Zijn sneeuwklokjes giftig? Je hoort dat te weten!

Regelmatige berichtgeving in de media over giftige planten maakt hobbytuiniers gevoelig voor hun eigen sier- en nuttige planten. Dit geldt des te meer als er kinderen en huisdieren in de tuin, op het balkon of in huis zijn. Wie bij de minste verdenking het kweken van een plantensoort opgeeft, mist menig magische bloem. Gezien de duidelijke verschillen in het toxische gehalte, kan een adequate behandeling een mogelijk gevaar verminderen of volledig elimineren. Vraag jezelf niet langer af: zijn sneeuwklokjes giftig? Je hoort dat te weten!

Enigszins giftig door alkaloïden

Als plantengeslacht behoren sneeuwklokjes tot de Amaryllis-familie. Deze omstandigheid houdt in dat er verschillende alkaloïden in het plantensap zitten. Alkaloïden zijn meer dan 10.000 natuurlijk voorkomende organische verbindingen. Onder de ruime definitie vallen ook bekende stoffen zoals cafeïne in koffieplanten, Capsaïcine in peperplanten, morfine in papavers of de herfstkrokus-alkaloïde colchicine. Hieruit volgt dat de loutere aanwezigheid van een alkaloïde niet noodzakelijkerwijs levensbedreigende toxiciteit betekent. Het overgrote deel van deze verbindingen is echter in meer of mindere mate toxisch. Met betrekking tot het gifgehalte van sneeuwklokjes is het verband als volgt:

• De bloembollen bevatten een licht giftige Amaryllidaceae alkaloïde
• De bladeren en bloemen bevatten voornamelijk lycorine, tazettin en galantamine

De hoogste concentratie alkaloïden bevindt zich in de bollen, terwijl deze nauwelijks waarneembaar is in de bovengrondse delen van de plant.

mensen en dieren getroffen

Sneeuwklokjes hebben pas toxische effecten na consumptie. Even eraan ruiken heeft geen negatieve gevolgen. Dit geldt voor zowel mens als dier, met name kleine huisdieren zoals honden, katten en knaagdieren. Dit zijn de symptomen van vergiftiging:

• Verhoogde speekselafscheiding
• misselijkheid en overgeven
• buikpijn
• Diarree
• zweet
• duizeligheid

Een kritische dosis is nog niet bepaald door wetenschappers. De ervaring heeft geleerd dat het eten van meer dan 3 sneeuwklokjesbollen de genoemde symptomen kan veroorzaken. Als er aanzienlijk meer delen van de sneeuwklokjeplant worden gegeten, kan in het ergste geval verlamming optreden.

Eerste hulp maatregelen

Na een bewuste of onbedoelde consumptie van maximaal 3 bloembollen, zal de Vergifcentrum Bonn adequate toediening van vloeistof, zoals niet-koolzuurhoudend water of Thee. Als er te veel bladeren en bloemen zijn ingenomen, moet de huisarts worden geraadpleegd. Hij beslist of de toediening van een houtskoolpreparaat voldoende is of dat ontgifting in de kliniek noodzakelijk is.

Als het kind is aangetast, is het zeker aan te raden om de verantwoordelijke kinderarts te raadplegen, vooral als de geconsumeerde hoeveelheid niet precies kan worden getraceerd.

Als symptomen van sneeuwklokjesvergiftiging in een uitgesproken mate in het huisdier verschijnen, zou dat moeten er dient in ieder geval telefonisch contact te worden opgenomen met de dierenarts om te beslissen hoe verder te gaan adviseren.

locatie en verspreiding

Sneeuwklokjes komen oorspronkelijk uit heel Europa, van Klein-Azië tot de Kaspische Zee. Omdat ze de neiging hebben om wild rond te rennen, bevolken ze grote en kleine open plekken in loofbossen buiten tuinen, gedijen ze langs de oevers aan de rand van de weg of op bosweiden. In het perk worden de vroege bloeiers bij voorkeur geplant op halfschaduwrijke locaties onder hoge bomen.

Als er sneeuwklokjes in je tuin verschijnen zonder dat je ze bewust hebt uitgeplant, zijn bezige mieren verantwoordelijk voor de bloei van de bloem. De insecten zijn dol op de zaden, omdat er een smakelijke voedingsstof aan blijft kleven. Op weg naar het nest eten de mieren een deel van de voedingslichamen op, waarbij ze de zaden verwaarlozen, en binnen de kortste keren zal een jong sneeuwklokje gedijen.

verschijning

Om een ​​sneeuwklokje zonder enige twijfel te herkennen, zijn de volgende kenmerken belangrijk:

• Twee tot drie basale, lineaire bladeren vormen de basis
• Op de 2 tot 30 centimeter hoge bloemstengel verschijnt een bloem
• Het ontvouwt 3 witte schutbladen aan de buitenkant en 3 kleinere, groen-witte bloemblaadjes aan de binnenkant
• De bolvormige, 1 tot 2 centimeter dikke ui dient als een blijvend orgaan

De bloeiperiode loopt van februari tot april. Sommige zeldzame soorten bloeien tot in mei. Daarom kan de bloeiperiode botsen met de meer giftige lelietje-van-dalen.

