Klein en breed, rond of hoog - de laurierkers onderscheidt zich fundamenteel door zijn vorm en dus het beoogde gebruik in de tuin. Juist deze vormen kunnen een indicatie geven van de winterhardheid van de plant. Let er daarom bij het maken van de selectie op of de betreffende laurierkers geschikt is voor het betreffende klimaat in de winter.
Klein en breed
Kleine en breedgroeiende vormen van laurierkers hebben een beperkte hoogtegroei en dus verschillende voordelen. Waaronder:
Gebruik als bodembedekker:
Door de lage en brede groei kunnen ze worden gebruikt als bodembedekker en als groenvoorziening voor grotere gebieden.
Lage hoogte, grotere winterhardheid:
Door de lage ligging worden de planten nauwelijks blootgesteld aan koude wind. In de winter is hij daardoor minder gevoelig en kan hij tegen koudere temperaturen. Aparte beveiliging is dus niet nodig.
Vrije keuze van locatie:
Door de grotere winterhardheid zijn de breedgroeiende laurierkers ook geschikt voor open plekken en hoeven niet in beschermde gebieden te worden geplant of in potten te worden gekweekt.
Ronde laurierkers
Zoals de naam al doet vermoeden, groeit de ronde laurierkers in een ronde vorm. Het is echter niet alleen de groeiwijze die hem onderscheidt van de andere laurierkers. Er zijn ook
de volgende kenmerken en factoren:hoogte
De ronde laurierkers groeit iets hoger dan de bodembedekkende soorten. In de regel zijn de planten minimaal een meter hoog, maar meestal hoger.
Snijtolerantie
De ronde laurierkers is gemakkelijk te snijden en daardoor gemakkelijk in de gewenste vorm te brengen.
Wisselende winterhardheid
In tegenstelling tot de lage en breedgroeiende laurierkers is niet elke gecultiveerde vorm van de ronde laurierkers goed winterhard. Bovendien is hij door zijn hoogte meer blootgesteld aan de koude wind. In regio's met bijzonder koude winters moet daarom worden overwogen of de plant in de kuip wordt gekweekt. Als alternatief kunnen echter ook bijzonder resistente cultivars worden gekozen. Als deze op de grond ook worden afgedekt met mulch en kreupelhout, kan het risico op vorstschade verder worden verminderd.
Van solitair tot hedge
Door hun hoogte en vorm kunnen ronde laurierkersen als solitair gebruikt worden maar ook als lage haag.
Opgaande variëteiten
Hoge en rechtopstaande laurierkers zijn ideaal als haagplant. Door hun gewoonte hebben ze echter ook enkele eigenaardigheden
bij overwintering. Dit bevat:Gevoeligheid voor vorst
Van alle groeivormen zijn de opgaande cultivars het meest gevoelig voor koude wind en vorst. Enerzijds komt dit doordat ze ook meer aan temperaturen worden blootgesteld dan de lagere varianten. Als haag bieden ze elkaar een zekere mate van bescherming. In bijzonder koude streken is dit echter niet altijd voldoende.
Noodzakelijke winterbescherming
In koudere streken moet mulch, kreupelhout, bladeren of stro op de aarde rond de laurierkers worden aangebracht. Bij zeer koude wind kan het ook zinvol zijn om de planten licht te bedekken met speciaal plantenvlies. De planten mogen echter niet zo worden verpakt dat ze permanent verduisterd worden. Want ook dat kan ze beschadigen.
Winterharde rassen
Om een teelt in de emmer te voorkomen, moeten geschikte cultivars met een grotere winterhardheid worden geselecteerd. Ook dan kan het echter zinvol zijn om een extra winterbescherming aan te brengen.
Winterharde varianten
Elke laurierkers is gedeeltelijk winterhard. In regio's met zeer milde winters hoeft u niet speciaal op te letten welke rassen worden aangeplant. Ook de extra bescherming door de bodem en de planten te bedekken is niet absoluut noodzakelijk. De maatregelen kunnen echter nuttig zijn als een harde en lange winter te verwachten is.
Als de laurierkers echter in koudere streken moet worden geteeld, worden de volgende soorten aanbevolen:
- Laurierkers Caucasica
- Kersenlaurierkersenbrandewijn
- Laurierkers Herbergii
- Laurierkers Otto Luyken
- Laurierkers Genolia
Deze zijn bijzonder winterhard en daarom ook geschikt voor onbeschermde gebieden en bijzonder lage temperaturen.
Vorstschade
De groenblijvende laurierkers kan vorstschade vertonen zonder dood te vriezen of dood te gaan. Deze zijn bevriezing op de bladeren. De bladeren worden geel tot bruinachtig en vallen dan af. Individuele scheuten en takken kunnen ook
doodvriezen en sterven. Zolang de schade beperkt blijft tot kleine delen, is deze ongevaarlijk. De afgestorven plantendelen kunnen in het voorjaar worden afgeknipt.Als grotere gebieden afsterven, moet de plant extra worden beschermd. Zoals gezegd kan een laag op de grond en afdekken met tuinvlies een isolerende werking hebben en ernstige schade voorkomen. Op zonnige en mildere dagen moet het vlies worden verwijderd, zodat er licht in de bladeren kan doordringen. Want in een donkere winter kan er ook schade en bladverlies optreden.
Winter in huis
Een alternatief voor het kiezen van beschermde standplaatsen en vooral winterharde laurierkers is teelt in de emmer en overwintering in huis. Er hoeven maar een paar punten te worden overwogen:
Voldoende licht
Omdat de laurierkers een groenblijvende plant is, heeft hij ook in de winter voldoende licht nodig. Een locatie bij een raam of in ieder geval een lichte kamer is daarom belangrijk.
Juiste temperatuur
Een overwinteringstemperatuur tussen 0 en 10°C is ideaal. De ruimte moet daarom vorstvrij zijn, maar niet verwarmd. Als de temperatuur te hoog is, gaat de plant niet in winterslaap, maar gaat in hoge mate door met fotosynthese. De lichtomstandigheden in de winter zijn hiervoor echter niet voldoende. Een te warme winter kan er dus voor zorgen dat de laurierkers beschadigd raakt.
Geen kunstmest
De bemesting van de laurierkers moet in de herfst worden gestopt. Omdat het verbruik van nutriënten en de vraag in de winter afnemen, kan de grond zeer snel overbemest raken en kunnen de wortels chemische brandwonden oplopen.
Beetje water
Ook in de winter voorziet de laurierkers zich op vorstvrije dagen van water uit de grond. Bij overwintering binnenshuis moet je er daarom ook voor zorgen dat de grond niet volledig uitdroogt.
