Welke vetplanten zijn winterhard?

De groep vetplanten omvat honderden plantenfamilies met hun soort, de doornversterkte cactussen zijn waarschijnlijk de bekendste. Daarnaast zijn er ook dikbladige planten, middagbloemen, posteleinplanten en andere families. Wat ze gemeen hebben, is het vermogen om water op te slaan in hun organen en zo lange periodes van droogte te overleven. Veel vetplanten komen uit subtropische streken, sommige zijn winterhard en ongevoelig voor vorst door aanpassing of veredeling. De mooiste soorten presenteren we hier.

Winterharde vetplanten

Wat zijn winterharde vetplanten?

Vetplanten zijn er in vele vormen en kleuren, de term verenigt immers een aantal zeer verschillende en niet nauw verwante plantenfamilies en soorten. De meeste zijn niet winterhard en kunnen het beste in een koud huis worden bewaard, d.w.z. H. vorstvrij, maar helder en koud. Tijdens de zomermaanden voelen deze exemplaren zich zeer comfortabel op een zonnige plek in de tuin of op het balkon. Winterharde vetplanten hebben daarentegen een zekere weerstand ontwikkeld tegen kou en vorst. Sommige zijn bestand tegen temperaturen ver onder het vriespunt en kunnen daarom gemakkelijk buiten overwinteren.

Waarom zijn sommige vetplanten winterhard?

Een eigenaardigheid van hun stofwisseling maakt de winterharde vetplanten ongevoelig voor vorst en winterkou. Om dit in gang te zetten kan je dit doen van begin september tot begin maart niet gieten (en als ze in de open lucht zijn, laat ze dan niet regenen). Als gevolg hiervan begint de plant het resterende water om te zetten in suiker. Dit vermindert het watergehalte in de plantencellen, wat weer ten goede komt aan de winterhardheid: water bevriest uiteindelijk bij vorst en vernietigt de plantencellen. Maar als er niets meer over is, kan zelfs de sterkste vorst de plant niet langer schaden.

bescherming

Bescherm winterharde vetplanten tegen vocht

Om dezelfde reden moeten de winterharde vetplanten absoluut worden beschermd tegen vocht, wat in een Duitse winter is vaak een moeilijke onderneming: omdat in dit land de koude maanden vaak natter zijn dan Wit. Zorg dus dat je op voorhand

• een uitstekend doorlatende grond
• Windbeschermde, zuidelijke heuvellocatie voor geplante vetplanten
• een goed doorlatend substraat en een goede afwatering voor vetplanten in pot
• vochtbescherming met grind, puimsteen, enz. ä.
• een regenhoes

Als de afwatering goed werkt, kunnen de planten zeer goed tegen droge vorst. Dit geldt vooral voor veel woestijnbewoners, die toch al vaak gewend zijn aan extreme temperatuurschommelingen. Sneeuw kan meestal ook geen kwaad, maar dient als een soort thermische deken. Afhankelijk van de hoeveelheid sneeuw kan het tijdens het smelten in het voorjaar echter problematisch zijn als gevolg van de stijgende waterdruk: hier moet u de sneeuw verwijderen voordat deze ontdooit wateroverlast tot voorkomen.

De 5 mooiste soorten voor rotstuinen en balkons

Winterharde ijsbloem / ijsbloem (Delosperma)

De meeste middagbloemen zijn niet winterhard, ze komen immers uit de warme streken van Zuid-Afrika en andere Afrikaanse landen. Sommige laagblijvende soorten zijn echter voldoende vorstbestendig om bijvoorbeeld buiten in de rotstuin te overwinteren. Hoge middagbloemen zijn meestal niet winterhard. Bijzonder robuuste en prachtig bloeiende soorten in de zomer zijn bijvoorbeeld:

• 'Red Fire': zonder regenbescherming tot ca. winterhard tot min 20°C
• 'Indian Summer': zonder regenbescherming tot ca. Winterhard tussen min 16 en min 20° C
• 'Fire Spinner': zonder regenbescherming tot ca. winterhard tot min 20°C
• 'African Queen': met regenbescherming tot ca. Winterhard tot min 21°C
• 'Golden Nugget': zonder regenbescherming tot ca. winterhard tot min 20°C

Fettblatt / muurpeper (Sedum)

De sedumplant, die in veel tuinen erg populair is, wordt ook wel "muurpeper" genoemd. Er zijn ongeveer 300 verschillende soorten, waarvan de meeste groenblijvend zijn. Sommige soorten verliezen hun bladeren voor de winter en ontkiemen weer in het voorjaar. Kenmerkend voor dit succulentengeslacht zijn niet alleen hun grote verscheidenheid aan vormen en kleuren, maar ook hun weerstand tegen kou.

