Laurierkers heeft bruine bladeren

Laurierkers is een groenblijvende plant die zelfs in de winter zijn donkergroene blad niet verliest. Prunus laurocerasus wordt als zeer robuust beschouwd en kan op verschillende manieren in de tuin worden gebruikt. De sierbomen hebben in het voorjaar vaak bruine bladeren, wat begrijpelijkerwijs veel hobbytuinders tot wanhoop drijft. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen, zijn de verdorde bladeren niet het gevolg van een schimmelpathogeen of een ziekte. De bruine bladeren zijn veel eerder veroorzaakt door vorst of droogte. Met eenvoudige middelen kunt u uw planten hiertegen beschermen.

Populaire haag- en solitairplant

Door zijn snelle en dichte groei is laurierkers een begeerde haagplant. Binnen korte tijd sluit het hout de tuin af voor nieuwsgierige blikken van buitenaf. Deze bescherming gaat zelfs in de winter niet verloren, omdat de plant, die tot de rozenfamilie behoort, groenblijvend blad heeft. Vanwege de laurierachtige bladeren kreeg de plant de Duitse naam "Lorbeerkirsche" of "Lorbeerkirsche". "Kers Laurel" gemist. We raden echter sterk af om de steenvruchten of andere delen van de plant te consumeren. In 2013 werd Prunus laurocerasus, syn.: Laurocerasus officinalisist, uitgeroepen tot giftige plant van het jaar. Behalve de bladvorm heeft laurierkers zelf niets te maken met de juiste soorten laurier.

In de speciaalzaak zijn ruim 20 verschillende gekweekte vormen en soorten laurierkers verkrijgbaar, die met name verschillen in groeihoogte en snelheid. Maar er zijn ook verschillen als het gaat om "vorsthardheid". Terwijl sommige van de groenblijvende soorten alleen kunnen worden gekweekt in regio's met milde winters, kunnen andere zelfs dubbelcijferige en langdurige temperaturen onder nul aan. Als niet of onvoldoende wordt voldaan aan de behoeften en eisen van de betreffende laurierkersensoort, lijdt de gezondheid en groei van de sierboom daaronder. Ook schimmelpathogenen, plagen en andere gebreksverschijnselen zijn vaak het gevolg. Veel hobbytuinders klagen dat hun ooit ondoorzichtige laurierhaag steeds meer bruine bladeren vertoont. Met slechts een kleine inspanning kunt u uw planten in hun oude glorie herstellen.

Bruine bladeren op kersenlaurier

Groenblijvende heesters zijn onderhoudsvriendelijk en robuust. De planten mogen echter niet helemaal aan hun lot worden overgelaten, ook niet in het koude jaargetijde. Bruine bladeren aan sierbomen verschijnen vaak na een lange of strenge winter en zijn vaak het gevolg van vorstschade. Onvoldoende watertoevoer kan echter ook bruine bladeren en verkleuring veroorzaken. Vooral vanaf februari, wanneer de kracht van de zon langzaam toeneemt, maar de wortels van de plant door de bevroren grond nog geen water kunnen opnemen, zijn de symptomen erg heftig. De lelijke plekken kunnen in maart en april snel worden verwijderd:

• Knip dode scheuten terug tot op het levende weefsel.
• Verwijder voorzichtig bruine bladeren.
• In het voorjaar kunt u een stevige snoei maken.
• Gebruik alleen mechanisch gereedschap.

Doen zonder gemotoriseerde tuin of heggenscharen. Omdat bij deze manier van snoeien zelfs gezonde bladeren enorme schade oplopen en het uiterlijk van de sierboom er enorm onder lijdt. Bruine bladeren op kersenlaurier zijn lelijke bijwerkingen van onjuiste teelt van de planten. Zelfs als de dode bladeren en scheuten snel kunnen worden verwijderd, moet u de oorzaak uitzoeken.

