Geel/smalle zuilvormige taxus, Taxus baccata

De zuilvormige taxus (Taxus baccata) valt op door zijn zeer slanke, opgaande groeiwijze. Hierdoor is het hout uitstekend geschikt als solitair in kleine tuinen, maar ook voor smalle hagen. Met name de gele en smal zuilvormige taxus (botanisch Taxus baccata 'Fastigiata Aureomarginata' En 'Fastigiata Robusta') zijn door hun karakteristieke groeiwijze en de opvallende geelgroene kleur van de naalden een mooie blikvanger in de tuin. De bomen worden beschouwd als zeer gemakkelijk te verzorgen.

De taxus in het overzicht - een profiel

Er zijn ongeveer tien verschillende soorten taxus, waarvan alleen de Europese of Gewone taxus is inheems in onze breedtegraden. Botanisch heet het Taxus baccata, wat aangeeft dat de hier gepresenteerde taxusbomen gewoon verschillende variëteiten van dezelfde soort zijn. Daarom moeten de bomen gemakkelijk in uw tuin passen en zich daar prettig voelen, ze horen hier tenslotte thuis. Taxussen zijn overigens nauw verwant aan de coniferen, die ook in veel tuinen zeer geliefd zijn.

• Botanische naam: Taxus baccata
• Geslacht: taxusbomen
• Familie: Taxusfamilie (Taxaceae)
• Herkomst en verspreiding: uitsluitend op het noordelijk halfrond, in gematigde breedtegraden
• groei vorm: slank, rechtopstaand, zeer smal, alleen wat breder worden met de leeftijd
• groei hoogte: tussen de vier en zes meter, afhankelijk van de ondergrond en locatie
• groei percentage: langzaam, tot tien centimeter per jaar
• Karakteristieke kenmerken: groenblijvend
• Plaats: zonnig tot schaduwrijk, maar lichte halfschaduw is ideaal
• Vloer: vochtig, voedselrijk, kalkhoudend
• Bladeren: naalden tot vier centimeter lang, donkergroen of geelgroen met een gouden rand
• Bloesem: Maart tot april, onopvallend
• Fruit: helderrode bessen
• Toxiciteit: ja, alle delen van de taxus zijn zeer giftig (vooral de vruchten en naalden)
• Gebruik: Sierplant, vooral op de achtergrond van bloeiende vaste plantenbedden, als solitair of als haag
• Winterhardheid: zeer winterhard en vorstbestendig

Verschillen 'Fastigiata Aureomarginata' en 'Fastigiata Robusta'

De twee soorten zuilvormige taxus die hier worden gepresenteerd, lijken erg op elkaar. 'Fastigiata Robusta' is alleen, zoals de botanische naam suggereert, robuuster en ook minder gevoelig voor slechte weersomstandigheden dan 'Fastigiata Aureomarginata'. Hij groeit ook iets sneller en heeft lichtere naalden.

Maar welk type taxus je ook kiest: ze zijn allemaal heel gemakkelijk te verzorgen en zeer geschikt voor mensen met weinig tijd of geld. zonder de beroemde "groene vingers". De inheemse bomen in dit gebied kunnen in de tuin worden geplant of in kuipen worden gekweekt. De plant in een kuip houden is geen probleem als de plant regelmatig water krijgt en wordt bemest. Verder kan de zuiltaxus prima tegen zowel wortelconcurrentie als regen- of condenswater dat van andere bomen naar beneden druipt. Dit is niet verwonderlijk, aangezien taxussen in de natuur voornamelijk voorkomen in de zogenaamde struiklaag, d.w.z. H. ze gedijen onder het bladerdak.

De verzorging van de zuiltaxus van A-Z

Ook al is de verzorging van de zuilvormige taxus in principe heel eenvoudig, toch is het belangrijk om een ​​paar tips op te volgen. Zo groeit en bloeit en bloeit de taxus heerlijk en gaat door zijn eigenaar, zijn kinderen en hun kleinkinderen hun extreem lange levensduur - deze coniferen kunnen in de natuur wel 1000 jaar oud worden - erg lang Vreugde. Hoe beter de verzorging, hoe mooier de boom in de hoogte groeit en gezonde, sterke naalden ontwikkelt.

Plaats

In principe voelen zuilvormige taxussen zich op elke locatie thuis: Of het nu zonnig of schaduwrijk is, de coniferen zijn bijna overal te vinden en zijn behoorlijk aanpasbaar. De optimale plaats is echter in de lichte halfschaduw, bijvoorbeeld onder een hoge loofboom. Hier krijgt de taxus voldoende licht, maar wordt hij beschermd tegen de harde zonnestralen. Volle zon kan vooral in de winter problematisch zijn: bij ijzig maar zonnig weer verdampt de plant veel water via de naalden, maar kan het niet opnemen via de wortels. Dit resulteert in droogschade, wat terug te zien is in bruingekleurde naalden. Op een schaduwrijke plek daarentegen groeit de toch al langzame taxus nog langzamer.
De ideale locatie in één oogopslag:

• zonnig tot schaduwrijk
• lichte penumbra is ideaal
• bijvoorbeeld onder een hogere bladverliezende boom
• geen volle zon voor jonge bomen
• hoge luchtvochtigheid is belangrijk

grond / plantensubstraat

In principe doen zuilvormige taxussen het goed op bijna elke tuingrond, zolang deze maar niet te zuur is. Heidegronden zijn daarom ongeschikt, anders kun je Taxus baccata bijna overal planten. De plant voelt zich echter het prettigst op een voedselrijke, humusrijke grond die zowel klei als kalk bevat. Zware gronden moeten worden verbeterd met zand en compost, terwijl zandige ondergrond een royale toevoeging van volwassen compost tolereert. Als de zuilvormige taxus in een emmer wordt gekweekt, meng dan de potgrond met volwassen compost en een paar hoornkrullen. Zorg voor een goede afwatering in de pot: hoewel de taxus veel water nodig heeft, verdraagt ​​hij geen droogte of wateroverlast.

