Voordeel, schade en controlemaatregelen

de essentie in het kort

• de Mol krekel behoort tot de sprinkhanen, maar leeft grotendeels onder de grond en creëert daar meterslange en tot vier meter diepe tunnelsystemen.
• Het insect voedt zich bijna uitsluitend met maden, wormen, eieren en ander dierlijk voedsel, daarom is het eigenlijk geclassificeerd als een heilzaam organisme. De bewering dat molkrekels ook wortels en knollen eten is gewoon onjuist.
• Als de populatie in de tuin echter te groot is, kunnen de dieren door hun zware begraafactiviteit toch aanzienlijke schade aanrichten.
• Ze kunnen het beste worden bestreden met nematoden, vooral omdat de klassieke huismiddeltjes niet erg geschikt zijn en er geen effectieve chemische bestrijdingsmiddelen zijn voor de moestuin.

Uiterlijk en manier van leven van de mol cricket

De molkrekel draagt ​​zijn naam met een reden: zowel zijn grote grafschoppen als zijn ondergrondse De manier van leven doet sterk denken aan de mol, en het insect behoort tot de sprinkhanenfamilie (lat. Orthoptera), lijkt op een grote krekel en maakt ook zeer vergelijkbare geluiden. Er zijn verschillende soorten molkrekels, maar in dit land is alleen de Europese molkrekel (lat. Gryllotalpa gryllotalpa) thuis.

Profiel: De molkrekel in één oogopslag

De molkrekel met zijn grote schoppen doet zijn naam eer aan

• Type: Europese of gewone molcricket
• Latijnse naam: Gryllotalpa gryllotalpa
• Populaire namen: Werre, G'schwer (Oostenrijk), Zwergel, Halbteufel (Zwitserland)
• Klasse: insecten (lat. insecten)
• Subklasse: vliegende insecten
• Bestelling: sprinkhanen (lat. orthoptera)
• Ondergeschiktheid: langvoelende horror (lat. Ensifera)
• Habitat: in losse, bij voorkeur zanderige tot leemachtige gronden, vaak aan water en op weiden, gazons of in tuinen
• Voorkomen: Europa, Noord-Afrika, West-Azië
• Bijzonderheden: graaft tunnels van enkele meters lang en tot vier meter diep

Zo ziet de molkrekel eruit

Iedereen die voor het eerst een molkrekel ziet, schrikt soms: de tot tien centimeter lange, oerkankerachtig uitziende dieren zien er onhandig en omvangrijk uit. Vooral wanneer zo'n insect tijdens de paartijd tijdens de vlucht door de tuin zoemt, worden menig tuinbezitter slaperig.

Maar molkrekels zijn volkomen ongevaarlijk. Bovendien brengen ze het grootste deel van hun leven ondergronds door in de grond, waardoor ze fysiek perfect aangepast zijn aan dit leven. Je lichaam wordt beschermd door een dikke chitinelaag en het insect graaft zijn vele meters lange tunnels met zijn karakteristieke grote grafschoppen.

• maat: meestal tussen de vier en zes centimeter, in uitzonderlijke gevallen groter
• kleuren: licht tot donkerbruin, matglanzend, onderzijde vaak lichter dan bovenzijde
• anatomie: sterk, oer, lichaam is bedekt met fijn haar
• hoofd: groot, goed beschermd met chitinepantser
• poten: vierbenige voorpoten, die tot grafschoppen zijn gevormd, onopvallend - - - - - Achterpoten: (geen springpoten zoals andere sprinkhanen)
• vleugel: korte voorvleugels, langere achtervleugels die uit de buik steken
• bijzonderheden: produceert een luid, zoemend geluid met de vleugels tijdens de zomermaanden

Je kunt in dit bericht horen hoe het getjilp van de molkrekels klinkt:

Molkrekels zijn sprinkhanen, maar in tegenstelling tot hun verwanten kunnen ze niet springen. Hoewel de dieren erg luid zijn en zichzelf goed kunnen horen, nemen ze vooral de geluiden van hun eigen soort waar. De complexe ogen die anders typisch zijn voor de soort ontbreken ook.

Voorkomen en distributie

De Europese variant van de molkrekel is zeldzaam geworden, al kunnen menig verontruste tuinier het nauwelijks geloven. De belangrijkste reden hiervoor is overigens de strikte controle op dieren in de tuin en in de landbouw, aangezien de Insecten nestelen zich vaak in compost en mesthopen, maar ook in moestuinen en er zijn ideale leefomstandigheden vind. Molkrekels geven de voorkeur aan losse, gecultiveerde zand- en kleigronden, die ook vochtig moeten zijn. Om deze reden zijn de dieren vaker in de buurt van water te vinden.

