inhoudsopgave
- Profiel: Wilde wortel
- Verschijning
- Wilde wortel locatie
- Veel Gestelde Vragen
Wist je dat wortelen ook in het wild voorkomen? De wilde variant heb je vast al eens gezien. In ons profiel stellen wij u de wilde peen nader aan u voor en verklappen wij waar u de plant kunt vinden.
In een notendop
- uit de umbelliferae-familie
- tweejaarlijkse cyclus met bewaarwortel en bloeiwijze
- geeft de voorkeur aan zonnige, droge, kalkrijke locaties
- wijdverbreide verspreiding: bermen, dammen, weiden, braakland
Profiel: Wilde wortel
De wilde wortel (Daucus carota subsp. carota) was vroeger een populaire groente. Tegenwoordig kennen echter nog maar heel weinig mensen ze. Alle belangrijke feiten over de wilde plant zijn daarom samengevat in ons profiel:
- Orde: Schermbloemen (Apiales)
- Familie: Schermbloemen (Apiaceae)
- Geslacht: Wortelen (Daucus)
- natuurlijk voorkomen: Europa, Noord-Afrika, Macaronesië, Azië, Kaukasus
- Groeihoogte: 20 - 120 cm
- Cyclus: tweejaarlijks: eerste jaar een bewaarwortel ontwikkelen; bloeiwijze tweede jaar
- Wortels: diepe wortels tot 80 cm
- Wortelkleur: wit
- Bloemkleur: wit
- Vruchtrijping: juli tot september
- Kieming: koude kiemen
- Gebruik: keuken en geneeskrachtige plant
Tip: Alle delen van de wilde wortel zijn eetbaar. De wilde wortel is iets zoeter dan dat Soort tuinwortel en kan gebruikt worden in salades, als groente, als decoratie of als thee.
Verschijning
De plant, ook wel de gele raap genoemd, bestaat uit verschillende onderdelen:
- Wortel: wit; bleek; verdikt; met typische dwarsgroeven; verhout in het tweede jaar
- Stam: rechtopstaand; overvloedig vertakt; gevuld met uitstekende kleine borstelharen
- Bladeren: twee tot vier geveerd
- Schutbladen: lang, geveerd in drie delen
- Bloem: wit; vier-balk; een kleine paars tot zwart gekleurde "wortel" in het midden
Bij volledige opening is de bloem van de kruidachtige plant plat gewelfd. Bij de bloei, bij vochtig weer en bij het rijpen van de vrucht heeft het bloemscherm echter de vorm van een vogelnest. De nectar-dragende bloemen behoren tot de meest voorkomende bloemen langs de weg en zijn een belangrijke voedselbron voor
- zwaluwstaart
- wilde bijen
- Zandbijen
- Bladwesp
- Bedmijt
- Kever
- Vliegen
Na de bloei vormt zich een vogelnestachtige vruchtcluster met eivormige klittenbandvruchten.
Opmerking: Omdat de wilde peen een wintervogel is, blijft de spruit ook na de vegetatieperiode zichtbaar.
Wilde wortel locatie
De wilde peen stelt op zich relatief weinig eisen en heeft maar weinig voedingsstoffen nodig. Het kan zich dus aanpassen aan veel bodemgesteldheden en is daarom nu wijdverbreid over de hele wereld. Het groeit bij voorkeur in de vlakke en heuvelachtige gebieden van sub-oceanische tot subcontinentale en subtropische tot noordelijke gematigde klimaten. Het gedijt het beste op zonnige locaties met droge, goed doorlatende en kalkrijke bodems. Je vindt ze vooral op
- bermen
- Isolatie
- zonnige oevers
- open weiden en weilanden
- braakliggend land
- Ruderale locaties
- Kruiden- en onkruidgangen
Waar de plant ook voorkomt, hij is meestal in grotere hoeveelheden te vinden.
Veel Gestelde Vragen
Ja, ze is waarschijnlijk een van de ouders van de hedendaagse tuinwortel. Dit is ontstaan na het meerdere keren kruisen van verschillende soorten wortelen en heeft in zijn huidige vorm rond de 18e eeuw bestaan. Eeuw.
Dit komt vooral door het lage caroteengehalte in wilde wortelen. De natuurlijke kleur caroteen is verantwoordelijk voor de typische geeloranje kleur van tuinwortelen.
Ja. Veel schermbloemigen lijken op de wilde wortel. De plant is echter meestal goed te herkennen aan de wortelachtige geur van de ingewreven bladeren. Voordat u het echter consumeert, moet u ervoor zorgen dat het geen giftige dubbelganger is.
Nee. Wilde wortelen worden zelden gekweekt, omdat tuinwortelen meestal de voorkeur hebben. De wilde peen moet je dus zelf kweken of zoeken in de natuur.
