Zijn asters winterhard? Informatie over zomer- en herfstasters

Of het nu in de tuin of in potten is, asters behoren tot de meest populaire tuinplanten van de Duitsers. De madeliefjesfamilie inspireert met hun intense bladgroen en hun bloemen, die, afhankelijk van de soort, variëren van mei tot Novembershow en de mogelijkheid om ze direct in het veld of op het balkon of terras te planten plaats. Geïnteresseerden vragen zich af of de zomerasters en herfstasters winterhard en geschikt zijn voor Duitse tuinen.

Zomeraster: winterhard?

Bij de zomeraster (bot. Callistephus chinensis) is het enige taxon van het geslacht Callistephus en behoort daarom niet tot het geslacht van de eigenlijke asters. Niettemin wordt het tot dezelfde stam gerekend, Astereae. Het is ook bekend als de tuinaster en komt uit Oost-Azië, meer bepaald Japan, Korea en China. In vergelijking met andere asters zijn zomerasters niet winterhard, omdat het eenjarige planten zijn die ondanks hun robuuste constructie maar één seizoen overleven. Het klassieke zomerseizoenschema van de zomersterren als volgt:

• Half mei buiten zaaien
• kan medio maart thuis naar voren gehaald worden
• Kiemtijd: tot 4 weken
• Bloeiperiode: augustus tot eind oktober
• zaden kunnen na de bloei worden verzameld
• dan sterft de aster

Met de zomerasters is er niets meer aan de hand. Het maakt niet uit om welke soort het gaat, want deze zijn alleen robuuster of hebben bijzonder grote bloemen. De bloeitijden verschillen echter een beetje, waardoor je de bloeitijd van de planten kunt verlengen. Bovenstaande cyclus geldt ook voor exemplaren die in potten worden gehouden, omdat de madeliefjesfamilie geen blijvende organen ontwikkelt en al haar kracht gebruikt om bloemen te vormen. Wel kun je de bloei uitstellen en de bovengrondse delen van de plant langer behouden:

• De locatie moet worden beschermd tegen de wind
• Bedek de plant met fleece of jute

Zo zijn er huismuren en plaatsen onder daken die de asters beschermen tegen koude wind ingeburgerd. Balkons worden meestal niet aanbevolen. Deze zijn vaak behoorlijk warm, maar worden genadeloos aan de wind blootgesteld.

tip: Callistephus chinensis is typisch gevoelig voor asterverwelking, waarbij schimmels de opname en overdracht van vocht in de plant blokkeren. Zaai daarom zomerasters nooit op dezelfde plek in de tuin om mogelijke besmetting te voorkomen, omdat een verandering van standplaats effectief werkt tegen de schimmels in de bodem.

Herbstaster: winterhard?

Vergeleken met zomerasters kun je bij herfstasters uitkijken naar winterharde asters. Hier moet je echter voorzichtig mee zijn, want de term Herbstaster verwijst naar verschillende soorten asters van de geslachten Aster en Symphyotrichum. Dit zijn planten die wortelstokken ontwikkelen als persistentie-organen en zo de winter overleven. Ze komen voornamelijk uit Noord-Amerika en Azië. De bloeiperiode van de planten loopt door tot in de late herfst, waardoor ze de bijnaam "herfstasters" hebben gekregen.

Meestal worden de volgende soorten bedoeld, waarvan de winterhardheid wordt aangegeven met de bijbehorende winterhardheidszone (WHZ of Z):

• Raublatt-aster (bot. Symphyotrichum novae-angliae): Z2 (-45,5 ° C tot -40,1 ​​° C)
• Gladbladige aster (bot. Symphyotrichum novi-belgii): Z2 (-45,5 ° C tot -40,1 ​​° C)
• Kussenaster (Symphyotrichum dumosum): Z3 (-40,1 ​​° C tot -34,5 ° C)
• Erika aster (geb. Symphyotrichum ericoides): Z3 (-40,1 ​​° C tot -34,5 ° C)
• Aziatische wilde aster (bot. Aster ageratoides): Z7 (-17,8 ° C tot -12,3 ° C)

Dit is slechts een klein overzicht van de diversiteit van de geslachten, want alleen Symphyotrichum kent tal van taxa die een vergelijkbare winterhardheid hebben. Van de meer dan 90 soorten hebben de vier genoemde zich het sterkst gevestigd als tuinplanten in Midden-Europa en kunnen ze zonder problemen worden geplant. Om deze reden is het zeer waarschijnlijk dat u deze in winkels zult vinden.

Overwinteren asters

Onder de soorten van het geslacht Aster is het de wilde aster die geschikt is als herfstplant en inspireert met zijn bloei van september tot eind oktober. Het beste: alle herfstasters krijgen buiten dezelfde winterbescherming, waardoor ze gemakkelijker te houden zijn:

Snee

Snoei de asters niet terug in de herfst. Hoewel de planten winterhard zijn, is het noodzakelijk dat ze voldoende plantmateriaal hebben zodat de kluit wordt beschermd. De gedroogde bladeren en bloemen, die in het volgende voorjaar gemakkelijk kunnen worden ingekort, zijn hiervoor het beste. Bovendien zorgen de opgedroogde delen van de plant voor een schilderachtige uitstraling in winters grijs.

Winterbescherming

Met compost verrijkte grond is geschikt als goede winterbescherming voor de asters. Omdat asters erg hongerig zijn, zorgt de compost voor een voldoende aanvoer van voedingsstoffen in de winter zodat de planten direct na de winter weer kunnen uitlopen en gesneden kunnen worden. Verdeel de verse compost goed rond de wortelkluiten van de asters, zodat ze goed bedekt zijn.

Als laatste volgt een laag stokken. Struikhout is een goede winterbescherming, vooral voor de Aziatische wilde asters, omdat ze meer bescherming nodig hebben dan de Symphyotrichum-asters. Bij het uitdelen van het kreupelhout mag je wat gul zijn.

Als je hebt gekozen voor asters in de kuip, moet je zeker voor winterbescherming zorgen, want het is niet aan te raden om de planten in de winter naar binnen te brengen. Omdat de pot echter gemakkelijk kan bevriezen, heeft deze een nieuwe locatie nodig:

• Lichtbehoefte: helder
• zuidelijke oriëntatie
• Het balkon en de huismuren zijn goed geschikt
• beschut tegen de wind

Woont u in een regio waar het veel regent, zet de potplanten dan ook op een tegen neerslag beschermde plaats. Maar dat betekent dat u in de winter zelf voor de bewatering moet zorgen.