De verschillende soorten van het geslacht zijn bijna overal op aarde te vinden, met de meeste populaties in het Middellandse Zeegebied. In Duitsland komen molkrekels vooral voor in het zuidwesten van Duitsland, maar zijn in het noorden vrijwel onbekend.

Manier van leven en voortplanting

Molkrekels brengen twee jaar door in het larvale stadium

Molkrekels creëren meterslange tunnelsystemen in de tuin, die voornamelijk bestaan ​​uit kanalen die dicht bij het aardoppervlak lopen. Vanuit deze horizontaal lopende tunnels strekken verdere tunnels zich uit tot vier meter diep. Deze dienen als toegang tot de lager gelegen opslag- en voerkamers en tot de incubatiekamers. Hoewel de afzonderlijke gangen vaak niet breder zijn dan ongeveer zes centimeter, kunnen de kamers de grootte van een tennisbal of zelfs een voetbal bereiken. Ze zijn versterkt en vastgezet met plantendelen, die de dieren met hun stevige pantser in de aarden wallen drukken. Molkrekels zijn erg druk en graven tot 40 meter per dag.

De molkrekel brengt bijna zijn hele leven onder de grond door, alleen tijdens de paartijd tussen begin mei en half juni verlaat hij zijn voorouderlijk leefgebied. De nachtdieren zijn alleen in de avond- en nachturen te zien. Alleen de vrouwtjes kunnen vliegen en volgen zo de paringsroep van de mannelijke molkrekels. Na de paring legt het vrouwtje tot 1000 eieren (maar meestal slechts tussen de 100 en 300) in een ondergrondse broedkamer, die ze aan de grotwanden plakt. De eieren worden bewaakt en verzorgd door het vrouwtje, de larven komen na ongeveer zeven tot twaalf dagen uit.

De ontwikkeling van de molkrekel in één oogopslag:

• Larven doorlopen in totaal zes tot tien verschillende stadia.
• Deze ontwikkeling duurt ongeveer twee jaar.
• De larven brengen de eerste vier tot zes weken door in het hol.
• Ze worden verzorgd door het vrouwtje en voeden zich met dode plantendelen.
• Ze verlaten het nest pas na de eerste vervelling.
• In de herfst vervellen ze in totaal drie keer.
• De larven overwinteren in de grond en vervellen in het voorjaar voor de vierde keer.
• Op dit punt kunnen ze heel snel bewegen.
• In tegenstelling tot de volwassen dieren kunnen deze larven nog wel springen.
• Eind juli van het tweede jaar zijn de dieren al volledig ontwikkeld.
• Seksuele volwassenheid vindt echter pas in het volgende jaar plaats.

Vanwege de lange ontwikkelingstijd worden larven en volwassenen van alle ontwikkelingsstadia en leeftijd meestal aangetroffen in een tuin die is geteisterd door molkrekels.

Wat eet de molkrekel?

Vroeger geloofde men dat molkrekels het liefst wortels eten. Daarom werden de dieren massaal vervolgd. Het is nu echter bekend dat de dieren zich bijna uitsluitend voeden met carnivoor: op hun menu staan ​​wormen, maden, larven, maar ook insecten en Slakken eieren. Slechts zeer zelden en bij een uitgesproken voedseltekort vallen molkrekels ook plantaardig voedsel aan in de vorm van wortels en knollen. De onbetwistbare schade in de tuin is dus minder te wijten aan het voederen dan aan de grootschalige begrafenisactiviteit van de dieren.

Uitweiding

Plaag of heilzaam?

Zo herken je een mollenkrekelbesmetting

Je merkt in de regel niet eens of de molkrekel ook lekker in je tuin staat. Meestal zijn er maar een paar dieren waarvan de populatie ook laag wordt gehouden door hun natuurlijke vijanden - vooral de mol. Als de voedselvoorraad ook ruimschoots aanwezig is - de tafel dus rijkelijk bedekt met maden, larven en eieren - eten molkrekels geen planten. Het typische schadepatroon is alleen zichtbaar bij ernstige besmetting en te weinig voederdieren:

• Voedergaten in radijs, aardappelen en andere knollen
• Groenten en sierplanten die vooral in het voorjaar verwelken
• gekarnde groente- en sierbedden
• Zaailingen en jonge planten uit de grond geduwd
• Zaden ontkiemen plotseling op onverklaarbare plaatsen
• Gazons hebben bruine vlekken

