Cantharellen herkennen: 5 regels met een foto

Cantharellen verzamelen en herkennen moet je leren. Verraderlijke dubbelgangers straffen een fout af met hevige maagklachten. Deze 5 spelregels met afbeelding zorgen voor veiligheid en zorgeloos paddenstoelengenot. Zo bepaal je met vakkennis een originele cantharel.

Drie veel voorkomende soorten in Duitsland

Het geslacht van cantharellen (Cantharellus) bevolkt de loof- en gemengde bossen van Europa met 14 soorten en variëteiten. De volgende 3 soorten komen veel voor in Duitse bossen en zijn erg populair onder paddenstoelenplukkers als delicate eetbare paddenstoelen:

• Cantharel, Cantharel (Cantharellus cibarius)
• Fluweelachtige cantharel, fluwelen cantharel (Cantharellus friesii)
• Amethist cantharel, violet-geschubde cantharel (Cantharellus amethysteus)

Deze drie cantharellen als eetbaar bestempelen doet geen recht aan het unieke aroma. Hun hoge waardering als delicatesse komt niet in de laatste plaats voort uit het feit dat het authentieke natuurschatten zijn die hardnekkig weigeren commercieel te worden verbouwd. Het tijdvenster voor de cantharellen seizoen is slechts enkele maanden per jaar geopend, van de zomer tot de vroege herfst.

Cantharellen herkennen: 5 regels

Om tijdens het verzamelen geen van deze premium paddenstoelen te missen, vestigen de volgende vijf basisregels expliciet de aandacht op de subtiele verschillen tussen de heerlijke hoofdrolspelers.

pet

Het meest opvallende onderscheidende kenmerk van een cantharel is zijn hoed. Grootte, vorm en kleur fungeren als betrouwbare indicatoren voor een stabiele identificatie. De focus ligt op de volgende eigenschappen:

Cantharellus cibarius (Cantharellus cibarius)

• Diameter hoed: 2-8 cm (zelden tot 15 cm)
• Kleur: dooiergeel tot citroengeel, diameter hoed: 1-5 cm

Fluweelzachte cantharel (Cantharellus friesii)

• Kleur: oranje tot oranjegeel
• Bijzonderheden: fluweelachtig oppervlak, onderzijde oranjeroze tot geelachtige hoed, later verblekend

Amethist Cantharel (Cantharellus amethysteus)

• Diameter hoed: 2-8 cm (zelden tot 20 cm)
• Kleur: geel met paarse vlokken
• Bijzonderheid: paarse kleurvlekken op de rand van de hoed

Qua vorm zijn er geen verschillen tussen de drie soorten cantharellen. In het begin heeft de hoed een halfronde tot gebogen vorm, die geleidelijk binnenstebuiten verandert in een trechterachtig uiterlijk. Kenmerkend is een onregelmatig golvende hoedrand, die bij oudere exemplaren soms iets oprolt.

Handvat en richel

Cantharellen dragen hun gedenkwaardige hoed op een volwaardige, hoedkleurige steel. Dit aspect maakt geen doorslaggevend verschil voor tal van andere soorten paddenstoelen. Als je daarentegen onder de hoed kijkt, vind je een essentieel onderscheidend kenmerk in de vorm van stroken. Alle cantharellen gedijen goed met glooiende ruggen. Deze zitten stevig vast aan de pulp.

Cantharellus cibarius (Cantharellus cibarius)

• Hoogte handgreep: 3-6 cm (zelden tot 8 cm)
• Leest: hoedkleurig, smal, gevorkt en onderling verbonden, geleidelijk taps toelopend aan het uiteinde van het handvat

Fluweelzachte cantharel (Cantharellus friesii)

• Hoogte handgreep: 2-4 cm (zelden tot 8 cm)
• Leest: witachtig tot lichtgeel, dik, gevorkt met kruisverbindingen, gerimpeld

Amethist Cantharel (Cantharellus amethysteus)

• Hoogte handgreep: 1-3 cm (zelden tot 5 cm)
• Leest: geelachtig, meerdere keren gevorkt, ver aflopend

Paddenstoelenwetenschap maakt onderscheid tussen strips en lamellen. In deze context worden alle cantharellen gecategoriseerd als filetpaddestoelen. Voor beginners is het verschil tussen strips en lamellen niet altijd even duidelijk. In dit geval zal een eenvoudige truc enig licht werpen. Schuif met uw vinger over het betreffende gebied onder de hoed. In tegenstelling tot stevig overgroeide stroken, kunnen de lamellen met lichte vingerdruk worden verplaatst of losgemaakt van het vruchtvlees.

