Syrisch vuurkruid ∗ De 10 beste verzorgingstips (Phlomis russeliana)

Oorsprong en distributie

Syrisch, populair in veel tuinen Brandkraut (bot. Phlomis russeliana), ook wel gouden garde genoemd of naar zijn ontdekker, de Schotse natuuronderzoeker Dr. Alexander Russell, ook wel Russels Brandkraut genoemd, is een van de minstens 100 verschillende soorten Vuur kruiden. Het soortenrijke geslacht, dat tot de muntfamilie (Lamiaceae) behoort, omvat zowel vaste planten als onderheesters. Het thuisland van de meeste soorten strekt zich uit van Zuidoost-Europa over het hele Centraal-Aziatische continent tot China. Het Syrische vuurkruid komt oorspronkelijk uit de bergachtige bosgebieden van Noord-Anatolië.

Hier is hij in het wild te vinden in zowel naald- en loofbossen als op kale plekken, bij voorkeur in combinatie met hazelnootstruiken. De zonminnende vaste plant groeit bijzonder goed aan de randen van bomen, op open plekken en geeft de voorkeur aan droge of rotsachtige ondergronden.

gebruik maken van

Vlammende kruiden kunnen in veel tuinomgevingen worden geplaatst en aan de randen van bomen worden ingeschakeld Dijken, ziet er goed uit in rotstuinen en in prairiebedden. Een droge ondergrond en wortelconcurrentie hebben geen invloed op de robuuste plant en daarom op verschillende manieren te gebruiken. Door zijn kenmerkende groei en de hoogte tussen - afhankelijk van de gekozen soort en variëteit - 90 en 150 De stevige vaste planten kun je het beste centimeters in het midden van het bed planten, daar passen ze goed bij vaste planten als de Mullein (bt. Verbascum), de blauwe wijnruit (Perovskia), Kraanvogel (Geranium), steppesalie (Salvia nemorosa), germander (Teucrium), lavendel (Lavandula) of diverse siergrassen. Het helder goudgeel bloeiende Syrische vuurkruid harmonieert bijzonder goed met blauw of paars bloeiende soorten.

Uiterlijk en gestalte

De klompgroeiende vaste plant is zeer groeikrachtig en verovert in korte tijd grotere tuinen en is daarom goed als bodembedekker of Spleetvullers zijn bijvoorbeeld geschikt op taluds. Talloze uitlopers groeien uit de ondergrondse wortelstokken, bij voorkeur met wortelbarrières of iets dergelijks. ä. in toom gehouden moeten worden. De plant staat vooral in het onderste gedeelte tot ca. Dertig centimeter hoog, dik bebladerd, met de viltige, harige, hartvormige bladeren die de hele winter aan de stengel kleven en tot de lente opdrogen. De vaste plant ontspruit elk jaar opnieuw uit de wortelstok en kan daarom gemakkelijk worden overwinterd.

Bloemen, bloeitijd en fruit

De sterke goudgele bloemen van het Syrische vuurkruid openen tussen juni en juli, met de typische Lippenbloemen staan ​​op meerdere verdiepingen bij elkaar in decoratieve pseudo-kransen en soms zelfs in elkaar tak. De bloemstelen kunnen een statuurhoogte bereiken tot 90 centimeter. Zoals alle vuurkruiden is het Syrische vuurkruid populair Bijenweide.

De driehoekige noten die zich na de bloei ontwikkelen, zijn eivormig, aan de oppervlakte licht behaard en bevatten talrijke zaden. Om ongecontroleerd zaaien van de planten te voorkomen, moet u dode stengels verwijderen - dat Syrisch vuurkruid plant zich niet alleen voort via uitlopers, maar ook heel erg via zelfzaaien met succes.

Toxiciteit

Het Syrische vuurkruid is niet giftig voor mensen of dieren.

Locatie en bodem

Plant het Syrische vuurkruid het beste in de volle zon, daar bloeit het het mooist. De vaste plant voelt zich echter ook thuis op een lichte, deels schaduwrijke plaats, mits de grond goed gedraineerd, vrij droog en voedzaam is. Een losse ondergrond is ook de beste garantie dat de extensief groeiende wortels voldoende ruimte vinden.

Plant brandkruid op de juiste manier

Phlomis kan in principe gedurende de gehele vegetatieperiode worden geplant, mits het weer het toelaat en er (meer) vorstgevaar is. We raden echter aan om in het voorjaar te planten, indien mogelijk pas vanaf half tot eind mei, omdat de planten vaak wat tijd nodig hebben voordat ze eindelijk zijn gegroeid. Om deze reden wordt de bloei vaak pas verwacht na een tot twee jaar staan, maar de langlevende vaste plant toont zijn weelderige pracht des te vrolijker in de komende decennia. Je moet ca. Reken vier tot zes planten die ongeveer 50 centimeter uit elkaar staan. Verrijk de grond met rijpe compost en geef de vaste planten na het planten goed water.

Met behulp van wortelschermen kan de soorttypische groei worden beperkt. Maar ook natuurlijke afbakening door concurrerende plantensoorten zoals siergrassen of ooievaarsbek voldoet aan dit doel.

Giet vuurkruid

Extra water geven is alleen nodig tijdens de hete zomermaanden, anders worden de mooie, viltige bladeren snel lelijk. Geef altijd water van onderaf, nooit van bovenaf en vooral niet te overvloedig - degene die gewend is aan uitdroging Syrisch vuurkruid is vrij zuinig en kan niet tegen een te vochtige grond en vooral tegen wateroverlast. Incidentele droogtijden worden daarom probleemloos doorstaan.

