Aloë soorten: 19 verschillende soorten

Ze staan ​​bekend om hun imposante bladrozetten. Er zijn bijna 500 verschillende soorten van deze vetplanten. Deze omvatten zowel eetbare als giftige variëteiten. De bekendste vertegenwoordiger van de talloze variëteiten is onbetwist de eetbare aloë vera. Om de planten correct te herkennen en te onderscheiden, hebben we enkele bekende en minder bekende Aloë soorten als kleine gids op een rijtje gezet.

Eetbare soorten aloë

Opmerking: Ongeschilde bladeren van de aloë zijn niet eetbaar. Ze bevatten een hoog gehalte aan anthranoïden, die giftig zijn. Evenzo hoeft gel van de bladeren niet per se door uzelf te worden bereid. Zelfs bij de meest zorgvuldige scheiding van de bladschaal kan aloïne in de gel terechtkomen. Dit ingrediënt is ook giftig.

A. arborescens

Dit is een boomaloë uit Zuid-Afrika. In dit land heet ze wondcactus of eeuwige aloë. Deze soort is minder bekend, maar groeit erg snel. De houtige stam is kaal en kan tot 3 meter hoog worden. Meestal zijn er meerdere stammen. Aan het uiteinde verschijnt een losse bladrozet, bestaande uit smalle bladeren die aan de rand gekarteld zijn. Na één tot twee jaar vormen zich veel zijscheuten aan de basis van de stam. Deze planten kunnen gerust een paar min graden verdragen. Een bezuiniging is ook mogelijk. Daarna rijden ze zonder problemen weer weg.

• struikachtige groei
• 60 tot 80 cm lange bloeiwijze
• Helderrode tot scharlakenrode bloemkleur

A. arborescens is niet alleen eetbaar, maar ook goedgekeurd als medicinale plant. Het sap van de bladeren kan brandwonden genezen.

A. ferox

Deze boomaloë is ook bekend onder de naam Kapaloe of Wilde Aloë. Het vindt zijn oorsprong in de droge gebieden van Zuid-Afrika. De stam kan gemakkelijk een hoogte van 3 meter bereiken. Het is bedekt met dofgroene, licht roodachtig getinte bladeren. Ze zijn dikvlezige en hebben bruine, harde doornen aan de randen. De boven- en onderkant van het blad hebben hoornachtige stekels. De bladlengte varieert tussen de 80 en 100 centimeter.

• Bloemtrossen tot 130 cm hoog
• vertakte bloeiwijzen
• Heldere scharlaken tot oranje bloemkleur

Het verdikte sap van de bladeren wordt als remedie gebruikt.

A. vera

Soms kan het ook A worden genoemd. barbadensis worden verhandeld. In dit land staat het bekend als woestijnlelie of echte aloë. Het komt oorspronkelijk van het Arabisch Schiereiland. Dit type aloë is waarschijnlijk de bekendste. De stam is 35 tot 55 centimeter hoog en heeft langwerpige tot lancetvormige bladeren. Deze kunnen een lengte bereiken van 50 centimeter en zijn blauwgroen van kleur met witte vlekken. Aan de bladranden zijn rozerode tot rode tanden aangebracht. Aan de voet van de plant kunnen zijscheuten en uitlopers ontstaan.

• 60 cm hoge bloemsteel
• buisvormige bloemen
• Bloemkleur geel tot oranje
• Bloeitijd april tot augustus

De gel in het blad is bijzonder geschikt voor consumptie. Het wordt aangetroffen in verschillende industrieel vervaardigde voedingsmiddelen zoals yoghurt.

De planten staan ​​ook bekend om hun geneeskrachtige eigenschappen. De ingrediënten van de planten worden ook gebruikt in de cosmetica-industrie, bijvoorbeeld in bodylotions en crèmes. Ze worden ook gebruikt in alledaagse voorwerpen zoals inlegkruisjes of wattenstaafjes.

