inhoudsopgave
- klaver soorten
- Alexandrine klaver
- Alpenklaver
- Arabische slakkenklaver
- Opstaande klaverzuring
- bastaard slak
- Bittere klaver
- Veld klaver
- Gele zoete klaver
- Hasenklee
- Hoge zoete klaver
- Klaver van hoorn
- Gehoornde zuring
- Witte zoete klaver
- witte klaver
- Weideklaver / rode klaver
Kleurrijke klaver komt overal in de natuur en op landbouwgebieden voor. Ongeveer 245 verschillende soorten behoren tot het plantengeslacht Trifolium. In algemeen gebruik tellen echter ook andere verwante geslachten, zoals de klaverzuring (Oxalis), de hoornklaver (lotus), de zoete klaver (Melilotus) of de slakkenklaver (Medicago), die niet altijd gemakkelijk te onderscheiden en te identificeren zijn zijn. In dit artikel presenteren we de meest voorkomende soorten klaver.
klaver soorten
In het volgende artikel presenteren we 15 verschillende soorten klaver. Op deze manier is klaver gemakkelijk te herkennen.
Alexandrine klaver
Deze klaver komt oorspronkelijk uit Egypte en wordt daarom ook wel Egyptische klaver genoemd. Het behoort tot de klaversoort die alleen in cultuur te vinden is, aangezien de planten niet winterhard zijn en daarom alleen als eenjarige worden gekweekt. De Alexandrijnse klaver (bot. Trifolium alexandrinum) wordt bij voorkeur gekweekt als tussengewas op akkers of als voedergewas voor vee en wilde dieren. Het is een veel voorkomende vervanger van rode klaver op landbouwgrond.
- Uiterlijk: kruidachtig met uitgestrekte stengels, vormen ras het einde
- Bloesem: langgesteeld, eindstandig, bolvormig, lichte honinggeur
- Bloemkleur: geelachtig wit
- Bloeiperiode: mei tot september
- Bladeren: afwisselend, langgesteeld, drievoudig geveerd, bladverliezende bladeren omgekeerd eirond en fijn geveerd
- Hoogte: tot. ca. 100 centimeter
- Distributie: Midden-Oosten, Noord-Afrika, in cultuur wereldwijd sinds 1950
- Locatie: gazons, weiden, bermen, landbouwgebieden
Alpenklaver
De alpenklaver (bot. T. alpinum) is een van de mooiste klaversoorten die in Europa te vinden zijn. Het vormt opvallend grote en sterk geurende bloemen. De soort is niet alleen endemisch voor de Alpen, maar komt ook voor in andere Europese bergketens zoals de Pyreneeën vanaf een hoogte van 1700 meter en is een waardevolle voederplant voor wilde en Grazende dieren.
Uiterlijk: persistent, kruidachtig, vormt tot een meter diepe penwortels
- Bloesem: tot twee en een halve centimeter lange, weinigbloemige, los aaneengezette bloemhoofdjes
- Bloemkleur: paarsrood, sterk geurend
- Bloeiperiode: juni tot augustus
- Bladeren: basale, tot vijf centimeter lange bladsteel, driedelige geveerde bladeren met tot tien centimeter lange deelbladeren
- Groeihoogte: tot 20 centimeter
- Locatie: kalkarme weiden
Arabische slakkenklaver
Deze klaver is ook een van de variëteiten die niet inheems is in Duitsland. De soort, in de literatuur vaak aangeduid als de gevlekte slakkenklaver, is oorspronkelijk inheems in het Middellandse Zeegebied, maar is nu bijna overal ter wereld wijdverbreid. Vooral in Zuid-Duitsland is Medicago arabica een zeldzame maar stevig genaturaliseerde neofiet en is hier sinds het einde van de 19e eeuw. Eeuw.
- Uiterlijk: eenjarig, kruidachtig met voornamelijk uitgestrekte stengels, stengels zijn behaard
- Bloem: Bloemtros met één tot vijf individuele bloemen
- Bloemkleur: geel
- Bloeiperiode: april tot juni
- Bladeren: afwisselend, samengesteld uit drie breed eironde tot hartvormige bladeren
- Groeihoogte: tot 50 centimeter
- Locatie: woestenij en bermen met voedselrijke en matig droge klei- en grindbodems
- Kenmerken: bruine vlek op de bovenzijde van de bladeren
Opstaande klaverzuring
De rechtopstaande klaverzuring (botanisch Oxalis fontana, ook wel Oxalis stricta) emigreerde oorspronkelijk vanuit Noord-Amerika en Oost-Azië naar Centraal-Europa, maar is nu wijdverbreid. Er is een roodbladige variant van de soort (bot. Oxalis fontana var. 'Rufa'), een decoratieve en onderhoudsvriendelijke sierplant die vaak in bloembedden wordt aangeplant.