Giet

Pijlertaxus heeft - zoals alle taxus - veel water nodig, vooral direct na aanplant en in de eerste twee tot drie jaar.
Het belangrijkste van water geven in één oogopslag

• hoge waterbehoefte, vooral na aanplant en in de eerste jaren
• goede watertoevoer helpt bij een goede wortelpenetratie
• door een goede beworteling is het beter bestand tegen droge periodes
• Geef regelmatig grondig water, maar vermijd wateroverlast
• goede afwatering dus ook handig voor geplante exemplaren
• Maak de grond los met zand en compost
• ook water in de winter, vooral bij zonnig, droog weer
• Mulch de bodem om uitdroging te voorkomen

Bevruchten

Bemest de taxus bij voorkeur vanaf de eerste knopvorming (meestal half april) tot uiterlijk half/eind juli. Later in het jaar mag de plant geen voeding meer krijgen, anders kunnen de nieuwe scheuten niet op tijd rijpen voor de winter. Hierdoor zijn ze in de winter zeer gevoelig voor vorst en andere ongunstige weersomstandigheden. Een uitzondering is Patentkali, dat wordt gegeven tussen half augustus en half september en maakt de boom winterklaar. Bemest twee tot drie keer per jaar met volwassen compost en hoornkrullen, voor vrij arme gronden of Aan de andere kant gebruik je in de handel verkrijgbare complete meststoffen voor de kuipcultuur. Speciale coniferen- of dennenmest is niet absoluut noodzakelijk, maar kan ook worden gebruikt.

• vanaf knopvorming tot half/eind juli
• voor kiemen en in juni compost en hoornkrullen
• voor arme gronden en emmers: vloeibare meststof
• Vuren- of coniferenmest kan worden gegeven, maar hoeft niet
• Patentkali tussen half augustus en half september

Snee

Pijlertaxussen zijn zeer snoeitolerant en kunnen zelfs probleemloos op de stok worden gezet, dat wil zeggen radicaal afknippen tot net boven de grond. Regelmatig snoeien is echter in principe niet nodig, omdat de bomen hun rechtopstaande, slanke vorm behouden zonder menselijke tussenkomst. Kaal worden is ook zeldzaam, daarom is een verjongingssnit niet nodig. Toch kan een snoeibeurt nodig zijn, bijvoorbeeld omdat de haag gesnoeid moet worden of de solitaire in de loop der jaren te groot is geworden. Ook dood hout moet direct worden verwijderd.

• snoeien gebeurt ofwel in het vroege voorjaar of in de herfst
• een snee rond Sint-Jansdag (24. Juni)
• knip indien mogelijk niet in juni: vogels broeden graag in taxusbomen en worden dan gestoord
• Altijd topiary voor het ontkiemen in het voorjaar
• gebruik hiervoor een sjabloon
• Verwijder op elk moment dood hout en zieke scheuten

vermenigvuldigen

Hoewel zuilvormige taxussen in de herfst mooie, felrode vruchten vormen, kunnen de zaden die ze bevatten niet worden gebruikt voor rasechte vermeerdering. In plaats daarvan vindt voortplanting plaats vanuit beide 'Fastigiata Aureomarginata' net zoals 'Fastigiata Robusta' over stekken, die traditioneel worden geoogst op Sint-Jansdag (24. juni) te snijden. De reden hiervoor ligt in het feit dat wereldwijd alle exemplaren van de genoemde variëteiten vrouwelijk zijn en bestuiving daarom alleen door andere taxusvariëteiten kan worden uitgevoerd.

Om de stekken te rooten:

• ca. Snijd scheuten die 30 centimeter lang zijn en twee tot drie jaar oud zijn
• Snijd de boven- en zijscheuten doormidden
• verwijder naalden en zijscheuten van het onderste deel (dat in de grond wordt gestoken), ongeveer tien centimeter
• Plant de stekken in normale tuingrond
• ofwel in een pot of rechtstreeks in het bed
• Locatie: schaduwrijk en beschut tegen de wind
• Houd de grond gelijkmatig vochtig
• wees geduldig en wacht af

Omdat de zuilvormige taxussen zo langzaam groeien, hebben de stekken tot een jaar nodig om nieuwe wortels te vormen. Zodra er nieuwe scheuten ontstaan, is het rooten gelukt.

overwinteren

Omdat het een inheemse taxussoort is, zijn zuilvormige taxussen zeer winterhard. Het enige probleem in de winter kan de combinatie van felle zon en gerinkel zijn Vorst: Dan bestaat de kans op droogteschade, aangezien de plant veel water verdampt maar niet opneemt kan. Wikkel in dit geval de zuilvormige taxus in een vlies of wikkel ze in jute om de zon buiten te houden.

ziekten en plagen

Zowel ziekten als plagen komen zeer zelden voor bij de zuilvormige taxus. Aan de andere kant komt verkleuring van de bladeren vaker voor, wat op verschillende problemen wijst: de bruine verkleuring treedt meestal op door een gebrek aan water of door te veel vocht. Zodra de oorzaak is gevonden en verholpen herstelt de robuuste Taxus baccata zich meestal snel en loopt weer uit.

Lees meer over bomen en struiken