Verzorgingsinstructies voor deze plant U vindt hier.

Giftige aloë soorten

De meeste aloësoorten zijn vanwege hun toxiciteit niet geschikt voor consumptie.

A. africana

Zoals de naam al doet vermoeden, komt deze vertegenwoordiger uit Afrika. Bijzonder opvallend zijn de zeer spreidende bladeren, die in een rozet zijn gerangschikt. Het bladoppervlak is kaal, daaronder zitten roodachtige doornen en ook de bladtop is bedekt met rode doornen. De stam staat rechtop en kan een hoogte bereiken van 4 meter.

• vertakte groei
• kaarsachtige bloeiwijzen
• dicht bezet
• Bloemkleur heldergeel tot oranje

A. aristata

Deze soort komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en groeit zonder stam. De bladeren staan ​​samen in een rozet. Ze zijn vlezig donkergroen tot grijs van kleur en zijn 8 tot 15 centimeter lang. Er zijn witachtige stekels aan hun randen. De bladoppervlakken zijn bedekt met witte wratten. Met het ouder worden kunnen zich talrijke zijscheuten ontwikkelen.

• 50 cm hoge bloeiwijze
• Bloeit in mei
• oranje bloemen
• duurt maar een paar dagen

A. brevifolia

De lichtgroene bladeren zijn 8 tot 12 cm lang. De rand is bedekt met dichte stekels. Bij het ouder worden kantelt de romp zijwaarts. In de bladoksels kunnen zijscheuten ontstaan.

• Bloeiwijzen 30 cm lang
• De bloemkleur is diep rood

A. polyphylla

Deze Spiraloe vormt geen stengel. Zoals de naam al doet vermoeden, zijn de bladeren in een spiraal gerangschikt. Ze zijn enigszins eivormig tot langwerpig en lopen taps toe naar een punt aan hun uiteinden. Ze zijn gerangschikt in vijf spiraalvormige rijen. De bladeren zijn groen met een paarse punt. Het is een van de weinige soorten die in korte tijd een paar vriestemperaturen kan overleven.

• dicht vertakte bloeiwijze
• Hoogte 50 tot 60 cm
• Bloemkleur lichtrood tot diep zalmrood

A. gestreept

Het is een stengelvormende Aloë-soort. Deze bestaat uit meerdere onderdelen. Er zijn soms wel vijf scheuten. Ze kunnen heel vaak bedekt zijn met dode bladeren. Verder zijn de bladeren prachtig lichtgroen gekleurd.

• Bloemen verschijnen in de zomer
• Knoppen onopvallend
• Koraalrode bloemkleur
• vandaar de naam "Coral Aloe"

A. variegata

Dit is een dwergvorm van de aloë's. Hij bereikt een hoogte van 40 cm. Het moet echter gezegd worden dat hij in zijn huis een hoogte van 4 meter kan bereiken. De 10 tot 15 cm lange en lancetvormige, vlezige bladeren zijn als dakpannen om de stam gerangschikt. In het begin staan ​​ze rechtop en naarmate ze ouder worden, hebben ze de neiging om op te krullen. De bladkleur is groen met onregelmatige, witte dwarsbanden. De eerste bloemen verschijnen met een plantgrootte van 10 tot 15 cm. De stengel kan gemakkelijk omvallen als er veel bloemen zijn.

• 30 cm hoge bloemsteel
• Bloeitijd april tot mei
• Bloemkleur bleekroze tot scharlakenrood

A. aculeata

Deze planten verschillen van andere in hun soort doordat ze geen stam hebben. Ze zijn nogal kruipend en groeiend met een lengte tot 70 centimeter. Opvallend is de grote bladrozet met dikke, doornige bladeren. Ze zijn tot 60 centimeter lang en ongeveer 12 centimeter breed.

