Eén velletje ∗ De 10 beste verzorgingstips

Oorsprong en distributie

Spathiphyllum is geen enkele soort, maar een plantengeslacht met zo'n 50 verschillende soorten binnen de Araceae-familie. De meeste van deze enkelbladige varianten komen voor in de tropische gebieden van Zuid-Amerika, waarvan er vele uit Colombia komen en nog niet wetenschappelijk zijn beschreven. Het gedijt in zijn natuurlijke omgeving Een blad in de schaduw van de grote junglebomen.

gebruik maken van

We gebruiken verschillende van de ongeveer 50 bladsoorten als decoratief of decoratief element. Er worden kamerplanten gekweekt, met name de witbloeiende Spathiphyllum floribundum en Spathiphyllum patinii en de soort Spathiphyllum wallisii met zijn snel vergroenende bloembladen zijn belangrijk. Er zijn ook een aantal bijzondere hybriden. De plant, die uit tropische streken komt, is echter niet geschikt om in de tuin te houden maar in de warme zomermaanden op een schaduwrijke plek op het balkon of terras geplaatst zullen.

Uiterlijk en gestalte

Alle Spathiphyllum-soorten zijn kruidachtige en klonterige planten die tussen de 30 en 120 centimeter hoog worden. De soort is persistent en kan met goede zorg vele jaren of zelfs tientallen jaren leven en kan in deze tijd tot een indrukwekkende grootte groeien - ook qua grootte! - bereik. In de loop der jaren ontwikkelt zich een sterke wortelstok. Het enkele blad heeft een wortelstok die zich net onder het substraatoppervlak ontwikkelt en deels ook aan het oppervlak te zien is. De bladeren komen rechtstreeks uit de wortelstok. De soort heeft geen melkachtig sap, wat anders typisch is voor veel aronskelkplanten.

bladeren

Het meest opvallende aan het enkele blad zijn waarschijnlijk de grote, glanzend groene en metallic glinsterende bladeren. Deze worden tot wel 25 centimeter lang en hebben lange stelen. Ze hebben een elliptische tot langwerpige vorm met een duidelijk geprononceerde, driehoekige centrale ribbe. Spathiphyllum dankt zijn naam ook aan zijn aantrekkelijke blad: het Griekse woord "spatha" duidt op lepelvormige gereedschappen zoals een spatel of spade, een roerblad of een zwaard, terwijl het tweede deel van de botanische naam, die ook Grieks phýllon is, gewoon "blad" betekent. In feite behoort het geslacht tot de botanische orde van de kikkerlepelachtige (Alismatales).

De grote bladeren kunnen echter meer doen dan er alleen mooi uitzien: het enkele blad wordt als excellenter beschouwd Kamerluchtreiniger en filtert potentieel giftige componenten zoals formaldehyde, benzeen, ammoniak en andere uit. Om deze reden wordt aanbevolen om Spathiphyllum in slaapkamers te plaatsen.

Bloesems en bloeiperiode

In de regel vormt het enkele blad tussen maart en september langstelige, geelachtige bloemkolven, die worden omsloten door een wit tot groenachtig gekleurd schutblad. In de winter ontwikkelen zich echter in de regel geen nieuwe bloemen. Sommige soorten en variëteiten geven ook een lichte geur van vanille af. De bloemen blijven enkele weken staan, maar veranderen na verloop van tijd van helderwit naar groenachtig.

Spathiphyllum bloeit niet, wat te doen?

Als het enkele blad niet wil bloeien, zijn er verschillende mogelijke oorzaken. Vaak is de locatie te donker en/of de verkeerde casting of Bemestingsgedrag erachter. De soort gedijt ook heel goed in de schaduw, maar heeft licht nodig om bloemen te ontwikkelen - ook als er geen direct zonlicht is. Je moet de veelgebruikte plant ook regelmatig gebruiken bevruchten en giet geen koud water rechtstreeks uit de kraan.

Als de beste zorg niet helpt - wat vaak het geval kan zijn bij oudere exemplaren - helpt het volgende: Maatregel: Zet het blad gedurende de wintermaanden enkele maanden op een koele plaats, bijvoorbeeld in een onverwarmde ruimte respectievelijk. slecht verwarmde slaapkamers, stoppen met bemesten en heel weinig water geven. Nadat er minimaal acht weken zijn verstreken, moet u de plant grondig water geven en krachtig bemesten met een goede Bloeiende plantenmest.(€ 10,86 bij Amazon *) Dan zou het tal van nieuwe bloemen moeten ontkiemen.

fruit

In de binnenteelt geeft Spathiphyllum in de regel geen vruchten door gebrek aan bestuiving. Na de bloei ontwikkelen zich groene bessen die tot acht kleine zaadjes bevatten in hun natuurlijke habitat.

