Bewateringssysteem voor potplanten: bloempotbewatering

Pot- en kuipplanten hebben water nodig en in de zomer veel. Regelmatig water geven is daarom een ​​must. Maar wat doe je als je op vakantie bent en niemand kunt vinden die de klus wil klaren? Dan is een automatisch irrigatiesysteem de oplossing. Die zorgt voor de watervoorziening. U kunt een complete set krijgen bij een gespecialiseerde dealer of u kunt uw eigen set samenstellen.

beginsel

De naam doet het al vermoeden: een automatisch bewateringssysteem voorziet pot- en kuipplanten automatisch van water. Kant-en-klare systemen, die in speciaalzaken kunnen worden gekocht, gebruiken een pomp en een timer. Via slangaansluitingen wordt het water vanuit een opslagtank of de waterleiding naar de afzonderlijke planten gepompt. Omdat elke plant een andere hoeveelheid water nodig heeft, kan de hoeveelheid water worden geregeld met behulp van sproeikoppen. De timer zorgt er op zijn beurt voor dat er op een bepaald, vooraf bepaald tijdstip wordt bewaterd. Zo kunnen gemakkelijk twee of drie weken afwezigheid worden overbrugd zonder dat de planten uitdrogen. Aan de andere kant, als je maar een paar dagen weg bent, raden we alternatieven aan die je zelf bouwt en die aanzienlijk goedkoper zijn. Instructies voor het bouwen volgen hieronder. Wil je daarentegen definitief overstappen op automatische beregening, dan ontkom je bijna niet aan een complete set uit de handel.

complete setjes

beginner of Er zijn inmiddels vele complete sets voor automatische irrigatie op de markt. Er worden zowel naamloze producten als merkproducten aangeboden. Afhankelijk van de fabrikant en omvang moet je voor zo'n set tussen de 40 en 60 euro betalen. Daarnaast zijn er kosten van 30 tot 40 euro voor een timer of een beregeningscomputer, waarmee het hele systeem betrouwbaar kan worden aangestuurd. Een set moet de volgende onderdelen bevatten:

• Slang leggen voor de hoofdleiding
• Verdeelslang voor de toevoerleidingen naar de druppelaars
• lijn druppelaar
• einde druppelaar
• connectoren
• T-stukken
• pijp of slang houder
• afsluitdoppen
• Reinigingsnaalden voor de spuitmonden

Voor de slangen of Leidingen voor de hoofdleiding en de toevoerleiding dienen indien mogelijk niet te worden gespaard. Zelfs in een relatief klein appartement is relatief veel materiaal nodig voor het leidingsysteem. Je zou er echter met elk 15 meter moeten kunnen komen. Indien nodig moeten extra slangmeters apart worden aangeschaft. Over slangen gesproken: dit is de kern van de zaak bij elk irrigatiesysteem in huis. Ze zijn erg moeilijk of met grote inspanning zodat ze niet storen of niet gezien kunnen worden. Menig appartementontwerp kan gemakkelijk uitglijden.

installatie

Het meest gebruikte irrigatiesysteem werkt met een irrigatiecomputer en is direct aangesloten op een waterleiding. Daarom willen we ons ook hier op deze variant concentreren. Voordat u met de installatie begint, moeten enkele voorbereidende overwegingen worden gemaakt. De basisvraag is: moet het systeem permanent worden ingesteld of alleen voor de tijd van afwezigheid. Als dit laatste het doel is, kunnen de te bewateren plantenpotten op een of twee plaatsen in het appartement worden geconcentreerd. Dit maakt het dan veel gemakkelijker om de aan- en afvoerleidingen te leggen. Aan de andere kant, bij een systeem dat permanent moet worden gebruikt, is de inspanning aanzienlijk groter. Dan moet van tevoren duidelijk zijn waar de lijnen precies moeten en kunnen lopen. De installatie verloopt dan als volgt:

• Leg de hoofdlijn zo neer dat alle plantenpotten er vanaf te bereiken zijn
• Knip de verdeelslangen naar de plantenpotten door en plaats ze op de juiste plekken
• Knip telkens de hoofdleiding door en verbind deze weer met een T-stuk
• Plaats de toevoerleiding op het T-stuk
• Bevestig de druppelstop aan het andere uiteinde van de toevoerleiding en leid deze naar de plantpot of maak daar vast
• Bevestig de beregeningscomputer aan het einde van de hoofdleiding bij de waterkraan
• Installeer de computer op de waterkraan met behulp van de connector

De verschillende systemen die in de handel verkrijgbaar zijn, werken allemaal volgens hetzelfde principe. Toch zijn er soms subtiele verschillen. Daarom moeten de bijgevoegde montage-instructies in acht worden genomen. U komt dan meestal ook te weten hoe de besproeiingscomputer is geprogrammeerd of werkt. welke druk de waterleiding moet hebben.

alternatieven

Als u een echt betrouwbaar irrigatiesysteem voor uw huis en balkon wilt, mist u het Knoei niet met de hierboven beschreven professionele variant - zeker niet als je twee of drie weken weg bent is. Zoekt u daarentegen een eenvoudigere oplossing en wilt u maximaal vier of vijf dagen overbruggen, dan bent u ook met een zelfgemaakt irrigatiesysteem goed geholpen. Zelf bouwen is meestal geen probleem. Er zijn echter een paar punten die in acht moeten worden genomen, zodat u na de vakantie niet voor nare verrassingen komt te staan. Het grootste probleem dat kan ontstaan, is wateroverlast, wat de wortels van de planten beschadigt. Daarom is het plantensubstraat afhankelijk van de variant van bijzonder belang in de mogelijke alternatieven.

