Bestrijd met succes wolluis en wolluis

De meeste wolluissoorten geven de voorkeur aan kruidachtige planten, vooral grassen, madeliefjesfamilie en peulvruchten. De insecten kunnen snel hinderlijk worden en dienen daarom te worden opgevangen of bestreden met speciale oplossingen.

Het schadelijke beeld bij wolluizen

Het eerste dat je meestal herkent, zijn de katoenachtige witte webben op je planten, die doen denken aan kleine pluisjes. Dit zijn gerafelde wasschubben of een web van was dat insecten gebruiken om zichzelf te beschermen tegen roofdieren. De dieren zijn ovaal van vorm en meestal tussen de 3 en 7 mm groot, maar kunnen nog langer worden. Op de achterkant van het ongedierte vindt u karakteristieke dwarsgroeven, die de afzonderlijke lichaamssegmenten verdelen.

De wolluizen lijken erg op elkaar, maar het web lijkt meer op poeder en doet denken aan stof. De dieren zijn vooral te vinden op de bijlen en takken van planten of aan de onderkant van bladeren. Speciale soorten hechten zich ook aan wortels en zijn zichtbaar op de individuele wortels of op de wanden van de plantenbak. De dieren bijten in de plantendelen en beschadigen planten door ze het plantensap te ontnemen, dat belangrijk is voor het transport van voedingsstoffen. Daarnaast scheiden de insecten honingdauw uit, wat schimmels aantrekt of vernietigt. wat kan leiden tot de overdracht van infecties. Aangetaste bladeren kunnen geel worden, scheuten verdorren en de groei van de hele plant wordt belemmerd. De honingdauw kan zwart verkleuren als gevolg van schimmelkolonisatie. Mallows, hortensia's, buxus of klimop worden vaak buiten aangevallen. Bij kamerplanten vooral kruidachtige planten worden aangetast, zoals vetplanten, orchideeën, maar ook palmbomen en cactussen.

Wolluis biologisch bestrijden

Een belangrijke maatregel ter voorkoming van insecten en schildluizen is het regelmatig bestrijden van de planten. Geïnfecteerde planten moeten worden gescheiden van planten die nog gezond zijn om te voorkomen dat de zich snel vermenigvuldigende insecten zich verspreiden. Het ongedierte wordt meestal geïntroduceerd door nieuwe aankopen, dus het kan over het algemeen zinvol zijn om nieuw verworven planten te scheiden om te testen of ze besmet zijn met wolluis. Individuele dieren kunnen worden verzameld, bijvoorbeeld met een wattenstaafje. Een andere manier om het te bestrijden is met oliepreparaten. Met name raapzaadolie wordt vaak goed verdragen door planten. Zachte zeep, mengsels met afwasmiddel of alcohol (bijv. B. Door 15 gram zeep te verdunnen met alcohol en op te lossen in ongeveer een liter water), evenals cognac en wodka, kunnen ongenode gasten worden verwijderd. Het is belangrijk om het volgende op te merken:

• Individuele getroffen gebieden kunnen worden behandeld met een wattenstaafje gedrenkt in de oplossing. Gebruik het om de bladeren en vooral de onderkant grondig af te vegen. Olie en alcohol verzachten de huid van de insecten en doden ze.
• Je kunt ook neemolie gebruiken. Het extract van de Indiase neemboom omsluit de insecten zodat ze stikken onder de olie.
• In plaats van de delen van de plant afzonderlijk met de oplossing in te wrijven, kun je ze volledig met het mengsel afspuiten.
• Controleer vooraf de compatibiliteit van het middel op een tak en observeer in de volgende dagen of er irritaties optreden. Veel orchideeën verdragen bijvoorbeeld geen olie.
• Zorg ervoor dat je de wolluis en wolluis direct raakt. De plant moet goed worden bewaterd, zodat de oplossing van de bladeren druppelt.
• Bij behandeling met olie mogen de planten niet in direct zonlicht staan, anders kunnen er brandwonden ontstaan.
• Als u afwasmiddel gebruikt, moet u de oplossing opnieuw gebruiken nadat u deze minimaal 10 minuten heeft laten inwerken veeg af met schoon water of besproei de plant met water, want het wasmiddel kan de poriën beschadigen schade.
• Zeer sterk aangetaste delen van de plant moeten onmiddellijk worden afgesneden, omdat de kans groot is dat de dieren steeds weer verschijnen.
• Zet de plant vervolgens in nieuw substraat en herhaal het proces na 14 dagen om eventuele uitgekomen luizen daarna op te vangen.

Voor biologische bestrijding kunt u ook nuttige insecten gebruiken die u in speciaalzaken kunt kopen. Het Australische lieveheersbeestje eet bijvoorbeeld wolluis en helpt je zo om op natuurlijke wijze van aangetaste planten af ​​te komen ongedierten te bevrijden.