Sommige van deze symptomen kunnen ook worden veroorzaakt door ander ongedierte in de tuin, zoals woelmuizen. Doorgaans zijn oudere planten redelijk goed beschermd tegen de molkrekel, daarom zou u dat ook moeten doen Plant bijvoorbeeld in bedreigde gebieden indien mogelijk alleen sterke en vroege groenteplanten in het bed zou moeten zetten. Woelmuizen daarentegen knabbelen ook aan de wortels van oudere en grotere planten. Ook werpen molkrekels geen hopen aarde op, wat op zijn beurt typerend is voor mollen en woelmuizen.

Met succes vechten tegen molkrekels

Zolang de molkrekelpopulatie in de tuin niet uit de hand loopt, zijn de dieren zelfs welkom als ongedierteeters. Zorg er in dit geval echter voor dat het aantal Werren met de hulp van hun roofdieren zo laag mogelijk is houden, inclusief het vangen en loslaten van levende exemplaren, is een geschikte optie Beperking. Als de plaag echter te sterk wordt (bijvoorbeeld door een gebrek aan roofdieren) en de schade aanzienlijk toeneemt, moet je zwaarder geschut inzetten. Bepaalde aaltjes zijn hier bijvoorbeeld zeer geschikt voor.

Lok roofdieren de tuin in

Een besmetting met mollenkrekel explodeert zelden omdat roofdieren het laag houden

Kortom, de molkrekel heeft maar één vijand onder de grond: de mol. De harige eenling concurreert niet alleen met het insect in zijn leefgebied, maar zorgt ook voor minder Voedselvoorziening - de mol leeft immers ook van dierlijk voedsel en heeft dus hetzelfde menu als zij Werre. Bovendien is dit een echte lekkernij voor mollen en wordt het dan ook met voorkeur gegeten. Het is niet alleen om deze reden dat u zich niet moet haasten om mollen uit de tuin te verdrijven, zelfs als de hopen aarde af en toe storend zijn. De kleine graven houden ongedierte in de tuin op afstand.

Als de molkrekel aan de oppervlakte komt, jagen ook andere tuinbewoners op het insect. Speciaal voor

• egel
• spitsmuizen
• vogels
• mieren

evenals kippen en katten, de insecten zijn een traktatie. Het is niet voor niets dat kippenboeren het advies krijgen om het pluimvee vrij rond te laten lopen - ze scharrelen en pikken bij voorkeur Kevers, maden, larven en andere insecten uit de losse grond en zorgt zo voor een zo ongediertevrij mogelijke tuin blijven. Het nadeel is echter dat kippen in de moestuin eigenlijk geen goed idee zijn - ze plukken namelijk eet ook graag zaden, zaailingen en jonge planten of eet hun weg op sla in plaats van molkrekels Het zat zijn. Maar kippen zijn er heel goed in om een ​​gazon vrij te houden van ongedierte.

Anders - niet alleen om de tuin vrij te houden van molkrekels, maar ook vrij van ander ongedierte - is het belangrijk ervoor te zorgen dat deze zo dicht mogelijk bij de natuur wordt gekweekt. Dit omvat maatregelen zoals deze:

• geen gifstoffen in de tuin
• NS. H. geen pesticiden, Herbiciden, Insecticiden, fungiciden enz.
• Deze vergiftigen ook nuttige tuinbewoners.
• Voer voederplaatsen en broedmachines voor vogels in of installeer ze. hangend
• Bouw insectenhotels op strategisch en klimatologisch goede locaties
• Creëer schuilplaatsen voor grotere dieren: stapels stenen en hout in een tuinhoek, b.v. B.
• Liever inheemse planten in de tuin
• vooral veel schermbloemen, deze trekken nuttige insecten aan

In zo'n tuin zijn gewasbeschermingsmaatregelen minder nodig omdat het biologisch evenwicht op een volledig natuurlijke manier wordt gecreëerd en onderhouden. Molkrekels hebben geen kans om teveel voort te planten.

Vallen instellen

Best effectief en diervriendelijk, maar het is ook behoorlijk tijdrovend om molkrekels te vangen. De beste manier om dit te doen is als volgt:

1. Neem meerdere gladwandige metselaarpotten.
2. Verwijder het deksel, je hebt het niet nodig.
3. Zoek naar de holen van de molkrekels.
4. Leg dit voorzichtig bloot.
5. Graaf de metselaarpotten hier op grondniveau.
6. De opening moet gelijk liggen met het aardoppervlak.
7. Plaats een smalle plank over de opening.
8. Molkrekels oriënteren zich tijdens het rennen op dergelijke obstakels.
9. Ze rennen langs het bord en vallen in het glas
10. Leeg de glazen 's morgens vroeg.

