inhoudsopgave
- Bedwantsen - een kort overzicht
- Veel voorkomende soorten bedwantsen in huis
- De berkenwants (Kleidocerys resedae)
- De lindewants (Oxycarenus lavaterae)
- De Amerikaanse dennenwants (Leptoglossus occidentalis)
- De groene resp. bruine stinkwants (Pentatomidae)
- Veel Gestelde Vragen
Om bedwantsen in huis met succes te bestrijden, is het belangrijk om te weten om welke soort het gaat. Deze gids introduceert de meest voorkomende soorten en geeft tips over de behandeling.
In een notendop
- Familie: Heteroptera
- verschillende ondersoorten
- vier soorten komen vooral veel voor in huis
- voel je aangetrokken tot licht en warmte
- Bedwantsen zijn niet gevaarlijk
Bedwantsen - een kort overzicht
De bug komt in veel verschillende soorten in Europa voor. De meeste koloniseren bomen, vooral hun bast, of leven in hoog gras op uiterwaarden, weiden en velden. Deze soorten gaan alleen bij toeval verloren in huizen en appartementen. Anderen geven de voorkeur aan warme woonruimtes en deinzen er niet voor terug dicht bij mensen te zijn als ze op zoek zijn naar een plek om te overwinteren. Van vier soorten is bekend dat ze in de herfst hun intrek nemen in appartementen:
Veel voorkomende soorten bedwantsen in huis
De berkenwants (Kleidocerys resedae)
De berkenwants is een insect uit de familie van de grondwantsen (Lygaeidae). Het is verdeeld in drie ondersoorten, die erg op elkaar lijken in hun manier van leven. Oppervlakkig blijven de insecten berken Aan. Hun geur en het krekelachtige getjilp zijn van ver te horen. Als de dagen koeler worden, zoeken ze naar houten spleten en appartementen om de winter te gebruiken voor reproductie. De larven komen in het voorjaar rond eind maart uit en verzamelen zich in grote aantallen in zogenaamde scholen op berkenbomen. Daar voeden ze zich met het sap, maar sterven binnen een paar dagen als ze volgroeid zijn.
In het appartement komt de kever bij kamertemperatuur uit zijn schuilplaats en vliegt naar lichtbronnen zoals lampen of ramen.
Externe functies:
- breed, ovaal lichaam
- roodachtig bruin
- 4,5 tot 6 mm lang
- zwart resp. bruine stippen op het halsschild en hoofd
- zwarte dwarsgroeven op het lichaam
- drie punten op een rij op de halve plafonds
- heldere, glasachtige voorvleugels
- vierdelige voeler
- rood, korte benen
Opmerking: De berkenwants nestelt niet alleen in de gelijknamige bomen, maar voelt zich ook thuis in bijvoorbeeld kruidachtige planten. Iedereen die dergelijke planten op het balkon of als kamerplant kweekt, moet in de herfst bijzonder voorzichtig zijn.
De lindewants (Oxycarenus lavaterae)
De lindewants, ook wel kaasjeskruid genoemd, is wijdverbreid in Noord-Afrika. Verder naar het noorden is er slechts één specifieke variëteit van deze soort. Het insect nestelt in inheemse struiken zoals de hibiscus, populier of taxus. In de herfst trekken ze van deze planten naar lindebomen, waar ze enorme kolonies vormen.
Externe functies:
- Vrouwtjes 5,5 mm tot 6 mm lang
- Mannetjes 4,7 mm tot 5,1 mm lang
- rood zwart gekleurd lichaam
- Hoofd, benen en ledematen helemaal zwart
- Benen een beetje opgefleurd
- Oren en buik steenrood
- roodbruine rug met drie rijen stippen
- kleurloze voorvleugels met een witte glans
- Rode hoofd en buik nimfen
De Amerikaanse dennenwants (Leptoglossus occidentalis)
De Amerikaanse dennenwants is een wants uit de familie van de randwantsen (Coreidae). In dit land staat het ook wel bekend als de kegelwants. Het kreeg deze naam vanwege zijn vermogen om te zogen op de kegels van verschillende coniferen. Hoewel de omvang van de resulterende schade in Europa relatief gering is, vernietigt het insect hele coniferenplantages in Amerika en is daarom een gevreesde plaag.
De kegelwants vormt slechts één generatie per seizoen. Als je niet goed kijkt, kun je het insect aanzien voor een hommel, omdat het qua vliegeigenschappen en duidelijk hoorbaar gezoem hier erg op lijkt. Zodra een mannetje een geschikte slaapplaats heeft ontdekt, scheidt het een geur af, een zogenaamd aggregatieferomoon, waarmee het de aandacht van zijn soortgenoten vestigt op het asiel.
Opmerking: In tegenstelling tot de meeste soorten bedwantsen, die een onaangename geur afgeven, doen de geuren van deze soort denken aan de geur van een appel.
Externe functies:
- 15 mm tot 20 mm lang
- 5 mm tot 7 mm breed
- lange antennes
- roodbruin tot zwart lichaam
- witte, smalle zigzagband op de rug
- gele of oranje vleugels met zwarte aderen
De groene resp. bruine stinkwants (Pentatomidae)
De stinkwants is een van de meest biodiverse insecten die er is. Tot nu toe zijn er meer dan 6000 ondersoorten bekend. Helaas worden veel van hen als ongedierte beschouwd, dat als sapzuigers grote verliezen in de landbouw veroorzaakt. Bovendien zijn ze nu resistent tegen bepaalde bestrijdingsmiddelen. Stinkwantsen hebben grote vleugels waardoor ze uitstekende vliegers zijn.
Externe functies:
- schildvormig lichaam
- groot label, bedekt vaak het hele lichaam
- opvallend kleurrijk afhankelijk van de soort
- Lichaamskleur past zich aan het seizoen aan
Veel Gestelde Vragen
Chemische middelen mogen nooit worden gebruikt om een bedwants te bestrijden. Het dier hoeft toch niet dood. Het is het beste om de indringer te vangen met een glas en hem buiten bloot te stellen. Om ervoor te zorgen dat de dieren niet eens in het huis komen, moeten alle voegen en scheuren worden afgedicht met siliconen. Horren kunnen ook helpen.
In tegenstelling tot hun reputatie zijn bedwantsen geen indicatie van slechte hygiëne. De insecten zijn gewoon op zoek naar een warme winterplek en worden aangetrokken door verlichte, verwarmde kamers. Dus als je 's avonds weer ventileert, moet je zeker het licht uitdoen, zolang er geen horren voor het raam staan.
Bedwantsen zijn volkomen ongevaarlijk. Wanneer ze worden geplet, geven ze echter een stinkende afscheiding af.