Is de bloedpruim giftig of eetbaar? Dat is waar te nemen

click fraud protection
De bloedpruim is giftig

inhoudsopgave

  • Toxiciteit
  • ingrediënten
  • eetbaarheid
  • Pulp
  • kernen

Met zijn min of meer roodgekleurde blad is de bloedpruim (bot. Prunus cerasifera) een blikvanger in de tuin en een aangename afwisseling in de boomgaard. Oudere rassen verliezen in de loop van het jaar hun rode kleur, jongere rassen niet. Er is echter vaak onzekerheid over de eetbaarheid of toxiciteit van de vrucht, vooral omdat bloedpruimen vaak als sierbomen worden verkocht.

Toxiciteit

Welke delen van de bloedpruim zijn echt giftig?

De bloedpruim is in principe niet giftig. Het vruchtvlees van sommige soorten bloedpruimen is niet alleen dat eetbaar maar erg lekker en zoet, als een mengsel van eierpruimen en mirabelpruimen. De smaak varieert echter van variëteit tot variëteit, sommige variëteiten smaken zelfs nogal flauw en melig. Ze zijn praktisch alleen geschikt als sierbomen. In de onrijpe staat mogen de vruchten echter op geen enkele manier worden geconsumeerd, omdat ze gemakkelijk diarree en misselijkheid veroorzaken. Alleen die in de korrels zijn echter echt giftig zaden.

Bloed pruim

ingrediënten

Welke gifstoffen bevat de bloedpruim?

De zaden van de bloedpruimen bevatten amygdaline, in de alternatieve geneeskunde ook wel vitamine B17 genoemd. Dit is een relatief stabiele cyaanverbinding, een voorloper van de bekende Blauwzuur. Het is te vinden in alle rozenplanten, inclusief Prunus cerasifera. In combinatie met water en bepaalde enzymen wordt de amygdaline afgebroken tot waterstofcyanide.

Wat minder bekend is, is dat veel voedingsmiddelen waterstofcyanide bevatten, soms in zeer kleine hoeveelheden (erwten, bamboescheuten, aardbeien, kidneybonen), maar vaak in iets hogere concentraties. Deze omvatten limabonen, abrikozenpitten, bittere amandelen, yams en tapioca. Verschillende bereidingswijzen, zoals koken, brengen het waterstofcyanide echter tot een onschadelijk niveau.

eetbaarheid

Pulp

Waar moet ik op letten bij het bereiden van bloedpruimen?

Bloedpruimen kunnen in de keuken op vele manieren worden verwerkt, maar zijn ook rauw een waar genot. U moet echter de smaak van uw fruit controleren voordat u het verwerkt, omdat sommige soorten juist meer geschikt zijn als sierheester vanwege hun neutrale smaak. De bloedpruimen lijken qua uiterlijk op andere pruimen, ze zijn alleen meestal kleiner en het vruchtvlees is min of meer intens rood van kleur.

Als je een smakelijke variant van Prunus cerasifera in je tuin hebt staan, kun je er jam of pruimenjam mee koken of er een heerlijke pruimentaart mee bakken. U kunt uw muesli voor het ontbijt of uw fruitsalade als dessert verfijnen met de rauwe pruimen. Maar zorg ervoor dat de vruchten echt rijp zijn, zodat niemand achteraf buikpijn krijgt. Bovendien mag je de zaden niet beschadigen bij het verwijderen van het vruchtvlees.

Waardevolle ingrediënten van de bloedpruimen

  • Vitaminen
  • mineralen
  • Sporenelementen
  • Fruitzuren
  • Pectines
  • Plantaardige kleurstoffen

Bloedpruimen

kernen

Kan ik de cores ook op de een of andere manier gebruiken?

In de alternatieve geneeskunde wordt vaak een rauwe consumptie van één of twee pitten per dag aanbevolen voor de preventie of behandeling van kanker. De vitamine B17 die erin zit zou zich neutraal gedragen in levende organismen en dus alleen maar effect hebben op de kankercellen. Dit is echter niet aan te raden omdat het nog steeds een giftige stof is, waarvan de genezende werking niet is bewezen in onderzoeken. Ook mensen met een Notenallergie Wees extra voorzichtig, want u kunt ook allergisch zijn voor de bloedpruimenpitten.

Maar je kunt een prachtige maken van de zaden van je bloedpruimen Pruimenpit likeur produceren. Qua smaak lijkt het op de bekende amaretto. Als je echter alleen intacte, onbeschadigde zaden in je likeurkeuken gebruikt, kunnen er geen ongewenste stoffen in de afgewerkte likeur terechtkomen.

Recept voor pruimenpitlikeur

ingrediënten

  • ongeveer 500 gram schone, droge pruimenpitten
  • 750 ml high-proof heldere schnaps
  • 100 tot 200 gram suiker of kandijsuiker en
  • veel geduld

Doe alle ingrediënten in een pot met schroefdop en zet de gesloten pot minimaal vier tot vijf weken op een donkere plaats. Af en toe moet je het licht schudden. Zeef de likeur vervolgens door een kaasdoek en vul deze in een mooie glazen fles. Als je een kerstsmaak wilt, doe dan een klein stokje kaneel, een beetje vanille en kruidnagel in de pot. Gebruik in plaats van witte suiker bruine rietsuiker.