Tuinhortensia ∗ De 10 beste verzorgings- en planttips

oorsprong

de Tuinhortensia staat onder de naam Boerderij hortensia bekend. De Latijnse naam is Hydrangea macrophylla. Het wordt beschouwd als de bekendste vertegenwoordiger binnen het geslacht Hortensia's, omdat hun triomftocht door de tuinen van Europa in het begin van de 20e eeuw begon. Eeuw. In deze periode ontstonden talloze rassen en hybriden. Daarvoor werd de plant in het oorspronkelijke assortiment in Japan gekweekt.

bladeren

Tuinhortensia's ontwikkelen tegenover elkaar geplaatste bladeren die zijn samengesteld uit een bladsteel en een blad. De stengels zijn kort en lijken vlezig. Je komt terecht in een eenvoudig gestructureerd lemmet. Het heeft een scherp getande bladrand en wordt doorkruist door een verhoogde medianuszenuw waaruit talrijke laterale zenuwen vertakken.

De ovale tot eivormige bladeren zijn, afhankelijk van de soort, iets breder of smaller. Ze kunnen tot zes centimeter lang worden. De basis van het blad is stomp wigvormig. Het uiteinde van het blad is puntig. De bladverliezende bladeren zijn donkergroen van kleur. De bovenkant van het blad is glanzend.

bloesem

De struiken ontwikkelen talloze individuele bloemen die samenkomen om parapluvormige bloeiwijzen te vormen. Ze zitten op dikke takken. De buitenrand van een bloeiwijze is bedekt met steriele bloemen die als display fungeren. De buitenste bloemen bestaan ​​uit vier kelkblaadjes die opvallend groot en fel gekleurd zijn.

De kleur van de kelkbladen varieert afhankelijk van de pH van de grond. Als tuinhortensia's in zure grond groeien, krijgen ze een blauwe kleur. Alkalische bodems leiden tot een rode bloemkleur. De intensiteit van de kleur varieert afhankelijk van de variëteit. Sommige exemplaren bloeien zuiver wit. Wanneer de bloeiperiode ten einde loopt, ontstaat er een fascinerend kleurenspel. De kleuren veranderen naar groen en uiteindelijk naar roestrood. Dit fenomeen is vooral uitgesproken bij de nieuwe Hovaria-rassen.

Binnenin zijn vruchtbare bloemen die verantwoordelijk zijn voor de voortplanting. De kelk is klein en klokvormig. De afzonderlijke kelkbladen zijn kort en driehoekig van vorm. In Japan bloeien tuinhortensia's tussen juni en augustus. De bloeitijd van de planten die in Centraal-Europa worden gekweekt, loopt de hele zomer door en loopt door tot in oktober. De bloemknoppen zijn in het voorgaande jaar gevormd.

groei

De wilde vorm van de tuinhortensia groeit als onderheester. De oude scheuten verhouten in het tweede jaar, terwijl de verse scheuten kruidachtig zijn. Ze zijn bladverliezend en groeien rechtop met dichte takken. Na de bloei blijven de bloeiwijzen aan de planten.

De bast van jonge takken is groenachtig van kleur. Het wordt bruinachtig met de leeftijd. Sterke takken zien er lichtbruin uit. Ze zijn ingekapseld in een viltachtige bast die gemakkelijk kan worden afgepeld.

Maat

Tuinhortensia's bereiken een groeihoogte van maximaal twee meter in hun oorspronkelijke bereik. De hoogtes variëren afhankelijk van de variëteit en de locatieomstandigheden. De zomerbloeiers hebben een grote ruimtebehoefte, die afhankelijk is van de groeihoogte. Tuinhortensia's worden minstens even breed als hoog.

gebruik maken van

De zomerheesters hebben een rustiek karakter. Ze zijn geschikt voor aanplant in meerjarige bedden die zorgen voor gedeeltelijk beschaduwde omstandigheden. De zomerbloeiers vormen een bijzonder goed figuur onder hogere bomen. Ze verfraaien kleine voortuintjes en brengen kleuraccenten in donkere hoekjes van de tuin.

