Kenmerken, levenscyclus, beheersing en preventie

de essentie in het kort

• Als u een besmetting met reebok ontdekt, moet u dit onmiddellijk melden bij de bouwautoriteit - er is een meldingsplicht
• De boktor wordt onthuld door stapels houtstof aan de voet van de besmette meubels
• Thermische regeling is het meest milieuvriendelijk, b.v. B. met warmte in de oven of de sauna of met kou in de tuin als de temperatuur onder nul is
• Bestrijding met chemische middelen wordt afgeraden en is minder efficiënt

Herken een plaag door middel van schadebeelden

Longhorn kevers zijn in staat om het hout dat in coniferen wordt gebruikt in zeer korte tijd ernstig te beschadigen. In Duitsland wordt de huisbok beschouwd als de gevaarlijkste houtvernietiger in huis. Daarom is in sommige deelstaten een meldingsplicht opgenomen in de bouwvoorschriften. Als u een besmetting constateert, dient u onmiddellijk contact op te nemen met de verantwoordelijke bouwautoriteit.

Tekenen van besmetting

De eetactiviteit van de boktorren is veel moeilijker te herkennen dan schade veroorzaakt door de houtworm (Anobium punctatum). De huisram verstopt houten gangen met zaagsel en uitwerpselen zodat er geen veelbetekenende stapels houtmeel achterblijven. Deze gangen worden niet opnieuw betreden.

Bij ernstige aantasting blijft er een dunne houten huid achter die gemakkelijk kan worden afgekrabd en het kanaalsysteem zichtbaar wordt. Het enige uiterlijke onderscheidende kenmerk van aangetast hout zijn ovale uitgangsgaten van de volwassen kevers. Deze zijn tussen de vier en zeven millimeter groot. Eetgeluiden zijn een duidelijke indicatie van een actieve besmetting.

Uitweiding

De bok opsporen met speurhonden

Beoordeling van een besmetting

Een houttekenplaag wordt vaak pas laat ontdekt

Houtleeftijd en blootstelling

Tijdens een besmettingscontrole wordt de intensiteit van de besmetting en de ouderdom van het hout van de onbeschadigde balken gecontroleerd. Statistisch gezien is het zeer onwaarschijnlijk dat hout van rond de 60 jaar oud wordt aangetast. Dit betekent dat later aangebrachte houtbescherming geen enkel voordeel oplevert.

De aantrekkingskracht van de houtsoort is de eerste 30 jaar erg sterk en neemt daarna gestaag af. Hout wordt na 100 jaar nauwelijks bedreigd en 140 jaar oud hout wordt slechts in zeldzame uitzonderingen aangetast. Maar ook bij oud hout is een besmetting niet helemaal uit te sluiten. Vinden de mannetjes alleen geïmpregneerd hout, dan zetten ze hun geursporen ook op atypisch oud hout. Daarnaast kan vers reparatiehout de aantrekkingskracht weer vergroten.

Pas op voor dubieuze experts

Het is niet ongebruikelijk dat bedrijven misbruik maken van de onwetendheid van burgers en zinloze of te dure controlemaatregelen nemen. Er zijn vaak zogenaamde huis-aan-huisverkopen, waarbij huisbewoners zich laten verrassen door zelfbenoemde experts en uit bezorgdheid contracten ondertekenen.

In sommige gevallen is de besmetting zo ernstig dat de geadverteerde bestrijdingsmethoden niet langer effectief zijn en de hele dakconstructie moet worden vervangen. Veel maatregelen hebben ook geen zin als de besmetting al is verdwenen of zich nog maar zeer zwak ontwikkeld heeft. Dure bestrijdingsmaatregelen worden zelden aangeboden, ook niet als houtschade is veroorzaakt door andere ongevaarlijke insecten zoals de houtwesp of de schijfbok.

gevechten

Bij een positieve controle worden afhankelijk van de intensiteit verschillende maatregelen genomen. Vaak wordt het ongedierte bestreden met chemische middelen. Contactinsecticiden zijn niet altijd de beste oplossing, omdat ze het moeilijk maken voor ongedierte om te bereiken. In het heteluchtproces vindt een effectieve regeling plaats door hoge temperaturen. Kleinere voorwerpen kunnen in de sauna worden verwarmd. In een magnetron met ingebouwde hoornradiator kan het hout enkele minuten worden bestraald en oververhit, zodat alle levende wezens die water bevatten worden gedood.

Chemische controle:

• Koelen en impregneren van de houten oppervlakken
• onder druk staande of drukloze injectie
• Fumigatie met sulfurylfluoride

Kenmerken

De boktor is niet erg opvallend

De boktor, ten onrechte kortweg de boktor genoemd, behoort tot de familie van de boktor. Zo is de kever te herkennen aan zijn lange antennes, die licht naar achteren gebogen zijn. Door deze typische eigenschap kreeg de familie de gewone Duitse naam. De soort Hylotrupes bajulus zit achter de boktor. Vrij vertaald betekent deze soortnaam zoiets als "wie boort in het hout van de drager". Deze uitdrukking geeft de manier van leven van de kever aan.

