Inhoudsopgave
- Bestrijd stuifmeelkever
- Natuurlijke vijanden van de stuifmeelkever
- Vecht tegen rozetboorders
- Identificeer de besmetting met pollenkevers
- Duidelijke aanwijzingen van de rozenscheutboor
- Conclusie
Stuifmeelkever en rozenstruikboor zijn twee verschillende plagen met één ding gemeen. Beide kunnen rozen besmetten, waarbij de rozenscheutboor een speciale plaag is op rozen en de stuifmeelkever voornamelijk koolzaad infecteert naast rozen, zoals de naam al doet vermoeden. Het kan ook alle andere kruisbloemige planten aanvallen. Bij de rozenscheutboor wordt onderscheid gemaakt tussen de opgaande en de aflopende. De mogelijkheden voor bestrijding en preventie zijn beperkt, waarbij in beide gevallen passende snijmaatregelen onontbeerlijk zijn. De stuifmeelkever heeft ook natuurlijke vijanden die de bestrijding gedeeltelijk kunnen ondersteunen.
Bestrijd stuifmeelkever
Directe bestrijding van de stuifmeelkever is op dit moment niet mogelijk. Ook al kan deze plaag in grote aantallen voorkomen, zeker als u in de directe omgeving van een koolzaadteeltgebied woont, het veroorzaakt meestal geen grote schade in de tuin, in tegenstelling tot de landbouw, waar al snel enorme opbrengstverliezen kunnen optreden gaat. In het verleden werd vooral met pyrethroïden bestreden, waartegen nu een uitgesproken resistentie bestaat, zodat een adequate werking niet gegarandeerd kan worden. Het is nu bekend dat lavendel- of muntolie een afschrikkende werking heeft op deze plaag, maar zorg ervoor dat u de olie niet rechtstreeks over de planten spuit. Bovendien zou bladbemesting met zwavel de aantasting door deze kever aanzienlijk moeten verminderen. In de eigen tuin kun je het probleem meestal alleen maar uitzitten, omdat er geen effectieve hulp in zicht is. Gelukkig verdwijnen deze bugs bijna net zo snel als ze kwamen. Desnoods kun je ze steeds opnieuw lezen, maar dit is erg tijdrovend en niet erg veelbelovend. Men kan echter profiteren van het feit dat deze kevers een sterke fixatie hebben op de kleur geel. Dienovereenkomstig kunnen, afhankelijk van de omvang van de besmetting, een of meer gele tot de rand met water worden gewassen gevulde schalen, waaraan vervolgens enkele druppels afwasmiddel worden toegevoegd, in de buurt van aangetaste planten opgericht. De kevers worden aangetrokken door de gele vaten, vallen in het water en verdrinken.
Natuurlijke vijanden van de stuifmeelkever
Zoals de meeste plagen heeft de stuifmeelkever natuurlijke vijanden die hem het leven moeilijk maken. Deze omvatten het zevenstippelige lieveheersbeestje (Coccinella septempunctata), de bekendste soorten lieveheersbeestjes, kever van het geslacht Malachius en enkele soorten sluipwespen, waarvan in Duitsland voornamelijk de soort Tersilochus heterocerus, Phradis interstidialis en P. morionellus optreden. Anders behoren ook zogenaamde gaasvliegen tot de natuurlijke vijanden die de larven van de stuifmeelkever aanvallen.
Tip:
Zeker bij de agrarische teelt van koolzaad zijn er een aantal preventieve maatregelen te nemen, bijvoorbeeld door het uitrijden van vloeibare mest en het gebruik van resistente rassen. In de tuin kun je een plaag tegengaan of laag houden door af te stoffen met steengruis.
Vecht tegen rozetboorders
- Ook het bestrijden van de rozenscheutboorder met bestrijdingsmiddelen is momenteel niet mogelijk.
- Dit geldt in gelijke mate voor beide soorten.
- Idealiter wordt een aantasting, die te zien is aan de jonge rozenscheuten, vroegtijdig ontdekt.
- Getroffen scheuten kunnen meestal niet meer worden opgeslagen.
- Ze moeten zo snel mogelijk worden verwijderd en afgevoerd.
- Het is belangrijk om altijd in gezond hout te zagen.
- Het maaisel mag nooit op de composthoop, maar bij het restafval.
- Beter nog, verbrand de besmette knipsels als je kunt.
- Anders is een jaarlijkse sterke snoei in het voorjaar zinvol.
- Je kunt neemzaad in de grond werken om te helpen.
- Het kalken van rozen in de herfst kan plagen helpen voorkomen.
Tip:
De natuurlijke vijanden van deze larven zijn sluipwespen, bladkevers en rupsvliegen.
Identificeer de besmetting met pollenkevers
De stuifmeelkever is tussen de 1,5 en 2,5 mm groot en heeft een ovale lichaamsvorm. Typerend voor deze kever is de glanzende metalen chitine-schil, waarvan de kleur van dier tot dier kan variëren tussen blauw, violet, groen en zwart. Ze voeden zich met kruisbloemige groenten, maar vooral met koolzaad. Na de bloei van koolzaad worden rozenstokken vaak ook aangetast. Zowel de larven als de adulten zitten overdag in de bloemen. Terwijl de volwassen kevers zich niet alleen voeden met stuifmeel maar ook met het vruchtbeginsel en de stamper van de bloemen, eten de larven alleen stuifmeel. Om bij het stuifmeel te komen, vernietigt de kever zelf gesloten toppen, die overeenkomstig grote voedingsgaten hebben. Beschadigde toppen drogen uit en vallen er uiteindelijk af. De schade is meestal het grootst als koolzaad laat bloeit in verband met een koude weer, want dan is de aanvoer van stuifmeel relatief laag en zijn veel mensen op zoek naar stuifmeel knoppen vernietigd. Bij warm weer en een navenant vroege bloei daarentegen is de pollenaanvoer veel groter, waardoor de schade minder is.
