Bestrijd echte meeldauw op rozen

Er zijn verschillende maatregelen die kunnen helpen om de witte aanslag op de rozenblaadjes weer te verwijderen. Het is echter ook nuttig om er van tevoren voor te zorgen dat deze plantenziekte niet uitbreekt.

Verschillende soorten echte meeldauw

Iedereen die echte meeldauw op zijn rozen vindt, moet zeker goed kijken. Er zijn namelijk twee verschillende soorten van deze schimmelaantasting, ook wel mooiweerschimmel genoemd. Beide varianten hebben echter dezelfde verspreiding via sporen, die een dicht netwerk van zeer fijne vezels op de plant vormen. Experts noemen dit ook wel mycelium.
Zowel bij zogenaamde "echte meeldauw" als bij "valse meeldauw"Op de rozen vormt zich een witte tot grijze vacht, die vooral zichtbaar is aan de bovenzijde van de bladeren. Dit kan eenvoudig worden afgeveegd met een vochtige doek. Als de besmetting echter meer uitgesproken is, zijn de knoppen en de scheutpunten meestal ook aangetast en kreupel. De bladeren van aangetaste rozenplanten lijken uitpuilend en bruin aan de uiteinden. Hierdoor komt de groei van de rozen tot stilstand.

Snelle distributie onder bijzondere klimatologische omstandigheden

Echte echte meeldauw op rozen is vooral zichtbaar in fases met mooi droog weer, dat echter gepaard gaat met nachtdauw. Het is dan ook duidelijk dat vooral zonnige dagen in het voor- en najaar de ideale leefomstandigheden creëren voor deze schimmelaantasting. Als er tot in de late herfst niets is gedaan om deze plaag te bestrijden, zullen er donkere wintervruchtlichamen ontstaan, die kunnen overwinteren in bladeren en plantenresten op de grond.

Valse meeldauw is niet altijd duidelijk herkenbaar

In tegenstelling tot de witachtige laag bij echte meeldauw vormt valse meeldauw vooral roodpaarse vlekken op de bovenzijde van de bladeren van de rozen. Er kunnen gele en bruine vlekken op de bladeren zijn, die worden begrensd door bladnerven. Aan de andere kant vormt zich een grijze schimmellaag aan de onderkant van de bladeren, die zacht aanvoelt. De besmetting met valse meeldauw kan zo ver gaan dat ook de knoppen en scheuten van de rozen worden aangetast.
In tegenstelling tot de warme en droge omstandigheden die echte meeldauw nodig heeft om te groeien, verspreidt valse meeldauw zich voornamelijk in vochtige en slechts matig warme klimaten. Een te hoog stikstofgehalte in de bodem van de plant draagt ​​ook bij aan de besmetting met deze plaag. Als u zich wilt beschermen tegen echte meeldauw bij het kopen van uw rozenplanten, let dan op een verklaring van de plant met de vermelding "tegen ras 1 - 26". Dit betekent dat de rozen immuun zijn voor bepaalde ondersoorten van de schimmel, die steeds weer nieuwe resistenties ontwikkelen.

Bestrijd echte meeldauw met eenvoudige huismiddeltjes

Het is een zorg van veel tuinbezitters en plantenliefhebbers om hun tuin te sparen voor chemische clubs in pesticiden. Als je je zorgen maakt omdat je rozen besmet zijn met echte meeldauw, kun je ook eenvoudige huismiddeltjes gebruiken:

• Vooral melk heeft hier zijn waarde bewezen, waarbij vooral verse melk wordt gebruikt.
• Je mengt eenvoudig een deel melk met negen delen water en spuit dit mengsel van dichtbij op de aangetaste planten.
• De micro-organismen in de melk bestrijden de schimmelaantasting doorgaans zeer succesvol, wat ook duidelijk maakt waarom het verse melk moet zijn en waarom houdbare melk niet geschikt is voor gebruik.
• De lecithine in de melk werkt tegen echte meeldauw en het natriumfosfaat versterkt het immuunsysteem van de rozenplant.
• Hiermee worden twee belangrijke resultaten bereikt met één relatief eenvoudige maatregel, die indien nodig ongeveer twee tot drie keer per week moet worden uitgevoerd.

