Trend microgreens: superfood kweken zonder aarde: zo werkt het

Vroeger was het zelf gekweekt Tuinkers van je eigen vensterbank een welkome aanvulling op brood, salades en soepen. Tegenwoordig spreken we daarentegen van de microgreen-trend, maar bedoelen we uiteindelijk niets anders. Talrijke groente- en kruidenplanten bieden een hoge productiviteit en - veel belangrijker - een extreem hoog vitamine- en voedingsgehalte door de oogst kort na ontkieming. Wij vertellen je hoe je je superfood zelf kunt kweken en dan ook nog eens zonder aarde.

Microgroenten

Kleine groenten, jonge planten of zelfs superfoods - microgreens krijgen verschillende beschrijvingen. Al met al zijn dit "gewone" kruiden of groenten die kort na het ontkiemen geoogst worden. Waar je dit trendvoedsel niet mee moet verwarren, zijn spruiten. In tegenstelling tot de spruiten mogen microgreens hun eerste bladeren en scheuten ontwikkelen. Als gevolg hiervan worden de voedingsstoffen uit het zaad aangevallen door het begin van de groei. Het aanbod van de jonge planten wordt echter aangevuld met andere waardevolle inhoud door het begin van fotosynthese en metabolisme. Veel voorkomende voorbeelden van graag genomen plantensoorten zijn:

• Amarant
• basilicum
• bloemkool
• Bonen
• broccoli
• Waterkers
• Boekweit
• dille
• erwten
• venkel
• koriander
• tuinkers
• munt
• Pak Choi
• radijs
• Raket
• Biet
• rode kool
• Salades gesneden
• mosterd-
• Tarwegras

Vereisten

Deze kennis over het wat en waarom is essentieel als het gaat om de juiste teelt van de trendy microgroenten. Hoewel dit "volwaardige" planten zijn, maken de volgende eigenschappen ze zeer geschikt om zonder aarde te telen:

• Er zijn voedingsreserves in het zaad, geen aanvoer vanuit het groeisubstraat nodig
• Externe toevoer van vocht is vereist, dus een groeimedium voornamelijk als waterreservoir
• Vanwege het begin van de groei in grootte, is er behoefte aan het vasthouden van opties voor de wortels
• Hoge warmtebehoefte voor kieming en eerste kieming

Als je deze eisen onder de loep neemt, kom je tot de conclusie dat het zonder groeisubstraat niet helemaal lukt, maar dat de teelt zonder grond zeker kan lukken. Het belangrijkste is het zoeken naar een geschikt vervangend medium aan of aan. waarin de individuele zaden en jonge planten optimale omstandigheden vinden. In de eerste plaats moeten de betreffende media aan de volgende vereisten voldoen:

• Wateropslagcapaciteit
• Waterdoorlatendheid om wateroverlast te voorkomen
• Vezelige of poreuze structuur om de wortels vast te houden

Uit deze overzichtelijke maar onmisbare lijst van eisen komt een geheel naar voren Overvloed aan mogelijke plantensubstraten die kunnen worden gebruikt om microgroenten te kweken als zelfgekweekte superfoods geschikt:

• Kokosvezels
• Kleikorrels, b.v. B. Perliet
• Minerale voedingsbodem, b.v. B. vermiculiet
• Zaagsel
• Katoen wol
• Keukenpapier (alleen voor snelgroeiende soorten, b.v. B. Tuinkers)

Kweek zelf microgroenten

Als we duidelijk zijn over de basisprincipes van microgroenten, evenals mogelijke substraten voor de teelt, kunnen we beginnen met de concrete implementatie. Er zijn slechts enkele hulpmiddelen nodig om de teelt probleemloos en veilig te laten verlopen:

• Plantenbak, b.v. B. platte schotel, brede bloempot of iets dergelijks
• Plantsubstraat zoals beschreven
• Zaden van de geselecteerde plantensoort
• Spuitfles of kleine gieter met zeer fijne schenkzeef
• Schaar (om te oogsten)

Als alles klaar is, zijn er maar een paar stappen nodig voordat de reis van het zaadje naar de eetbare microgroente kan beginnen:

1. Kies locatie

Om te ontkiemen hebben de zaden vooral warmte en vocht nodig. Als de spruiten eenmaal groeien, is er ook licht als basis voor fotosynthese. Geschikte locaties zijn bijvoorbeeld:

• Vensterbank boven radiator
• Vloeroppervlakken achter openslaande deuren (vooral bij vloerverwarming)
• In de zomer: plaatsen op het zuiden bij het raam, dan ook zonder verwarming

Plaatsing bij het raam heeft als bijkomend voordeel dat de plantenbakken steeds weer in het oog springen en zo de beheersing van de optimale luchtvochtigheid niet vergeten wordt.