Tips voor het hanteren

Als er geen kinderen of huisdieren in de tuin of op het balkon zijn, vormen sneeuwklokjes ondanks hun geringe gifgehalte geen gevaar. In alle andere gevallen hoeven de mooie lentebloemen niet noodzakelijkerwijs achterwege te blijven als de volgende voorzorgsmaatregelen worden genomen:

Doe uien in een draadmand

Door bloembollen in een draadmand te plaatsen, worden ze niet alleen beschermd tegen beten door ongedierte zoals woelmuizen. Deze maatregel voorkomt dat nieuwsgierig gravende honden of katten zich met de knobbeltjes vergiftigen. Hoe het goed te doen:

• Graaf tijdens het planten in september kleine plantgaten van 15 centimeter diep
• Plaats een draadmand met het deksel open in elke pit
• Strooi een laagje zand van 2-3 centimeter op de zool
• Vul de uitgraving aan en plant de sneeuwklokjesbollen 7-8 centimeter diep
• Sluit het deksel van gaas goed en bedek met aarde

Als een draadmand alleen wordt gebruikt als bescherming tegen woelmuizen, is een afdekking niet nodig, omdat het ongedierte niet naar de oppervlakte durft te komen. Als het gaas ook dient als bescherming tegen gravende huisdieren, wordt het fijnmazige deksel relevanter. Je viervoeter kan in ieder geval niet bij de bloembol met het geconcentreerde gifgehalte. Kinderen die op ontdekkingstocht door de tuin naar kennis dorsten, worden door deze voorzorgsmaatregel slechts ten dele weerhouden van eten.

knipsels bij het huisvuil

Na de bloei voedt de bol zich met alle bovengrondse delen van de plant om hun voedingsstoffen op te nemen. Als je last hebt van de verdorde bladeren en bloemen van sneeuwklokjes, knip ze dan af. Gooi het niet in de compost als huisdieren, grazend vee of paarden erbij kunnen komen. Het maaisel gaat in dit geval bij het huisvuil. Dit moet ook worden gedaan als ongewenste exemplaren samen met de bol uit de grond worden getrokken.

Hetzelfde geldt voor sneeuwklokjes, die het huis sierden in een vaas, als bloemstuk of in een plantenbak en nu verwelkt zijn. Aangezien de bloemstengels gifstoffen afgeven aan het bloemenwater, moeten vazen ​​buiten het bereik van kinderen en huisdieren worden geplaatst.

Veelbelovende genezende krachten

De positieve kant van de medaille mag in dit verband niet onvermeld blijven. De dominante alkaloïde in sneeuwklokjes, galantamine, vereist de voorzorgsmaatregelen die in de tuin worden geschetst, maar heeft hoopvolle genezende kracht tegen een plaag van de mensheid. Onderzoekers zijn zich al sinds het midden van de jaren vijftig bewust van de remmende werking op de ziekte van Alzheimer. De alkaloïde vertraagt ​​op zijn minst de progressie van dementie door een tekort aan neurotransmitters ongedaan te maken. Het kleine sneeuwklokje en het Kaukasische sneeuwklokje leveren voornamelijk galantamine in de gewenste samenstelling. Onderzoek met sneeuwklokjes is wat dat betreft nog lang niet afgerond en geeft hoop op verdere vooruitgang.

Daarnaast genieten de ingrediënten van sneeuwklokjes in de Bachbloesemtherapie een grote aanhang. De bloemessentie wordt gecrediteerd voor het versterken van de hoop op een nieuw begin en het gemakkelijker accepteren van vergankelijkheid.

Conclusie

De vraag: ‘Zijn sneeuwklokjes giftig?’ is zeker terecht. De alkaloïden in het plantensap geven echter pas problemen als je meer dan 3 bloembollen eet. Daarom moeten de hier beschreven voorzorgsmaatregelen worden genomen wanneer kleine kinderen of huisdieren zonder toezicht in de buurt van sneeuwklokjes kunnen zijn. Bovendien heeft het maaisel geen plaats op de compost als er grazend vee of paarden komen. Anders is er niets mis mee om de betoverende vroege bloeiers in de tuin en op het balkon te planten, zodat ze met hun witte bloesems de naderende lente inluiden.

Lees meer over verzorgingstips