Andere soorten hortensia blijken de ideale plantpartner te zijn. Ze kunnen in kleine groepjes en in rijen geplant worden zodat ze na verloop van tijd een dikke haag vormen. Tuinhortensia's voelen zich thuis naast rododendrons en andere planten op schaduwrijke tot gedeeltelijk beschaduwde plaatsen. Tussen hosta's, sterschermen, bosgeitenbaard of astilbe komt de pracht van de bloemen goed tot zijn recht.

Is tuinhortensia giftig?

Zoals alle hortensia's bevatten tuinhortensia's verschillende gifstoffen. Ze zijn zwak geconcentreerd in alle delen van de plant. Naast blauwzuur zijn er ook hydrangenol, saponinen en hydrangine. Meestal treedt vergiftiging niet op na consumptie van kleine hoeveelheden. Alleen grote hoeveelheden veroorzaken vergiftigingsverschijnselen. Gevoelige mensen kunnen allergisch reageren op huidcontact.

Mogelijke symptomen:

• Ongerustheid
• Problemen met de bloedsomloop en duizeligheid
• Kortademigheid
• krampen

Tuinhortensia's zijn licht giftig voor paarden, honden en katten, vogels, konijnen, hamsters en cavia's. De gifstoffen kunnen leiden tot problemen met de bloedsomloop of maag-darmklachten. Ernstige vergiftigingsverschijnselen treden pas op na het nuttigen van grote hoeveelheden. De bittere smaak van de plant schrikt vaak dieren af.

Welke locatie is geschikt?

Hortensia's van de boerderij stellen speciale eisen aan de standplaats. Ze groeien oorspronkelijk op waterlopen en vochtige bosranden. De onderheesters geven de voorkeur aan een beschutte plaats met gedeeltelijk schaduwrijke omstandigheden. Ideaal is een plaats op het noorden of westen waar geen tocht is. De planten groeien ook onder sterk zonlicht. Onder deze omstandigheden neemt de vraag naar water sterk toe. Bij gebrek aan water laat de tuinhortensia zijn bladeren zakken en verbrandt hij door de zon.
Lees verder

Welke grond heeft de plant nodig?

Het substraat moet kalkarm, humusrijk en vochtig zijn. Een pH-waarde tussen 4,5 en 6 is ideaal. Bij een lage pH-waarde bloeit de onderheester blauw. Hogere waarden produceren paarse, roze of rode tinten. Witbloeiende soorten veranderen hun bloemkleur niet.

Vermeerder tuinhortensia's

De eenvoudigste methode is vermeerdering van stekken. Snijd verse scheuten in juli af. Zorg ervoor dat de scheuten geen bloemknoppen hebben. Verdeel de scheuten in kleine secties, elk met twee paar bladeren. Het onderste paar bladeren wordt verwijderd en de bovenste bladeren worden gehalveerd. Hierdoor krijgen de stekken meer ruimte in de planter om zich te verspreiden en kan er meer energie worden gestoken in de wortelontwikkeling.

Stop de gesneden scheuten in Potgrond en giet het substraat. Om de luchtvochtigheid op peil te houden, dient u een plastic zak of een schroefpotje over de plantenbak te plaatsen. Dagelijks ventileren om schimmelvorming te voorkomen. Zet de plantenbak op een warme en schaduwrijke plek in de tuin of op het terras. De stekken hebben weinig tijd nodig om de wortels te ontwikkelen.

uitprikken

Wanneer de stekken wortels hebben ontwikkeld, worden ze uitgeprikt en afzonderlijk overgeplant in kleine potten. De planter moet een diameter van tien centimeter hebben. Zet de pot op een schaduwrijke plek. U hoeft de jonge planten niet meer af te dekken met folie voor de verdere opkweek. In de eerste winter zijn de jonge planten gevoelig voor vriestemperaturen. Zet de plantenbak op een koele en vorstvrije plek in huis. Komend voorjaar zullen de planten zich zo ontwikkeld hebben dat ze klaar zijn om in de tuin geplant te worden.

zaaien

Vermeerdering via zaden is moeilijk. Veel dubbele variëteiten ontwikkelen geen zaden. Primitieve cultivars en de wilde soorten dragen zaden in de verdorde bloeiwijzen. Ze zijn moeilijk te verzamelen omdat ze erg verstopt zitten en met een lengte van drie millimeter nauwelijks opvallen. Je kunt zaden kopen in speciaalzaken.