U kunt de gevangen dieren op een geschikte plaats vrijlaten - zo ver mogelijk van uw tuin. Zorg ervoor dat je dikke draagt Tuinhandschoenen gemaakt van stevig materiaal, omdat molkrekels pijnlijk kunnen knijpen.

Broednesten opgraven

Als de besmetting ernstig is, kan het zinvol zijn om de broednesten van de molkrekels op te graven en te verwijderen. Deze maatregel is vooral effectief in juni, wanneer de dieren eieren hebben of daaruit zijn de jonge larven al uitgekomen. En zo werkt het:

• Onderzoek de holen van de dieren.
• Graaf de ondergrondse constructie op bij een verticale kruising.
• Er is waarschijnlijk een broednest op ongeveer 30 centimeter onder het oppervlak.
• Graaf dit met één spade het einde.
• Gooi de volwassen dieren erin, evenals de eieren en larven.

Gebruik van nematoden

Nematoden doden molkrekels effectief, maar zeer pijnlijk

Een andere zeer effectieve methode om molkrekels te bestrijden zijn nematoden van de soort Steinernema Carpocapsae. Dit zijn kleine rondwormen die het volwassen ongedierte aanvallen en dodelijke bacteriën in hun bloedbaan introduceren. Met behulp van deze biologische plaagbestrijders kan zo'n 60 tot 80 procent van de molkrekelpopulatie effectief worden geëlimineerd. Maar let op: de eitjes en larven worden niet aangevallen, waardoor andere volwassen dieren zich daaruit kunnen ontwikkelen. Het is daarom raadzaam om de aanvraag elk jaar te herhalen.

De beste tijd om de aaltjes te verspreiden is uiterlijk tussen april en begin juni. Op dit moment hebben de molkrekels meestal nog geen eieren gelegd. In kassen of Koude kozijnen je kunt de spoelwormen ook ongeveer zes weken eerder aanbrengen, mits de bodemtemperatuur minimaal twaalf graden Celsius is. Als het te koud is, sterven de nuttige insecten en kunnen ze hun werk niet doen.

Toepassing van nematoden

Je kunt nematoden krijgen in tuinierswinkels of op internet. U krijgt samen met de dieren gedetailleerde instructies voor het gebruik, waar u zich absoluut aan dient te houden. Meng de spoelwormen in een gieter met lauw water zodat je ze met een gieterhulpstuk over het besmette gebied over een groot gebied kunt verspreiden. Omdat nematoden erg gevoelig zijn voor UV-licht, is het zinvol om ze te verspreiden als de lucht bewolkt is of in de vroege avonduren.

Uitweiding

Molkrekels zijn een bedreigde diersoort

Zijn er effectieve huismiddeltjes voor molkrekels?

Menig "oude rot" als het om tuinieren gaat, raadt je aan om de molkrekels gewoon te stoppen met oude frituurolie of boterzuur. Giet hiervoor ongeveer een eetlepel olie in een verticale doorgang, gevolgd door ongeveer 250 milliliter water. In feite is deze methode behoorlijk effectief omdat zowel de larven als de eieren sterven. De volwassen dieren komen op hun beurt naar de oppervlakte en kunnen daar zonder problemen worden opgevangen.

Huismiddeltjes hebben nadelen

Het nadeel van deze methode is echter dat frituurolie en boterzuur in de grond achterblijven, daar worden niet afgebroken en hebben dus ook negatieve effecten op bodemkwaliteit en grondwater hebben. De ervaring leert dat zo'n bijmenging niet echt gunstig is voor de planten die op zo'n grond groeien, die dan gewoon verkommeren of zelfs vergaan. Hetzelfde geldt voor "huishoudelijke middelen" zoals kerosine (of vodden gedrenkt in kerosine), alcohol, afwasmiddel, enz.

Ook wordt soms geadviseerd om de doorgang zo’n 60 centimeter diep te graven, Paardenmest vul en vul het gat opnieuw. Deze methode heeft echter geen enkel effect tegen molkrekels, omdat ze dan gewoon andere, nieuwe tunnels graven. Zo is de paardenmest alleen geschikt als organische meststof voor de moestuin.