De juiste zorg

Bruine bladeren op siergroenblijvende planten zijn hinderlijk maar zelden reden tot bezorgdheid. Om in het voorjaar echter niet altijd een schaar te hoeven gebruiken, moet u enkele voorzorgsmaatregelen nemen. Sommige soorten laurierkers kunnen gemakkelijk -20°C verdragen zonder merkbare schade aan de planten. Het samenspel van zon, wind en vorst brengt echter een groot risico met zich mee voor gevoelige rassen. Doe geen spontane aankopen, want de soort laurierkers moet niet alleen aan uw eigen eisen voldoen, maar ook gemakkelijk passen bij de heersende klimatologische omstandigheden.

Winterharde variëteiten

• Prunus laurocerasus Caucasica: Bereikt een hoogte van maximaal 2,50 meter. Snelgroeiend ras met een toename van ongeveer 50 centimeter per jaar.
• Prunus laurocerasus Kersenbrandewijn: Tamelijk breedgroeiende laurierkersensoort, bereikt een maximale hoogte van ongeveer 1 meter. De groeibreedte varieert tussen de 2 en 3,5 meter.
• Prunus laurocerasus Herbergii: populaire, winterharde variëteit. De groeihoogte is ongeveer 3 meter.

Een andere manier om goedkoop een winterharde lauriervariëteit te krijgen: maak het Maak een rondje door de buurt en let op oudere mensen kersen laurier planten. Aan het uiterlijk kun je zien of de planten last hebben van het klimaat. Vraag naar een of meerdere uitlopers van gezonde sierbomen. Plant de planten indien mogelijk op een beschutte plek.

preventieve maatregelen

Zelfs winterharde variëteiten van Prunus laurocerasus zijn niet volledig immuun voor bruine bladeren. Dit is vooral te wijten aan droogteschade. In tegenstelling tot bladverliezende planten hebben planten met groenblijvend blad het hele jaar door een matige watertoevoer nodig. Op vorstvrije dagen moet water worden gegeven, wat vooral in het koude seizoen vaak een probleem is. Neem voorzorgsmaatregelen in de herfst om water geven in de winter mogelijk te maken:

• Maak de grond voldoende los – ook bij haagplanten.
• Breng een 3 tot 4 centimeter dikke laag schorsmulch aan.
• Geef de planten voor de eerste nachtvorst flink water.

Compost is ook goed om de grond te beschermen tegen bevriezing. Het materiaal breekt langzaam af en geeft naast warmte ook belangrijke voedingsstoffen af ​​aan de bodem. De laurierkers gebruikt dit om in het vroege voorjaar weer krachtig uit te lopen.

De beste planttijd voor groenblijvende planten is in de nazomer of het vroege voorjaar. vroege herfst. Ook hier kun je direct preventieve maatregelen nemen om de jonge bomen veilig de eerste winter door te laten komen. Maak de grond voldoende los en vul het plantgat met een laag half volgroeide compost van ongeveer 10 centimeter dik. Houd voldoende minimale afstand tussen de individuele laurierkersplanten. Want dan concurreren de planten niet met elkaar om water en voedingsstoffen. Overigens mag de groenblijvende plant tussen september en maart niet kunstmatig worden bemest. Ook als de kluit niet mag uitdrogen en daarom regelmatig water moet geven, ligt dat bij mineralen anders. In de winter kunnen de planten de meststof niet optimaal gebruiken, er kan schade ontstaan ​​aan de bovengrondse en ondergrondse delen van de plant.

Conclusie

Laurierkers is een decoratieve plant die, mits de juiste standplaats en verzorgingsomstandigheden, zeer robuust en groeikrachtig is. Ondanks alle zorg en voorzorgsmaatregelen kan er toch schade ontstaan, vooral tijdens een strenge winter bijna onvermijdelijk door droogte en kou Zelfs de vorstbestendige soorten laurierkers hebben eronder te lijden onder. Neem voorzorgsmaatregelen en beperk schade. Bruine bladeren aan de laurierkers kunnen ook snel en eenvoudig met een schaar worden verwijderd. Een verkeerde snoei is bijna onmogelijk, omdat kale plekken op de plant snel worden bedekt door de snelle groei van de sierboom.

Meer informatie over heggen