inhoudsopgave
- Berenklauw (Heracleum)
- Toxiciteit
- Identificeer reuzenberenklauw en weideberenklauw
- Weideberenklauw (Heracleum sphondylium)
- Reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum)
- Veel Gestelde Vragen
Weideberenklauw en reuzenberenklauw zijn wijdverbreid in Duitsland. Terwijl de eerste is geclassificeerd als licht giftig tot giftig, werd de laatste in 2008 uitgeroepen tot giftige plant van het jaar.
In een notendop
- Weideberenklauw is het kleine broertje van de reuzenberenklauw
- Reuzenberenklauw is erg giftig
- Er is een risico op verwarring omdat er maar een paar unieke kenmerken zijn
Berenklauw (Heracleum)
Bear Claw is een plantengeslacht dat ongeveer 70 soorten omvat. Hiervan worden alleen de weideberenklauw en de Oostenrijkse berenklauw (Heracleum austriacum) als inheems beschouwd, hoewel ze alleen in de oostelijke Alpen voorkomen. De typesoort van het plantengeslacht is de veldberenklauw, d.w.z. de andere soorten lijken erop, maar vertonen min of meer grote verschillen. Vooral met de reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum) bestaat in dit land een risico op verwarring. Want deze neofiet, die oorspronkelijk uit de Kaukasus komt, heeft tuinen en parken overwoekerd en staat nu op de lijst van invasieve planten in de EU.
Toxiciteit
Heracleum is giftig, of het nu de weide of de reuzenberenklauw is. De aanwezige toxines behoren tot de klasse van furocoumarines. Deze kunnen in zonlicht of daglicht zijn en bij aanraking fototoxische reacties Trigger (UV-A-gevoeligheid). De symptomen van "weidedermatitis" zijn streperige, bladvormige of netvormige huidveranderingen die onmiddellijk of na één of twee dagen kunnen optreden.
Bij sterk zonlicht is het volgende te zien:
- Roodheid
- blazen
- ernstige jeuk
- een spreiding door armen en benen
Bij zwak zonlicht is het volgende te zien:
- Roodheid
- Zwelling
- deels zonder sterke ontstekingsreacties
Afhankelijk van de sterkte van de UV-A straling geneest de huid echter na één tot vier weken. Tijdens het genezingsproces is er sterke huidpigmentatie, die gedurende vele maanden kan verschijnen.
Opmerking: Aangezien de concentratie van fotosensibiliserende stoffen in de reuzenberenklauw erg hoog is, moet u deze Heracleum-soort vermijden of ermee in contact komen. Draag volledig beschermende kleding (incl. Draag gezichtsbescherming.
Identificeer reuzenberenklauw en weideberenklauw
Hieronder zullen we de kenmerken uitleggen die kunnen worden gebruikt om veldberenklauw te onderscheiden van reuzenberenklauw.
Weideberenklauw (Heracleum sphondylium)
Groei:
- meerjarige kruidachtige plant
- Hoogte tussen de 50 en 150 centimeter (afhankelijk van de regio en locatie)
- dikke, vertakte hoofdas
Stang:
- hoekig gegroefd
- hol
- grof behaard
- 0,5 tot 2 inch dik
Bladeren:
- gewoon gevederde
- mollig
- licht behaard
- Grijs groen
- kont gezaagd
- in ongelijke lobben ingesneden
Opmerking: De bladeren van de weideberenklauw zijn groot, maar ze zijn veel kleiner dan die van de reuzenberenklauw.
Bloesem:
- dubbele bloeiwijze met veel bloemen
- tot 25 centimeter in diameter
- 12 tot 40 stralen
- Bloemkleur: wit en meestal getint met een lichtgroene of lichtroze kleur
- Bloeiperiode: juni tot september / oktober
Reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum)
De verschillen in grootte worden benadrukt als duidelijke kenmerken van de Hercules-struik, zoals Heracleum mantegazzianum ook wel wordt genoemd. Met andere woorden: bij de reuzenberenklauw is alles in principe veel groter dan bij de weideberenklauw. Desalniettemin moet je je oriënteren op de stengel van de plant, want deze vertoont grote, donkere vlekken in de reuzenberenklauw.
Groei:
- tweejarige kruidachtige plant
- Groeihoogte in het eerste jaar tot 100 centimeter (begin mei)
- Groeihoogte in het tweede jaar tot 300 centimeter (eind juni), in zeldzame gevallen ook 500 centimeter
- dikke, vertakte hoofdas
Opmerking: De Herkulesstaude groeit meestal twee jaar. De plant wordt pas ouder als hij in het tweede jaar niet bloeit en rijpt.
Stang:
- Verschil met weideberenklauw: veel, grote, wijnrode of donkere vlekken
- nauwelijks gevreesd
- hol
- matig behaard
- 2 tot 10 centimeter dik aan de basis
(onderste) bladeren:
- tot 100 centimeter lang (met een steel tot 300 centimeter)
- puntige vorm, lijken nogal langwerpig
- drie tot negen bladmessen
- scherp gezaagd
- zijbladdelen diep verdeeld, met een lengte tot 100 centimeter en een breedte van meer dan 20 centimeter
- harige onderkant
Bloesem:
- Gigantische knop (omgeven door een brede bladschede)
- dubbele bloeiwijze met veel bloemen
- 30 tot 50 centimeter in diameter
- 30 tot 150 stralen
- tot 80.000 individuele bloemen
- Bloemkleur: wit
- Bloeiperiode: juni tot juli
Veel Gestelde Vragen
In Duitsland is er geen meldingsplicht. Omdat het echter een invasieve plant is die de inheemse vegetatie verdringt, wordt aanbevolen om locaties aan de respectieve gemeente te melden. Idealiter stuur je de berenklauw-expert een foto van de betreffende locatie.
Omdat de Hercules-struik al in februari kan ontkiemen, heeft hij een groeivoordeel ten opzichte van inheemse planten. De bladeren zijn een goede indicator, omdat ze een statige grootte hebben bereikt wanneer de inheemse vegetatie pas begint te ontkiemen.
De plant stelt geen speciale eisen aan de bodem. Het groeit op oevers, aan de rand van het bos, weiden, braakliggende gronden of weilanden. Op grote hoogte kan hij worden verward met de Oostenrijkse berenklauw. Omdat dit soortgelijke ernstige brandwonden veroorzaakt, moet u ook uit de buurt blijven van dit type.