Een kever met vele namen:

• Balk
• huis bok
• Grote houtworm

Typische eigenschappen

Volwassen kevers zijn tussen de acht en 26 millimeter lang. Het lichaam is relatief vlak. Kleur en tekening kunnen per persoon verschillen. De basiskleur is bruin tot zwart, waarbij poten en voelsprieten meestal wat lichter lijken. Het hele lichaam is bedekt met fijn en grijsachtig glinsterend haar. Bij sommige dieren vertonen de dekschilden duidelijk twee paar witte haarvlekken. Deze kunnen min of meer intensief ontwikkeld worden.

anatomie

De boktorren hebben een sterk afgerond pronotum met twee glanzende eeltknobbels aan de bovenzijde. Het pronotum is aanzienlijk breder dan de kop. Opvallend zijn de verdikte dijen van de poten, waarvan de klauwen zijn voorzien van tandjes. Voor een boktor heeft de huisboktor relatief korte antennes, waarbij het derde antenne-element langer is dan het vierde.

larve

De larven van de huisboktor kunnen een lengte bereiken van 30 millimeter. Hun ivoorkleurige lichaam is duidelijk gearticuleerd en eindigt in een grotere kop met krachtige monddelen. Naast de freesgereedschappen bevinden zich driepuntsogen. Als ze niet gestoord worden, zijn hun geluiden, die worden veroorzaakt door het afschrapen van de houtvezels, duidelijk te horen. Ze kunnen worden gebruikt als een zeker teken van houtaantasting. Bij de minste verstoring stoppen ze met eten en vallen ze stil.

Manier van leven en ontwikkeling

De kevers zijn tussen mei en augustus op zoek naar partners en worden slechts ongeveer vier weken oud. De reebok eet gedurende deze tijd geen voedsel. Omdat het een droog houtinsect is, leggen de kevers hun eieren uitsluitend in gedroogd en grotendeels bebouwd hout.

Op zoek naar hout

Direct na het uitkomen gaan de vrouwtjes op zoek naar een geschikte plek om hun eieren te leggen. Het gebruikt de ontsnappende spuitbussen om de geschiktheid van verschillende houtsoorten te beoordelen. Mannetjes zoeken ook een geschikte en beschermde plek in het bos die geschikt is om te paren. Ze produceren dan een seksuele lokstof om vrouwtjes aan te trekken die bereid zijn om te paren. Deze worden echter ook beïnvloed door de geurintensiteit van het hout. Op deze manier proberen de vrouwtjes het hout te vinden dat optimale ontwikkelingsmogelijkheden biedt voor hun kroost.

koppelen

Het vrouwtje legt twee tot drie dagen na de paring eieren. Deze worden door middel van een flexibele legbuis in kleine scheurtjes in hout gelegd. Zelfs de kleinste openingen met een breedte van 0,3 millimeter zijn voldoende.

Tijdens een legproces worden zes tot acht legsels gevormd, die elk gemiddeld 50 tot 60 eieren bevatten. In totaal kunnen vrouwtjes tussen de 140 en 200 eieren leggen. Individuele vrouwtjes produceren meer dan 500 eieren. Mannetjes sterven kort na het paren, terwijl vrouwtjes sterven na het leggen van eieren.

Een enkel vrouwtje legt tussen de 50 en 60 eieren

Ontwikkelingscycli

Kort na het uitkomen vreten de larven zich een weg dieper het bos in. Ze doorlopen verschillende groeicycli waartussen ze vervellen, waarbij de duur van de larvale ontwikkeling door verschillende factoren wordt beïnvloed.

Na het laatste larvale stadium vindt verpopping plaats net onder het oppervlak van het hout. De larve ondergaat een metamorfose en komt uit als een geslachtsrijpe kever. Het duurt meestal vier tot zes jaar voordat de larve zich ontwikkelt tot een volwassen kever. Als de larven in voedselarme bossen leven, kan de ontwikkeling zich uitstrekken tot twaalf en in zeldzame gevallen tot 18 jaar.

Dit heeft invloed op de larvale ontwikkeling:

• voedingsstof: hoog eiwitgehalte belangrijk
• vochtigheid: idealiter tussen de twaalf en 30 procent
• temperatuur-: Optimaal tussen 28 en 30 graden Celsius
• houtsoorten: geeft de voorkeur aan zacht hout zoals dennen, grenen of sparren

Soorten boktor

De Europese boktor is gemakkelijk te herkennen en nauwelijks te verwarren met andere soorten. De grootste misverstanden komen voort uit misleidende benamingen voor verschillende soorten. Af en toe verschijnt de verkeerde benaming, de gewone boktor. Vermoedelijk is deze naam ontstaan ​​uit een mengsel van de gewone boktor en de boktor uit de boktorfamilie. Er zijn een aantal andere boktorren die als ongedierte verschijnen.

