Rode esdoorn, Acer rubrum: profiel en verzorging

De rode esdoorn (Acer rubrum) is een indrukwekkende solitaire boom met prachtig blad. Hij ensceneert het vakkundig, vooral in de herfst. Een rode esdoorn stelt geen speciale eisen aan de verzorging.

Kenmerken

• Plantenfamilie: Sapindales
• Botanische naam: Acer rubrum
• Duitse namen: rode esdoorn, rode esdoorn, Canadese rode esdoorn
• Groei: los, rechtopstaand, kegelvormig
• Hoogte: 1000-1500 cm
• Loof: donkergroen, vallende bladeren
• Bloesem: eenvoudig, rood, in trossen, voordat de bladeren schieten
• Bloeiperiode: maart tot april
• Vruchten: roodbruine noten
• Toxiciteit: niet giftig
• Kalktolerantie: kalktolerant

Sitevoorwaarden

Acer rubrum wil een beschutte en zonnige tot schaduwrijke standplaats. Hoe zonniger, hoe mooier de herfstkleuren. Toch mag het in de zomer niet worden blootgesteld aan de brandende middagzon. In het beste geval staat hij vrij, bijvoorbeeld midden in een gazon. Zelfs koude locaties met een oostenwind kunnen het geen kwaad. In principe kan deze esdoorn ook overweg met gedeeltelijk schaduwrijke plaatsen, maar dan ten koste van bloemvorming en bladkleur.

Tip: Bij het kiezen van de locatie moet ook rekening worden gehouden met de snelle toename in hoogte en breedte en met de uiteindelijke grootte van de esdoorn. Het is het beste om ongeveer tien meter vrij rond de boom te laten.

bodemgesteldheid

De eisen aan de conditie van de vloer zijn wat minder hoog. Deze esdoorn verdraagt ​​vrijwel elke goede tuingrond die rijk is aan voedingstoffen en humus, diep, kalkarm en fris tot vochtig. Het kan zanderig tot leemachtig en neutraal tot zuur zijn. Waar hij niet van houdt zijn verdichte, wateroverlast, permanent droge en zware substraten.

planten

De beste tijd om te planten is in de lente na de ijsheiligen. Exemplaren in de container kunnen het hele jaar door worden geplant, zolang de grond niet bevroren is en de temperatuur niet boven de dertig graden komt.

• eerst een voldoende groot plantgat graven
• minstens twee keer zo diep en breed als de kluit
• Maak de grond goed los in het plantgat
• Meng ongeveer een derde van de uitgegraven aarde met compost
• Haal de plant uit de pot
• Plaats in het midden van het plantgat
• Lijn de boom recht uit
• Vullen met uitgegraven aarde, stap op de aarde
• Rijd in drie steunpalen op een afstand van 30 cm van de kofferbak
• Verbind met kokostouw om te beschermen tegen harde wind
• Geef ten slotte het plantgebied grondig water
• De gietrand kan voorkomen dat het water wegstroomt

Opmerking: Rode esdoorns die al vier of vijf jaar oud zijn, mogen indien mogelijk niet meer worden geplant. Het is beter om na te denken over de juiste locatie voordat u gaat planten.

Behoeftegebaseerde zorg

Om uw rode esdoorn te laten groeien en bloeien, moet u een paar tips volgen.

water geven

Water geven is een belangrijk onderdeel van het onderhoud. Jonge bomen moeten de eerste jaren van opstaan ​​regelmatig water krijgen, zodra de bovenste grondlaag is opgedroogd. Idealiter moet het wortelgebied altijd vochtig zijn, maar niet nat. Oudere bomen hebben meestal alleen water nodig in de zomer, tijdens langere droge perioden. Containerplanten hebben steeds meer water nodig, hier droogt de baal veel sneller uit.

Bevruchten

Deze esdoorn is een van de zware verbruikers. Hierdoor hebben vooral jonge bomen voldoende voedingsstoffen nodig. Organische meststoffen zoals compost, hoornkrullen of plantenmest zijn ideaal. Ze voorzien de boom maandenlang van alle belangrijke voedingsstoffen, omdat ze deze slechts langzaam aan de plant afgeven. Een gift in het voorjaar is meestal voldoende. Bij voedselrijke bodems hoeft vanaf het tweede of derde jaar niet te worden bemest. In het geval van slechte voedingsstoffen worden twee meststoffen per jaar aanbevolen, de eerste in het vroege voorjaar en de tweede in juni/juli.

Opmerking: Minerale meststoffen worden niet aanbevolen. Ze zijn over het algemeen te rijk aan voedingsstoffen, vooral te rijk aan stikstof, waardoor ze vatbaarder zijn voor schimmelinfecties.

Snee

Rode esdoorn moet zo min mogelijk worden gesneden, omdat deze een sterke neiging heeft om opnieuw te bloeden. Bovendien kunnen ziekteverwekkers door snijwonden dringen en de boom verzwakken. Je mag alleen knippen als er een ziekte is of als delen van de boom zijn afgestorven.

