Epiphyllum ∗ De 10 beste verzorgingstips (bladcactussen)

Oorsprong en distributie

De meeste soorten van het geslacht epiphyllum zijn inheems in Midden- en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied, waar ze als epifyten groeien aan de hoge bomen van de tropische, vochtige regenwouden. Vooral hybriden van wilde soorten die erg op elkaar lijken, zijn in de handel te vinden. Deze worden als minder veeleisend beschouwd dan hun oudersoorten en zijn daarom gemakkelijker te verzorgen als kamerplanten.

gebruik maken van

Door hun tropische oorsprong zijn Epiphyllum bladcactussen hier niet winterhard en worden daarom vooral als kamerplant gekweekt. De planten, die erg gevoelig zijn voor kou, mogen alleen tijdens de warme zomermaanden op het terras of balkon worden gebruikt, maar mogen daar niet worden blootgesteld aan de brandende zon. De meeste soorten en variëteiten hebben een hangende groeiwijze, waardoor je ze als hangplant kunt houden. Als dit niet gewenst is, moeten de lange scheuten worden ondersteund of omhoog worden vastgebonden.

Uiterlijk en gestalte

Alle bladcactussen van Epiphyllum groeien ofwel epifytisch of lithofytisch, d.w.z. H. als epifyten op bomen of rotsen. De verschillende soorten groeien struikachtig, ontwikkelen zich hangend of klimmend en slechts zelden rechtopstaande scheuten. De lange scheuten zijn vaak zwaar vertakt en verhouten naarmate ze ouder worden. In tegenstelling tot de ronde oudere zijn jonge scheuten vrij vlak en lijken ze niet op bladeren - ondanks alle uiterlijke gelijkenis zijn het echter geen bladverliezende bladeren. Doornen zijn meestal afwezig. Sommige soorten ontwikkelen er enkele, maar deze blijven slechts zeer klein.

Bloesems en bloeiperiode

De solitaire, meestal trechtervormige bloemen kunnen erg lang worden: sommige Epiphyllum-soorten maak indruk met bloemen tot 30 centimeter groot, die ook in bijna alle kleuren behalve blauw gekleurd zijn kan. De wilde soorten hebben meestal witte, gele of roze bloemen aan de buitenkant, die aan de binnenkant lichtgeel of witachtig zijn. De bloeitijden verschillen sterk per soort en variëteit. Overigens bloeien veel soorten pas vanaf een leeftijd van ca. vijf jaar, daarom hoeft een gebrek aan bloei niet per se te worden toegeschreven aan onvoldoende zorg.

fruit

In dit land worden door het gebrek aan bestuivers zelden vruchten gevormd. Je kunt de zwarte, niervormige zaden echter in speciaalzaken kopen en gebruiken om je eigen planten te kweken.

Welke locatie is geschikt?

Epiphyllum bladcactussen geven de voorkeur aan een lichte en warme standplaats die niet wordt blootgesteld aan fel zonlicht. Het beste is een gedeeltelijk schaduwrijke plek, die bescherming biedt tegen de brandende zon, vooral rond lunchtijd. Als de standplaats te zonnig is voor de plant, is dit snel te zien aan bladverbrandingen. In de zomer kun je de bladcactussen buiten zetten, maar bescherm ze ook tegen de middagzon en regen. Als het om huisvesting gaat, is ook een hoge luchtvochtigheid tussen 60 en 80 procent belangrijk.

Substraat

Zelfs als epifylenen cactussen zijn, degene die in de handel verkrijgbaar is Cactusgrond ongeschikt als ondergrond. Bladcactussen hebben een hoge voedingsbehoefte waaraan cactusgrond niet kan voldoen. Gebruik in plaats daarvan speciale aarde voor bladcactussen (verkrijgbaar bij speciaalzaken) of meng ze met normale cactussen Potgrond en een derde van bastmulch, puimsteengrind of Kwarts zand(€ 14,90 bij Amazon *) zelf - het is belangrijk dat de ondergrond goed doorlatend is en dat er in de eerste plaats geen wateroverlast kan ontstaan.

