Inhoudsopgave
- Wat zijn wilde scheuten?
- Wat zijn de kenmerken van wilde scheuten op rozen?
- Typische kenmerken van wilde scheuten in één oogopslag
- Wilde scheuten groeien altijd onder het entpunt
- Kunnen er geen wilde scheuten boven de entplaats groeien?
- Waarom is het belangrijk om wilde scheuten te verwijderen?
- Hoe en wanneer verwijder je wilde rozenscheuten?
- Kan de wilde knopvorming op voorhand worden voorkomen?
Hybride theeroosjes zijn met hun hoge groei en prachtige bloemen een betoverende blikvanger in de tuin. Echter, na enige tijd - soms zelfs na vele jaren - ontwikkelen ze vreemd uitziende scheuten met toppen die er heel anders uitzien dan de originele soort. Dit zijn wilde scheuten die moeten worden verwijderd - anders zullen ze binnenkort de nobele variëteit verdringen. Hoe wilde scheuten correct te identificeren en te verwijderen.
Wat zijn wilde scheuten?
Hybride theesoorten zijn in feite twee planten, aangezien deze variëteiten zijn gemaakt van een wilde onderstam (bekend als de "wildling") en de geënte hybride thee. Hiervoor snijden de veredelaars de kroon af en – als het geen stamroos is – ook de houtige delen van de wildplant bovengronds, zodat alleen de onderstam overblijft. De telg wordt vervolgens verfijnd, die uiteindelijk na succesvolle groei ontspruit en bladeren en bloemen ontwikkelt. In veel gevallen - soms zelfs jaren later - verschijnen er wilde scheuten die direct uit de onderstam groeien. Dit gedrag is volkomen natuurlijk, de onderstam is immers ook een plant die zich wil ontwikkelen en groeien.
Wat zijn de kenmerken van wilde scheuten op rozen?
De wijsheid van een oude tuinman zegt dat rozenscheuten met vijf bladeren blijven staan, terwijl takken met zes of zelfs zeven bladeren moeten worden verwijderd. In principe is deze regel slechts een leidraad, want niet alle hybride theeroosjes hebben maar vijf blaadjes - sommige hebben aanzienlijk meer, zes, zeven of zelfs negen blaadjes. Ook hoeft een wilde scheut er door de vorm en kleur van de bladeren niet altijd beduidend anders uit te zien dan de telg zijn ook afhankelijk van de gebruikte variëteiten - net als de vorm van de stekels of de hardheid van de schiet.
Typische kenmerken van wilde scheuten in één oogopslag
Aangezien zaailingen van de hondsroos (Rosa canina) en de multiflora roos (Rosa multiflora) vaak gebruikt worden voor hybride theeroosjes, kun je op de volgende kenmerken letten:
- Gebladerte is vaak lichter dan de nobele variëteit
- Scheuten, bladeren en stekels groeien in een andere richting
- Scheuten groeien merkbaar sneller dan nobele scheuten
- Takken kunnen (iets) overhangen
- witroze of roze, enkele bloemen verschijnen tussen juni en juli
Wilde scheuten groeien altijd onder het entpunt
Het belangrijkste onderscheidende kenmerk is echter dit: wilde scheuten groeien altijd ver onder het entpunt. Als je niet zeker weet of het een wild instinct is of niet, controleer dan waar het vandaan komt. Het entpunt is vrij gemakkelijk te herkennen: het bevindt zich in de meeste hybride theeroosvariëteiten 'net boven de onderstam en lijkt min of meer uitgesproken Verdikking. Aangezien het entpunt altijd in rozen moet worden begraven, moet u de plaats controleren om de oorsprong van de scheut te controleren maak de wortelhals vrij: als de scheut van een plaats onder de verdikking komt, is het een wilde rit. Aan de andere kant, als het boven groeit, is het een telg.
Tip:
Bij boomrozen kunnen de wilde scheuten ook direct op de stam en ver boven de grond uitlopen. Hier bevindt het entpunt zich vaak pas aan het einde van de stam, aangezien alleen de kroon van de edele variëteit op het wortelstelsel en de stam van de wildling werd geënt.
Kunnen er geen wilde scheuten boven de entplaats groeien?
Met name bij oude rozen lijkt het soms alsof de wilde scheuten ook boven het entpunt groeien. Botanisch gezien is dit niet mogelijk, maar het is gemakkelijk uit te leggen: als de roos lang op zijn plaats heeft gestaan, kan het entpunt na verloop van tijd bloot komen te liggen - bijvoorbeeld doordat regenwater de grond wegspoelt of de tuinman onbedoeld zelf de grond verwijdert door deze te bewerken met een schoffel of ander tuingereedschap heeft. Als u denkt dat de wilde scheuten uit het verkeerde deel van de plant komen, kijk dan of het entpunt is blootgelegd. Verwijder in dit geval de wilde scheuten en stapel de roos zo op dat de verdikking minimaal vijf centimeter onder het oppervlak zit.
Waarom is het belangrijk om wilde scheuten te verwijderen?
