inhoudsopgave
- oorsprong
- Toxiciteit
- Let op - uitzondering
- geneeskrachtige plant
- eetbaarheid
- Tips
de dikke kip is een bijzonder soortenrijke dikbladige plant. Als kinderen als kleine ontdekkingsreizigers buiten zijn, hoeven ze niet ver te zoeken naar een dikke kip. Hun dikvlezige bladeren kunnen dienen als salade in het wild. Bovendien bloeien dikke hennen in de nazomer in een grote verscheidenheid aan kleuren zoals paars, roze en geel, afhankelijk van de soort, zodat kinderen en huisdieren kunnen worden aangetrokken door de pracht van de bloemen. Hier leest u of in dergelijke gevallen voorzichtigheid geboden is en wat ouders of eigenaren van gezelschapsdieren in geval van nood kunnen doen.
oorsprong
Van nature veerkrachtig
Dikke kippen (lat.: Sedum), ook bekend als muurpeper of muurpeper, worden wereldwijd verspreid met meer dan 420 soorten. Ze groeien in heel Europa en ook in andere delen van de wereld, zoals Afrika en Zuid-Amerika. Ze gedijen meestal uitstekend in huistuinen en op balkons. Niet verwonderlijk, want het zijn immers zeer robuuste, onderhoudsvriendelijke en mooie planten. Zelfs sterke zon, droogte en arme grond kunnen hen geen kwaad doen. Dergelijke resistente planten bevatten meestal gifstoffen in hun bloemen en bladeren om zich te verdedigen tegen ongedierte. Maar hoe zit het met de dikke kip? Is deze plant giftig, of is het veilig voor kinderen en huisdieren om aan te raken of zelfs te eten?
Toxiciteit
Geen kritische concentratie van toxines
Noch ouders van jonge kinderen, noch eigenaren van gezelschapsdieren hoeven zich zorgen te maken over de toxiciteit van dikke kippen. Vethennen worden als ongevaarlijk beschouwd. Als er iets is, zijn ze extreem laag in toxiciteit. Hun dikke, wateropslagende bladeren bevatten alkaloïden, tannines, flavonoïden en glycosiden Looizuren, maar in zulke lage concentraties dat de planten niet als giftig worden beschouwd kan. Sterker nog, ze zijn niet eens oneetbaar.
Let op - uitzondering
Wanneer moet je voorzichtig zijn?
De zogenaamde magnifieke sedumplant (Hylotelephium spectabile) is een uitzondering en daarom wordt de rozeroodbloeiende plant grotendeels door dieren afgewezen. Na het genieten kan er irritatie ontstaan. Bovendien lijken sommige Zuid-Afrikaanse dikbladige planten van het geslacht cotyledon nerveuze en spiersymptomen te veroorzaken wanneer ze herhaaldelijk worden geconsumeerd.
geneeskrachtige plant
Aanbevolen voor uitwendig gebruik
Als sedimenten in de geneeskunde worden gebruikt, kunnen ze uiterlijk helpen bij slecht genezende wonden. Uitwendig gebruik van de planten is over het algemeen aan te raden. Vroeger werden zowel de bladeren als het sap dat eruit geperst werd medicinaal gebruikt in de volksgeneeskunde. Van het sap wordt gezegd dat het het bloeden stopt en de wondgenezing versnelt.
eetbaarheid
Eetbaar met mate
Tegenwoordig is het nauwelijks bekend dat de Fette Henne, die in veel rotstuinen en borders te vinden is, in Vroeger was het zowel een veelvoorkomend saladekruid als een die niet zelden werd gebruikt Geneeskrachtige plant was. De plant dankt de naam "muurpeper" aan zijn sterke, kruidige smaak. Als de dikke hen in zeer grote hoeveelheden wordt gegeten, kunnen af en toe misselijkheid en maag- en darmklachten optreden. Maar zelfs kleinere huisdieren worden meestal niet geplaagd door dergelijke effecten. Dit is de reden waarom de plant wordt gegeten door konijnen en cavia's, die het meestal zonder problemen verdragen.
Eetbare delen van de dikke kip
De dikke, vlezige bladeren van de plant zijn bijzonder geschikt om met mate te consumeren. Bij sommige soorten kunnen de wortelknollen ook worden gekookt en als groenten worden gebruikt. De bladeren daarentegen kunnen vers worden gegeten of in olie geweekt. De bladeren kunnen worden gebruikt voor salades of als specerij.
De volgende soorten worden bijzonder goed verdragen:
- Pittige muurpeper (Sedum acre)
- Milde muurpeper (Sedum sexangulare)
- Kaukasische muurpeper (Sedum spurium)
- Roodachtige sedum sedum rubens
- Geweldige sedumplant
- Paarse sedum
Tips
tips & trucs
Uit voorzorg mogen kinderen de plant niet eten of worden aangemoedigd om het sap van de pers te slikken. Een externe applicatie (bijv. B. voor wrattenbestrijding), staat echter niets in de weg. Vanwege hun scherpte zijn de bladeren en stengels van de plant niet bijzonder smakelijk voor kinderen, zodat ze tijdens het spelen meestal geen grote hoeveelheden van de plant consumeren. De dikke kip mist ook bessen waar kinderen zich misschien toe aangetrokken voelen. Over het algemeen is het raadzaam om kinderen te leren geen planten te eten die ze niet kennen.
Op deze manier kan worden uitgesloten dat er sprake is van maag- of darmirritatie. Ondanks alle voorzichtigheid kan het gebeuren dat kleine kinderen grote hoeveelheden plantendelen hebben gegeten Als u maagpijn krijgt, kan het geven van vloeistoffen zoals water en thee de symptomen verlichten en verdwijnen vergunning. Het serveren van bananen of het eten van chocolade kan ook helpen als je symptomen hebt.
bronnen:
- Informatiecentrum tegen vergiftiging
http://gizbonn.de/272.0.html