Het is beter om geen huismiddeltjes te gebruiken

Samenvattend kan worden gezegd dat u uw handen moet afhouden van "beproefde" huismiddeltjes, omdat ze ofwel onbedoeld verdere schade aanrichten of in de eerste plaats niet effectief zijn. Het is beter om meteen echt effectieve methoden te gebruiken, zoals de nematoden die hier worden gepresenteerd.

Veel Gestelde Vragen

Kunnen molkrekels vliegen?

Molkrekels zijn echte alleskunners

De zeer drukke molkrekel graaft niet alleen 's nachts meterslange gangen onder het aardoppervlak, maar is Ook verder zeer wendbaar: de dieren kunnen ook heel goed zwemmen, zelfs duiken, en ook vliegen. Vliegende molkrekels zijn echter alleen te zien tijdens de paartijd in mei en juni, wanneer de vrouwtjes op zoek zijn naar een mannelijke partner. Anders leven de meeste dieren ondergronds. Trouwens, alleen de vrouwtjes vliegen, terwijl de mannetjes op één plek blijven en een oproep naar hen uitzenden. Dit geluid klinkt als een laag zoemend geluid en kan ook door mensen worden gehoord.

Zijn molkrekels giftig?

Menig tuinier - en ook vissers, want de dieren werden en worden vaak gebruikt als aas bij het vissen op meervallen - heeft al onaangename ervaringen gehad met de molkrekel: Ze kunnen sterk zijn als ze worden bedreigd (bijvoorbeeld omdat je ze in je hand houdt) kneep. Maar maak je geen zorgen: Molkrekels zijn niet giftig en geven ook geen giftige stof af. Ook als uw hond ooit zo'n dier zou eten, hoeft u zich geen zorgen te maken. U moet de dieren echter niet met uw blote hand oppakken, maar stevige tuinhandschoenen dragen: dit voorkomt pijnlijk knijpen.

Zijn molkrekels gevaarlijk?

Vooral mannelijke molkrekels hebben tijdens de paartijd hevige onderlinge gevechten. Voor mensen en huisdieren zijn de insecten echter absoluut ongevaarlijk - en worden ze zelden gezien, omdat bij de geringste schok trekken ze zich terug van het aardoppervlak in de grond en grijpen de Ontsnappen.

Hoe oud kan een molkrekel worden?

Molkrekels zijn relatief oud: de dieren doorlopen in het eerste jaar verschillende larvale en vervellende stadia, maar zijn pas in de nazomer/herfst van het volgende jaar volledig ontwikkeld. Op dit moment zijn ze nog niet geslachtsrijp, maar zullen volgend jaar weer vruchtbaar zijn - dus een volle twee jaar na het uitkomen van het ei. Dan leven de dieren nog ongeveer een jaar, zodat molkrekels hebben een totale levensverwachting van ongeveer drie jaar - op voorwaarde dat ze niet op voorhand een van hun talrijke roofdieren worden Slachtoffer.

Mol, woelmuis of molkrekel - wie graaft mijn tuin om?

Als de tuinplanten zonder aanwijsbare reden verwelken, kunnen er verschillende redenen zijn. De mol is vrij gemakkelijk te herkennen aan zijn karakteristieke heuveltje aarde, deze harige kerel voedt zich het liefst met witte larven en kevers - en zeker niet met wortels en knollen. Ze staan ​​op het menu van de woelmuis, die vegetariër is en zich alleen met planten voedt. De molkrekel daarentegen knabbelt maar af en toe aan knollen en wortels, omdat hij het liefst insecten en hun larven eet. Niettemin, als er een sterke besmetting is, zijn er sporen van eten van wortelen, aardappelen en dergelijke - het pure gebrek aan voedsel verleidt de dieren om op zoek te gaan naar plantaardige voedselbronnen. De levendige begraafactiviteit zorgt er echter voor dat de planten afsterven zonder dat er aan geknabbeld wordt.

Mijn kruiswoordpuzzel vraagt ​​om het Zuid-Duitse woord voor molkrekel (met vijf letters). Wat is de oplossing?

Heel eenvoudig: in Zuid-Duitsland worden de dieren die daar veel vaker voorkomen dan in Noord-Duitsland vaak "Werre" genoemd (meervoud is "Werren"). Deze oplossing is de juiste voor de kruiswoordpuzzel. Daarnaast worden molkrekels op sommige plaatsen ook wel "dwergen" genoemd. In Zwitserland staan ​​ze bekend als "Halbteufel", maar in Oostenrijk staan ​​ze bekend als "G'schwer".