Welk hout kan in de open haard worden verbrand? Welke is dat niet?

Niet alleen centrale verwarming, maar ook de open haard, die tegenwoordig een rage is, is afhankelijk van hout als brandstof. Over het algemeen waarderen mensen de lage prijs, de goede beschikbaarheid en ook de ecologische aspecten van het materiaal. Niet al het hout is echter even geschikt om in de oven te stoken. Bepaalde houtsoorten of Op hout gebaseerde materialen zijn zelfs totaal ongeschikt voor verbranding. We leggen uit welke dat zijn en waar het volledig ongevaarlijk is om ze te verbranden.

Hout voor de open haard

De geschiktheid van hout als brandstof kan worden bepaald door verschillende eigenschappen. Doordat zowel de houtsoort, de verwerking als de individuele eigenschappen kunnen leiden tot: dat het een brandstof is die zonder problemen kan worden gebruikt, of dat het niet kan of mag worden verbrand.

Geschikt brandhout

Het meest voor de hand liggend is zeker om de geschiktheid als brandhout te bepalen op de duidelijk herkenbare houtsoort:

Eik en beuken

• gemiddeld gewicht rond de 700 tot 710 kg per m³
• hoge calorische waarde
• lange brandtijd
• relatief lange ontstekingstijd

populier

• gemiddeld gewicht rond de 450 kg per m³
• lage calorische waarde
• gemakkelijk te ontsteken, snelle ontwikkeling van vuur
• snel opbranden
• hoog asgehalte

Naaldhout (Spar, dennen, dennen, enz.)

• Gemiddeld gewicht afhankelijk van de soort tussen 450 kg (spar) en 600 kg (grenen) per m³
• relatief snellere verbranding, meestal sneller dan beuken en eiken, maar langzamer dan z. B. populier
• zeer gemakkelijk te ontsteken door het hoge harsgehalte
• goede brandeigenschappen

Aandacht: Bij gebruik van brandhout van naaldhout met een hoog harsgehalte mag het vuur in een open haard nooit onbeheerd worden achtergelaten. Door het watergehalte in de hars van het hout heeft het materiaal de neiging om te spatten bij verhitting door het vuur. Op deze manier kan een onbedoelde branduitbreiding naar de gebieden voor de haard snel worden geïdentificeerd en voorkomen.

berk

• gemiddeld gewicht rond de 620 kg per m³
• Calorische waarde onder eiken en beuken, maar duidelijk boven coniferen
• Bijzonder goed om stammen met schors aan te steken, dus geschikt als aanmaakhout
• Relatief langzame verbranding door het lage harsgehalte

As

• gemiddeld gewicht rond de 700 kg per m³
• hoge calorische waarde
• dunne bast, daardoor weinig rook- en roetontwikkeling
• zeer geschikt voor langdurige verwarming

Fruitbossen (kersen, pruimen, appels, enz.)

• Gemiddeld gewicht afhankelijk van de soort tussen 500 kg en 600 tot 650 kg per m³
• hoge calorische waarde
• gemiddelde tot lage brandsnelheid afhankelijk van het type

tip: Fruithout is ook gewild voor andere toepassingen, bijvoorbeeld voor meubelbouw of fineersnijden. Terwijl takken hier nauwelijks voor bruikbaar zijn, moet je eerst dikke en onbeschadigde stammen aan één verkopen Controleer timmerwerk als alternatief, omdat anders goed brandhout beschikbaar is, maar tegelijkertijd hoge materiële activa worden verbrand zullen.

Combinatie van houtsoorten

Kijkend naar de beschrijvingen van elk Houtsoorten, kan men de indruk krijgen dat sommige houtsoorten zeer geschikt zijn, andere slechts matig. De voor de hand liggende benadering is nu om indien mogelijk alleen het meest geschikte brandhout te verbranden. Een combinatie van meerdere houtsoorten kan echter ook nuttig zijn. Want terwijl bijvoorbeeld beuk door zijn hoge gewicht een zeer lange brandduur en een hoge verbrandingswaarde heeft, is de gangbare Verbranden in de haard met bijvoorbeeld populieren- of naaldhout is aanzienlijk comfortabeler bij het aansteken en de algemene brandontwikkeling gemeen. Verder kan, ondanks een lagere verbrandingswaarde, een lichtere houtsoort heel goed zijn voor het gezellige vuur in de haard in huis, simpelweg omdat het sneller afbrandt en de werkelijke stookwaarde hier helemaal niet is Staat op de voorgrond.

Ongeschikte houtsoorten

Daarentegen zijn er op onze breedtegraden geen houtsoorten die volledig ongeschikt zijn om te stoken. Bosrijke bomen en struiken worden meestal niet als brandhout gebruikt, maar dat ligt niet aan de houtsoort, maar eerder aan veel meer in de kleine doorsneden van het verkregen hout en de daarmee gepaard gaande zeer hoge verbrandingssnelheid en rook- en asontwikkeling.

De geschiktheid voor vocht

Een ander belangrijk kenmerk van de geschiktheid van brandhout is het vochtgehalte. Als deze te hoog is, kan de brandstof worden ontstoken, maar deze blijft niet vanzelf branden. Bij een lagere luchtvochtigheid wordt ontvlambaarheid gegeven, maar gaat ook gepaard met extreme rookontwikkeling. Dit overzicht helpt bij het beoordelen van de houtvochtigheid en de geschiktheid voor verbranding:

• Houtvochtigheid bij juiste kap in de groeivrije periode tussen 50% en 60%
• Afname van houtvochtigheid bij juiste opslag (goed geventileerd, niet volledig afgedekt met folies etc. verpakt) 20% tot 30% per jaar
• Na één tot twee jaar opslag wordt een gevoelig vochtgehalte van ongeveer 20% voor verbranding bereikt

Aandacht: Volgens de federale verordening inzake immissiecontrole (BImSchV) mag hout alleen worden verbrand met een maximale vochtigheid van 25%. Vochtig hout kan onder bepaalde omstandigheden technisch brandbaar zijn, maar mag niet als brandhout worden gebruikt.

Individuele houtkenmerken

Ten slotte zijn er verschillende individuele kenmerken van het hout dat bedoeld is voor gebruik in de kachel of open haard, wat ook kan leiden tot ongeschiktheid als brandstof:

Schimmelgroei

Hout dat sterk is aangetast door schimmels mag niet in de open haard worden verbrand. Verschillende schimmelsporen kunnen bij de mens huid- en ademhalingsproblemen veroorzaken. Bij het branden verdeelt de sterke luchtturbulentie in het gebied van het vuur de sporen in de kamerlucht en brengt ze zo over naar het gebied rond de haard.

verwerken

Afhankelijk van hoe het hout wordt verwerkt als pallet, meubel, karton, etc. Bij verbranding kunnen giftige stoffen in de omgevingslucht terechtkomen, wat ook bij mensen kan kan leiden tot aanzienlijke gezondheidsschade en tegelijkertijd tot een sterke milieuvervuiling staan ​​voor. Kritisch als brandhout zijn bijvoorbeeld:

• Pallets en ander onder druk geïmpregneerd hout
• Gelakt en anderszins gecoat hout
• Materialen op houtbasis met een hoog gehalte aan lijm of bindmiddel
• Combinatiebouwmaterialen die naast hout ook andere materialen bevatten zoals gipspleister, cement, etc. bevatten