PET-fles(sen)

Misschien wel de eenvoudigste vorm van een irrigatiesysteem kan worden gerealiseerd met één of meerdere PET-flessen. Om dit te doen, verwijdert u eenvoudig de schroefdop, vult u de fles tot de rand met water en zet u deze ondersteboven in de grond. De fles moet mogelijk worden gestabiliseerd met een kleine staaf om te voorkomen dat deze omvalt. De beste manier om dit te doen is door de reep met stevig plakband op de fles te plakken. Het probleem met deze methode is echter dat er constant water in het plantensubstraat loopt. Daar kan niets aan veranderd worden. Het effect kan echter worden verzacht door een bijzonder losse en extreem waterdoorlatende ondergrond te gebruiken. Hierdoor loopt het water zeer gemakkelijk weg. Om wateroverlast te voorkomen, moet de plantpot op een voetstuk met een zeer grote capaciteit worden geplaatst.

draad water geven

Een andere, minder risicovolle vorm van irrigatie is met een touwtje. Het principe erachter is simpel: je vult een leeg bakje met water, bevestigt er één of meerdere wollen draden aan en leidt het vervolgens de plantenbak in. Natuurlijk moeten de draden in het voorraadvat ook direct contact hebben met het water om het geheel te laten werken. De zogenaamde draadirrigatie is in principe niets anders dan druppelirrigatie. De watertoevoer is permanent, maar met relatief weinig vloeistof binnen een bepaalde tijd. Garens van schapenwol mogen echter in geen geval worden gebruikt. Deze bevatten nog relatief veel dierlijk vet, wat de doorstroming van water belemmert of zelfs onmogelijk maakt. Katoenen draden zijn nuttiger en veel effectiever.

Emmer

Zelfs een eenvoudige emmer kan worden gebruikt om een ​​irrigatiesysteem te bouwen dat werkt. Hiervoor boor je een paar kleine gaatjes in de bodem van de emmer en steek je daar slangen in, die vervolgens naar de afzonderlijke potplanten worden geleid. Uiteraard moeten de slanguiteinden strak en stevig in de boorgaten zitten, zodat het water dat dan in de emmer wordt gevoerd er niet uit kan lopen. Je hangt de emmer eenvoudig aan het handvat aan een haak in het plafond. Bij dit systeem mag het water echter niet direct in het plantensubstraat lopen, anders ontstaat er onvermijdelijk een enorme overbewatering. In plaats daarvan worden de slanguiteinden in terracotta ballen geplaatst, die op hun beurt met hun uiteinden in de ondergrond worden gestoken. Op deze manier kan een gecontroleerde afgifte van water plaatsvinden.

water reservoir

Eindelijk een uiterst veilige irrigatiemethode die u eenvoudig zelf kunt bouwen. Je creëert eenvoudig een waterreservoir waaruit de plant zichzelf kan helpen als dat nodig is. Speciaalzaken hebben hiervoor speciale plantenbakken met geïntegreerde waterreservoirs klaar staan. Maar aangezien ze relatief duur zijn, kun je het geheel eenvoudig zelf bouwen uit twee emmers van verschillende grootte. Hier is een korte handleiding over hoe u dit moet doen:

• De kleinere emmer dient als waterreservoir
• Snijd een klein gaatje in de bodem van de grotere emmer
• Doe een katoenen lont in dit gat
• Vul de reservoiremmer met water
• Zet de grotere emmer in de kleinere
• Door het verschil in grootte is er onvermijdelijk een holte voor het water op de bodem
• Direct boven het gat Plaats vervolgens de pit in de plantenbak
• De pit moet via de opening in de bodem van de plantenbak in contact komen met de grond

De waterreservoirmethode werkt relatief betrouwbaar. De wortels van de planten in de grond zuigen het water tot op zekere hoogte op. De watervoorraad is echter natuurlijk zeer beperkt, daarom is deze oplossing alleen geschikt voor een vakantie die na een paar dagen voorbij is.

Verdere maatregelen

Als u uw eigen irrigatiesysteem voor uw vakantie wilt bouwen, kunt u uw afwezigheid in ieder geval een beetje verlengen met een paar preventieve maatregelen. Het is bijvoorbeeld aan te raden om het volume van het plantensubstraat te vergroten. Meer volume betekent in dit geval ook meer opslagcapaciteit voor het water. Indien nodig moet de plant worden verpot in een grotere bak. Een verandering van locatie kan ook nuttig zijn.

Dan: Hoe minder zon een plant heeft, hoe minder water hij nodig heeft. Een zonminnende plant kan enkele dagen in de schaduw of halfschaduw staan. Ten slotte helpen kleibakken ook om de tijd te verlengen. Water diffundeert via de klei in de bodem. Hier profiteer je van door eerst het gat in de bodem van de pot goed af te sluiten en vervolgens de hele pot in een soort waterbad te plaatsen.

Meer informatie over irrigatie