Half-schilddak: informatie over structuur en constructie

Vrijwel iedereen kent het typische afgeknotte gevelaanzicht van een half-schilddak. Ze duikt meestal onder een uitstekende dakoverstek op zoek naar bescherming. Zeer weinig mensen weten echter dat dit een half-schilddak is. Hier vind je alle informatie over deze traditional dak vorm en ervaar ook tal van voor- en nadelen.

Wat gaat er schuil achter het half-schilddak?

Het half-schilddak is een subtype van het schilddak. Net als deze heeft een half-schilddak twee grote dakvlakken met identieke helling die in een nok samenkomen. De kopgevels worden eveneens begrensd door hellende dakvlakken die aansluiten op de centraal gelegen nok. In tegenstelling tot de schilddelen van het klassieke schilddak, die tot aan de dakrand reiken, zijn de schilddelen van het half-schilddak naar beneden ingekort. De dakrand, d.w.z. de onderkant van het dak, springt omhoog in het gevelgebied. Hierdoor worden de driehoekige zadeldakgevels niet volledig vervangen door dakvlakken, zoals bij het schilddak, maar verschijnen ze hier als aan de bovenzijde afgesneden trapeziums. Men zou kunnen zeggen dat het half-schilddak een soort tussenstap is tussen een zadeldak en een schilddak.

Klassieke voorbeelden van half-schilddaken

Het beste voorbeeld van een half-schilddak is waarschijnlijk de traditionele binnenplaats van het Zwarte Woud. Het uitkragende dak dekt zowel gebruiks- als woongedeeltes af en leidt dankzij de steile dakhellingen de soms enorme sneeuwmassa's veilig af. De grote dakoverstek zorgt ervoor dat een werkgebied voor het huis beschermd is tegen regen en sneeuw. En dit is precies waar het uur van het half-schilddak om de hoek komt kijken. Terwijl een normaal schilddak zou leiden tot enorme schaduw van de gehele gevelgevel, de Verkleind half-schildgedeelte voor voldoende verlichtingsmogelijkheden zonder de bescherming van de dakoverstek te overdrijven verminderen.

constructie en statica

De draagstructuur van het half-schilddak bestaat uit de volgende structurele hoofdelementen:

• Spanten als draagvlak voor dakbedekking
• Eerst als het bovenste steunpunt van de spanten
• Centrale gording of centrale gordingen als steunpunten voor de spanten in het midden van het veld
• Drempel als onderste steunpunt van de spanten
• Steunen of ondersteuningssysteem (“ligstoel” of “sta-stoel”) voor belastingoverdracht van de nok, gordingen en drempel naar de massieve wanden eronder

De dakconstructie

De structuren van de historische half-schilddaken waren uiterst eenvoudig. Als pure bescherming tegen weersinvloeden over de onverwarmde dakruimte ondersteunden dwars geplaatste lamellen de dakbedekking direct op de dakspanten. Tegenwoordig is de dakconstructie echter veel complexer (constructie van binnen naar buiten):

• Optische panelen, b.v. B. als houten bekisting of gipsplaatbeplanking met verf, behang of gips
• Draaglatten voor beplating, meestal op hetzelfde installatieniveau voor verlichting etc.
• Dampdiffusiedichte laag, meestal als filmmateriaal
• Bouwlaag gemaakt van spanten en zachte isolatie tussen de spanten (minerale wol, cellulose, enz.)
• Regendicht onderdakmembraan, als folie of extra watervoerende isolatielaag (bijv. B. houtvezelplaat)
• Onderbouw van de dakbedekking, in het geval van bakstenen of dakpannen van tengellatten en panlatten
• dakbedekking

Gemeenschappelijke dakbedekkingen

Vanwege de meestal vrij hoge dakhelling op half-schilddaken, worden voor de afdekking meestal de gebruikelijke bedekkingen gebruikt, die ook op de schuin dak om gebruikt te worden:

• steen
• betonnen dakpannen
• laken

Regionaal gemotiveerd zijn dit soort bekledingen echter ook steeds weer terug te vinden als historisch citaat en tegelijkertijd een terugkeer naar het beproefde en geteste:

• gordelroos
• leisteen
• riet / stro

Dakbedekkingen van folie of bitumenplaten, evenals groen- en grinddaken zijn platter schuine daken is technisch mogelijk, maar meer theoretisch als je kijkt naar de voorbeelden die gebouwd zijn Natuur.

De helling van een half-schilddak

In theorie kan het half-schilddak worden vervaardigd met vrijwel elke helling van de hoofd- en schilddakvlakken. De lange geschiedenis van deze dakvorm laat echter zien dat veelvoorkomende en vooral verstandige hellingshoeken variëren tussen 35 en 50 graden. Dit spectrum resulteert in een goed bruikbare dakruimte en de constructieve details kunnen zonder al te veel meerwerk worden gerealiseerd. Tegelijkertijd heeft het dak een gezonde dimensie ten opzichte van het onderliggende gebouw, zodat design en techniek hier hand in hand gaan.

Typische bovenbouw en installaties

Vanwege hun meestal puur economische gebruik in de dakruimte, hebben een groot aantal historische halfschilddaken geen dakconstructie nodig. Zowel technisch als qua design zijn echter door de dakhelling alle gangbare te gebruiken Dakconstructies en installaties van dakraam tot dakkapel tot dakbalkon zonder problemen implementeren. Aangezien de belangrijkste dakoppervlakken in vergelijking met de gewone heup dak minder zwaar getrimd zijn door de verkleinde heupvlakken, is het half-schilddak nog geschikter om de dakruimte op te waarderen met de genoemde elementen.

Voor-en nadelen

De voor- en nadelen van het half-schilddak zijn kort samengevat als volgt:

Voordelen

• Met gebruikelijke neigingen, meestal royale, gemakkelijk bruikbare dakruimte
• Goed compromis tussen bescherming tegen weersinvloeden en verlichtingsmogelijkheden voor de gevels
• Visueel minder intense uitstraling dan een schilddak
• Goede afvoer van regen en sneeuw bij normale hellingen
• Goede compatibiliteit met dakconstructies en dakinstallaties

Nadelen

• Hoge ontwerpinspanning voor oppervlakken met halve schilden
• Hoog optisch gewicht, vooral in kleinere gebouwen met een laag aantal verdiepingen
• Moeilijke belichtingsmogelijkheden in de daktop door schilddaken

Meer informatie over dak / zolder