Toverhazelaar ∗ De 10 beste verzorgings- en kniptips

click fraud protection

Oorsprong en distributie

Strikt genomen is het de toverhazelaar een soortnaam waartoe in totaal zes verschillende soorten behoren. Twee soorten, de Chinese en Japanse toverhazelaar, komen oorspronkelijk uit Oost-Azië, en drie andere komen uit de VS:

  • Virginiaanse toverhazelaar of herfstbloeiende toverhazelaar (Hamamelis virginiana)
  • Lente toverhazelaar (Hamamelis vernalis)
  • Hamamelis ovalis (pas in 2006 ontdekt en voor het eerst beschreven)

lees ook

  • Is de toverhazelaar giftig?
  • Hoe zorg je voor je toverhazelaar - de belangrijkste tips en trucs
  • Wanneer bloeit de toverhazelaar?

Strikt genomen is de zesde variant geen eigen soort, maar een kweekhybride van de eerste twee soorten toverhazelaar. De talrijke variëteiten van Hamamelis x intermedia zijn wijdverbreid als sierbomen in veel tuinen.

gebruik maken van

Drie van de genoemde soorten toverhazelaar en de hybride vormen zijn populaire sierplanten in gematigde klimaten. De struiken groeien vrij langzaam, zijn ideale solitairen en hoeven niet gesnoeid te worden.

De Virginiaanse toverhazelaar wordt ook gebruikt als medicinale plant onder de naam Hamamelis. De ingrediënten hebben een positief, jeukremmend, ontstekingsremmend en hemostatisch effect, daarom worden ze vaak gebruikt in crèmes en zalven tegen o.a. huidontstekingen en blessures zullen.

Uiterlijk en gestalte

De toverhazelaar draagt ​​zijn naam omdat hij betoverd lijkt tijdens zijn winterbloei. Terwijl hun omgeving wegzakt in somber grijs en wit, gloeien hun ongewoon draadachtige bloemen van verre. Zonder bloemen ziet de tot vier meter hoge struik echter een hazelnoot (Corylus avellana), daarom noemen de Engelsen het in de volksmond "toverhazelaar", beschrijven. Afgezien van hun gelijkaardige uiterlijk hebben beide geslachten echter niets gemeen. Terwijl de toverhazelaar behoort tot de plantenfamilie van de toverhazelaarfamilie (Hamamelidaceae), is de berkenfamilie (Betulaceae) verwant aan de witstammige berkenbomen.

Toverhazelaar groeit heel langzaam; afhankelijk van de soort en variëteit groeit hij slechts tussen de 15 en 30 centimeter per jaar. Op oudere leeftijd bereikt de struik een groeihoogte van wel vier meter en is vaak bijna even breed. De trage groei is ook de reden waarom de toverhazelaar zo duur is: een 60 tot 80 centimeter hoge struik kost tussen de 30 en 40 euro, afhankelijk van de soort. Bovendien worden de meeste hybride variëteiten geënt op jonge planten van de wilde vorm Hamamelis virginiana, omdat ze alleen vegetatief als een enkele variëteit kunnen worden vermeerderd.

bladeren

Ook de bladeren van de toverhazelaar doen denken aan de bladeren van de hazelnoot. De afwisselend gerangschikte toverhazelaarbladeren zijn echter kleiner en wat dikker. Bijzonder mooi is de felle herfstkleur, die afhankelijk van de variëteit en de hoeveelheid zonlicht van geel tot oranjerood kan verkleuren.

Bloei en bloeiperiode

De bloemen, die zich op korte zijscheuten bevinden, bestaan ​​uit meerdere langwerpige, draadachtige en smalle bloembladen die bij vorst opkrullen. Op deze manier trotseren toverhazelaarbloesems koude temperaturen tot min tien graden Celsius. Dit is ook nodig, want met uitzondering van de Virginiaanse toverhazelaar, die in de herfst bloeit, tonen alle andere soorten en variëteiten hun kleurintensieve pracht tussen januari en maart/april. Sterke kleuren zoals geel, oranje en rood overheersen, hoewel sommige soorten - zoals Hamamelis intermedia 'Pallida' - ook een delicate bloemengeur uitstralen.

