Het materiaal:
- Wilgentakken zijn ondanks hun robuustheid zeer flexibel. Ze kunnen gemakkelijk worden verwerkt.
- De grondstof groeit gewoon terug. Veel kwekerijen en boerderijwinkels bieden het goedkoop aan.
- De optimale lengte is ongeveer 2,50 meter, de dikte ongeveer 2 centimeter.
- Ze moeten tussen eind oktober en begin maart worden gesneden, omdat ze dan geen bladeren zullen dragen.
Gereedschapslijst:
Een bedrand van wilgenhout heeft niet meer gereedschap nodig dan hobbytuiniers doorgaans in hun kelder hebben:
- Haringen (dit kunnen ook dikkere wilgentakken zijn)
- Takkenscharen
- Spankoord
- hamer
lees ook
- Maak zelf een bedframe van beton
- Maak zelf een bedrand van natuursteen
- Kan ik zelf een stenen rand maken?
Methode:
Met de Grens u kunt de bedden direct van wilgenhout begrenzen. Ga als volgt verder:
- Rek eerst een slagplaat uit.
- Sla langs de Richtlijn(€ 7,13 bij Amazon *) drie tot vijf palen verticaal in de grond. Zodat deze niet splitsen, indien nodig op een bord zetten.
Hierbij geldt: hoe dichter de staven, hoe stabieler de latere mesh. Maar overdrijf het niet, anders wordt het vlechten erg moeilijk.
- Bij het vlechten begin en eindig je altijd op een paal. Kort de staven indien nodig in. met de Takkenscharen A. Zorg ervoor dat de dunne en dikke uiteinden elkaar raken, zodat het algehele uiterlijk gelijk is.
- Sla na een paar rijen de lel tegen elkaar met een gelegde plank en een hamer zodat deze dikker wordt.
- Als je nog levende wilgenharingen gebruikt, drijf ze dan in het voorjaar uit en vorm een mooie, natuurlijke rand van het bed die optisch de populaire border van buxus en andere planten kan bijhouden. Hiermee kunnen interessante structuren worden gecreëerd die harmonieus tussen de planten passen.
Tips
Als u de grensafbakening niet zelf wilt doen, kunt u kant-en-klare wilgenelementen in winkels krijgen. Deze worden eenvoudig in de grond gestoken, zodat de werklast tot een minimum wordt beperkt.