Opmerking: Eigenlijk zou men zich in eerste instantie op een warme plaats kunnen concentreren en pas na het ontkiemen rekening houden met de lichtsterkte. Omwille van de eenvoud gaan we echter vanaf het begin op zoek naar een locatie die met beide rekening houdt. Dit elimineert de noodzaak om de planter te verplaatsen en de focus van de zorg wordt achtergelaten met het juiste vocht.

2. zaaien

Nadat de locatie is bepaald, kan de plantenbak worden geplaatst. Ideaal zijn brede, platte bakken die een zo groot mogelijk teeltoppervlak bieden. Vanwege de zeer vroege oogst is een hoge substraatdikte niet nodig, omdat de wortels tijdens de korte groeiperiode slechts weinig van het oppervlak in de diepte van het substraat doordringen. Er zijn ook geen waterafvoergaten en een onderzetter nodig, omdat water geven of water geven niet nodig is. Ze vochtig houden moet met korte tussenpozen en weinig water worden gedaan.

• Verdeel het substraat gelijkmatig in de plantenbak en druk deze licht aan
• Geperste ondergronden zoals: B. Kokosvezels, vooraf losmaken en verkruimelen
• Voorzie zeer dunne ondergronden zoals keukenpapier in twee of drie lagen
• Bevochtig de ondergrond
• Verdeel de zaden gelijkmatig over het substraat en druk licht aan
• Licht overgieten of sprayen

Opmerking: Het is voldoende om de zaden op de substraten te leggen. Een impressie of Bestrooien met substraat is niet nodig. Zo krijgen de zaden vanaf het begin voldoende lucht en warmte, terwijl de wortels na ontkieming toch hun weg naar het substraat vinden.

3. zorg

Nadat de zaden zijn gezaaid, is het onderhoud van de microgreens in wezen beperkt tot het vochtig houden van de zaden en planten:

• Giet het substraat regelmatig van bovenaf
• Vermijd wateroverlast (vanwege Schimmel en zaden drijven weg)
• Optimaal: spray met fijne waternevel
• Voorkom dat de zaden uitdrogen

Andere verzorgingsmaatregelen zijn meestal niet nodig vanwege de zeer korte groeitijd tot de oogst. Vooral de zoektocht naar of U kunt de bescherming tegen ziekten meestal veilig verwijderen uit uw onderhoudsrepertoire voor microgroenten. Ook hier is er simpelweg niet de tijd die ziekteverwekkers of parasieten nodig hebben om zich naar de planten te verspreiden.

Opmerking: De werkelijke groeitijd van de zaailingen kan aanzienlijk variëren vanwege de droogte en leeftijd van de zaden, temperatuur en vochtigheid, evenals de geselecteerde variëteit. De wachttijd van zaaien tot oogsten kan variëren van twee tot drie dagen (kers) tot anderhalve tot twee weken (rode biet). Over het algemeen kan worden gezegd dat alle planten die in de "normale" teelt bijzonder lang duren, ook tot de langzamere kandidaten als microgreens behoren.

4. oogst

Eindelijk is de oogst van de nu "volgroeide" microgroenten aan de beurt. Aangezien dit niet per definitie volledig rijpe gewassen zijn, is het natuurlijk moeilijk om het juiste moment te vinden om te oogsten. Het moet gezegd dat het grootste probleem is dat de oogst te laat is. Want te vroeg zou simpelweg betekenen dat je de zaden zelf 'oogst'. Zelfs met de vorming van de zaadlobben zijn de planten volledig bruikbaar in termen van een gezond en voedzaam dieet en kunnen ze dus ook worden geoogst.

Als de oogst daarentegen te laat komt, zijn de voedingsstoffen uit het zaad al opgebruikt en begint de plant last te krijgen van het tekort. Een goed oogsttijdstip wordt dan ook bereikt wanneer de planten na de zaadlobben het eerste bladpaar hebben ontwikkeld. Dan heeft de plant nog steeds een complete voorraad, maar ook voldoende groene stof voor een goede bruikbaarheid als voeding. De eigenlijke oogst is dan heel eenvoudig met de schaar. Net boven het substraat afgesneden, vers kunnen de jonge planten het beste worden gegeten.