Ananas kweken en vermeerderen

De ananas (Ananas comosus, Ananas sativus) komt uit de bromeliafamilie (Bromeliaceae). Het komt oorspronkelijk uit Midden- en Zuid-Amerika. In tropische gebieden groeit het nu wereldwijd. Hier staat hij bekend als sierananas en wordt hij voornamelijk gekweekt als kamerplant. Het vormt een bladrozet met losse lange en puntige bladeren. Uit de bloeiwijze ontwikkelt zich later de heerlijke vrucht. In Duitse interieurs komt hij echter meestal niet tot volle wasdom en is daarom (slechts) een mooie, exotische sierplant.

voortplanting

In sommige kwekerijen zijn verschillende ananasplanten te koop. In de meeste gevallen zijn dit niet de echte fruitananas, maar verschillende rassen van hetzelfde geslacht. De originele ananascomosus wordt bijvoorbeeld vrij groot en is nogal ongeschikt voor woonruimte. Maar of het nu gaat om een ​​speciaal veredelde sierananas of fruitananas, de vermeerdering werkt volgens hetzelfde principe. Door zaden en kindel of met het ananastoefje de vruchttip.

zaad

Als je gewoon wilt zien hoe een ananasplant ontstaat, kun je proberen hem uit zaad te laten groeien. Anders is dit type vermeerdering interessanter voor de professionele veredeling van nieuwe rassen. Sommige ananassen hebben zaden een paar millimeter onder de schil. Het zijn kleine, bruine, lijnzaadachtige korrels. Deze zaden worden verzameld, gewassen en vervolgens een beetje gedroogd. Voor het zaaien is het raadzaam om ze een dag water te geven. Vervolgens strooi je ze op de potgrond en druk je ze heel licht aan. Temperaturen boven de 20° C zijn nu permanent vereist. Daarnaast een kasklimaat, bij voorkeur met een foliedek. De kans dat een zaadje ontkiemt wordt gegeven als 50%. De tijd tot ontkieming kan ruim twee maanden zijn.

kind

Veel eenvoudiger en ook de meest gebruikelijke methode is de verspreiding door Kindel. Dit zijn zijscheuten, zoals bekend van veel bromelia's en agaveplanten. Meestal na de bloei vormt de moederplant kleine uitlopers aan de basis. Deze worden vervolgens met een mes afgesneden en in een kleine pot geplaatst. Een mengsel van turf en zand is een geschikt substraat. De grond wordt altijd net vochtig gehouden. Daarin wortelt de spruit op een warme, schaduwrijke plek. Dat duurt ca. acht tot tien weken.

snijden

De meest populaire en meest opwindende methode is vermeerdering door de vrucht, meer bepaald door het bladtoefje, de vruchtpunt. Je kunt dit proberen met elke ananas die je eerder met smaak hebt gegeten. Zo werkt dat:

• Snijd eerst de bladrozet van een ananas af, tot ongeveer drie centimeter diep in het vruchtvlees. De bladeren moeten gezond en sappig zijn, niet verdord. Het vruchtvlees rond de steel kan worden verwijderd.
• Laat dit gedeelte een dag of twee goed drogen, zodat het niet gaat rotten.
• Nu zijn er twee opties, deze pluk in water laten wortelen of direct in de potgrond zetten.
• Waterglas methode: Hierbij wordt het plukje bladeren in het water gehangen tot aan de basis van het blad. De onderste bladeren mogen niet in het water hangen en moeten worden geplukt. Hiervoor is een smal glas zeer geschikt, waarop het plukje met zijn bladeren zit en de rest in het water hangt. Het geheel staat nu op een lichte en zeer warme plaats totdat de wortels zich ontwikkelen. Het water wordt naar behoefte bijgevuld, niet ververst. Wortels vormen zich na enkele weken, wat duidelijk te zien is met de glasmethode. Als ze ongeveer vijf millimeter lang zijn, doe je het plukje in een pot met potgrond.
• Direct in de potgrond planten: Het gedroogde bladtoefje wordt direct in het substraat geplaatst. Als je het zekere voor het onzekere wilt nemen, doop het dan van tevoren in wortelpoeder. Het substraat moet voedselarm en doorlatend zijn. Cactusaarde, palmaarde of een grondmix met zand werken goed. Hier wordt het plukje bladeren naar beneden geduwd tot aan de onderste rozet van bladeren. De bak moet een goede afwatering hebben, de jonge wortels zijn erg gevoelig voor te veel vocht.
• Ongeacht welke methode, de kamertemperatuur is belangrijk in het volgende. Hoe warmer hoe beter, continue 25°C is ideaal. Een hoge luchtvochtigheid wordt ook op prijs gesteld. Zet hem dus uit de buurt van verwarmingen, desnoods is het zinvol om een ​​luchtbevochtiger op te zetten. De jonge stekken kunnen ook worden afgedekt met doorzichtige plastic zakken. Maar vergeet hem dan niet regelmatig te luchten en niet bloot te stellen aan de brandende zon.

