Zijn varens giftig? Informatie voor kamervarens, adelaarsvarens en damevarens

Varens groeien al 400 miljoen jaar op aarde. Ze hebben nog steeds een originele uitstraling vandaag. De planten voelen zich thuis op schaduwrijke plekken met veel vocht. Door hun weelderige groei en soms extravagante vormen zijn sommige soorten varens geschikt als kamerplant. Zorg ervoor dat kinderen en huisdieren niet in contact komen met de planten.

Varens: toxiciteit en beschermende maatregelen

Varens zijn populaire kamerplanten vanwege hun tropisch ogende bladeren. Voor gezinnen met kinderen en eigenaren van gezelschapsdieren vereist de teelt van de plant voorzichtigheid. Varens geven sporen af ​​die bij inslikken vergiftigingsverschijnselen veroorzaken. In tegenstelling tot andere planten vormen varens geen bloemen. Ze planten zich uitsluitend voort via de sporen, die ook gifstoffen bevatten.

• Talrijke soorten varens brengen de gezondheid van mens en dier in gevaar
• De sterkte van het toxische effect is afhankelijk van de soort
• Symptomen van vergiftiging variëren van misselijkheid tot hartstilstand

Lady fern is een van de wimpervarenplanten en is verdeeld in 170 tot 200 geslachten. In huis en in de tuin houdt u bijvoorbeeld regenboogvaren of de bosvrouwvaren. Deze bladverliezende varen bevat giftige Filix-verbindingen.

• Toxines veroorzaken ernstige reacties bij lagere dieren
• Gevaren voor huisdieren door vergiftigingsverschijnselen, zoals braken, diarree
• De actieve ingrediënten van Filix zijn over het algemeen onschadelijk voor volwassenen
• Kinderen lopen een licht tot matig risico op vergiftiging na het eten van de bladeren

Houdt u katten of honden in uw appartement? Houd er rekening mee dat vrouwelijke varens de gezondheid van uw dieren in gevaar brengen. Vooral binnenkatten hebben de neiging kamerplanten te onderzoeken en eraan te knabbelen. Varens zijn bijzonder verleidelijk vanwege hun brede bladeren. Er zijn maar weinig soorten varens waarbij de dieren probleemloos de toppen van de bladeren opeten. Dit zijn bijvoorbeeld de Cheilanthes tomentosa (rotsvaren) en de Cystopteris fragilis (kwetsbare blaasvaren).

Giftige varen voor katten

Het vrouwtjesvaren, dat grotendeels ongevaarlijk is voor de mens, leidt tot ernstige vergiftigingsverschijnselen bij huiskatten. Een paar happen op de stengel of bladeren van de athyrium - de botanische naam - zijn voldoende om diarree of braken te veroorzaken. Gevoelige katten reageren op de gifstoffen met verhoogde speekselafscheiding. Dit gebeurt al als ze de sporen van de varen inademen. U zult persoonlijkheidsveranderingen opmerken bij een dier dat gedurende een langere periode aan de irritatie is blootgesteld.

• Varenvergiftiging zorgt ervoor dat de kat zich lethargisch en versuft gedraagt
• Gevoelige dieren reageren op giftige sporen
• Verwijde pupillen als eerste symptoom van varenvergiftiging

Het gevaar van een toxische reactie neemt af bij vrij rondlopende katten. Haar instinct waarschuwt haar om de varen niet te eten. Je hoeft de planten dus niet per se uit de tuin te halen. In het appartement is het belangrijk om kamervarens in gesloten ruimtes te plaatsen. Katten zijn geweldige klimmers en kunnen met gemak elke kast beklimmen. Een verhoogde positie van de varen biedt geen bescherming voor het dier. Plaats kamervarens daarom op plekken waar uw binnenkat niet bij kan. In een gesloten serre krijgen de planten voldoende zonlicht en een aangenaam klimaat. Bovendien houdt de gesloten deur kinderen en huisdieren effectief buiten de deur.

Varen: Toxiciteit voor honden

De meeste kamervarens, waaronder varens, blijken ook schadelijk te zijn voor honden. Als het dier de bladpuntjes oraal inslikt, treden vergiftigingsverschijnselen op zoals:

• lethargie
• Diarree
• Opgeblazen maag

De dieren braken vaak ingeslikte delen van de plant uit. Dit is een natuurlijke afweerreactie van het lichaam. Als u merkt dat uw hond last heeft van varenvergiftiging, neem dan direct contact op met de dierenarts. Er is echter geen tegengif voor de onverenigbare stoffen in de planten.