Aanvullende chemische middelen

Soms zijn de plagen zo hardnekkig dat huismiddeltjes of biologische methoden niet voldoende zijn om van de insecten af ​​te komen. Juist omdat de dieren zich ook in de ondergrond of in de grond kunnen verstoppen en voor over het hoofd geziene dieren Er komen steeds nieuwe wolluizen uit eieren, soms zijn chemicaliën nodig om de plaag te stoppen verwijderen. Geschikte middelen zijn bijvoorbeeld combinatiestokken, sierplantensprays of speciale substraatmiddelen, die u in de boeg doet. De stokjes moeten in de kluit worden gestoken. Als u kamerplanten in hydrocultuur heeft, kunt u deze ook in het gietwater in de plantenbak of in de tuin zetten. zet onderzetters. Het effect kan enkele dagen aanhouden. Je moet de sprays vanaf een bepaalde afstand (ongeveer 30 cm) aanbrengen, omdat ze meestal koel zijn en anders de bladeren beschadigen. Zet de aangetaste planten buiten om de dode wolluizen te besproeien en af ​​te spoelen met warm water.

Wetenswaardigheden over wolluizen en wolluizen binnenkort

Mealybugs, ook wel wolluis genoemd, behoren tot de superfamilie van schaalinsecten. Wolluizen zijn plantenplagen en leven daar dus ook. Ze kunnen een lichaamsgrootte bereiken van ongeveer 3-6 mm. Ze hebben ook een speciale koudeafstotende huid waardoor ze bestand zijn tegen kou. Temperaturen tot min 40 °C zijn geen probleem voor wolluis.

De volgende tegenmaatregelen worden achtereenvolgens aanbevolen:

• Alle aangetaste planten dienen direct te worden gescheiden van planten die nog geen aantasting vertonen, zodat de wolluis zich niet verder kan verspreiden.
• Als u een wolluisplaag heeft, moet u de groeiomstandigheden van de planten controleren, aangezien een plaag aangeeft dat de planten zwak zijn.
• Als de plaag minder ernstig is, kunt u proberen de wolluis met de hand van de bladeren te vegen, b.v. B. met behulp van een in alcohol gedrenkt wattenstaafje.
• Ook het toevoegen van paraffineolie of afwasmiddel helpt om de waslaag op de huid op te lossen, maar helaas moeten deze behandelingen meestal meerdere keren herhaald worden.
• De olie-zeepbehandeling is niet geschikt voor elke kamerplant, b.v. B. Van orchideeën wordt gezegd dat ze last hebben van dit soort controle.
• Sommige wolluissoorten tasten ook de wortels van de planten aan, deze kunnen worden bestreden door de wortels af te spoelen en in nieuwe grond te planten.
• Als veel planten ernstig zijn aangetast, zal waarschijnlijk alleen het gebruik van biologische bestrijdingsmiddelen helpen.
• De Australische lieveheersbeestjes "Cryptolaemus montrouzieri" zouden bijzonder geschikt moeten zijn. B. bij Wabshop24 GmbH www.wabshop24.de kan bestellen.

U kunt besmetting voorkomen met wolluis of Wolluis voorkomen als je er bij de aanschaf van je kamerplanten al over nadenkt bied ze echt optimale omstandigheden in huis op het gebied van temperatuur, verlichting en toevoer van voedingsstoffen kan. Als dit niet het geval is, kan het handiger zijn om een ​​beter passende te vinden Een kamerplant kiezen terwijl je uitkijkt naar de ongedierteplaag van degenen die voor je staan planten wachten.

Bedreigde planten

De meeste wolluissoorten geven de voorkeur aan kruidachtige planten, vooral grassen, madeliefjesfamilie en peulvruchten. Wolluizen planten zich razendsnel voort, ze leggen honderden eitjes, zeker als het wat warmer is. De sterke voortplanting zorgt er dan ook voor dat veel meer plantensoorten worden aangevallen door de wolluis. Deze omvatten bijvoorbeeld suikerriet, wijnstokken en ananas, orchideeën en cactussen. De wolluizen hebben ook een grote voorliefde voor citrusplanten.

Omdat de dieren heel gemakkelijk te herkennen zijn, kun je snel begrijpen welk ongedierte de plant heeft aangetast. Ze hechten zich aan de planten. De lichamen van de vrouwtjes zijn meestal bedekt met een witte, meelachtige uitscheiding. Daarnaast hebben de wolluis een waslaag of wasstrips die het lichaam bedekken en zo beschermen tegen de kou.

Wat kun je doen tegen wolluis of wolluis? Biologische bestrijding kan worden uitgevoerd met behulp van de sluipwesp of het lieveheersbeestje, dit zijn de natuurlijke vijanden van de wolluis. sluipwespen kan worden gekocht bij een tuincentrum of rechtstreeks bij een tuinman. De gaasvlieg is ook een van de natuurlijke vijanden van de wolluis.

In de winter is een mengsel van water en paraffineolie effectief gebleken om dit te bestrijden. Doe hiervoor ongeveer 10 g paraffineolie per liter water in een bakje en meng deze stoffen met behulp van een beetje afwasmiddel. Het afwasmiddel heeft ook als prettige bijwerking dat het het wasomhulsel van het dier aantast. Dit middel is echter ook als spuitklaar mengsel verkrijgbaar in speciaalzaken.

Lees meer over gewasbescherming