• Zodra zich midden in de bladrozet een nieuwe bladscheut vormt, was de actie geslaagd. Het kan jaren duren voordat er bloei en uiteindelijk hernieuwde vruchtzetting plaatsvindt.

Kweek & Verzorging

Als de scheut of het plukje eenmaal succesvol is geworteld, is het een kwestie van een gezonde ananasplant kweken.

• substraat: Een mengsel van kalkvrije, minerale grond is het meest geschikt. De substantie moet kruimelig en donzig zijn voor een goede afvoer. De ideale pH is 5.
• Plaats: Helderheid en voldoende zonuren per dag zijn de beste omstandigheden voor ananassen. Hij verdraagt ​​de felle middagzon niet zo goed.
• Giet: Gieten is vrij matig. De grond mag vochtig zijn maar nooit nat. Wateroverlast moet volledig worden vermeden. In tegenstelling tot andere bromelia's verdraagt ​​de ananas geen stilstaand water in zijn bladrozet. Geef daarom altijd water op de grond.
• Temperatuur: Het zonnefruit heeft veel warmte nodig, liefst altijd boven de 20° C. 25° C met een hoge luchtvochtigheid is ideaal.
• Kunstmest: Een echte pauze in het jaar kent de ananasplant niet. U kunt daarom het hele jaar door om de twee weken een volledige meststof aan het gietwater toevoegen. Een iets hoger fosfaatgehalte heeft een positief effect op de bloei.
• overwinteren: Een speciale winterslaap is voor de ananas niet nodig, want die moet het hele jaar door warm zijn. Dus ook in de winter mag het niet worden blootgesteld aan temperaturen onder de 16°C.
• verpotten: Overpotten naar de eerstvolgende grotere pot is altijd nodig als het substraat in de pot volledig doorworteld is. Het substraat moet volledig worden vernieuwd, de tijd van het jaar is willekeurig.
• Oogst: Met een beetje geluk en een ideale standplaats kun je na een paar jaar bloeien verwachten. Van deze bloem rijpt dan in 4-8 maanden een vrucht. De vruchten die in de zomer gerijpt zijn, hebben de meeste kans om een ​​zoete, smakelijke vrucht te ontwikkelen. Daarna sterft de moederplant. Inmiddels zijn er echter voldoende kinderen gevormd voor verdere voortplanting.

toxiciteit

Steeds weer horen we waarschuwingen dat ananas giftig is. Vooral voor zwangere vrouwen. Consumptie mag ook niet ongevaarlijk zijn voor katten. Giftig is een hard woord voor deze heerlijke vrucht. Als de ananas nog niet helemaal rijp is, is hij, zoals veel onrijpe vruchten, minder goed verteerbaar. De enzymen, die gevaarlijk zouden zijn voor zwangere vrouwen, worden onschadelijk gemaakt door het maagzuur. Wat overblijft is een zoete vrucht boordevol vitamines, waarvan met mate kan worden genoten en die elk dieet kan verrijken. Veel exotische kamerplanten zijn giftig of onverteerbaar voor katten, de lijst is lang. Als katten echter genoeg veilig, alternatief groen hebben om uit te kiezen en verder goed bezig zijn met hun kattenleven, zullen ze nauwelijks aan deze kamerplanten knabbelen. Een veel gevaarlijkere toxiciteit komt van de pesticiden die worden gebruikt in landen die overmatig ananas telen voor de export. Zo vestigt Costa Rica een triest record: het is het land dat de meeste pesticiden ter wereld gebruikt, namelijk 52 kg per hectare. Dit alleen zodat westerse landen zo goedkoop mogelijk ananas kunnen kopen voor hun supermarkten. Dit is echt vergif voor iedereen, zowel voor de producent als voor de consument.

Conclusie

Een rijke oogst is onwaarschijnlijk. De verschillende soorten ananas zijn echter decoratieve, exotische en vrij makkelijk te verzorgen kamerplanten. Een plantje kweken uit een plukje bladeren is erg leuk: eerst wordt de zoete vrucht gegeten en dan kan het spannende experiment in de pot beginnen.

Meer informatie over exotische planten