• Snoeimaatregelen alleen in het voorjaar
• Wacht op een vorstvrije fase
• alleen met voldoende scherp en gedesinfecteerd snijgereedschap
• zaag niet in het oude hout
• altijd een paar centimeter voor één oog of een knop
• hier ontspruit de esdoorn weer
• Snoei takken en twijgen niet direct aan de basis
• laat kleine stronken achter
• ze drogen geleidelijk op
• Behandel snijwonden en gebroken takken met wondsluitmiddel
• Handschoenen zijn niet verplicht, rode esdoorn is niet giftig

Overwinteren

Acer rubrum heeft een goede Winterhardheid. Dit geldt vooral voor oudere bomen. Jonge planten en exemplaren in potten zijn gevoeliger. Beiden hebben passende bescherming nodig. Al in de herfst worden de nieuw gevormde knoppen met een vlies beschermd tegen bevriezing. Bij het overwinteren van potplanten moet ook het wortelgebied worden beschermd. Hiervoor leg je hem op een beschutte plek en wikkel je hem in met jute, fleece of gelijkaardig isolatiemateriaal.

Vermenigvuldiging

Over stekken

• van het einde van de lente tot het begin van de zomer
• Afgesneden halfverhoute stekken van 15-20 cm lang
• van niet-bloeiende scheuten
• onderste bladeren verwijderen
• laat maximaal de bovenste twee paar bladeren over
• Kleine potjes vullen met potgrond
• één stekje per pot
• Zet ongeveer tweederde in het substraat
• Druk de aarde aan en bevochtig
• Bedek de potten en de stekken met huishoudfolie
• plaats op een warme, gedeeltelijk schaduwrijke plaats
• Verplanten na volledige beworteling

door te zaaien

Een rode esdoorn kan vermeerderd worden door onder andere te zaaien, wat wat ingewikkelder is dan het vermeerderen van stekken. De gemakkelijkste manier is echter om zaden van een bestaande esdoorn te gebruiken. Ze zijn rijp rond begin juni. Voor het zaaien moeten ze worden gestratificeerd om de natuurlijke remming van kieming te verwijderen.

• Laat de zaden 24 uur weken in warm water
• doe dan in een plastic zak met vochtig zand of lavakorrels
• Sluit de zak goed af
• acht tot twaalf weken in de koelkast bij twee tot vijf graden
• vervolgens zaaien in kleine potjes met potgrond of kokossubstraat
• ongeveer een centimeter diep
• Bevochtig het substraat en houd het gelijkmatig vochtig
• plaats op een warme, gedeeltelijk schaduwrijke plaats
• Kiemtijd ca. drie tot zes weken

Zaden en zaailingen zijn bijzonder vatbaar voor ziekten en plagen. Het is daarom aan te raden om de potgrond ongeveer 30 minuten steriel te maken in de oven op 150-180 graden. Na afkoeling kan het worden gebruikt.

Let op: De zaden van deze boom hebben niet alleen kou nodig om te ontkiemen, maar ook een bepaald watergehalte. Daarom is het raadzaam om ze voor te zwellen voordat ze worden gestratificeerd.

Ziekten

meeldauw

Tekenen van een besmetting zijn aanvankelijk een bloemig laagje op de bladeren en later zwartbruine verkleuring. Aangetaste bladeren sterven af. In de vroege stadia en bij kleinere bomen kan een melk-watermengsel echter nuttig zijn voor het sproeien. Als de besmetting is gevorderd of de boom te groot is, zijn fungiciden met een depotwerking ideaal.

Verticillium verwelkingsziekte

Deze schimmelziekte treedt meestal op in het voorjaar wanneer de eerste hittegolf zich verspreidt. Aanvankelijk verschijnt het op delen van de kroon of individuele scheuten. Herkenbaar aan opvallend kleine, droge bladeren, lichte bladkleur of reeds dode takken. De ziekte kan soms jaren aanslepen. Er zijn geen manieren om het te bestrijden. Men kan ze alleen proberen te stoppen of het ergste te voorkomen door de aangetaste delen van de boom terug te knippen tot gezond hout en het maaisel dienovereenkomstig te verwijderen.

Ongedierte

bladluizen

Meestal zijn het zwarte bladluizen. Ze veroorzaken verkleuring op de bladeren, die vervolgens verlammen of afsterven. Om het te bestrijden, kunt u het hout met zeepsop of neemproducten besproeien en aanvullende nuttige insecten gebruiken.

Schaal insecten

Een rode esdoorn kan worden aangevallen door het wollige kominsect. Je herkent ze aan hun kleine, bruine, gebogen etiketten. De meeste van deze bomen verdragen een schaalinsectenplaag vrij goed, zodat het niet nodig is om ze te bestrijden.

galmijten

Door de zuigende werking van de mijten ontstaan ​​zogenaamde plantengallen, knoop- of hoornvormige, soms opvallend gekleurde uitstulpingen op de bladeren. Controle is echter meestal niet nodig.

Veel Gestelde Vragen