Hoe ziekten te herkennen en co.

Niet alle magnolia's zijn bladverliezend

Veel soorten magnolia verliezen hun bladeren in de herfst, hoewel er ook groenblijvende soorten zijn. Het verschil is te wijten aan de verschillende oorsprong van de bomen, omdat sommige magnolia's uit streken komen die altijd warm zijn. De vuistregel is dat groenblijvende magnolia-variëteiten meestal alleen weinig tot helemaal niet winterhard zijn en daarom ofwel in de pot of, uitgeplant, in milde streken (bijv. B. de Duitse wijnbouwgebieden) moeten worden verbouwd. De bladverliezende magnolia's bloeien eerst en ontwikkelen vervolgens hun bladeren. Alleen naar een mogelijke tweede bloei in de zomer bladeren en bloemen kunnen tegelijkertijd verschijnen.

Bladeren worden bruin

Bruine bladeren op magnolia's duiden meestal op schade door late vorst en/of een ongeschikte locatie - de magnolia voelt zich gewoon niet prettig en laat dit zien aan de bladkleur. Magnolia's hebben een zonnige (maar niet te zonnige) standplaats nodig, beschermd tegen de wind, en de grond moet zo los mogelijk, humusrijk en licht zuur zijn. Bruinachtige vlekken daarentegen zijn een kenmerk van de

Bladvlekkenziektedat wordt veroorzaakt door een schimmel. Het komt vooral voor bij warme maar vochtige weersomstandigheden.

Bladeren worden geel

Geel gekleurde bladeren wijzen altijd op een voedingstekort. Dit kan gebeuren omdat de wortels ofwel te wijten zijn aan zware grond of wateroverlast (let op, risico op rot!) Voedingsstoffen opnemen en transporteren naar de bovenste bladgebieden of omdat er simpelweg niet genoeg voedingsstoffen in de bodem zitten zijn. Voor een optimale opname van voedingsstoffen hebben magnolia's een licht zure tot zure grond nodig met pH-waarden tussen 5,5 en 6,8. In veel gevallen duiden de gele bladeren van de magnolia op een gebrek aan magnesium of ijzer. Bemesten met een rhodendronmeststof is in zo'n geval niet verkeerd.