De roodhalsbok heeft niet alleen een rode nek

voedsel

Longhorn kevers vallen alleen coniferen aan zoals dennen en sparren, sparren en lariksen of Douglas sparren. Hardhout scheidt stoffen af ​​die de larven doden. Deze voeden zich voornamelijk met het spinthout, dat zich in de buitengebieden bevindt. Af en toe ondernemen ze verkenningstochten naar het binnenste kernhout. Dit wordt echter grotendeels vermeden. De reden voor dit gedrag is de voedingswaarde van het hout. In de buitenste jaarringen is het nutriëntengehalte beduidend hoger dan in het kernhout. Hoe lager het eiwitgehalte, hoe langzamer de larven zich ontwikkelen.

Voorval

Het verspreidingsgebied van de boktor strekt zich uit over het gehele Palearctisch gebied. De houtplaag is door mensen naar Noord-Amerika, Zuid-Afrika en Australië gebracht. Vrouwtjes leggen hun eieren uitsluitend in dode coniferen zodat hun larven kunnen profiteren van het voedzame spint. De kevers zijn vaak te vinden in het hout dat is ingebouwd in dakspanten of houten gevels, omdat dit de ideale omstandigheden zijn voor ontwikkeling. Vaak zitten er al eieren in het brandhout of in het brandhout, zodat het ongedierte er makkelijk in kan.

Veel Gestelde Vragen

Hoe ziet het huis Billy eruit?

De houtplaag van de boktorren heeft een variabel lichaam dat meer dan twee centimeter lang kan worden. De relatief korte, naar achteren gekromde antennes zijn typisch. De kever is bruin tot zwart van kleur en behaard. Soms zijn er witte haarvlekken op de vleugels te zien. De verdikte dijen zijn een ander onderscheidend kenmerk.

Kun je de boktor verwarren?

Het door elkaar halen van de volwassen kevers is bijna onmogelijk, omdat alle andere boktorren er anders uitzien. De asgrijze avondbok (Trichoferus holosericeus, synoniem: Hesperophanes cinereus) wordt wel eens een bosbokdubbel genoemd. Deze soort is geïntroduceerd vanuit warme streken en koloniseert alleen loofbomen. Volwassen kevers zijn te herkennen aan hun kleur. Deze dubbelganger heeft een roodbruine basiskleur, die echter wordt gemaskeerd door de intens grijze tot witachtige haren. Als droog houtinsect veroorzaakt deze soort ook schade aan het hout.

Hoe herken ik een besmetting door de boktor?

Een plaag blijft vaak onopgemerkt totdat de eerste uitvlieggaten zichtbaar zijn op het hout. Dan heeft de larve misschien al grote schade aangericht. Het eerste teken van een besmetting zijn de voedingsgeluiden die uit de balken komen. Ze doen denken aan het krabben en schrapen dat optreedt wanneer de randen van de duim en middelvingernagel tegen elkaar worden gewreven. In sommige gevallen zijn er uitstulpingen te zien op het houtoppervlak.

Hier zijn enkele dingen om op te letten:

• flinterdunne houtlaag kan gemakkelijk worden weggekrast
• Gangen gevuld met stoffig zaagsel komen tevoorschijn
• typische ribbels op de wanden van het gangpad

Waarom vallen de geluiden van de reeboklarven stil als ze gestoord worden?

De larven zijn extreem gevoelig voor geluid, omdat een van hun natuurlijke vijanden de specht is. Deze zoekt zijn voedsel door op het hout te kloppen en op zoek te gaan naar insecten en larven. Huisbillarven vallen stil bij de minste verstoring, zodat geen roofdier ze opmerkt.

Hoe voorkom ik een besmetting door de reebok?

Kies inheemse houtsoorten die bestand zijn tegen aantasting door de boktor. Het kernhout van lariks, den en douglas, dat maximaal tien procent spint bevat, zorgt voor een optimale preventie. Op dezelfde manier beschermt scheurvrij droog hout tegen aantasting. Als u uit kostenoverwegingen niet zonder vuren- of spintrijk naaldhout kunt, moet u het voor het leggen behandelen met een chemisch houtverduurzamingsmiddel.

Hoe hout te beschermen:

• Doen zonder warmte-opslaande houten bekisting
• Houten constructies moeten goed geventileerd zijn
• muur niet in hout om ophoping van vocht te voorkomen
• geen was op zolder drogen
• Sluit zolderluiken tijdens de vlucht