Om de zaden te zaaien:

• Vul de plantenbak met potgrond
• Zaden strooien
• licht bedekken met aarde
• bevochtigen met een spuitfles
• Bedek de plantpot met folie

Tuinhortensia in pot

Tuinhortensia's zijn ideaal om in een kuip te kweken. Ze verfraaien balkons, huisingangen en terrassen. Pothortensia's worden vaak in de winkel aangeboden. Deze term is misleidend omdat het geen aparte soort is. Pothortensia's zijn ook variëteiten van Hydrangea macrophylla.

In de kas

Een kas biedt optimale omstandigheden voor het kweken van tuinhortensia's. Pothortensia's, die tussen februari en april al volop in bloei staan, hadden de voorkeur in de kas. Deze exemplaren zijn gevoelig voor late vorst en hebben winterbescherming nodig. In de kas gekweekte hortensia's mogen het eerste jaar niet in de tuin worden geplant. In het begin zijn ze erg gevoelig voor kou.

Tuinhortensia op de juiste manier snijden

Hortensia's van de boerderij hoeven niet te worden gesneden. In het voorjaar dient u de verwelkte bloeiwijzen te verwijderen, zodat de verse knoppen zich ongehinderd kunnen ontvouwen. Snoei dode en bevroren takken terug. Dit herken je aan de grijsbruine verkleuring. Als je het niet zeker weet, kun je gemakkelijk aan de schors krabben. Als het weefsel eronder geelgroen gekleurd is en er droog uitziet, is de scheut afgestorven.

Ga voorzichtig te werk met uitdunnen. De meeste soorten ontwikkelen hun bloemknoppen in de herfst. Snoeimaatregelen in het voorjaar verminderen het aantal bloemen. Er zijn speciale cultivars die ook na krachtig snoeien nieuwe bloemen ontwikkelen.
Lees verder

Tuinhortensia goed bemesten

Tuinhortensia's genieten van een speciale meststof voor hortensia's of rododendrons. Om de blauwe verkleuring te bevorderen, moet de meststof aluin bevatten. Dit aluminiumzout bevat in water oplosbare kristallen die een zuur effect hebben.

In het voorjaar worden vrijgroeiende hortensia's voor het eerst bemest. Een tweede bemesting vindt plaats in de vroege zomer. Gebruik er een Langzaam vrijkomende meststofwaar de plant zich het hele groeiseizoen mee voedt. Tussen maart en augustus worden potplanten regelmatig voorzien van vloeibare mest. Stop met bemesten zodra de zomer ten einde loopt. Dan hebben de verse scheuten voldoende tijd om te verhouten. De scheuttoppen blijven onbebost, wat typisch is voor halve heesters.

Geef de tuinhortensia water

De onderheesters hebben een hoge waterbehoefte. Bij direct zonlicht op de groeiplaats hebben de planten grotere hoeveelheden water nodig. Geef de planten goed water zodat de grond goed vochtig is. De kluit mag nooit helemaal uitdrogen. Controleer de ondergrond in de warme zomermaanden vaker om uitdroging te voorkomen. Planten die in potten worden gekweekt, moeten in de zomer twee keer per dag worden bewaterd.

Gebruik voor de bewatering geen hard water, omdat hierdoor de pH-waarde in het substraat verandert. Gebruik zacht regenwater. Kraanwater kan gemaakt worden met een scheutje azijn. Vermijd wateroverlast, omdat dit de wortels van de hortensia beschadigt.