- Uiterlijk: eenjarig, kruidachtig met aanvankelijk rechtopstaande en later uitgestrekte stengels, wortelstok kruipend onder de grond
- Bloesem: vijfvoudig, geclusterd in losse trossen
- Bloemkleur: lichtgeel
- Bloeiperiode: april tot oktober
- Bladeren: lichtgroen, drievoudig geveerd, bladeren en stengels zijn behaard
- Groeihoogte: tot 40 centimeter
- Habitat: voornamelijk op verse, voedselrijke kleigronden, op akkers, langs bermen, op begraafplaatsen en in tuinen
bastaard slak
Dit wordt ook wel bastaardalfalfa genoemd (bot. Medicago sativa ssp. varia) is een hybride van de verwante variëteiten Medicago sativa (alfalfa) en Medicago falcata (sikkelklaver). De plant is nu meer wijdverspreid dan zijn oudersoort en is zeer algemeen, zowel in cultuur als in zijn wilde vorm. Zowel de rijpe peulvruchten als de penwortel zijn eetbaar, en ze zijn ook geplant Versterking van taluds maar ook voor bodemverbetering.
- Uiterlijk: aanhoudend, opgaand tot rechtopstaand, vertakt tot struikachtig
- Bloem: vrij klein, in langstelige trossen
- Bloemkleur: blauw tot donkerpaars, ook varianten met groengele of groenwitte bloemen
- Bloeiperiode: juni tot augustus
- Bladeren: afwisselend, tripartiet geveerd met langwerpige gedeeltelijke bladeren
- Groeihoogte tot 80 centimeter
- Standplaats: voornamelijk op droog gras en droge weiden, op bermen, velden en struiken
Bittere klaver
Ook wel koortsklaver genoemd (bot. Menyanthes trifoliata) is iets heel bijzonders onder de klaversoorten: het groeit voornamelijk op natte weiden en geeft de voorkeur aan vochtige tot natte habitats. Om deze reden wordt bittere klaver, die zeldzaam is geworden op zijn natuurlijke locaties, vaak gebruikt om tuinvijverranden aan te planten.
- Uiterlijk: hardnekkig, los, tapijtvormend
- Bloesem: tros
- Bloemkleur: roze, wit
- Bloeiperiode: mei tot juni
- Bladeren: ovaal, drievoudig geveerd
- Groeihoogte: tot 30 centimeter
Veld klaver
Het veldklavertje (bot. T. campestre) behoort tot de variëteiten van het geslacht klaver die veel worden gebruikt als voeder- en kunstmestplanten. De soort wordt bij voorkeur aangeplant als bodemverbeteraar, maar komt van nature ook op veel locaties voor. Hier vind je hem vooral op droog tot halfdroog grasland, op verse weiden, op oevers en langs akkers. Veldklaver is een zogenaamde wijzersoort die wijst op arme grond.
- Uiterlijk: eenjarig, kruidachtig, groeit rechtop om neer te werpen
- Bloem: klein, vijfvoudig
- Bloemkleur: geel
- Bloeiperiode: juni tot september
- Bladeren: klein, donkergroen, ovaal, waaiervormig in drie delen
- Groeihoogte: tot 30 centimeter
Gele zoete klaver
Ook wel echte zoete klaver genoemd (bot. Melilotus officinalis) of honingklaver is wijdverbreid in Europa en vooral te vinden aan de randen van stenige paden en velden. Het is een plant die al eeuwenlang wordt gebruikt in de volksgeneeskunde, maar ook populair is als bijenweide in natuurlijke tuinen.
- Uiterlijk: meerjarig, rechtopstaand en vertakt
- Bloesem: tros, tot tien centimeter lang
- Bloemkleur: geel
- Bloeiperiode: juni tot september
- Bladeren: afwisselend, oneven geveerd, vormt steunblaadjes
- Groeihoogte: tot 100 centimeter, soms tot 200 centimeter
Hasenklee
Met zijn bloeiwijze die doet denken aan de wilg, de hazelnootklaver (bot. T. arvense) is een van de bijzonder aantrekkelijke klaversoorten. De eenjarige klaver wordt waarschijnlijk al sinds de prehistorie als medicinale plant gekweekt is vandaag de dag nog steeds zeer talrijk op zanderige tot rotsachtige en droge locaties in heel Europa Vind.