Vuurkruid op de juiste manier bemesten

Ook op het gebied van Bevruchten het zuinige bloeiwonder levert je niet veel werk op: als je hem in het voorjaar na het snijden wat rijpe compost geeft, heeft hij voldoende voedingsstoffen voor zijn weelderige groei.

Snijd vuurkruid op de juiste manier

Omdat het grijsgroene blad tot ver in de herfst en vaak zelfs in de wintermaanden aan de stengel blijft Om een ​​decoratief element in de herfsttuin te vormen, heb je de planten alleen in het voorjaar nodig Verminderen. Dek de bovengrondse, nu uitgedroogde delen van de plant net boven de grond af en breng vervolgens rijpe compost aan. De vaste plant ontkiemt daarna meestal heel snel weer.

Verspreid vuurkruid

U hoeft zich geen zorgen te maken over de verspreiding van het brandende kruid: het doet veel krachtige vaste plant zo betrouwbaar van zichzelf dat u in plaats daarvan meer beperkende maatregelen moet nemen zou moeten. Als je een tapijtachtige spreiding in de tuin wilt, laat je de door bijen bestoven bloeiwijzen gewoon rijpen. Het vuile kruid zaait dan vanzelf. U kunt ook de notenvruchten verzamelen en fijne zaden direct op de gewenste nieuwe locatie zaaien. Het is niet nodig om het naar voren te trekken op de vensterbank of iets dergelijks.

Deel vuurkruid

Het Syrische vuurkruid is ook heel goed te vermenigvuldigen door het te delen, waarbij je deze maatregel na ongeveer tien tot 15 jaar voor het eerst moet uitvoeren. Vers geplante vuurkruiden hebben twee tot drie jaar nodig om op de nieuwe locatie te vestigen, daarom moet u ze na het planten niet zo snel weer verplaatsen. Alleen als de vaste plant zich prettig voelt op de nieuwe standplaats en daardoor te snel uitbreidt, kun je bijzonder brutale worteluitlopers er gemakkelijk mee verwijderen. spade Scheid van de moederplant en herplant op een nieuwe locatie. Bij het opdelen van oudere planten gaat u het beste als volgt te werk:

• Leg de kluit voorzichtig bloot.
• Snijd voorzichtig een of meerdere delen af ​​met een scherpe spade.
• Plet de wortels niet!
• Graaf de worteldelen op en plant ze apart opnieuw op een nieuwe locatie.

Overwinteren

Omdat het Syrische vuurkruid probleemloos in de tuin kan worden overwinterd, zijn speciale maatregelen voor winterbescherming niet nodig. Wel dient u de bovengrondse delen van de plant tijdens het koude seizoen te laten staan ​​en pas in het voorjaar te snoeien, dit dient ter bescherming tegen de winter. In zeer natte winters moet je de wortelstokken ook beschermen tegen vocht, anders kan schimmel zich verspreiden. Dit kan bijvoorbeeld door dennen- of sparrentakken op de grond te spreiden - Het kreupelhout houdt de grond droog, maar dient in het voorjaar tijdig voor het uitlopen verwijderd te worden.

Ziekten en plagen

Met betrekking tot ziekten en plagen zijn brandende kruiden verheugend ongecompliceerd. Het enige probleem is te veel vocht, wat de kolonisatie van schimmels bevordert. Daarom verspreidt de verkeerde zich vaak in vochtige zomers meeldauw die je gemakkelijk herkent aan geelachtige tot bruinachtige vlekken aan de bovenzijde van de bladeren en een grijswit schimmelgazon aan de onderzijde. Snijd aangetaste bladeren weg en spuit de zieke planten in met een door u zelf bereide veldpaardenstaartbouillon. De bladeren moeten dan snel kunnen drogen en ook de standplaats moet droog blijven.

Typische tuinplagen zoals de anders vraatzuchtige slakken laten het vuile kruid meestal met rust.

Soorten en variëteiten

Naast het Syrische vuurkruid zijn de volgende drie soorten in veel tuinen te vinden. Alle soorten bloeien tussen juni en juli, met hun kenmerkende kransen van bloemen die geel, roze of rood zijn. Wat betreft hun behoefte aan standplaats, bodem en verzorging lijken de afzonderlijke soorten sterk op elkaar.

Assepoester (Phlomis tuberosa)

Het roze bloeiende knolgewas heeft een volle zon, warme standplaats nodig en kan goed met anderen overweg zonminnende vaste planten zoals paarse salie (Salvia officinalis 'Purpurascens') of lavendel (Lavandula) We zullen. Zoals de naam al doet vermoeden, verspreidt de bijtende plant zich via wortelstelsels die ondergronds groeien. Het groeit echter vrij langzaam en klontert. Zo zijn de soorten 'Bronze Flamingo' of 'Amazone' aan te raden.

Samos vuurkruid (Phlomis samia)

Het Samos vuurkruid, ook wel het Griekse vuurkruid genoemd, heeft een mooie bruinachtige bloem roze-violet en vormt dichte bladrozetten, daarom wordt deze soort vaak als bodembedekker gebruikt vindt. Net als het Syrische vuurkruid wordt de soort zo'n 90 centimeter hoog.

Struikachtige Assepoester (Phlomis fruticosa)

Deze felgele bloeiende soort, afkomstig uit het Middellandse Zeegebied, groeit struikachtig en bereikt een hoogte tot 100 centimeter. Omdat de wintergroene soort niet winterhard is, vriest hij in koude winters vaak flink terug. In het voorjaar verdrijft hij echter betrouwbaar uit de wortelstok, zodat overwinteren meestal geen probleem is. Phlomis fructicosa is geschikt voor het aanleggen van mediterrane of steppetuinen.