Tip: Deskundige paddenstoelenplukkers laten een jonge cantharel staan ​​wanneer deze uit de bosbodem gluurt. Het verzamelen van kleine jonge paddenstoelen is niet alleen onproductief en wordt afgekeurd als hebzucht. Bovendien herbergt deze "babymoord" het grote gevaar dat de paddenstoelenjongen voor een giftige dubbelganger wordt aangezien.

vlees

Om de derde regel toe te passen, dient u een scherp mes bij de hand te hebben. Snijd de paddenstoel in de lengte door. Cantharellen zijn te herkennen aan hun stevige, bleekgele vruchtvlees. Bij volgroeide champignons wordt het knapperige vruchtvlees gekenmerkt door een geelachtig randje.

geur

Elke originele cantharel is een feest voor de zintuigen. Als u een goudgele schat in het bos heeft ontdekt, bent u van harte welkom om deze te snuffelen. Als je een fruitig-frisse geur waarneemt met een lichte abrikoosnoot, houd dan een echte cantharel in je handen. De fluwelen cantharel onthult een aangename geur van mirabelpruimen. Kenners van de zaak zweren dat een paarsgeschubde cantharel iets pittiger ruikt dan zijn soortgenoten.

smaak

De vijfde regel voor een betrouwbare identificatie van cantharellen vereist een smaak. Een echte cantharel moet zijn naam eer aan doen met een scherpe, pittige smaak van peper. Fijnproevers getuigen van de fluwelen cantharellen en de amethist cantharellen een iets milder aroma.

Opmerking: Let op: deze regels voor het herkennen van cantharellen zijn vooral bedoeld als richtlijn. Door uw paddenstoelenopbrengst ter beoordeling voor te leggen aan een gecertificeerde expert, bent u aan de veilige kant. U vindt wat u zoekt bij de Duitse Vereniging voor Mycologie e. V. Op de homepage vind je de contactgegevens van een paddenstoelenexpert via een zoekfunctie op postcode.

Verraderlijke dubbelgangers

Twee paddenstoelen scharrelen rond in loof- en gemengde bossen, die in de ware zin van het woord "geen cantharel waard" zijn. Het verwarren van deze twee dubbelgangers met echte cantharellen wordt bestraft met ondraaglijke maag-darmklachten en zelfs ernstige orgaanschade. Om u te behoeden voor een fout, lichten we hieronder de vijf regels uit voor het herkennen van cantharellen vanuit het perspectief van hun verraderlijke tegenhangers:

Valse cantharel, gevorkt (Hygrophoropsis aurantiaca) - giftig

• Hoed: 2-12 cm in diameter, fel oranje
• Handvat en strips: 3-7 cm hoog, 3-8 cm breed met verwijderbare lamellen
• Vlees: witachtig, taai, buigzaam tot zacht
• Geur: neutraal of kruidachtig tot zuur
• Smaak: luchtig-mild tot licht bitter

Een kleine steekproef betekent geen gevaar voor gezonde volwassenen. Consumptie van valse cantharellen veroorzaakt alleen misselijkheid, maagkrampen en braken in grote hoeveelheden.

Olijftrechter, donkere olijfpaddenstoel (Omphalotus olearius) - giftig

• Hoed: 3-11 cm, sterk oranje tot roestbruin, dun vruchtvlees,
• Handvat en strips: 5-15 cm, goudgeel, verwijderbare lamellen die oplichten in het donker
• Vlees: geelachtig tot oranje, taai, vezelig
• Geur: onaangenaam zoals rottend naaldhout
• Smaak (optioneel): walgelijk-mild

We raden het ten zeerste af om het te proeven. Om de giftige dubbelganger niet te verwarren met echte cantharellen, moet de test worden beperkt tot visuele kenmerken en geur. Donkere olijfpaddenstoelen zijn erg giftig. Consumptie in kleine hoeveelheden kan aanzienlijke symptomen van intoxicatie en zelfs leverschade veroorzaken.

Ben je met behulp van deze hints achter een oneetbare cantharel-dubbelganger gekomen? Vernietig dan alsjeblieft de schimmelbedrieger niet. Alle paddenstoelen leveren een onschatbare bijdrage aan het ecologisch evenwicht van de natuur. De giftige paddenstoel die mensen hard op de maag treft, is vaak een waardevolle voedselbron voor wilde dieren.