- Uiterlijk: eenjarig, kruidachtig
- Bloem: doet denken aan wilg, lang behaard
- Bloemkleur: wit-roodachtig
- Bloeiperiode: juni tot juli
- Bladeren: afwisselend, drievoudig, lancetvormig, gekarteld geveerd blad
- Groeihoogte: tot 30 centimeter
Hoge zoete klaver
De hoge zoete klaver (bot. Melilotus altissimus) kan gemakkelijk worden verward met de gewone klaver. Om de soort correct te bepalen, is een blik op de vrucht bijzonder informatief: in tegenstelling tot de kale vruchten van de zoete klaver, zijn de vruchten bedekt met zachte haren. De soort was ooit wijdverbreid tussen Europa en Japan, maar is nu vrij zeldzaam geworden. De soort groeit het liefst op kalk- en stikstofhoudende, zoute bodems.
- Uiterlijk: tweejarig, kruidachtig, vertakt, rechtopstaand of gebogen
- Bloesem: tros
- Bloemkleur: heldergeel
- Bloeiperiode: juli tot september
- Bladeren: omgekeerd eirond en getand, ongetande steunblaadjes
- Groeihoogte: tot 120 centimeter
Klaver van hoorn
In Duitsland is de gewone hoornklaver (bot. Lotus corniculatus) wijdverbreid, en de soort wordt vaak gekweekt als voederplant en bodemverbeteraar. De mooie plant komt ook vaak voor in tuinen, maar kan door zijn sterke voortplanting al snel een probleem worden. De soort wordt vooral bepaald door de gelijknamige, gebogen en smalle peulvruchten.
- Uiterlijk: kruidachtig
- Bloem: vlinderachtig, gerangschikt in bloemschermen
- Bloemkleur: heldergeel
- Bloeiperiode: juni tot augustus
- Bladeren: oneven geveerd, omgekeerd eirond tot langwerpig geveerd blad
- Groeihoogte: tot 40 centimeter
- Habitat: heide, weilanden, bermen, dennenbossen, aan de kust van de zee
Gehoornde zuring
In tegenstelling tot andere, gewilde klaversoorten, kan de klaverzuring een probleem vormen in de tuin. Omdat de hoornklaver (bot. Oxalis corniculata) groeit voornamelijk in gazons en is daar moeilijk van te verwijderen.
- Uiterlijk: eenjarig tot meerjarig, korte hoofdscheut met kruipende zijscheuten
- Bloem: vijfvoudige bloemsterren
- Bloemkleur: geel
- Bloeiperiode: mei tot oktober
- Bladeren: afwisselend, driedelig geveerd, typisch klaverblad
- Groeihoogte: tot 20 centimeter
Witte zoete klaver
Melilotus albus is een klaver die in heel Europa voorkomt en vaak samen met de geelbloeiende klaver wordt aangetroffen. Het groeit voornamelijk langs bermen, langs spoorwegsystemen, in grindgroeven en op puinhopen. De soort is tijdens de bloei goed te herkennen aan de karakteristieke bloemvorm.
- Uiterlijk: tweejaarlijks, kruidachtig
- Bloesem: lange, rechtopstaande druiven met talrijke individuele bloemen
- Bloemkleur: wit
- Bloeiperiode: juli tot september
- Bladeren: afwisselend, drievingerig, langwerpig-lancetvormig, gekartelde blaadjes
- Groeihoogte: tot 150 centimeter
witte klaver
De witte of kruipende klaver (bot. Trifolium repens) is een van de meest voorkomende en waarschijnlijk bekendste soorten klaver, samen met de rode klaver. De soort groeit het liefst op stikstofhoudende bodems in weiden en velden en langs bermen. Bovendien is deze klaver niet alleen een belangrijke voedergewas, maar kan hij door zijn weerstand tegen pletten ook als gazonvervanger worden gebruikt.
- Uiterlijk: persistent, kruidachtig, penwortel tot 70 centimeter diep
- Bloem: bolvormig met tot 80 kleine individuele bloemen, geurig
- Bloemkleur: wit
- Bloeiperiode: mei tot oktober
- Bladeren: drievoudig met fijn getande bladrand
- Groeihoogte: tot 20 centimeter
- Kenmerken: typische bladtekening met smalle, gewelfde en witgrijze strepen op een donkergroene ondergrond
Weideklaver / rode klaver
Een zeer kleurrijke klaver is de rode klaver (bot. Trifolium pratense), een gecultiveerde vorm van de weideklaver die wijdverbreid is in Europa. De soort groeit voornamelijk op vette weiden, in schaarse bossen en velden, en geeft de voorkeur aan verse, voedselrijke leem- en kleigronden.
- Uiterlijk: persistent, kruidachtig, rechtopstaand
- Bloem: bolvormige, meerbloemige bloeiwijzen
- Bloemkleur: roodpaars
- Bloeiperiode: juni tot september
- Bladeren: afwisselend, tripartiet geveerd, licht behaard
- Groeihoogte: tot 80 centimeter