Overal zwarte rode beestjes: wat te doen?

Als zwarte en rode kevers zich in de tuin hebben gevestigd, schrikt de hobbytuinier. Niet alleen de signaalkleuren baren zorgen, maar ook de aangetaste planten. Maar niet elke soort is uit op het plantenweefsel. Veel insecten verschijnen niet als ongedierte, maar blijken nuttig te zijn. De meeste soorten kunnen daarom met eenvoudige maatregelen worden verjaagd.

vuur kever

De scharlaken vuurkever (wetenschappelijk: Pyrochroa coccinea) vanwege de kenmerkende rode kleur van het halsschild en de dekschilden. De rest van het lichaam is zwart gekleurd. Vuurkevers zijn tussen de drie en twintig millimeter lang en licht behaard aan de bovenzijde van het lichaam. De dekschilden zijn fijn geribbeld en hebben een opvallende centrale groef. Volwassen insecten worden gevonden waar stuifmeel, honingdauw en nectar beschikbaar zijn. Ze doen geen kwaad aan de planten. Hun larven leven onder de schors van rotte bomen en verslinden schadelijke insecten en hun larven. Het is dus niet nodig om de vuurkever te bestrijden.

Als hun aanwezigheid als storend wordt ervaren, kunt u voorzichtige maatregelen nemen:

• Strooi koffiedik onder favoriete voedselplanten
• Bestuif planten met neemolie
• Gifvrij insectenpoeder op planten verdrijft de kevers

vuur insect

De gewone vuurwants (wetenschappelijk: Pyrrhocoris apterus) geeft bij bedreiging een onaangename geur af. Het is tussen de zes en twaalf millimeter lang en heeft een ovale lichaamsomtrek. Het lichaam is aan de bovenkant afgeplat terwijl de onderkant convex lijkt. De insecten hebben een trapeziumvormig pronotum waarvan de zijkanten scherp of verdikt zijn. Vuurwantsen zijn bijna onmiskenbaar vanwege hun kenmerkende kleuring. Terwijl het hoofd en de voelsprieten zwart zijn, hebben het halsschild en het lichaam zwarte en rode markeringen met twee ronde zwarte vlekken. De insecten zijn te vinden op warme en zonnige locaties. Vuurwantsen zuigen zaden van linden en verschillende mallows. Er is geen gevaar van de bugs. Je kunt gemakkelijk verdwalen in huizen en appartementen als ramen en deuren openstaan.

Zachte maatregelen zijn voldoende om de insecten te verdrijven:

• Plant kaasjeskruid in potten die op afgelegen locaties zijn geplaatst
• Schorsmulch van de balsemspar 'Nana' werkt als een ontwikkelingsremmer bij nimfen
• Vliegenband werkt als barrière in raamkozijnen en dorpels
• Verplaats in het voorjaar op tijd bosjes insecten uit hun winterverblijf

lelie kip

Deze bladkever draagt ​​de biologische naam Lilioceris lilii en blijft relatief klein met een lichaamslengte van zes tot acht millimeter. Leliekevers zijn rood gekleurd met zegellak. Het hoofd en de benen lijken zwart. Ze worden beschouwd als gevreesd lelie-ongedierte en koloniseren bij voorkeur schaakbordbloemen, maar ze komen ook voor op andere gigantische en prachtige lelies die groeien op natte weiden, in tuinen en op oevers. Zowel volwassen kevers als hun larven eten bladweefsel en kunnen veel schade aanrichten.

Ze kunnen met eenvoudige middelen worden bestreden:

• Verzamel kevers van de bladeren
• Schraap het gaas van de onderkant van de bladeren
• Spray planten met een waterige oplossing van zachte zeep en ethanol
• Bestuif de bladeren met algenkalk of steengruis

ridder insect

De ridderbug (Lygaeus equestris) is tot twaalf centimeter lang en wordt gemakkelijk verward met de vuurwants. In tegenstelling hiermee heeft de ridderwants volledig ontwikkelde vleugels die hij kan gebruiken. De zwarte vlekken aan de bovenzijde van het lichaam doen denken aan een ridderkruis. Een ronde witte vlek op de voorvleugels is typerend. De soort voedt zich met plantensappen. Ridderwantsen worden niet beschouwd als plantenplagen, daarom is controle niet nodig. Ze hebben zich gespecialiseerd in zeldzame habitats met warme en droge omstandigheden, zoals droge graslanden en ruderale plekken.

Om insecten weg te houden van balkon en terras dient u lokstoffen op afstand te gebruiken en voedselplanten in de directe omgeving te vermijden:

• Plant soortenrijke heesters aan de andere kant van de tuin
• Vermijd paardenbloemen in de wei
• Zet kroontjeskruid of lente-adonis in potten en plaats ze weg

rood bedekte kever

Een veel voorkomende kever in Europa is de snuitkever (wetenschappelijk: Lygistopterus sanguineus). Dit is tussen de zeven en twaalf millimeter lang en heeft een lichtbruine tot roodachtige elytrakleuring. Opvallend zijn de langsgroeven die de kever onderscheiden van verwante soorten in de familie. Een rasterachtige tekening is typerend voor andere kevers, die bij deze soort afwezig is. Het midden van het pronotum is zwart gekleurd en eindigt in de roodbruine kleur van de dekschilden. Terwijl volwassen kevers zich voeden met stuifmeel, eten hun larven insecten in rottend hout van loofbomen. De kevers komen niet in grote aantallen voor en zijn ongevaarlijk voor planten in de tuin.

De maatregelen tegen deze kever zijn beperkt tot het volgende:

• Vangen en vrijlaten van dieren die in het appartement zijn afgedwaald
• Vermijd strooisel en verrot hout om te voorkomen dat larven zich ontwikkelen
• stimuleer natuurlijke vijanden zoals vogels en egels

streep bug

De bug met de wetenschappelijke naam Graphosoma lineatum is tussen de acht en twaalf millimeter lang en is te herkennen aan het kenmerkende streeppatroon. De zwarte tekening staat op een rode of geelrode achtergrond. Gestreepte wratten zijn rood aan de onderkant en bezaaid met zwart. Zowel nimfen als volwassenen zuigen sap uit rijpende zaden. Ook als schermbloemigen de voorkeur hebben en stripwantsen soms in grote aantallen op de planten zitten, is er geen gevaar voor de plant.

Als je wilt voorkomen dat insecten de tuin binnendringen, moet je bepaalde planten vermijden:

• Pastinaken zijn favoriete voedselplanten en paringsplaatsen
• in tuinen zitten stripkevers vaak op dille, wortelen en venkel
• Struiken bij de voedselplanten bieden in het voorjaar optimale retraites
• in de natuur worden haarlokken, engelwortel, goutweed en mannenafval gekoloniseerd

hoofd kever

De roodharige kever (biologisch: Anthocomus rufus) is bijna vijf millimeter lang en heeft rode dekschilden en zwarte poten. De dekschilden bedekken bij het vrouwtje niet de hele buik, zodat aan het uiteinde van het lichaam een ​​zwartgekleurde punt uitsteekt. Typerend is het licht gerafelde pronotum, dat aan de randen roodachtig en in het midden zwart is. De kevers geven de voorkeur aan zonnige en warme locaties. Hun dieet omvat rietpollen en dode insecten, bij voorkeur de rietspin. Oorkevers zijn geen plantenplagen en dienen niet te worden bestreden.

Lees meer over insectenwerende middelen