Planten en verpotten

De meeste Epiphyllum bladcactussen groeien hangend, waardoor ze goed geschikt zijn voor hanging baskets. Je kunt ze ook in een hoge plantenbak planten, zodat de lange scheuten naar beneden kunnen hangen. Soorten die groter zijn dan 20 centimeter moeten ofwel als ampelachtige plant worden gekweekt of in ieder geval worden ondersteund. Bij het planten is het niet alleen belangrijk om het juiste substraat te hebben, maar ook om een ​​goede potdrainage. Bladcactussen hebben veel water nodig, maar ze mogen niet nat staan. De planten gedijen daarom het beste in plantenbakken met een automaat Irrigatie systeem.(€ 50,95 bij Amazon *)

Omdat jonge planten vaak sterk groeien, moet je ze elk jaar naar een grotere pot verplaatsen. Bovendien is de ondergrond uiterlijk na drie jaar opgebruikt en dient dan vervangen te worden. De beste tijd om te verpotten is de lente.

Giet epiphyllum

Zelfs als de klassieke cactussen het liever droog houden: als typische regenwoudbewoner heeft de epiphyllus-bladcactus vocht nodig en kan hij niet goed tegen droogte. De plant houdt niet van uitgedroogd substraat, net als wateroverlast overigens. Houd de grond daarom tijdens het groeiseizoen gelijkmatig vochtig, maar niet nat. Verwijder overtollig gietwater zo snel mogelijk en gebruik indien mogelijk regenwater of ontkalkt leidingwater - bladcactussen verdragen geen kalkhoudend water. Het is ook belangrijk om deze speciale instructies in acht te nemen bij het gieten:

• Vier tot zes weken na de bloei zeer spaarzaam water geven
• vanaf april langzaam de watergift verhogen
• Geef overvloedig water tussen mei en september
• Het substraat moet dan goed worden bevochtigd
• Spray de plant dagelijks tijdens het groeiseizoen
• Spuit geen bloemen, deze worden vlekkerig

Epiphyllum goed bemesten

Er zijn ook enkele speciale kenmerken waarmee u rekening moet houden met betrekking tot bemesting. Bladcactussen hebben een zeer hoge voedingsbehoefte, daarom mag je ze nooit van cactusmest geven - dit is niet aangepast aan de behoefte van de Epiphyllum-soort. Neem in plaats daarvan een normale kamerplantenmest, die u tussen april en september elke 14 dagen in een halve dosis geeft. Maar let op: sterk stikstofhoudende meststoffen leiden al snel tot overbemesting, daarom zijn volkoren en blauwgraanproducten niet geschikt. Het is beter om een ​​stikstofarme meststof te gebruiken, omdat dit een weelderige bloei beter bevordert. Tijdens de wintermaanden vindt er geen bemesting plaats.

Snijd de epiphyllum correct af

Epiphyllum bladcactussen zijn zeer goed te snoeien, maar mogen alleen gesnoeid worden als het echt nodig is, bijvoorbeeld omdat ze te groot zijn geworden voor hun standplaats. De planten ontwikkelen vanzelf een min of meer symmetrische groei, die ongelijk kan worden als een schaar verkeerd wordt geplaatst. Alleen zieke, dode of gebroken scheuten en dode bloemen moeten worden verwijderd. Knip deze net onder het bloemhoofd af.

Verspreiden Epiphyllum

Epiphyllum bladcactussen kunnen gemakkelijk doorgesneden of doorgesneden worden zaaien te vermeerderen, waarbij je geduld moet hebben met de zaadvermeerdering: Afhankelijk van het type en de variëteit is de kiemtijd enkele weken tot zelfs maanden.