Door hun vroege bloeiperiode zijn toverhazelaarstruiken waardevolle voedingsgewassen voor insecten zoals bijen en hommels.

fruit

Hamamelis ontwikkelt houtachtige capsulevruchten die erg op hazelnoten lijken en die in de late herfst rijp zijn. Elke vrucht bevat slechts twee platte, zwarte zaden, die enkele meters worden weggegooid als de vrucht rijp is. Als je zaden wilt oogsten, verwijder dan de capsulevruchten net voordat ze rijp zijn - anders vind je de kleine korrels niet weer meer, maar in plaats daarvan een nieuwe toverhazelaarstruik die op een gegeven moment stiekem groeide in een verborgen nis in de tuin is. Hybride variëteiten zijn meestal steriel en verwelken zonder vruchtvorming.

Is toverhazelaar giftig?

Toverhazelaarsoorten worden als niet-giftig beschouwd, met name de Virginiaanse toverhazelaar wordt zelfs in de geneeskunde gebruikt. Bast en andere delen van de plant worden echter voornamelijk uitwendig gebruikt en niet inwendig of zelfs niet in de keuken. In principe zijn de vruchten echter eetbaar.
Lees verder

Welke locatie is geschikt?

Plant de toverhazelaar als solitair op een zo zonnig mogelijke standplaats. De struiken hebben veel licht nodig en bloeien vaak niet meer en groeien op slechts gedeeltelijk beschaduwde plaatsen. Verder dient de standplaats windbeschut te zijn om de bloemen te beschermen tegen extreme vorst tijdens periodes van strenge kou. Een plaats voor een huismuur of een haag is ideaal.
Lees verder

vloer

Aan de bodem stelt de toverhazelaar hoge eisen: de bodem moet rijk zijn aan voedingsstoffen en humus, diep en goed gedraineerd, maar tegelijkertijd fris tot vrij vochtig. Toverhazelaar verdraagt ​​geen droogte of wateroverlast, daarom zijn zeer zandige bodems net zo ongeschikt als zware leem- of zelfs kleiachtige bodems. Mulchen Het wortelgebied na het planten om vocht langer in de grond te houden en te beschermen tegen uitdroging.

Potcultuur

Toverhazelaar kan heel goed worden gekweekt in potten en andere plantenbakken, zolang ze niet te klein zijn. De grootte van de pot hangt af van de grootte van de plant, hoewel kleine jonge planten om de één tot twee jaar moeten worden verpot. Voor de kuipcultuur is het echter belangrijk dat de planten niet voldoende winterhard zijn: de geringe hoeveelheid aarde beschermt de wortels niet tegen bevriezing. Daarom moeten plantenbakken bij vorst op een lichte en koele plaats staan ​​of de plantenbak zorgvuldig in isolatiemateriaal verpakken.

Houd de toverhazelaar ook gelijkmatig vochtig en bevruchten Doe ze regelmatig tijdens het groeiseizoen tussen april en september - de struik heeft zowel hoge water- als voedingsbehoeften.

Plant toverhazelaar op de juiste manier

Graaf de plantplaats grondig uit, maak de grond los en verzamel stenen en onkruid. Dompel de kluit voor het planten onder in een emmer water zodat de plant het vocht kan opnemen. Zet daarna de struik in het plantgat, met daarna het oppervlak van de potbol moet nog worden gezien - te diep planten zal je onvermijdelijk ziek maken van de toverhazelaar nemen. Mulch vervolgens het wortelgebied en bewerk het niet met tuingereedschap of onderbeplant het met bodembedekkers of andere planten. Toverhazelaar is erg gevoelig voor druk van de wortels en heeft ook minimaal drie jaar nodig om op de nieuwe locatie te groeien.
Lees verder

Wat is de beste tijd om te planten?