• tot 100 cm hoge bloeiwijze
• Heldere citroengele bloemkleur

A. broomii

Deze vertegenwoordigers van het plantengeslacht komen oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. De planten kunnen een hoogte bereiken van wel een meter. De stam is relatief kort en heeft bladeren van 30 centimeter breed. Deze versmallen naar de bladbasis toe. Daar zijn ze slechts 10 centimeter breed.

• bloeiwijzen tot 150 cm hoog
• Bloemkleur witachtig tot citroengeel
• Bladpunt bruinachtig van kleur

A. chabaudii

Deze soort heeft zijn oorsprong in Afrika. Het is relatief weinig veeleisend. Meestal groeit het in kleine groepen. De groene bladeren worden omlijst door een roodgroene rand.

• 60 tot 80 cm hoge bloeiwijze
• vertakt en groeiend
• Heldere steenrode bloemkleur

A. cryptopoda

In de regel groeien deze aloë's altijd individueel. Er is ook geen koffer. De bladeren zijn rechtopstaand en licht puntig aan het uiteinde. Ze kunnen 60 tot 90 centimeter lang worden.

• vertakte bloeiwijze
• Hoogte tot 175 cm
• De bloemen zijn fel oranje tot scharlaken rood
• De bloem is licht gelig, puntig

A. grandidentata

De thuisbasis van deze aloë's ligt in Botswana. meestal groeien ze in groepen. Er wordt geen stam gevormd. De groen en wit gevlekte bladeren staan ​​samen in een dichte rozet. De relatief grote tanden aan de bladranden zijn indrukwekkend.

• 90 cm hoge bloeiwijze
• vertakt en groeiend
• Bloemkleur bleekrood tot witachtig

A. vernederen

Deze stengelloze aloë's komen oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. Ze hebben een korte gestalte. De smalle, zeer vlezige en tot 30 centimeter lange bladeren zijn gerangschikt in een rozet. De sterke groene bladeren zijn bedekt met witte, kleine wratjes. De planten hebben een sierwaarde.

• bloeiwijzen tot 40 cm hoog
• 3 cm lange bloemen in trossen
• Bloeitijd maart tot april
• Bloemkleur koraalrood met gele puntjes

A. koenenii

Dit type aloë vindt zijn oorsprong in Noord-Afrika. De stam is meestal kruipend en groeiend. De opstaande bladeren zijn zeer slank. Bij jonge planten zijn ze wit gevlekt en worden ze groen naarmate ze ouder worden.

• vertakte bloeiwijze
• Hoogte tot 120 cm
• Bloemkleur diep karmijn

A. lineata

Deze variëteit komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. Op jonge leeftijd groeit het dicht bij de grond. Een stam vormt zich pas met toenemende leeftijd. De plant kan een hoogte bereiken van 2 meter. De bladeren zijn relatief dun, maar erg lang. Ze zijn lichtgroen tot geelachtig van kleur en er zijn rode stekels aan de randen.

• De steel is 75 tot 100 cm lang
• Zalmroze bloemkleur

A. peglerae

Ze kunnen individueel of in kleine groepen groeien. Meestal is de stam erg kort en uitgestrekt. De blauwgroene puntige bladeren zijn licht naar binnen gebogen. Hierdoor zien ze er een beetje bolvormig uit. De A. pegterae is een van de bedreigde diersoorten.

• 40 cm hoge bloeiwijze
• Bloemkleur roomwit tot bleekrood

A. saponaria (A. maculata)

Deze soort wordt ook wel zeepalous genoemd. De plantendelen bevatten een gel die gebruikt kan worden om handen of wasgoed te wassen. De aloë-soorten kunnen individueel of soms in dichte groepen groeien.

• 40 tot 100 cm hoge bloeiwijze
• Bloemkleur varieert
• van zalmroze tot oranje en geel tot rood

De gel van de planten wordt gebruikt bij de vervaardiging van cosmetische producten. Consumptie moet worden vermeden.