Daarom stabiliseert de dierenarts de bloedsomloop van uw hond en behandelt hij alleen de symptomen. Om toxische reacties te voorkomen, cultiveer je laag-toxische varens in je huis. Deze omvatten bijvoorbeeld ribvaren (Blechnum spicant) en haarmosvaren (Venushaar, Adiantum capillus-veneris). Beide soorten zijn ongevaarlijk voor mens en dier.

De meest giftige varensoort van Duitsland

Een veel voorkomende varen in Duitse bossen is de adelaarsvarenvaren (Pteridium aquilinum). Het is de meest giftige vertegenwoordiger van de varens. De sporen bevatten het enzym thiaminase, dat wordt beschouwd als botbeschadigend en kankerverwekkend. Bovendien is contact met de bladeren giftig. Ze bevatten de blauwzuurglycosiden en het giftige saponine.

• Vers uitlopende bladeren leiden na consumptie tot ernstige vergiftigingsverschijnselen bij mens en dier
• De hele plant heeft gifstoffen
• In het ergste geval hebben zelfs kleine hoeveelheden van het gif een dodelijk effect op kleine kinderen en lagere dieren

De adelaarsvaren varen bereikt een gemiddelde hoogte van maximaal twee meter - zeldzamer tot vier meter. Daarom is het een van de meest populaire sierplanten in huis. Zorg ervoor dat uw nakomelingen en huisdieren uit de buurt van de plant blijven. Varentoxiciteit beïnvloedt de hele plant. Er bestaat een risico op gezondheidscomplicaties bij het eten van de bladeren en de stengel. Bij kleine kinderen, puppy's en kittens is het inademen van de sporen voldoende om vergiftigingsreacties te veroorzaken.

Zelfs jonge adelaarsvarenscheuten bevatten gevaarlijke gifstoffen. Op volwassen leeftijd produceert de plant meer gifstoffen. Deze omvatten de onstabiele glycoside ptaquiloside. De ernst van toxische reacties veroorzaakt door adelaarsvaren hangt af van het deel van de plant dat wordt geconsumeerd, de hoeveelheid en de tijd van het jaar.

Tekenen van vergiftiging bij dieren

Als paarden, geiten of varkens de varens met hun voer binnenkrijgen, bijvoorbeeld tijdens het grazen, veroorzaakt dat een vitamine B1-afbrekend effect. Hierdoor ontstaat het enzym thiaminase. Aangetaste dieren lijden aan aandoeningen van het centrale zenuwstelsel (CZS). U zult merken dat ze een vertraagd of verstoord bewegingsverloop hebben, evenals andere motorische stoornissen. Adelaarsvaren heeft een ernstiger effect op vee. Orale inname veroorzaakt binnen korte tijd zichtbare reacties. Dit omvat bloedingen in de mond en neus. Bovendien lekt er bloed uit de stofwisselingsorganen. De rode lichaamsvloeistof wordt aangetroffen in de ontlasting of urine van vee. In dit geval spreken dierenartsen van "bloedurine".

• Adelaarsvaren varen bij rundvee langdurig oorzaak van blaas- en darmkanker
• Bovengrondse delen van de plant blijven na droging giftig
• Melk van vergiftigde koeien als gevaar voor de mens

Bij kleine gewervelde dieren zoals katten en konijnen leidt de consumptie van adelaarsvaren tot blindheid of het ontstaan ​​van kanker. Tegelijkertijd is een circulatoire shock een acute bedreiging voor het leven.

Symptomen van varenvergiftiging

Als mensen in contact komen met de adelaarsvaren en bijvoorbeeld sporen inslikken, treden snel vergiftigingsverschijnselen op. Karakteristieke tekenen van een toxische reactie zijn onder meer:

• Braaksel
• buikpijn
• Diarree
• motorische stoornissen
• flauwvallen
• hartinsufficiëntie
• visuele stoornissen
• Bewegingsstoornissen
• ademhalingsproblemen

Naast de adelaarsvaren is de mannelijke varen (Dryopteris) een van de giftige varensoorten. Vroeger verkeerd gebruikt als remedie, leidt zelfs een kleine hoeveelheid van de plant tot de dood na inname. Bij vee is 100 gram mannetjesvaren voldoende om levensbedreigende complicaties te veroorzaken. Vooral de onderstam en stelen van jonge scheuten zijn zeer giftig.

Lees meer over verzorgingstips