordt uitgevoerd en dat er al een dieper plantgat is gegraven en gevuld met grind of aarde. zand wordt losgemaakt. het grind of Zand wordt gemengd met gewone tuincompost, die voorziet in de eerste voedingsbehoeften van de plant.

water geven en bemesten

Voor het overleven van de zwarte populier is veel water nodig. Indien mogelijk dient de populier daarom ook in de tuin geplant te worden naast een waterpartij zoals een natuurlijke vijver. Vooral in de eerste jaren kunnen langere periodes van droogte schade aanrichten, daarom moet er regelmatig water gegeven worden. Bovendien moet de voedingsbehoefte van de boom de eerste jaren regelmatig worden aangevuld met een biologische meststof. Als de zwarte populier zich goed in de grond heeft geworteld, is het voldoende om hem rond de stam regelmatig te voorzien van compost. Daarnaast kunnen de vallende bladeren ook direct onder de boom gecomposteerd worden en zo direct weer gebruikt worden als voedingsstofleverancier. Als jonge populieren zich eenmaal hebben ontwikkeld tot een prachtige boom, zijn ze meestal niet meer vatbaar voor langere periodes van droogte, wat de groei dit jaar meestal alleen maar remt.

snoeien

Helaas worden er bij het snoeien van de populieren vaak veel fouten gemaakt, wat de boom niet alleen veel kracht kost, maar ook leidt tot misvormde en lelijke groeivormen. Dit komt echter meestal door een verkeerde locatiekeuze, omdat velen niet verwachten dat de boom daadwerkelijk zo snel zal groeien. Bovendien verspreiden de wortels zich ook enorm als ze op zoek zijn naar water, daarom worden in de regel geen wilgenplanten in de directe omgeving van huizen of paden geplant zou moeten. Bij het snoeien moeten de volgende punten in acht worden genomen:

• Wil de boom bovenaan een mooie kroon vormen en de stam onderaan vrij blijven, dan moeten de onderste takken de eerste jaren regelmatig worden gesnoeid.
• Als de takken vanaf de grond aan de boom moeten grenzen, bevordert het regelmatig inkorten van de takken een dichte groei.
• De zwarte populieren worden bij voorkeur gesneden wanneer ze niet in het "sap" zitten en het vorstvrij is. Snoeien in de herfst is ideaal, maar uiterlijk in het vroege voorjaar snoeien.

overwinteren

Voor veel dieren zijn de knoppen en schors een welkom voedsel in de winter, daarom moet de zwarte populier de eerste jaren worden beschermd tegen rondsnuffelen door dieren in het wild.

• Wikkel de stam stevig in een oude jute zak en bind de zak goed vast. Dit beschermt in ieder geval de stam en afgeknabbelde takken geven minder problemen.
• In het vroege voorjaar de winterbescherming weer verwijderen.
• Winterbescherming is na de eerste twee tot drie jaar niet meer nodig als de boom al zo groot is dat hij voor dieren niet meer interessant is.

plagen en ziekten

Verschillende ziekten Ongedierte kan gevaarlijk zijn voor de zwarte populier. Het is echter niet nodig om bij de eerste tekenen direct actie te ondernemen, de boom kan het probleem vaak zelf oplossen. Alleen bij een ernstige besmetting dienen tegenmaatregelen te worden genomen.

• schimmel aanval: Deze schimmel is niet de typische boomschimmel, die geen bedreiging vormt voor de populier, maar Nectria galligena, ook wel "boomkanker" genoemd. Aangetaste takken en twijgen moeten onmiddellijk worden verwijderd en verbrand, omdat deze schimmel zich snel kan verspreiden.
• populier roest: De populierenroest is al in de zomer zichtbaar door gele bladeren. Op zich geen probleem dat om snelle actie vraagt, aangezien de groei alleen dit jaar geremd wordt.
• necrose: De necrose leidt tot donkere vlekken op de bladeren, die er onaantrekkelijk uitzien maar ook geen gevaar opleveren.

Veel Gestelde Vragen

populieren soorten

In Duitsland heeft de populier de vorm van de zwarte populier (Populus nigra), de trillende populier (Populus tremula) en de witte populier (Populier alba) staan ​​voor. De witte populier en de espen kruisten in de natuur en de grijze populier (Populus canescens) voortgebracht.

• De Zwarte populiergebruikt om het beeld te bepalen van de oevers van de grote Europese rivieren zoals de Elbe, Donau, Rijn en Vistula, Loire, Rhône en Po. Verschillend Exemplaren van de machtige bomen, die opvallen door hun scheve groei en bizarre schorsstructuur, zijn nog steeds te bewonderen op de Europese rivierweiden worden. Deze zwarte populieren worden tot 30 meter hoog, ontwikkelen een stamomtrek van ruim 7 meter en worden tot 300 jaar oud. In Duitsland staat de boom van het jaar 2006 op de nationale rode lijst, wat er mee te maken heeft dat zijn natuurlijke habitat (biotopen in rivierweiden) steeds zeldzamer wordt.
• De esp We kennen hem ook wel onder de naam esp, hij komt voor aan bosranden, op braakliggende terreinen en in schaarse bossen. Hun specialiteit is het voeren van zeldzame vlinders: onderweg leven ze graag van bossige jonge planten de rupsen van de meest bedreigde vlinders, het kappen van dergelijke struiken moet daarom worden vermeden worden. Op de esp ontwikkelen zich de rupsen van ongeveer 35 soorten vlinders.
• Ook de witte populier of witte populier groeide oorspronkelijk in rivierweiden, maar werd vaak aangeplant als sierboom en verwilderde van deze plantages. Ze verzorgt ook de rupsen, de rups van de bedreigde zeepok van de witte populier zelfs exclusief.
• De grijze populier heeft bewezen zeer windbestendig te zijn. Dit feit en de vermeerdering door wortelscheuten maken ze tot het ideale hout om de duinen in kustgebieden te versterken. De grijze populier is ook populair in lanen en parken.

populieren hout

Het hout van de met uitsterven bedreigde zwarte populier wordt niet economisch gebruikt, afzettingen uit resten of uit Bomen die voor de veiligheid zijn gekapt, zijn misschien wel het meest populaire hout om te snijden, vooral onder beeldhouwers. Hybriden van zwarte populieren worden sinds de 17e eeuw gekweekt. Aangeplant voor houtproductie in de 19e eeuw. De piramidale populier met zijn opgaande groeiwijze, bekend van de laanbeplanting, is een cultuurvorm van de zwarte populier.

De espen is een gewone bosboom, het hout wordt veel gebruikt voor alle producten die licht moeten zijn (multiplex, tafeltennisbatjes en meer). Ook wordt het verwerkt tot papier en is het beschikbaar als biomassa voor energieopwekking. De witte populier en de grijze populier worden op een vergelijkbare manier gebruikt.

Populier actieve ingrediënten als remedie

• Zalven gemaakt van zwarte populierenknoppen werden en worden gebruikt als pijnstillende balsem. De esp bevat ook salicylzuurverbindingen, die pijnstillende, ontstekingsremmende en koortswerende effecten hebben. Hiervoor worden de schors, bladeren en scheutpunten gebruikt.
• Pas op voor mensen met een allergie - zoals alle wilgenplanten hebben ook populieren een aanzienlijk allergeen potentieel.
• De populier Het heeft overigens geen kegels, ook al wordt een product van een bekend kristalverwerkingsbedrijf op internet vaak een populierenkegel genoemd.

Meer informatie over loofbomen in de tuin