Wilde tulp, Tulipa sylvestris

click fraud protection

wilde tulp - tulipa sylvestris

De wilde tulp is een van de bijzonder bedreigde soorten op de rode lijst. Decennialang groeide het wild als onkruid op wijngaarden, oorspronkelijk afkomstig uit het Middellandse Zeegebied en West-Azië. Met de professionalisering, en vooral met het gebruik van herbiciden in de wijnbouw, zijn de Tulipa sylvestris bij ons bijna volledig van het toneel verdwenen. Dat alleen al is reden genoeg om de mooie, geelbloeiende lelieplanten in de tuinen te halen en daar te verzorgen en te vermeerderen.

Locatie en bodem

Als warmteminnende plant uit Zuid-Europa groeit hij hier ook het liefst op zonnige en warme plekken. Ze zijn echter zeer goed bestand tegen koude winters en hebben geen extra winterbescherming nodig. Integendeel, bij preventieve winterbescherming zou er te veel vocht kunnen ontstaan ​​en zouden plantendelen gaan rotten. De wilde tulp is buiten de bloeiperiode erg gevoelig voor teveel vocht. De grond moet los en rijk aan voedingsstoffen zijn. Een pH tussen 8 en 10 is ideaal. Het is erg gevoelig voor verdichte bodems, concurrentie met gazons en het gebruik van herbiciden. Uiteindelijk is dat waarom je ze erin stopt

de wijngaarden, althans op de conventioneel gecultiveerde gebieden, zijn nauwelijks te vinden in Duitsland. Hun natuurlijke locaties, zoals lichte natuurlijke weiden in bossen, worden ook steeds minder.

Water geven en bemesten

Tijdens de bloeiperiode houdt Tulipa sylvestris het graag vochtig. Gedurende deze tijd, vooral als er weinig regen is, moet de grond altijd goed vochtig worden gehouden. Daarna ongeveer 2-3 weken na de bloei geen extra water geven. Ze brengen de zomer het liefst in de droge door. Als de standplaats ideaal is, hebben de soorten Tulipa sylvestris eigenlijk geen tuinbouwzorg nodig, ook geen bemesting. Om de bloeibereidheid te forceren komt men wel eens de aanbeveling tegen om ze tijdens de bloei wekelijks te bemesten. Hier moet iedereen zijn eigen ervaringen in de loop van de tijd vertrouwen. Na de bloei is er in ieder geval geen bemesting meer.

Snee

De wilde tulp hoeft niet gesnoeid te worden. Als je een zaadje niet wilt ontvangen of niet wilt dat het zich voortplant uit het zaadje, kun je de verdorde delen van de plant afsnijden. Dit zorgt er ook voor dat de kracht nu migreert naar de volgende generatie bollen, die het komende jaar veel nieuwe bloemen zullen produceren. De bladeren blijven aan de plant totdat ze helemaal droog zijn. dan

ze kunnen gemakkelijk worden verwijderd.

Vermenigvuldigen

De Tulipa sylvestris planten zich generatief voort, via zaden en vegetatief, via broedbollen. Als ze zich op hun gemak voelen met hun locatie en leefomstandigheden, planten ze zich vrij goed voort. Als het te veel wordt, kunt u van de late zomer tot de herfst individuele uien uitgraven met de broeduien. De bollen kunnen nu worden verwijderd en elders worden gebruikt of aan de buren worden gegeven. De moederui kan dan weer de grond in. U kunt zaaien voorkomen door direct na de bloei te snoeien.

Vegetatieve vermeerdering

Dit is zeker de gemakkelijkste manier om de populatie Tulipa sylvestris te vergroten en vereist geen tuinieren. Als u echter de locatie wilt wijzigen, omdat de groei en reproductie op dit punt wenselijk is om over te blijven of gewoon om ze verder te verspreiden, moet men van de nazomer tot de herfst werken zullen. Elke ui ontkiemt minstens één nieuwe dochterui op een uitloper per jaar, meerdere afhankelijk van de groeiomstandigheden. De oude ui is in eerste instantie uitgeput en zal het komende jaar geen bloemen meer produceren. De broeduien worden vervolgens gescheiden van de moederui en 10-15 cm diep op hun nieuwe locatie geplaatst. Het beste is om meerdere uien, met de punt naar boven, in een putje te doen. Dan komt er aarde bovenop en wordt het gebied voorzichtig platgetrapt. Als er grote bollen bij zaten, kunnen ze al in het volgende voorjaar bloeien. Er zou in ieder geval een blad gevormd moeten zijn.
Tip: Let op, de bollen van de Wilde Tulp uit de handel mogen niet in wijngaarden of in het wild geplant worden. Dat zou een inmenging zijn in de natuurlijke, genetische diversiteit. U mag ook geen uien uit de natuur of wijngaarden verplanten zonder toestemming van de natuurbeschermingsautoriteiten, en zeker niet verwijderen voor uw eigen tuin.

generatieve voortplanting

Voor een vermeerdering in de tuin is een bewust zaaien behoorlijk arbeidsintensief. Tot

het kan vijf jaar duren om voor de eerste keer te bloeien. Na de bloei in het voorjaar ontwikkelen de rijpe zaden zich en kunnen ze worden verzameld. Voordat ze kunnen worden verdreven, hebben de zaden een koude prikkel nodig van vorst, zodat hun zogenaamde kiemrust wordt verbroken. Door vocht, warmte en de langere dagen in het voorjaar begint een spruit de diepte in te groeien om daar een ui te vormen. Aanvankelijk is alleen een grasachtige stengel naar boven toe te zien. Pas in het volgende jaar wordt een klein tulpachtig blad zichtbaar. Er kunnen dan ruim 3 jaar verstrijken voor de eerste bloei. Blootgesteld in de open lucht, hoeft u zich zelfs in deze vroege fasen geen zorgen te maken over speciale winterbescherming.

soort

Uien van verschillende wilde tulpensoorten zijn verkrijgbaar in de winkels, waarvan er dan meerdere soorten zijn. Zo kunnen de kleuren en vormen van de individuele spelsoorten sterk variëren:

  • Tulipa sylvestris - wilde tulp, wijngaardtulp, bostulp: bloemen geelgroen, groeihoogte tot 35 cm
  • Tulipa tarda - stertulp: bloemen geel en wit; wordt slechts 10 cm hoog; bijzonder geschikt voor rotstuinen; zeer productief
  • Tulipa bifloriformis - Tasjkent-tulp: bloemen sneeuwwit en geel, meestal drie bloemen op korte stelen; Groeihoogte tot 30 cm
  • Tulipa humilis - dwergtulp: bloemen wit met een blauwviolet hart, er zijn ook rode en violetbloemige soorten; Hoogte ca. 15 cm
  • Tulipa clusiana- damestulp: bloemen geel met sierlijke, lancetvormige bloembladen; 1-2 bloemen per plant; Groeihoogte tot 30 cm

Conclusie
In groepen geplante wilde tulpen zijn een prachtige blikvanger in rotstuinen of in natuurlijke, zonnige perken. De stervormige bloemen ruiken in de zon en trekken vooral kleine wilde bijen aan. De bloemen sluiten bij vochtig weer en 's nachts. Wie de juiste standplaats voor de Tulipa sylvestris heeft gevonden, kan jarenlang genieten van deze robuuste en betoverende tulpen.