Laurierkers is een groenblijvende plant die zelfs in de winter zijn donkergroene blad niet laat vallen. Prunus laurocerasus wordt als extreem robuust beschouwd en kan op veel manieren in de tuin worden gebruikt. De sierbomen hebben in het voorjaar vaak bruine bladeren, wat begrijpelijkerwijs veel hobbytuinders doet wanhopen. In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen, kunnen de verdorde bladeren echter niet worden toegeschreven aan een schimmelpathogeen of een ziekte. Veel meer vorst of droogte zijn de oorzaak van de bruine bladeren. Met eenvoudige middelen kunt u uw planten hier in beperkte mate tegen beschermen.
Populaire haag- en specimenplant
Laurierkers is een populaire haagplant vanwege de snelle en dichte groei. Binnen korte tijd sluit het hout de tuin af voor nieuwsgierige blikken van buitenaf. Deze bescherming gaat zelfs in de winter niet verloren, omdat de rozenfamilie wintergroen blad heeft. Vanwege de laurierachtige bladeren kreeg de plant de Duitse naam "Lorbeerkirsche" of "Lorbeerkirsche". "Cherry Laurel" gemist. Consumptie van steenvruchten of andere delen van de plant wordt echter sterk afgeraden. In 2013 werd Prunus laurocerasus, syn.: Laurocerasus officinalisist, uitgeroepen tot Giftige Plant van het Jaar. Behalve de bladvorm heeft laurierkers zelf niets te maken met de juiste soorten laurier.
Meer dan 20 verschillende soorten laurierkersen zijn verkrijgbaar in speciaalzaken, die vooral verschillen in hoogte en snelheid. Maar er is ook het onderwerp "vorstbestendigheid" Verschillen. Terwijl sommige van de groenblijvende soorten alleen zonder problemen kunnen worden gekweekt in regio's met milde winters, kunnen andere zelfs langdurige dubbelcijferige temperaturen aan. Indien niet of onvoldoende wordt voldaan aan de wensen en eisen van de respectievelijke laurierkersen, zal de gezondheid en ook de groei van het sierhout eronder lijden. Ook schimmelziektes, plagen en andere gebreksverschijnselen zijn vaak het gevolg. Veel hobbytuinders klagen dat hun eens zo ondoorzichtige laurierkershaag meer bruine bladeren heeft. Met slechts een kleine inspanning kunt u uw planten in hun oude pracht herstellen.
Bruine blaadjes op de laurierkers
Groenblijvende bomen worden als onderhoudsvriendelijk en robuust beschouwd. De planten mogen echter niet helemaal aan hun lot worden overgelaten, ook niet in het koude seizoen. Bruine bladeren aan sierbomen verschijnen vaak na een lange of strenge winter en zijn vaak te wijten aan vorstschade. Een onvoldoende watertoevoer kan echter ook leiden tot bruine bladeren en verkleuring. De symptomen zijn vooral sterk vanaf februari, wanneer de kracht van de zon langzaam toeneemt, maar de wortels van de plant nog geen water kunnen opnemen door de bevroren grond. De lelijke plekken zijn in maart en april snel te verwijderen:
- Verkort dode scheuten tot aan het levende weefsel.
- Verwijder voorzichtig bruine bladeren.
- In het voorjaar kun je een stevige snoei maken.
- Gebruik alleen mechanisch gereedschap.
Gebruik geen gemotoriseerde tuin- of Heggenscharen. Omdat bij deze manier van snoeien zelfs gezonde bladeren enorme schade oplopen, heeft het uiterlijk van het sierhout enorm te lijden. Bruine bladeren op laurierkers zijn lelijke bijwerkingen van een verkeerde teelt van de planten. Zelfs als de dode bladeren en scheuten snel kunnen worden verwijderd, moet u de oorzaak tot op de bodem uitzoeken.
Tip: Krachtige laurierkerssoorten kunnen tot 2/3 worden ingekort. Dit stimuleert de plant ook om bossig te schieten.