Overwinteren

Pothortensia's moeten in koude wintergebieden binnen overwinteren. Een onverwarmde kas is de ideale plek als deze beschut is tegen de directe winterzon. Hierdoor zijn de temperatuurschommelingen lager. Een donkere overwintering is mogelijk. Let op lage temperaturen die de vijf graden niet overschrijden. Onder deze omstandigheden stoppen de tuinhortensia's hun stofwisseling. Licht en warm overwinteren is niet optimaal, omdat de struiken snel worden aangevallen door ongedierte. Het gebrek aan rusttijd remt de ontwikkeling van nieuwe bloemknoppen.

Exemplaren die buiten groeien, hebben op jonge leeftijd extra winterbescherming nodig. Ideaal is een laag dennentakken of kreupelhout. Oudere planten hebben in milde wintergebieden geen winterbescherming nodig. Bescherm de plant tegen strenge vorst.
Lees verder

Schimmelaanval

Hortensiasoorten kunnen zowel echt als nep zijn meeldauw besmet zijn. Echte meeldauw is een schimmel die zich verspreidt in droge en warme weersomstandigheden. Een plaag herken je aan het witte laagje, dat doet denken aan een laagje meel. Valse meeldauw heeft vocht nodig. Het laat een zilvergrijs paddenstoelengazon achter aan de onderkant van het blad.

Hoe echte meeldauw te bestrijden:

• Snijd de getroffen gebieden af ​​en vernietig ze
• Middelen met neemextract of silica helpen tegen echte meeldauw
• Knoflook- of uienbouillon gaat valse meeldauw tegen

Bruine vlekken op de bladeren duiden op de Bladvlekkenziekte daar. Het treedt op wanneer er een slechte toevoer van voedingsstoffen is. Net als deze schimmel verspreidt de grijze schimmel zich ook bij vochtige weersomstandigheden. Een plaag is te herkennen aan het grijze gazon dat zich uitstrekt over bloemen, bladeren en scheuten. De plantendelen verdorren als de plant niet wordt behandeld. Optimale verzorging met een goede toevoer van voedingsstoffen en water heeft een preventieve werking tegen deze schimmelziekten. De planten moeten goed geventileerd worden.

Ziekten

Chlorose is een relatief veel voorkomende ziekte die zich uit in een groene verkleuring van de bladnerven. De bladeren worden na verloop van tijd geel. Chlorose wordt veroorzaakt door een ijzertekort. Een alkalische bodem kan ook tot deze ziekte leiden. Werk rododendronaarde of turf in de grond om de pH te verlagen. Een meststof met ijzer zorgt voor een snelle remedie.

Bepaalde mycoplasma's of virussen veroorzaken een virus in tuinhortensia's. Zieke planten hebben kleine en onvolgroeide bloeiwijzen. De delen van de plant krijgen roodachtige tinten. Omdat deze ziekte zich snel naar andere planten verspreidt en niet onder controle te houden is, moet u de aangetaste plant snel verwijderen en, indien mogelijk, verbranden.

soorten

• Oneindige zomer: Voor schaduwrijke locaties. Zeer gemakkelijk te snijden. Bloeit betrouwbaar na snoei in het voorjaar. Bijzonder winterhard.
• Voor altijd en altijd: Voor schaduwrijke locaties. Goede snijtolerantie. Bloeit betrouwbaar na vroeg snoeien. Bloei vindt twee keer per jaar plaats. Makkelijk in onderhoud.
• Alpengloed: Voor locaties die zijn blootgesteld aan wind. Snel groeiend. Bloeit karmozijnrood tussen juli en september. Blad donkergroen. Hoogte groei 120 tot 150 centimeter.
• Hovaria Hobella: Bloemen in pasteltinten roze, bloemen tot 25 centimeter groot. Bloemen worden groen en rood. Wordt tussen de 100 en 150 centimeter hoog.
• Hovaria Ik hou van je kus: Bloeit wit tussen juni en oktober met een rode gekartelde rand, bloeitijd duurt vier tot zes weken, daarna kleuren de bloemen groen en rood. Bereikt hoogtes tussen 100 en 150 centimeter.