Tip:
Verdorde toppen alleen zijn niet noodzakelijkerwijs geassocieerd met de stuifmeelkever, de voedingsgaten zijn belangrijker, deze zijn vaak een duidelijke indicatie van deze plaag.
Duidelijke aanwijzingen van de rozenscheutboor
Zoals reeds vermeld, is de zogenaamde rozenscheutboorder de larve van twee soorten zwarte bladwesp. Uiterlijk is een plaag niet direct herkenbaar. In de zomer verschijnt het op verdroogde knoppen en/of stervende bloemscheuten. De larven van zowel de stijgende als de dalende rozenscheutboorder eten in de scheuten, waarbij slechts één larve actief is in elke geïnfecteerde scheut. De vrouwelijke bladwespen van de neergaande rozenscheutboor (Ardis brunniventris) leggen hun eieren in de toppen van jonge scheuten. Na het uitkomen vreten de ivoorkleurige larven zich van boven naar beneden door het merg van de jonge scheuten. Ze vormen tunnels tot 4 cm lang, die ze uithollen. Aan het einde van hun ontwikkeling vallen ze via een boorgat op de grond, waar ze in een cocon aan de oppervlakte overwinteren en in het voorjaar verpoppen. De eerste wespen komen dan in mei uit. Deze bladwespen zijn 5-6 mm groot als ze volgroeid zijn.
Het vrouwtje van de omhoogklimmende rozenscheutboor (Cladardis elongatula) legt haar eieren dicht bij de basis van de bladstelen van jonge rozenscheuten in het voorjaar en de vroege zomer. Daarbij boort hij een ingangsgat waar later, vooral bij deze soort rozenscheutboorder, duidelijk zichtbare sporen van brokkelige uitwerpselen van de wittige larven te zien zijn. De tunnels, die van onder naar boven zijn aangelegd, zijn met ongeveer 10 cm aanzienlijk langer dan die van de naar beneden klimmende soorten. De schade veroorzaakt door beide soorten rozetboorders lijkt sterk op elkaar. De scheutuiteinden van geïnfecteerde scheuten verdorren plotseling en drogen dan langzaam op. Onder verdorde ronddrijvende delen vind je meestal een klein boorgat waaruit opgevangen stof naar buiten sijpelt, wat dan u. A. ook te zien op de bladeren. Bij een zwaardere aantasting kunnen de larven hele scheuten afbreken en uiteindelijk de hele plant afsterven.
Conclusie
Zowel de stuifmeelkever als beide soorten rozetboorder zijn moeilijk te bestrijden. De schade die de stuifmeelkever in de tuin aanricht, is meestal geen reden tot zorg, in tegenstelling tot de koolzaadteelt in de agrarische sector. Door gele bakken gevuld met water neer te zetten en flink te snoeien, kunt u zich tegen een sterkere aantasting beschermen of voorkomen. beteugelen dit. Zelfs met de rozenscheutboor kan het verwijderen van aangetaste delen van de plant en kalk in het najaar een zwaardere aantasting effectief tegengaan.
tuin redactie Ik schrijf over alles wat me interesseert in mijn tuin.
Meer informatie over ongedierte
Mieren in het verhoogde bed: wat te doen?
Als er mieren in het verhoogde bed worden gevonden, is snel handelen vereist. Met de juiste middelen en maatregelen zijn de insecten echter eenvoudig te bestrijden of te verdrijven.
Vecht tegen de taxuskever: 6 huismiddeltjes
De taxuskever is pas een probleem in de tuin als hij in grote aantallen voorkomt. De kever eet de bladeren op, de schade aan de larven is veel groter. Ze vreten aan de wortels en kunnen er ook voor zorgen dat planten afsterven.
Grote gaten in de tuin: welk dier was het?
Of het nu in het gazon is of "gewoon" in bloemperken, gaten in de grond maken geen enkele tuinman gelukkig. Maar wie veroorzaakt de gaten? En hoe kom je van ze af? We leggen oorzaken en strategieën uit voor vervelende ondergrondse bezoekers.
Vecht tegen kleine rode spin | 7 tips voor tuin & balkon
Hoewel de kleine rode spin ongevaarlijk is omdat hij niet steekt en geen ziektes overdraagt, is het voorkomen van veel mensen toch een doorn in het oog. De kleine beestjes worden bijzonder vervelend als ze zich niet alleen beperken tot het aantasten van planten, maar ook verspreid op het balkon of zelfs in het appartement. Gelukkig bestaan er effectieve biologische maatregelen om de spinachtigen te bestrijden.
Ratten in de tuin: wat te doen? Hoe de rattenplaag te bestrijden
Veel mensen walgen alleen al bij de gedachte aan ratten: de schadelijke knaagdieren worden immers al duizenden jaren beschouwd als dragers van gevaarlijke ziekten. Ook in huis en in de tuin richten de dieren flinke schade aan. Zo kom je weer van de pest af - duurzaam en effectief.
Ultrasone rattenbestrijding – helpt echografie tegen ongedierte?
Ratten in huis of in de tuin zijn niet alleen walgelijk, ze kunnen ook snel een probleem worden. Maar wat kun je eraan doen? Ultrasone rattenbestrijding wordt vaak aanbevolen. De methode is echter zeer controversieel. Meer hierover vind je hier.