Voortplanting via stekken

Snijd voor de vermeerdering van stekken ca. 15 centimeter lange, gezonde scheuten waarvan de raakvlakken één tot drie dagen moeten drogen voor het planten. Leg deze dan ongeveer drie centimeter diep met Groeiend substraat(€ 12,99 bij Amazon *) plantenbak gevuld met onbemeste kokosgrond en de komende weken licht vochtig houden. In de regel kunnen de meeste bladcactussen vrij gemakkelijk worden geworteld en vertonen ze hun eerste groei na slechts enkele weken.

zaaien

U kunt de zaden voor het zaaien verkrijgen bij speciaalzaken of door de rijpe vruchten van uw bladcactussen te verzamelen. De ideale tijd om te zaaien is de lente. Zaai de zwarte zaden op onbemeste kokosgrond, kokosgom of speciale kokoskorrels en bedek ze in geen geval met substraat - alle soorten zijn Lichte ziektekiemen. U kunt de plantenbak het beste in een binnenkas plaatsen of afdekken met doorschijnende folie. Glas. Houd de ondergrond vochtig door deze te besproeien met kalkvrij water.

Overwinteren

Om de Epiphyllum bladcactussen rijkelijk te laten bloeien, is het belangrijk dat de planten in de winter rusten Staan wat koeler bij tien tot maximaal 15 graden Celsius en ook maar een beetje gegoten en niet meer bemest zullen. Toch is er veel licht nodig, daarom moeten de bladcactussen ook in de winter zo helder mogelijk zijn. Een permanent warme overwintering is schadelijk voor de planten, omdat het ze verzwakt en vatbaarder maakt voor ziekteverwekkers en plagen.
Lees verder

Ziekten en plagen

Met de juiste zorg zijn Epiphyllum bladcactussen ongevoelige, robuuste kamerplanten die zelden worden aangetast door ziekten. Als de planten nog steeds ziek zijn, ligt de oorzaak meestal in verkeerde verzorging:

• Rot op scheuten en wortels: te veel vocht
• verwelkte, dunne scheuten: droogheid
• lichte, witgroene vlekken op de bladtakken: virusinfectie
• kurkachtige vlekken: schimmelinfectie

Bij alle tekenen helpt het alleen om de zieke delen van de plant royaal terug te knippen en over te brengen naar vers substraat en een nieuwe pot. Ongedierte komt het meest voor Spintmijten evenals wolluizen en schaalinsecten.

Soorten en variëteiten

Epiphyllum is een epifytisch groeiend geslacht van planten uit de cactusfamilie (bot. Cactaceae), die vanwege hun struikachtige groei tot de bladcactussen worden gerekend, samen met soorten van verschillende cactusgeslachten. Dit omvat bijvoorbeeld ook de kerstcactus net als de Pasen cactusdie echter tot andere geslachten behoren en slechts in de verte verwant zijn. Er zijn zo'n 17 verschillende Epiphyllum-soorten, waarbij vooral bijzondere hybride vormen worden gekweekt. Deze worden als minder gecompliceerd beschouwd en vormen ook vaak meerdere keren per jaar grote, geurende bloemen.

De volgende soorten en cultivars worden in het bijzonder aanbevolen:

• Epiphyllum ackermannii: bijzonder rijkbloeiende soort met lichtrode tot rode bloemen tot 12 centimeter groot
• Epiphyllum anguliger: bloemen tot 18 centimeter groot, wit van binnen en geel van buiten
• Epiphyllum hookeri: soort uit Zuid-Amerika met tweekleurige bloemen die van binnen wit en van buiten geelbruin zijn, bloemen hebben een intense geur Lelies en alleen 's nachts open
• Epiphyllum oxypetalum: puntige, kleine bloemen met rode buitenste bladeren
• 'German Empress': rijkbloeiende hybride soort met tal van felroze bloemen
• 'Splendor': aangenaam geurende, smalle bloemen met paarse bloemblaadjes
• 'Celestial Eye': zeer grote, tot 17 centimeter grote bloemen in fel karmijnrood
• 'Knebel's Dickchen': sterke karmijnrode bloemen met oranjerode bloemblaadjes
• 'Queen Ann': vormt zeer grote, zuiver witte bloemen met een diameter tot 20 centimeter
• 'Siegfried': veel aangenaam geurende, lichtroze bloemen met gele bloemblaadjes