Toverhazelaar kan het beste in de vroege herfst worden geplant, wanneer de grond nog goed is opgewarmd en het weer mild is. Dit geldt met name voor boomkwekerijproducten. Containergoederen daarentegen kunnen in principe het hele jaar door geplant worden, mits het klimaat niet te extreem is: Toverhazelaar mag niet in de tuin worden geplaatst in de droge, hete zomermaanden of bij ijzige temperaturen in de winter zullen.
Lees verder

De juiste plantafstand

Toverhazelaar groeit langzaam, maar kan in de loop der jaren een indrukwekkende hoogte bereiken en bijna even breed worden. Sommige oude toverhazelaarstruiken, die ook zeer gevoelige wortels hebben en slecht reageren op wortelconcurrentie, hebben tot drie of zelfs vier meter nodig. Om deze reden zijn de heesters niet geschikt voor perken en borders, maar dienen ze altijd als solitair geplant te worden met voldoende ruimte er omheen.

Giet toverhazelaar

Geplante toverhazelaar heeft in principe geen extra water nodig. U kunt echter een uitzondering maken bij langere perioden van droogte, waarbij het raadzaam is om matig water te geven.

Toverhazelaar op de juiste manier bemesten

Lever uw toverhazelaar één of twee keer per jaar aan - indien mogelijk in maart/april en indien nodig in de vroege zomer organische meststoffen zoals compost (voeg een handvol hoornkrullen toe voor stikstoftoevoer) of jezelf set Kruidenmest. Deze laatste bevatten, zeker als het om brandnetel- en smeerwortelmest gaat, niet alleen alle belangrijke voedingsstoffen, maar versterken ook het eigen immuunsysteem van de plant. Voeg echter altijd iets toe Steenmeel(€ 12,33 bij Amazon *) voor de aanvoer van mineralen.

Snijd de toverhazelaar op de juiste manier

Toverhazelaar is erg gevoelig voor snijwonden, daarom moet je hem niet terugsnoeien. Verwijder eenvoudig oude en droge twijgen en dun de van nature losgroeiende struik na de bloei slechts een beetje en indien nodig uit. Snijd bovendien alleen jonge scheuten en laat oud hout met rust: hierdoor ontstaan ​​anders lelijke gaten die door de trage groei moeilijk te sluiten zijn.
Lees verder

Vermeerder toverhazelaar

Zelf toverhazelaar vermeerderen is een lastige opgave. De eenvoudigste manier om dit te doen, is door een zinklood te gebruiken dat pas van de moederplant wordt gescheiden nadat de wortels zijn gevormd. Stekken daarentegen hebben veel tijd nodig om te bewortelen, vereisen een hoge luchtvochtigheid, veel warmte - en blijven toch vaak maar heel klein.

Voortplanting via zaden vereist veel geduld, omdat de koude kiem twee winters moet worden gestratificeerd. Om dit te doen, verzamel de zaden, transplanteer ze in een vochtige Groeiend substraat(€ 12,99 bij Amazon *) en bewaar ze voor de winter in de groentelade van de koelkast. De zaden staan ​​lente, zomer en herfst in hun bak op een schaduwrijke plek in de tuin, zodat ze de tweede winter in de koelkast kunnen worden bewaard. Pas in de tweede lente zijn de zaden rijp om te ontkiemen en kunnen ze nu binnen Potten kweken(€ 16,68 bij Amazon *) geïmplementeerd. Gedurende al deze maanden moet je ervoor zorgen dat de ondergrond niet uitdroogt of zelfs gaat schimmelen.
Lees verder

Hoe transplanteer ik op de juiste manier?

Als de toverhazelaar al meer dan drie jaar op zijn plaats staat, moet u hem indien mogelijk niet transplanteren. De struik verdraagt ​​dit zeer slecht en als hij niet direct afsterft zal hij zeker een paar jaar niet bloeien. Soms is zo'n maatregel echter onvermijdelijk, maar dan moet je goed voorbereid zijn:

  • Graaf in de herfst een greppel rond de toverhazelaar.
  • Deze moet twee keer zo breed zijn in diameter als de hoogte van de toverhazelaar.
  • Graaf ongeveer twee centimeter diep.
  • Vul de greppel met volwassen compost.
  • Geef de toverhazelaar goed water.
  • Verplant de struik pas een jaar later, volgend najaar, naar de nieuwe locatie.