Verdere voorzorgsmaatregelen worden aanbevolen

Over het algemeen biedt de natuurlijke weerstand van de rozenplant de beste bescherming tegen schimmelaantasting. Vooral bij bed- en heesterrozen, maar ook bij bodembedekkende rassen zijn er al veel rassen die minder vatbaar zijn voor plagen zoals echte meeldauw. Degenen die de voorkeur geven aan hybride thee en hybride thee, moeten weten dat de Resistentieveredeling staat nog aan het begin en de tuineigenaar heeft dan ook recht op individuele maatregelen ontmoeten zijn. Algemeen aanbevolen:

• regelmatige verwijdering van plantenresten
• Scheiding van geïnfecteerde delen van de plant en veilige verwijdering
• Maak ook tuingereedschap of groeihulpmiddelen zorgvuldig schoon, bij voorkeur met een ontsmettingsmiddel
• Draag altijd handschoenen bij het behandelen van zieke rozen
• Breng chemische bestrijdingsmiddelen alleen rechtstreeks aan op de zieke roos

Voorkomen is beter dan behandelen

Zoals op veel andere gebieden geldt voor een gezonde en mooie groei van rozen in de tuin het principe dat voorkomen effectiever is dan het beste bestrijdingsmiddel achteraf. Zelfs bij het kiezen van de planten kunt u voorzorgsmaatregelen nemen door goed rekening te houden met de bodem- en zonomstandigheden op de plantplaats.
Naast reguliere verzorging en bemesting dienen de planten ook regelmatig gesnoeid te worden, omdat dit een promotiemaatregel is voor de gezondheid en groei van de plant en lijkt lang niet zo radicaal als een snoeibeurt die zieke of geïnfecteerde delen van de plant verwijdert doelwit. Vooral de roos herstelt zich hier heel langzaam en met veel moeite van.
Met individuele verzorgingstips en het observeren van de groei van rozen en de ontwikkeling van bloemen, kunnen schadelijke plagen zoals echte meeldauw worden voorkomen. Dit bespaart niet alleen tijd en kosten voor de bestrijding, maar zorgt er ook voor dat de roos een lange, gezonde levensduur heeft en beloond wordt met prachtige bloemen in al hun prachtige kleuren.

Wetenswaardigheden over echte meeldauw in het kort

• Echte meeldauw is een verzamelnaam voor verschillende plantenziekten veroorzaakt door schimmels.
• Het gebeurt meestal door een witte coating, de zogenaamde. Paddenstoelengazon, op de bladoppervlakken.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen de echte en de valse meeldauw: De ziekteverwekkers van echte meeldauw behoren tot de slangenschimmel en vallen vooral bladeren aan. Eerst zijn de bladeren bedekt met een bloemachtige laag en worden later bruin totdat ze opdrogen en eraf vallen. Valse meeldauw is een van de schimmels en dringt de plant binnen. Het laat zich zien door een witte laag aan de onderkant van de bladeren.

• In de land- en tuinbouw worden fungiciden met een chemische structuur gebruikt tegen verschillende soorten meeldauw.
• De echte meeldauwschimmel wordt meestal geleverd met een Pesticiden op basis van gebruikte zwavel.

Terwijl echte meeldauw bijvoorbeeld schadelijk is voor planten, heeft een intact ecosysteem voor sommigen echte meeldauw nodig Soorten lieveheersbeestjes. De zestien-, tweeëntwintig- en zestien- gevlekte lieveheersbeestjes voeden zich uitsluitend met echte meeldauw, dus deze plantenziekte is van levensbelang voor deze soorten.

In de Duitse tuinen hebben vooral rozen last van echte meeldauw. Erg gevoelig Rozensoorten kan door deze ziekte ernstig worden verzwakt. De schimmelsporen verspreiden zich door de wind en hebben vochtige bladeren nodig om te ontkiemen. Hiervoor is meestal de vorming van dauw 's nachts voldoende.

• Om echte meeldauw te voorkomen, moet u: rozen plant alleen in vochtige en voedselrijke grond op een zonnige standplaats.
• De bodem moet bijzonder rijk zijn aan kalium, omdat dit het immuunsysteem van de rozen.
• Bovendien moeten gevoelige rozen zo helder mogelijk zijn en niet veel water geven.
• De Planten met kunstmest stijfsel en verpot in een verse container.
• De bladeren moeten droog worden gehouden en dus worden beschermd tegen regen.

Een oud huismiddeltje voor echte meeldauw is zuiveringszout en olie, vermengd en bestrooid met de plant. Meng drie pakjes bakpoeder met 50 ml frituurolie en voeg een paar scheutjes afwasmiddel als emulgator toe en bespuit hiermee om de tien tot 14 dagen 's avonds bedreigde planten. De bloemige topping verdwijnt snel en wat er na een paar dagen beschadigd uitziet, kan er eenvoudig uit worden geknipt.
In principe heb je veel geduld nodig om echte meeldauw te bestrijden, al moet je niet te lang wachten als je een plaag krijgt, omdat de roos snel verzwakt en verwelkt.