Toxiciteit

Het blad is giftig voor zowel mens als dier en dient daarom gebruikt te worden in huishoudens met jonge kinderen en/of Huisdieren (vooral katten, honden, kleine knaagdieren en vogels) worden niet of alleen buiten hun bereik geplaatst zullen. Een mogelijke vergiftiging met Spathiphyllum uit zich u. A. van verhoogde speekselvloed tot slikproblemen tot misselijkheid, braken en diarree.

Bovendien wordt aangenomen dat Spathiphyllum allergieën veroorzaakt, waarbij met name de bloemen en het stuifmeel een overeenkomstig potentieel hebben.

Welke locatie is geschikt?

Net als op zijn natuurlijke locatie in het tropisch regenwoud, gedijt het enkele blad het beste in een heldere, gedeeltelijk beschaduwde plaats zonder direct zonlicht, met hoge luchtvochtigheid en temperaturen tussen 18 en 25°C. Schaduwrijke plaatsen, bijvoorbeeld bij een noordraam, zijn ook goed geschikt. De plant vormt hier echter veel donkergroen blad, maar nauwelijks bloemen. Op te zonnige locaties daarentegen is er een risico op zonnebrand, die zich vooral manifesteert door beschadiging van de bladrand. Spathiphyllum is tijdens de bloeiperiode bijzonder gevoelig voor de zon. Door de permanent hogere luchtvochtigheid voelen de planten zich het prettigst in een lichte badkamer.

Het mag echter niet koeler zijn dan rond de 15°C, ook niet in de winter.
Lees verder

Substraat

Gebruik hoogwaardige, normale als ondergrond Potgrond - indien mogelijk op basis van compost en zonder goedkope turf - en dit mengen voor een betere doorlaatbaarheid Uitgezette klei(€ 16,35 bij Amazon *) respectievelijk. Kleikorrels onder. Als alternatief kunt u de potgrond ook als CompostgrondMeng jezelf, bladaarde en zand - elk in gelijke delen. Zorg ervoor dat de basismaterialen vrij zijn van ziekteverwekkers zoals schimmels en geen kiembare onkruidzaden bevatten. Ontsmet daarom het gemengde substraat in de oven of in de magnetron.

Planten en verpotten

Het enkele blad heeft geen al te grote plantpot nodig, maar dient vanwege de snelle groei jaarlijks in een grotere pot te worden verpot. Omdat echter een bepaalde hoogte, die varieert afhankelijk van het type en de variëteit, het einde is, mag de laatste plantpot niet groter zijn dan ongeveer 20 centimeter in diameter. Als de plant volgroeid is, hoeft u het gebruikte substraat slechts om de twee tot drie jaar te vervangen door vers. Maar of het nu gaat om het planten of verpotten, een goede afwatering in de plantenbak is in ieder geval belangrijk. Hiervoor is zeker een afvoer nodig waardoor overtollig gietwater ongehinderd kan wegstromen. Dek het afvoergat aan de onderkant van de pot af met grotere potscherven etc. om dichtslibben en dus verstopping te voorkomen.

Hydrocultuur

U creëert perfecte omstandigheden voor het enkele vel wanneer u het erin legt Hydrocultuur houden. De plant is zeer geschikt voor dit type kamerplantencultuur, vooral omdat je je geen zorgen hoeft te maken over regelmatig water geven en bemesten. Geef de voorkeur aan speciale potten met een waterniveau-indicator en gebruik alleen meststoffen die geschikt zijn voor hydrocultuur. Deze moeten anders worden samengesteld en bereid dan conventionele meststoffen voor in de grond gehouden planten.
Lees verder

Giet enkel blad

Als typische regenwoudplant heeft het enkele blad veel vocht nodig, maar het mag nooit permanent nat blijven. Wateroverlast leidt onvermijdelijk tot wortelrot en dus tot de dood van de kamerplant. Hoewel "natte voeten" voor korte tijd geen pijn doen, moet u het overtollige gietwater altijd zo snel mogelijk uit de planter of schotel verwijderen. Houd het enkele blad gelijkmatig vochtig en geef altijd opnieuw water als het substraatoppervlak al enigszins droog is. In de wintermaanden heeft Spathiphyllum meestal minder water nodig, zolang het maar wat koeler is en niet per se direct op of boven een verwarming.

Ook moet u, vooral tijdens de wintermaanden, letten op een hoge luchtvochtigheid en regelmatig het enkele blad rondom besproeien met een verstuiver. De plant houdt ook van af en toe een handwarme douche.
Lees verder

Eén blad goed bemesten

Aangezien Spathiphyllum, zoals bijna alle regenwoudplanten, een van de grootverbruikers is, moet u ze tussen maart en oktober voorzien van een hoogwaardige meststof voor bloeiende planten. Het wordt volgens de instructies op de verpakking ongeveer elke twee tot vier weken bevrucht. Kleine exemplaren hoeven minder vaak bemest te worden dan grotere, omdat deze van nature minder voedingsbehoeften hebben. Zorg ervoor dat de meststof weinig stikstof bevat, maar uit fosfor bestaat. Dit bevordert de ontwikkeling van bloemen, terwijl stikstof vooral de scheut- en bladgroei stimuleert. Bemest altijd op vochtig substraat en let op tekenen van mogelijke overbemesting.