Een veelvoorkomende soort die ook bij ons inheems is, is de gazonvormende Sedum acre. Deze geelbloeiende muurpeper is perfect aangepast aan de Midden-Europese winters en heeft geen winterbescherming nodig.

• 'Minor': vormt dichte kussens tot 2,5 centimeter hoog
• 'Aureum': knalgele bloemenkussens
• 'Yellow Queen': dichte, felgele bloemenkussens

Sedumalbum, de 'witte muurpeper', is ook wijdverbreid in Europa. Deze losse, gazonvormende soort met weelderige witte bloemen is ook absoluut winterhard.

• 'Bella d'Inferno': mooie lichtgele schiettips
• 'Coral Carpet': vormt bronsrood gekleurde tapijten met witte bloemen
• 'Goldfinger': vormt gelige, dichte kussens
• 'Hillbrandii': bruinrode kussens met bijzonder veel witte bloemen
• ‚Beacon': vormt zeer dichte kussens, felgele scheutpunten

Dakwortel / huislook (Sempervivum)

Houseleek is een inheemse dikbladige plant, omdat hij soms bizarre bladvormen en kleurrijke bloemen kan bedenken. Ijzige temperaturen hebben geen invloed op de winterharde plant, maar het moet aan jou liggen vocht bestendig Standplaats. Er zijn momenteel ongeveer 7000 verschillende variëteiten van ongeveer 40 soorten bekend. De volgende soorten zijn bijzonder winterhard:

• Echte huislook (Sempervivum tectorum): bijzonder grote bladrozetten
• Berghuislook (Sempervivum montanum): vormt tot tien centimeter lange uitlopers, opvallende rode bloemen
• Dolomiet huislook (Sempervivum dolomiticum): extreem weinig veeleisende, mooie rode bloemen
• Grootbloemige huislook (Sempervivum grandiflorum): bijzonder grote, gele of witte bloemen, harige bladeren
• Cobweb houseleek (Sempervivum arachnoideum): interessante spinnenwebachtige beharing in de zomer

Donarsbart / Kugelhauswurz (Jovibarba)

Jovibarba komt voor onder de extreem barre levensomstandigheden van de Alpen, maar komt ook veel voor in Centraal-Europese bergen, in de Hoge Tatra en in het Balkangebergte. Ze behoren tot de Sempervivum, maar hebben een aantal sterke verschillen. Opvallend zijn bijvoorbeeld de klokvormige bloemen, die meestal groen of geelachtig wit van kleur zijn. De volgende soorten en hun variëteiten zijn bijzonder geschikt voor de rotstuin of balkonbak thuis:

Jovibarba heuffelii is inheems in Zuidoost-Europa en vormt tot 12 cm grote, platte rozetten. De bloemspruiten kunnen tot 25 cm hoog worden. Deze soort is de enige Jovibarba die geen uitlopers ontwikkelt.

• 'Anabela': mooie, groen-bruin-rood gekleurde rozetten
• 'Big Green': groene rozetten met bruine bladpunten
• 'Bloodstone': rozetten roodbruin gekleurd
• 'Cheese Cake': felgele rozetten met bruine bladpunten
• 'Lemon Sky': geelgroene rozetten met rode bladpunten
• 'Mystique': bijzonder donker gekleurde rozetten

Deze hybriden zijn kruisingen van verschillende Jovibarba x-soorten. Ze vallen vaak op door hun bijzonder mooie rozetkleuren.

• 'Feuerrad': duidelijke kruising tussen Jovibarba hirta x Jovibarba heuffeli
• 'Foxhollow': zeer mooie kleur met rood blad en een groen centrum
• 'Ivonne': rode bladpunten, groene bladeren en groen centrum

Winterharde opuntia

De opuntia, ook bekend als cactusvijgcactussen, komt uit Noord- en Zuid-Amerika, met meer dan de helft van de ongeveer 190 verschillende soorten die inheems zijn in Mexico. Veel winterharde opuntia groeien struikachtig of vormen een stam, sommige vormen matten die de grond bedekken. Koude Midden-Europese winters overleven voornamelijk die soorten die afkomstig zijn uit gematigde klimaten. Deze omvatten bijvoorbeeld die in het zuiden van Canada Opuntia fragilis en hun hybriden, evenals de extreem winterharde, afkomstig uit Mexico Opuntia howeyi. Ook deze soorten Opuntia polyacantha en Opuntia macrocentra zijn winterhard tot min 25°C, maar hebben absoluut bescherming tegen regen nodig.