Is oleander giftig voor mens/kinderen, maar ook voor honden en katten?

Bij het kijken naar de prachtige bloemen van de oleander vallen veel mensen snel in vervoering. De weelderig bloeiende struiken doen denken aan zon, strand en zee. Dat is waarom de oleander, ook wel rozenlaurier genoemd, kweken we graag als kuipplant. Wat het hart behaagt, kan dodelijk zijn voor het hart, omdat de struik in alle delen giftig is. Het gif ervan kan zelfs leiden tot een hartstilstand bij de juiste dosis. Daarom moet men hem altijd met het nodige respect behandelen.

Gif in de oleander

De oleander, lat. Nerium oleander, is de enige plant in het geslacht Nerium en behoort tot de familie van hondengif. We kweken de plant in een kuip en, zoals de naam van de plantenfamilie al doet vermoeden, is hij erg giftig. De concentratie gif in de bladeren is bijzonder hoog. Het gif in rozenlaurier is het hartglycoside oleandrin.

Effect van het gif

Oleandrin begint te werken wanneer delen van de struik worden gekauwd en ingeslikt. Het giftige hartglycoside stimuleert de intercardiale spieractiviteit. Bovendien veroorzaakt inname van het gif hypoxemie. De dood van mens en dier vindt plaats door hartverlamming.

Het aanraken van de plant alleen leidt niet tot dodelijke vergiftiging, maar kan ernstige huidirritatie veroorzaken. Voorzichtigheid is echter geboden bij het snijden van de oleander. Als het sap van de plant het lichaam binnendringt via wonden op de huid, kan dit leiden tot vergiftiging. Het kan ook allergische reacties veroorzaken zoals jeuk en roodheid op een gezonde huid.

Daarom moeten bij het werken met de plant altijd tuinhandschoenen worden gedragen en moet het snijafval veilig worden afgevoerd. Vergeet ook niet om de snoeischaar schoon te maken nadat je ze hebt gesneden. Een quasi-natuurlijke bescherming tegen oleandervergiftiging is de extreem bittere smaak. Dit leidt ertoe dat de verbruikte delen van de plant direct worden uitgespuugd of uitgebraakt.

Symptomen van vergiftiging

De oleanderstruik is giftig voor mens en dier. De ernst van de vergiftiging hangt af van de toegediende dosis. Als vuistregel geldt: hoe lager de lichaamslengte en het gewicht, hoe lager de dodelijke dosis. De eerste symptomen van vergiftiging kunnen bij mensen optreden na het eten van een paar bladeren. De dodelijke dosis wordt gegeven als 15 tot 20 gram oleanderbladeren.

Omdat de glycoside in rozenlaurier hartritmestoornissen veroorzaakt met een overeenkomstige hoeveelheid, die bij ernstige vergiftiging al na twee tot drie uur kan leiden tot de dood, als u een oleandervergiftiging vermoedt, moet u de juiste noodnummers voor mensen bellen respectievelijk. Bel onmiddellijk dier.

persoon

Symptomen van vergiftiging bij mensen

• Braaksel
• diarree
• hoofdpijn
• krampen
• Vertraagde pols
• Verwijding van de pupil
• blauwe lippen en handen

Als symptomen van intoxicatie optreden, is het drinken van water of sap een effectieve eerstehulpmaatregel. Raadpleeg indien mogelijk direct een arts of rijd rechtstreeks naar het ziekenhuis. U mag in geen geval braken of melk opwekken bij de vergiftigde persoon. Hij kan in de eerste stikken en melk bevordert de opname van het gif via de darmen.

dier

Symptomen van vergiftiging bij dieren

Rozenlaurier is dodelijk giftig voor huisdieren zoals honden en katten, konijnen, konijnen, cavia's en hamsters. Oleandrin leidt echter ook tot de dood door hartverlamming bij paarden, runderen, geiten en schapen in de juiste hoeveelheid. De dodelijke dosis voor honden en katten is minder dan een gram oleanderbladeren. Het leven van je lieveling is extreem gevaarlijk wanneer krampen en braken optreden.

• Verwijding van de pupil
• Verlaging van de lichaamstemperatuur
• koele benen
• Maag- en darmklachten
• diarree
• krampen
• Braaksel

Bloemen of bladeren die op de grond liggen, vormen een bijzonder gevaar voor puppy's. De jonge honden kunnen uit nieuwsgierigheid de plantendelen inslikken. Aangezien de struik vaak als sierplant in parken of andere openbare plaatsen wordt neergezet, moet u op deze plaatsen zeker uw hond kort aan de lijn houden.

Voor katten kan het slijpen van de klauwen op de oleanderstam dodelijk zijn. In dit geval komt het gif het lichaam binnen met het sap van de plant. Als uw huisdier tekenen van vergiftiging vertoont, moet onmiddellijk een dierenarts worden geraadpleegd. Infusies en geschikte medicatie moeten het dier helpen het gif uit te scheiden. Laat het dier, net als bij mensen, niet braken. Bied hem in plaats daarvan water te drinken aan.

Preventieve maatregelen

Er moeten verschillende voorzorgsmaatregelen worden genomen om kinderen en huisdieren tegen vergiftiging te beschermen.

• Zonder de plant doen is de beste bescherming
• Buiten bereik van kinderen en huisdieren plaatsen
• Gooi gevallen bloemen, bladeren of kleine takken onmiddellijk veilig weg
• Gooi snijafval op een kind- en huisdierveilige manier weg
• Ook de winterverblijven moeten veilig zijn
• verhoogde voorzichtigheid in speeltuinen en in hotelcomplexen

Draag bij het werken met de plant altijd tuinhandschoenen, een lange broek en bovenkleding met lange mouwen om huidcontact te voorkomen. Afhankelijk van de grootte van de oleander is ook een veiligheidsbril aan te raden.

De takken van de oleander mogen in geen geval als grillspiesen worden gebruikt, aangezien dit het gif is bij het grillen of grillen. De spies dringt door het voedsel.

Oleander als medicinale plant

Zoals veel giftige planten wordt rozenlaurier gebruikt in de geneeskunde. In de klassieke geneeskunde wordt het gebruikt als hartmedicijn. In de homeopathie wordt het gebruikt voor zwakte en beschadiging van de hartspier, voor oedeem, angina pectoris en voor maag- en darmontstekingen.

Aangezien de plant zeer giftig is, moet je zeker niet experimenteren met de oleander. Een homeopathische toepassing mag alleen onder medisch toezicht worden uitgevoerd.