Overigens is het enkele blad ook heel goed te bemesten met gewoon koffiedik, al is dit niet voldoende als blijvende tongmest.
Lees verder

Enkel vel correct snijden

Voor het enkele blad is regelmatig snoeien niet nodig en ook niet aan te raden. Je kunt alleen vervaagde en uitgedroogde scheuten direct boven het substraat afsnijden.
Lees verder

Verspreid enkel blad

U hoeft geen enkel blad terug te knippen dat te groot is geworden om de plant te verkleinen. In plaats daarvan kun je zo'n kopie gemakkelijk splitsen en een of zelfs meerdere uitlopers tegelijk krijgen. En zo werkt het:

• Verpot het enkele blad, verwijder de aarde van de wortels
• Scheidingspunten selecteren
• bij voorkeur lopers afsnijden
• elk deel van de wortel moet minstens één scheut hebben
• Scheid de wortelstok op de daarvoor bestemde plaatsen met behulp van een scherp mes
• Plant de individuele planten in hun eigen potten

Hoewel het delen vrij betrouwbaar werkt, is stekken bijna onmogelijk met een enkel blad. Je kunt echter nog steeds zaden gebruiken - waarvan sommige in de handel verkrijgbaar zijn - om nieuwe planten te laten groeien. Het is echter voor de leek moeilijk om Spathiphyllum te laten ontkiemen en vervolgens te laten groeien - dit project vereist veel geduld en goede botanische kennis.
Lees verder

Ziekten en plagen

Het enkele blad is zeer robuust en wordt zelden ziek. Ziekteverschijnselen zoals bruin of geel verkleurde bladeren zijn meestal te wijten aan verkeerde verzorging en moeten dienovereenkomstig worden behandeld. Als het om ongedierte gaat, zijn er af en toe wollige luizen of bladluizen, maar ook als ze te droog worden gehouden Spintmijten ("Red Spider") te vinden op Spathiphyllum. U kunt deze dieren eenvoudig verwijderen door af en toe een warme douche of douche te nemen. het veelvuldig gebruik van een verstuiver aanpakken.

Gele bladeren

Gele bladeren op het enkele blad kunnen verschillende oorzaken hebben:

• ongedierte besmetting
• Voedingstekort
• wateroverlast

Vooral als de bladeren niet alleen geel worden maar nog hangen, houd je de plant waarschijnlijk veel te nat en zijn de wortels al gaan rotten. Pot het aangetaste blad direct op, snij de zieke delen van de plant weg (inclusief de rotte wortels) en zet het in een nieuwe planter en in vers substraat. Geef de plant voortaan minder water en pas na een vingertest.

Als daarentegen de gele bladeren zonder duidelijke reden verschijnen, zitten die met kale bladeren vaak vast oog niet-detecteerbare spintmijten erachter. Omdat deze plagen van droog en warm weer houden, kunnen ze gemakkelijk worden verdreven door de luchtvochtigheid te verhogen.

Bruine bladeren en bladvlekken

Ook bij bruin verkleurende bladeren of Het enkele blad reageert meestal op bladvlekken op zorgfouten:

• bruine bladpunten: een duidelijke indicatie van te droge lucht, verhoog de luchtvochtigheid
• Bruine, drogende bladeren: te veel water (wateroverlast) of gebrek aan water, verpot of geef het enkele blad water in vers substraat
• bruine bladvlekken of vlekjes: overbemesting, enkel blad verpotten in vers substraat
• donkerbruine, ringvormige bladvlekken: Bladvlekkenziekte, aangetaste bladeren afsnijden

Groene bloemen

Sommige varianten van het enkele blad ontwikkelen van nature groen-witte of groene schutbladen, dit is dus volkomen normaal en hoeft u zich geen zorgen te maken. Zijn de schutbladen van jouw soort daarentegen juist helderwit in plaats van groen, dan is de plant waarschijnlijk te donker. In dit geval helpt verhuizen naar een lichtere plek, al moet je natuurlijk direct zonlicht vermijden. Overigens worden de witte bloemen, die weken houdbaar zijn, na verloop van tijd vanzelf groen als ze verwelken; ook dit is volkomen normaal en geen reden voor tegenmaatregelen.

Soorten en variëteiten

De meest geteelde monobladsoorten zijn:

• Spathiphyllum floribundum: parelwit schutblad, gele bloembol, blad tot 20 centimeter lang
• Spathiphyllum patinii: vergelijkbaar met S. floribundum, maar met smallere en langere bladeren
• Spathiphyllum wallisii: groen-wit schutblad, kort bloemhoofd, zeer hoge soort

Naast de genoemde soorten zijn er enkele interessante hybride vormen in de cultuur:

• 'Gemini': bont blad
• 'Chopin': compacte gestalte
• 'Sweet Paco': delicate vanillegeur
• 'Pearl Cupid': donkergroen, lancetvormig blad