Verwijder wilde scheuten zo snel mogelijk, aangezien ze
- sterker en sneller groeien dan de nobele variëteit
- beroven de nobele verscheidenheid aan voedingsstoffen, water en licht
- geleidelijk de nobele variëteit verdringen
In sommige gevallen kan het gebeuren dat het geënte deel van de plant letterlijk wordt afgestoten door de sterke groei van de wildling. In de meeste gevallen sterft de telg echter pas geleidelijk af, naarmate het wilde substraat meer doordringt. Menig onervaren tuinier geniet een paar jaar van een zogenaamd tweekleurige roos - totdat het ene deel van de plant het andere volledig heeft verdrongen. Onthoud dat nobele variëteiten altijd zwakker en kwetsbaarder zijn dan wilde rozen. Dit is immers ook de reden waarom ze geënt worden op een wilde onderstam - zo combineert de tuinman schoonheid met robuustheid.
Hoe en wanneer verwijder je wilde rozenscheuten?
Verwijder wilde rozenscheuten altijd zodra u ze ziet. In dit geval hoeft u zich niet aan specifieke, ideale tijden voor een snoeibeurt te houden, maar kunt u op elk moment actie ondernemen. Controleer eerst of het daadwerkelijk een wilde scheut is en ga dan als volgt te werk:
- Leg de oorsprong van de wilde scheut bloot, dit is vaak bij de wortelhals, d.w.z. H. beneden in de grond.
- Druk de scheut lichtjes aan met je duim en knip hem eventueel iets af en trek hem er met een stevige ruk af.
- Dit verwijdert ook wat bekend staat als de astringe, een ringvormige knobbel.
- Als dit niet wordt verwijderd, zal de ondervloer op dit punt opnieuw ontkiemen.
- Als er grotere schorsletsels dreigen, kunt u ook snijden.
- Dit is echter niet optimaal, omdat de onderstam gestimuleerd wordt om weer uit te lopen.
Kan de wilde knopvorming op voorhand worden voorkomen?
In principe kunnen wilde scheuten niet volledig worden vermeden, omdat het een volledig natuurlijk plantgedrag is. Je kunt de wilde groei echter met een paar trucjes beteugelen:
- Begraaf altijd de entplaats indien mogelijk
- Snijd wilde scheuten indien mogelijk niet af, maar scheur ze
- Verwijder wilde scheuten altijd direct bij de bron
- verwijder ook het weefsel dat zich kan delen (de "astring")
- Knip wilde scheuten nooit vlak boven de grond af
- dan zullen ze alleen maar sterker uitlopen
Tip:
Omdat het entpunt ook in rozen is begraven, kan de theehybride na een tijdje wortel schieten en zo onafhankelijk worden van de wortelstok. Blijf dus goed kijken waar de zogenaamd wilde scheut eigenlijk vandaan komt – ook scheuten die uit de grond groeien kunnen tot de edele variëteit behoren.
Ik schrijf over alles wat me interesseert in mijn tuin.
Meer informatie over W voor jeneverbes
Wollziest, Stachys byzantina: instructies voor het verzorgen van ezelsoren
De Wollziest is een robuuste en makkelijk te verzorgen plant die zich presenteert met zachte, behaarde, zilvergrijze bladeren. Als de omstandigheden qua verzorging, standplaats en substraat goed zijn, zal de vaste plant goed gedijen. De plant kan zowel in de tuin als in de kuip gekweekt worden.
Grapevine, Vitis: zorg van A-Z | 21 tips voor je eigen druiven
Druiven uit eigen tuin zijn niet zomaar een vers tussendoortje. Er zijn tal van druivensoorten over de hele wereld. Tafelranken of tafeldruiven, die speciaal zijn gekweekt voor verse consumptie, zijn bijzonder geschikt voor de teelt in de eigen tuin.
47 bosplanten van A-Z | Welke planten groeien er in het bos?
Iedereen kent het bos, maar wat er groeit is grotendeels onbekend. Naald-, gemengde en loofbossen herbergen een groot aantal verschillende planten. Ze leren kennen is niet alleen een klein avontuur, maar ook een verrijking - ook voor de menukaart.
Raketjeneverbes, Juniperus scopulorum: verzorgingstips
De raketjeneverbes (Juniperus scopulorum) wordt ook wel zuilvormige jeneverbes genoemd en kan indrukwekkende hoogten bereiken. Hier laten we zien hoe het met succes kan worden gekweekt. Ook zijn er enkele verzorgingstips die de groei en de plant kunnen versterken.
Houd coniferen in de emmer - thuja, cipres en jeneverbes
Groenblijvende bomen en struiken zijn het hele jaar door aantrekkelijk omdat ze in de herfst hun bladeren niet verliezen. Thuja, cipres en rucola jeneverbes gedijen allemaal in potten, op voorwaarde dat er rekening wordt gehouden met hun behoeften en dat ze de juiste zorg krijgen.
Snijd jeneverbes - als haag, bonsai en solitair
Als sleutelelement in creatief tuinontwerp geniet jeneverbes wereldwijde populariteit. De zuinige snijtolerantie draagt hier in belangrijke mate aan bij. Dit geldt voor de teelt als elegante haag, kunstzinnige bonsai en opvallend exemplaar. Hier leest u hoe u een jeneverbes vakkundig snoeit, zodat hij jarenlang zijn individuele silhouet behoudt.