Goede zorg
Bruine bladeren aan de groenblijvende sierbomen zijn hinderlijk, maar zelden een reden tot bezorgdheid. Om echter in het voorjaar niet altijd een schaar te hoeven gebruiken, dient u enkele voorzorgsmaatregelen te nemen. Sommige soorten laurierkers kunnen gemakkelijk -20 ° C verdragen zonder merkbare schade aan de planten. Het samenspel van zon, wind en vorst vormt echter een groot risico voor gevoelige rassen. Vermijd spontane aankopen, want de laurierkers moet niet alleen aan uw eigen eisen voldoen, maar ook probleemloos aan de heersende klimatologische omstandigheden voldoen.
De volgende soorten zijn extreem winterhard:
- Prunus laurocerasus Caucasica: Bereikt een hoogte van maximaal 2,50 meter. Snelgroeiend ras met een groei van zo'n 50 centimeter per jaar.
- Prunus laurocerasus Cherry Brandy: Vrij breed groeiende laurierkerssoort, bereikt een maximale hoogte van ongeveer 1 meter. De groeibreedte varieert tussen de 2 en 3,5 meter.
- Prunus laurocerasus Herbergii: populaire, winterharde variëteit. De hoogte is ongeveer 3 meter.
Een andere manier om goedkoop aan een stevige variëteit aan laurierkers te komen: maak het Volg een rondleiding door de buurt en houd je ogen open voor ouderen Laurierkers planten. Aan het uiterlijk kun je zien of de planten problemen hebben met het klimaat. Vraag naar één of meerdere uitlopers in gezonde sierbomen. Plant de planten indien mogelijk op een beschutte plaats.
Preventieve maatregelen
Zelfs winterharde variëteiten van Prunus laurocerasus zijn niet volledig immuun voor bruine bladeren. Meestal is er hier schade
Droogte vroeger. In tegenstelling tot bladverliezende planten hebben planten met groenblijvend blad het hele jaar door een matige toevoer van water nodig. Op vorstvrije dagen moet water worden gegeven, wat vaak een probleem is, vooral in het koude seizoen. Neem al in de herfst voorzorgsmaatregelen om ook in de winter water te geven:- Maak de grond voldoende los - ook bij haagplanten.
- Spreid een 3 tot 4 centimeter dikke laag bastmulch uit.
- Voor de eerste nachtvorst de planten krachtig water geven.
Compost is ook zeer geschikt om de bodem te beschermen tegen doorvriezen. Het materiaal vergaat langzaam, het produceert niet alleen warmte, maar geeft ook belangrijke voedingsstoffen af aan de bodem. De laurierkers gebruikt dit om in het vroege voorjaar krachtig te ontkiemen.
De beste tijd om groenblijvende planten te planten is in de nazomer of nazomer. Vroege herfst. Ook hier kunt u direct voorzorgsmaatregelen nemen om de jonge bomen veilig de eerste winter door te krijgen. Maak de grond voldoende los en vul het plantgat met een laag halfrijpe compost van ongeveer 10 centimeter dik. Zorg voor voldoende minimale afstand tussen de individuele laurierkers. Want dan gaan de planten niet met elkaar concurreren om water en voedingsstoffen. Overigens mag de groenblijvende plant tussen september en maart niet kunstmatig worden bemest. Ook als de kluit niet mag uitdrogen en dus regelmatig water geven nodig is, ziet het er bij mineralen anders uit. In de winter kunnen de planten de mest niet optimaal gebruiken, hierdoor kan er schade ontstaan aan de boven- en ondergrondse delen van de plant.
Conclusie
Laurierkers is een decoratieve plant die onder de juiste stand- en verzorgingsomstandigheden zeer robuust en groeikrachtig is. Ondanks alle zorg en voorzorgsmaatregelen kan er toch schade ontstaan, zeker tijdens een strenge winter bijna onvermijdelijk door droogte en kou Zelfs de vorstbestendige soorten laurierkers hebben er last van onder. Neem voorzorgsmaatregelen en beperk de schade. Bruine bladeren aan de laurierkers kunnen ook snel en eenvoudig met een schaar worden verwijderd. Een verkeerde snoei is bijna onmogelijk, omdat kale plekken op de plant snel worden afgedekt door de snelle groei van het sierhout.