Door deze voorbereidende maatregel ontwikkelt de struik een compacte kluit dicht bij de stam, zodat het wortelverlies later niet zo ernstig is.
Lees verder

Ziekten en plagen

De toverhazelaar is een zeer robuuste en gezonde tuinplant die zelden wordt aangevallen door ziekten of plagen.

Toverhazelaar bloeit niet, wat te doen?

Er zijn veel redenen waarom de toverhazelaar niet bloeit. Veelvoorkomende oorzaken zijn: gebrek aan licht, droogte, wateroverlast, gebrek aan voedingsstoffen en strenge vorst. Bij vorst mislukt de bloei echter niet altijd, maar verschuift slechts enkele weken. Daarnaast bloeien de planten vaak pas drie tot vier jaar na het planten voor het eerst.

Tips

Zorg vooral tijdens de droge en hete zomermaanden voor voldoende water, anders bloeit er de komende winter niet.

Soorten en variëteiten

Zes verschillende soorten zijn gegroepeerd onder de generieke naam toverhazelaar. De Hamamelis mollis (Chinees) Toverhazelaar) en Hamamelis japonica (Japanse toverhazelaar) en hun hybride variëteiten (Hamamelis x tussenpersoon). Deze varianten kenmerken zich door een langdurige bloei die al heel vroeg in het jaar begint. De Hamamelis virginiana (Maagdelijke toverhazelaar), afkomstig uit Noord-Amerika, laat al in de herfst zijn bijzondere bloesems zien. Dit wordt ook gebruikt als medicinale plant.

De mooiste hybride soorten

Voor de moestuin zijn er kruisingen van de Chinese (ook wel lichtmetende toverhazelaar) en de Japanse toverhazelaar beschikbaar. Deze kenmerken zich door een langdurige bloei en een groot aantal varianten. Alle hier genoemde soorten zijn winterhard.

  • 'Angelly': citroengele bloemen, geelrode herfstkleuren, groeihoogte tot ca. 160 centimeter, breedte tot ca. 100 centimeter
  • 'Orange Beauty': helder geeloranje bloesem, geelrode herfstkleur, hoogte tot 350 centimeter, breedte tot ca. 175 centimeter
  • 'Ruby Glow': donkerrode bloesem, goudgele herfstkleur, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot ca. 200 centimeter
  • 'Magic Fire': bruinviolette tot granaatrode bloemen, geelrode herfstkleuren, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot ca. 175 centimeter
  • 'Primavera': lichtgele bloemen, gele herfstkleuren, groeihoogte tot 350 centimeter, groeibreedte tot ca. 200 centimeter
  • 'Barmstedt's Gold': goudgele bloemen, gele tot roodoranje herfstkleuren, groeihoogte tot 350 centimeter, groeibreedte tot ca. 175 centimeter
  • 'Diane': wijnrode bloei, helderrode tot gele herfstkleuren, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot ca. 200 centimeter
  • 'Aphrodite': oranjerode bloemen, donkergele tot oranje herfstkleuren, groeihoogte tot 400 centimeter, groeibreedte tot ca. 250 centimeter
  • 'Arnold Promise': felgele bloemen, gele tot felrode herfstkleuren, hoogte tot 300 centimeter, breedte tot ca. 150 centimeter
  • 'Westerstede': lichtgele bloemen, gele tot oranje herfstkleuren, tot 300 centimeter hoog, tot 300 centimeter breed
  • 'Jelena': oranjebloesem, oranjerode herfstkleur, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot 150 centimeter
  • 'Pallida': zwavelgele bloei, gele herfstkleur, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot 300 centimeter

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Pellentesque dui, non felis. Maecenas man