Jacobskruiskruid giftig, zelfs als het gedroogd is
Alle soorten kruiskruid opnemen zeer giftige pyrrolizidine-alkaloïdenwat kan leiden tot onomkeerbare leverschade en dus de dood bij zowel mens als dier. De planten worden door hun bittere, onaangename smaak meestal snel herkend, maar gaan verloren dit in gedroogde staat - in schril contrast met de gifstoffen, die ook volledig werkzaam zijn in het gedroogde kruiskruid verblijf. Helaas is gedroogd kruiskruid erg moeilijk te onderscheiden van andere ingrediënten van hooi.
lees ook
- Zorg ervoor dat u Jacobskruiskruid en rucola onderscheidt
- Alle Jacobskruiskruidsoorten zijn extreem giftig
- Bestrijd giftig kruiskruid met succes
Onderscheidende kenmerken van Jacobskruiskruid
Het gevaarlijke Jacobskruiskruid wordt tussen de 30 en 120 centimeter hoog. De knalgele bloemhoofdjes hebben precies 13 lintbloemen. De bloemen staan in rechtopstaande bloemschermen. De weinige bladeren bevinden zich direct op de stengel, zijn smal lancetvormig en geveerd. ze doet denken aan raketbladeren
, maar zijn veel kleiner en donkerder. Af en toe kunnen deze bladeren ook worden verward met kamillebladeren. Jonge planten hebben nog geen geveerde bladeren, maar zijn ingesprongen en in rozetten gerangschikt. De bloemen zijn te zien tussen juni en oktober.Onderscheid Jacobskruiskruid en sint-janskruid
Het echte sint-janskruid en het kruiskruid lijken op het eerste gezicht erg op elkaar en worden daarom vaak verward. In tegenstelling tot de giftige plant heeft sint-janskruid een bloem met precies vijf bloembladen en tot 100 zeer lange meeldraden. Door de talrijke talgklieren lijken de ovale eivormige bladeren gestippeld. Bovendien is de tweesnijdende stengel niet hol, maar gevuld met een zachte pulp. Het echte sint-janskruid bloeit van juni tot augustus.
Herken het kruiskruid
Het Jacobskruiskruid ziet er heel anders uit dan het Jacobskruiskruid: de plant wordt slechts tussen de 10 tot 30 centimeter hoog en heeft min of meer haarloos, geveerd tot geveerd Bladeren. Bovendien ontbreken de opvallende lintbloemen, in plaats daarvan worden de kopjes meestal omlijst door tien zeer korte schutbladen. Alle andere kruiskruidsoorten hebben op zijn minst korte of Teruggerolde, maar meestal goed ontwikkelde lintbloemen. Opvallend is ook de infructescentie, die doet denken aan een paardenbloem, met de talrijke, witte parapluutjes.
Tips
In het verleden werd Jakobskruiskruid in de volksgeneeskunde gebruikt om bloedingen te stoppen. Dit wordt tegenwoordig echter niet aanbevolen vanwege de toxiciteit van de plant.